กาลครั้งหนึ่ง
สติมาปัญญาเกิด
- จะเริ่มอย่างไรดีล่ะ เมื่อวานนี้มีความรู้สึกอยากจะบันทึกมากๆ แต่ก็มีอุปสรรค ไม่เป็นไรหรอกไม่สำคัญเท่าไร กลับไปนอนพักผ่อนความคิดต่างๆ พร่างพรูเข้ามาในหัวสมอง
- วันนี้มีความพร้อมหลายๆด้าน ดันกลับมีแต่ความว่าง เพื่อที่จะไม่ให้ตนเองเป็นคนขี้เกียจจึงต้องมาเขียนในสิ่งละอันพันน้อยของชีวิตเล็กๆ ของตนเอง
- ผู้รู้หลายท่านบอกตรงกันว่าเราควรมีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน ไม่ยึดติดกับอดีต ไม่จมปลักและถวิลหากับสิ่งที่ผ่านมา
- ถามใจตนเองว่าเรารู้สึกอย่างไรกับสิ่งที่ผ่านมา ถึงตอนนี้เรายืดอกตอบได้ว่าบางทีเราน่ะลืมลืมมันไปแล้วล่ะ แต่จะถามให้เราตอบเป็นข้อๆ ก็ตอบได้น่ะ เพราะการจำไม่เห็นมันจะหนักสมองตรงไหน ไม่ได้แบกมันไว้เพื่อที่จะได้ไม่ให้มันลืม
- หลายปีที่ผ่านมานั้น สิ่งที่เข้ามากระทบเรานั้น เราคิดว่ามันช่างหนักหนาสาหัสเหลือเกิน ไม่อยากที่จะทน ทำไมสิ่งต่างๆ เหล่านี้มันต้องมาเกิดกับเราด้วยหนอ ช่างไม่ยุติธรรมเสียเลย ทั้งๆที่เราออกจะแสนดี (คิดเอง เออเอง)
- ขณะที่มันเกิดกับเรา มันทุรนทุราย จิตใจคิดวกวน คิดอะไรไม่ออก มองอะไรก็ไม่เห็น ใครมาพูดอะไรก็ไม่เข้าใจซะงั้น ปากก็พร่ำบอกว่า ไม่มีใครเข้าใจ ไม่มีใครเข้าใจเราซักคนเลย แล้วนี่เราจะทำอย่างไรจึงจะหลุดจากสิ่งต่างๆ เหล่านี้ให้พ้นเสียที
- อ่านธรรมมะซิ สวดมนต์ ทำสมาธิซิ เราเสนอทางออกให้ตนเอง แล้วอ่านอะไรดีล่ะ สวดมนต์บทไหนล่ะจึงจะพ้นจากทุกข์ ไปร้านหนังสือซื้อมาหลายเล่มเหมือนกัน หาบทสวดมนต์ต่างๆ แล้วแต่จะได้มา
- แล้วจะเริ่มตอนไหนดีล่ะ เอาเลยเริ่มเลย! อ่านกันไป สวดกันไป ตอนเย็น ก่อนนอน หรือเมื่อมีเวลาว่าง ทั้งอ่าน/สวดออกเสียง และในใจ กลัวข้างบ้านจะว่าบ้า (แต่ตอนนั้นก็เข้าขั้นเหมือนกัน)
- ตอนอ่านก็เหมือนจะเข้าใจ ตีความเอง นึกทึกทักเอง ผิดถูกก็แล้วแต่เราเลยล่ะ เวลาสวดก็เหมือนกันพยายามตั้งใจสวดไม่ให้ผิด เหมือนนกแก้วนกขุนทองไม่ได้นึกสิ่งใดๆ
- ทำบุญ บริจาคทานตามกำลัง เพื่อมิให้เบียดเบียนเอง และคนรอบข้าง สวดมนต์ ขอพรพระขอให้เราหลุดจากสิ่งที่เป็นอยู่ คนใกล้ตัวส่งเสริมเต็มที เราก็ยังไม่หลุดพ้น
- คนใกล้ตัวที่รักเรา คอยเตือนเสมอว่า เราหลงลืมอะไรไปหรือเปล่า เรายังไม่ฟังคิดว่าเขาไม่เข้าใจอย่างเดียว (...ดาวเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ ดาวเซ็นซิทีฟ ไม่มีใครเข้าใจดาว....หึหึหึ ตอนนี้คิดว่ามันตลกมากๆ)
- ใช่แล้ว! เราลืมสิ่งนี้ไปนั้นเอง ความเข้าใจ และสติ
- เหมือนพระท่านว่า สติไม่มาปัญญาไม่เกิด งัยล่ะ
คำสำคัญ (Tags): #แลกเปลี่ยนเรียนรู้
หมายเลขบันทึก: 274717เขียนเมื่อ 9 กรกฎาคม 2009 14:57 น. ()ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะ
- ดีใจที่ได้อ่านบันทึกของน้องค่ะ
- เป็นกำลังใจให้นะคะ
- ระลึกสติ...เป็นเรื่องดีแก่ตัวเองค่ะ
1. ครูคิม
- ขอบคุณพี่ครูคิมค่ะ ที่เป็นกำลังใจให้เสมอ
สวัสดีค่ะ
มาเป็นกำลังใจให้ และเห็นด้วยกับคำที่ว่า..สติมา ปัญญาเกิด...
- 3. โบตั๋น
- ขอบคุณค่ะ