เพื่อนร่วมเดินทาง พัฒนาสุขภาพชุมชน
การได้มีโอกาสมาเรียนระดับปริญญาเอกที่คณะแพทย์ศาสตร์ เป็นเรื่องที่ตื่นเต้นของผม จริงๆ เด็กบ้านนอก ลูกชาวนาอย่างผม ไม่เคยคิดว่า ชีวิต จะเดินทางมาไกลขนาดนี้ แต่ผมก็ตั้งใจ ที่จะเรียน ให้มากและใช้ประโยชน์จากการเรียน สู่การพัฒนาชีวิตตนเอง ครอบครัว คนรอบข้างและหน้าที่การงาน แต่ครั้งนี้ไม่หมูเลยครับ
ผมเชื่อว่า ยิ่งเรียน เรายิ่งรู้ ยิ่งหาเรายิ่งได้เห็น เห็นโลกใบเดิม ในมุมใหม่ กว้างใหญ่และน่าค้นหา ซึ่งแน่นอน “ศรัทธา” ที่จะก้าว คือ พลังของการเดินทาง ที่จะส่งให้เราทะยานไปสู่จุดหมายปลายทางอย่างมั่นคง และผมเชื่อว่า วันนี้ หัวใจทุกดวงในกลุ่ม ที่ก้าวเข้ามาเรียนพร้อมกัน ถ้าจะเรียกว่า เสาร์ ๘ ตามละครที่กำลังฮิตก็น่าจะเหมาะ เพราะแต่ละคนขลังๆๆ ทั้งนั้น เริ่มจาก อาจารย์ชูชาติ จากคณะสัตวแพทย์ มข. ประธานรุ่นที่น่ารัก เป็นผู้นำที่ไฟแรง อนาคตนักการเมืองผู้มีอุดมการณ์ พี่กุ้ง พี่สาวตัวเล็ก แต่ใจแกร่ง จากศูนย์อนามัยที่ 6 ขอนแก่น เธอมีรถโดยสารเป็นพาหนะในการเดินทาง แต่เธอก็บ่อยั่น อีกคน พี่จุ๊ก แห่ง สคร.7 อุบลราชธานี คุณแม่ที่น่ารักของครอบครัว ที่ต้องกลับไปดูแลครอบครัวเสมอเมื่อมีโอกาส พี่เขาพกพาความกล้า กับการส่งภาษาต่างชาติได้อย่างคล่องแคล่ว อย่างนี้แหละตัวอย่างที่ดีของน้องๆ อาจารย์ตุ๋ย จาก วสส.ขอนแก่น คนอารมณ์ดี ดูกี่ที่ก็ยังนึกว่า ยี่สิบกว่าๆ ลูกศิษย์อย่างผม วิ่งเอาความแก่มาทัน พี่ทูรย์ หนุ่มมาดมั่น ขรึม สงบ แห่ง รพ.สิรินธร ขอนแก่น แม้จะลาเรียนไม้ได้ แต่ไม่เป็นอุปสรรค บริหารเวลาเป็นเลิศครับ พี่เจี๊ยบ คุณหมออนามัยแห่งหนองเรือ ขอนแก่น พี่สาวคนนี้ มีดีกรีแม่ค้า พ่วงท้าย อ๊ะๆๆๆ โครงการผักปลอดสารพิษ งานสาธารณสุขที่ไปถึงฝั่งของการบูรณาการ จนกลายเป็นวิถีชีวิตคนในชุมชน งอกงามสร้างรายได้ให้กับชุมชนเป็นล่ำเป็นสัน แล้วพี่สาวคนสวยของผม พี่ไก่ จากกาฬสินธุ์ คนนี้ก็อารมณ์ดี มีความสุข สวยวันสวยพรุ่ง ที่สำคัญความขยันน่ะ ชนิดมาแรงแซงตลอดเลยครับ สุดท้ายก็ตัวผมนี่แหละครับ ส่วนจะเป็นยังไง คงต้องเรียนรู้กันไปครับ นี่แหละครับเสาร์ ๘ ที่น่าติดตามดูวิถีของการเรียนรู้ต่อไป ว่าเขาจะทำอย่างไรกับการเรียนครั้งนี้ ซึ่งนับเป็นความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ วัดใจคนจริง เพื่อก้าวใหม่ ในการออกไปรับใช้สังคม เยี่ยงผู้รู้ ผู้ชี้ทาง
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ผมเห็น และเชื่อมั่น คือ ความมุ่งมั่นศรัทธาของทุกคน และมิตรภาพที่ดี ซึ่งจะช่วยให้ ปลายทางของพวกเรา สวยงามอย่างที่มุ่งหวังในที่สุด ผมเชื่อว่าทุกคนทำได้ แม้ว่าเราจะเป็น “รุ่นถางหญ้า พัฒนาสุขภาพชุมชน” อย่างที่น้องในภาคเขาบอกมา แต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ
ผมยังมีพี่ๆ เพื่อนกลุ่มหนึ่ง ที่เขาเรียนภาคพิเศษ กลุ่มคนเหล่านี้สุดยอดเลยครับ โดยเฉพาะคนสำคัญ ที่ทำให้เรามารู้จักกันใน gotoknow อาจารย์วรพล คนชายขอบ ดูจากรูปหล่อ ใจดี น่ารัก ซึ่งตัวเป็นๆๆ ยอมรับครับ ว่า น่ารักกว่า (คนอะไรน่าเด้กเด็ก อันนี้ อาจารย์ตู่ย ฝากมา) แล้วผมจะมาโม้ให้ฟังในคราวต่อไปครับ อย่าลืมติดตามนะครับ
ความเห็น (8)
- มาดูคนนินทาฅน
- เรียกคนอื่นเขาพี่หมดเลยนะครับ ได้ทีขี่แพะไล่ เมื่อไหร่แก่มาทันแล้วจะรู้สึก
ลืมไปว่าอาจารย์ อยู่ในกลุ่มคนหนุ่มสาว ขอโทษอย่างรุนแรงครับ แต่ผมปรึกษาอาจารย์ตุ๋ยแล้ว ไม่อือ ไม่หือ แต่ไม่คัดค้านนะครับ เออ แต่บอกให้ขีดเส้นใต้ ตรงท้ายๆ นะครับ
มาชื่นชมและให้กำลังใจนะคะ
^_^
บนทางเดินที่มีขวากหนามถ้าเธอคร้ามถอยไฉนคงเก้อ.....
เข้าให้ถึง Pyramid....เข้าให้ถึง Component....เข้าให้ถึง..Management
สุดยอด เป็นกำลังใจห้นะครับ
ขอบคุณทุกข้อเสนอแนะ และกำลังใจที่ดีครับ
- ขอให้พบกับความสำเร็จสมความมุ่งมั่นนะคะ
ขอบคุณมากครับ ครูแป๋ม สำหรับดอกไม้สวยๆ และกำลังใจที่แสนดี