เราต่างร่ำเรียนมาว่า ภาษานั้น มาจากความคิด ผ่านกระบวนกลั่นกรองวิเคราะห์ และสังเคราะห์ เพื่อแสดงทัศนะ หรือ อธิบายต่อสิ่งนั้นๆ
ภาษาพูด เป็นการสื่อสารประเภทหนึ่ง สามารถประดิษฐ์คำ ขึ้นให้มีความสวยงาม ไพเราะ น่าฟัง
สำหรับภาษากาย(อวัจนะ) อาจจะสื่อสารออกมาโดยไม่ได้พูด หรือกล่าวอะไร และ อาจแทรกอยู่ในระหว่างการพูดนั้น ซึ่งอาจจะคล้อยตามภาษาพูด หรือ กำลังสื่อสารตรงกันข้ามกับภาษาพูด นั้น แสดงออกโดย อวัยวะของตน อาทิ มือ แขน ขา ปาก และ ตา
ภาษากายก็สามารถประดิษฐ์ได้เช่นกัน หากแต่มี อวัยวะหนึ่งซึ่งมักประดิษฐ์ได้ยากนัก นั้นคือ ดวงตา ที่แม้จะพยายามประดิษฐ์ หาก รวมอยู่กับภาษาพูด มักจะเผยถึง ความหมายที่แท้จริงได้เสมอ
ที่กล่าวมานี้ ไม่ได้มีทัศนะคติด้านลบกับอะไร แต่ อยากจะสื่อให้เห็นถึงคุณธรรมที่จำเป็นต่อการสร้างมิตรภาพที่จริงใจ เพื่อ สร้างสังคมแห่งความสุข ก็แค่นั้น
จริงเท็จ...
ใจ กำหนด..
...
ไม่มีการเดินทางใด
ยาวไกล
เท่ากับการเดินทาง
เพื่อค้นหาตัวเอง
...
ขอบคุณครับ
ขอบคุณนะครับ