ตอนที่2 ของเรื่องเล่าเวทีเครือข่ายเรียนรู้สู่ความพอเพียง ที่จ.อยุธยาระหว่างวันที่ 30มค.-1กพ.ต่อจากที่ดิฉันได้อุ่นเครื่องให้เห็นภาพรวมๆของงานไปบ้างในตอนที่ 1 นั้น สำหรับในตอนที่ 2 นี้ ก่อนอื่น จะขอเล่าย้อนไปอีกนิดหนึ่งถึงหัวใจสำคัญของงานนี้ เพื่อให้การติดตามเรื่องชัดเจนขึ้นสำหรับมิตรรักผู้อ่านหน้าใหม่ๆของเรานะคะ...
ยุทธศาสตร์ ในการดำเนินการของ สรส. ด้วยความสนับสนุนของมูลนิธิสยามกัมมาจล ธนาคารไทยพาณิชย์ มีดังนี้ :
* เน้นอาศัย ทุนเดิม ที่มีอยู่ของมูลนิธิสยามกัมมาจล ธนาคารไทยพาณิชย์ฯ และภาคีเครือข่าย การเสริมศักยภาพในการขับเคลื่อนของโรงเรียนที่เข้าร่วมโครงการ จะอยู่บนทุนเดิม ศักยภาพ และเป้าประสงค์ของโรงเรียนที่เข้าร่วมโครงการเป็นสำคัญ
* ยุทธศาสตร์ ในเชิงพื้นที่ เน้นการค้นหาโรงเรียนที่มีทุนเดิมและมีศักยภาพที่จะพัฒนาเป็นโรงเรียนต้นแบบได้อย่างรวดเร็ว และใช้เวลาไม่นาน โดยคำนึงถึงความแตกต่างทางภูมิสังคมสนับสนุนให้เป็นศูนย์กลางในการขยายผล หรือศูนย์กลางของการเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียงที่มีภูมิสังคมที่ใกล้เคียงกัน
* ยุทธศาสตร์ ในเชิงเนื้อหา เน้นการค้นหารูปแบบการประยุกต์ใช้ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในวิถีชีวิตที่มีมิติ หรือรูปแบบของกิจกรรมที่หลากหลาย เพื่อประโยชน์ในการเรียนรู้และขยายผล
* ยุทธศาสตร์ ในเชิงตัวละคร เน้นการค้นหาและสนับสนุนการประยุกต์ใช้ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในโรงเรียนและความสัมพันธ์ของโรงเรียน กับบ้าน วัด และองค์กรปกครองท้องถิ่น
* ยุทธศาสตร์ ในเชิงกระบวนการ ใช้แนวคิด หลักการ เครื่องมือ และองค์กรแห่งการเรียนรู้และการจัดการความรู้ เป็นเครื่องมือหลัก ผนวกกับเครื่องมืออื่นๆที่เหมาะสม เช่น การจัดการเรียนรู้อย่างมีส่วนร่วม การวิจัยในชั้นเรียน Story Line ฯลฯ
ความเห็นของกลุ่มนักเรียนหลังจากเดินชมตลาดนัดนิทรรศการกิจกรรมเศรษฐกิจพอเพียงที่รร.นำมาจัดแสดงตามภูมิปัญญาของแต่ละท้องถิ่น ได้คุยสะท้อนผลได้ครั้งนี้ว่า :
* ได้องค์ความรู้หลายหลากที่สามารถนำกลับไปพัฒนาสู่วิถีชีวิตที่พอเพียงอย่างยั่งยืน ทั้งในด้านการวางแผนงาน การต่อยอดชิ้นงานให้เกิดผลสำเร็จมากยิ่งขึ้น
* ได้แนวคิดและแบบอย่างใน การสร้างอาชีพเพื่อก่อรายได้:จุดเล็กๆที่เริ่มต้นได้ เช่น
- สื่อนิทาน การ์ตูน ที่สามารถสังเคราะห์ถึงแนวทางที่จะคิดต่อ ทำต่อ ขยายต่อไปได้อีกหลากหลายมากมายทั้งในเชิงเนื้อหา และรูปแบบ ตรงใจผู้ให้ ถูกใจผู้รับ นำสู่การตลาดที่แพร่หลายยิ่งขึ้น..
- งานอาหารแปรรูป ที่ให้ความรู้ในการนำไปดัดแปลงวัตถุดิบในท้องถิ่น เพื่อคิดสูตรอาหารที่พัฒนาได้อีกนานาประเภท ชิมไปปรุงไป.. ขายหมดเมื่อใด.. หายเหนื่อย เมื่อนั้น.. ลุกขึ้นทำใหม่ไม่ท้อถอยเอย..
- งานประดิษฐ์ ที่ทำจากวัสดุใช้แล้ว และวัสดุจากธรรมชาติ ที่ทั้งสวยงามและอนุรักษ์วัฒนธรรมและสิ่งแวดล้อม ใครไม่ไปเห็น ไม่รู้ ใครไม่ลองทำดู หรือจะสู้เขาได้..
- เกมส์ ที่ให้บทเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียง แทรกวัฒนธรรมของแต่ละภาคแฝงอยู่อย่างแยบยล แหลมคมคาย ฝึกสมองปัญญา ความเพลิดเพลิน ไม่แข่งกันเอาเป็นเอาตาย เล่นเกมส์จบ กลับมาคบกันใหม่ จูงมือสู่วิถีพอเพียงแบบจำได้ฝังใจ..นะเธอเพื่อนเกลอเรา..
สรุปว่า ได้เที่ยวงานนี้แล้ว เสมือนหนึ่งไปเยี่ยมชม ศูนย์ศิลปาชีพ ที่แนะแนวอาชีพ ให้แง่คิดที่เรียนรู้ได้..จำไปใช้ไม่หวงแหน...เด็กๆเขามีความฝันกว้างไกลว่า ในไม่ช้า..ไม่นานนัก พวกเขาจะแก่กล้าถึงขั้นสามารถให้คำปรึกษาหรือร่วมมือกับชุมชนในท้องถิ่น เพื่อพัฒนาสินค้าโอท็อป ให้เป็นที่นิยมระบือลือลั่นทีเดียวเชียวแหละ....ผู้ใหญ่อย่างเราๆขอให้กำลังใจและรออุดหนุนอย่างจดจ่อนะคะ...
โปรดติดตามอ่านตอน 3 ต่อไป....
ขอบคุณค่ะ อ.ขจิต วิทยากรเอก ถ้าครูแดงของมูลนิธิฯของเราเชิญมาร่วมงานเมื่อไหร่..ก็จะได้ดูของจริง..ตัวจริง.เสียงจริง
ขอบคุณค่ะคุณแดงที่มาเยี่ยมพร้อมดอกไม้งาม