คนดีที่ฉันภูมิใจ


ข้าวตอก แทน ความรู้ที่แตกฉาน หญ้าแพรก แทน ความอดทน ดอกมะเขือ แทน ความอ่อนน้อมถ่อมตน

          

       เขียนบล๊อกบอกเล่าเรื่องราว เล่าผ่านประสบการณ์

และความรู้สึกวันนี้คงเป็นอีกหนึ่งวันที่ฉันรู้สึกว่ามีความสุข 

เพราะวันนี้   คือ "วันไหว้ครู" ของโรงเรียน  ที่พิเศษของวันคงเป็นเพราะว่า 

          เริ่มต้นด้วยนายปวเรศ  นักเรียนชั้น ม.5/8 เป็นผู้แทนนำขับเสภา

บทไหว้ครู  ได้หันไปสบตากับเขาโดยบังเอิญ...ขณะนั้นเองที่มันรู้สึกว่า

       อิ่มเอมใจ ซึ้งใจ  ยิ่งมองเห็นตาใสๆที่เจือน้ำที่หล่อเลี้ยงดวงตาให้ดูชุ่มชื่นขึ้นมากกว่าทุกวัน

มันรู้สึกดีอย่างนี้เอง...จนฉันต้องรีบกรีดน้ำตาที่พานจะไหล ทำให้นึกๆขำตัวเอง

ช่างเป็นคนเจ้าน้ำตาจริงๆเลย...

        หลังจากเสร็จพิธีไหว้ครู  ทางโรงเรียนได้ทำพิธีมอบทุนการศึกษา

 ตั้งแต่นักเรียนที่มีผลการเรียนดีเยี่ยม  เรียนดีประพฤติดี  และสุดท้ายนักเรียนที่มีจิตอาสา

       ช่ายแล้วค่ะ  จริงๆแล้วตัวฉันเองก็แอบหวังว่าจะเห็นนักเรียนในกลุ่มที่เราทำงานจิตอาสาร่วมกันมา

ได้เข้าร่วมรับรางวัลบ้าง  เพื่อให้เป็นกำลังใจตอบแทนสิ่งดีๆที่เด็กๆได้ร่วมกันทำมา  นอกเหนือจากคุณค่า

และความสุขที่พวกเราได้ด้านจิตใจ  จริงๆแล้วก่อนหน้านี้ไม่เคยมีทุนประเภทนี้  หมายถึง ทุนที่ให้นักเรียน

ที่มีจิตอาสานะคะ   จนวันหนึ่งเมื่อวันเปิดเทอม  ในวันปฐมนิเทศน์นักเรียนใหม่  ป้าไมล์ หรือ อาจารย์ไมล์

หัวหน้างานวิชาการโรงเรียน ผู้ที่เปี่ยมด้วยจิตวิญญญาณของครู  ฉันคิดว่าฉันสัมผัสได้  ถึงแม้ว่าฉันไม่ค่อย

จะมีโอกาสได้สัมผัสกับป้าไมล์มากมายเท่าไหร่  ท่านได้เข้ามาคุยและบอกกล่าวกับฉันว่าปีนี้จะให้ทุน

นักเรียนที่ทำงานจิตอาสา  ฉันได้แต่บอกป้าไมล์ว่า  ขอบคุณ  ขอบคุณมากค่ะป้า ขอบคุณจริงๆ

และเหมือนว่าป้าไมล์จะรู้ความในใจฉันนั่นเอง....

      หนึ่งในเด็กนักเรียนกลุ่มจิตอาสาที่ร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการทำงานด้านนี้กับฉัน (จากบันทึกนี้ค่ะ

 http://gotoknow.org/blog/kunkru-may2/230792 และ  http://gotoknow.org/blog/kunkru-

may2/236771  ) ได้ทุนนี้ด้วยค่ะฉันดีใจมาก  เพราะนั่น หมายถึงว่าสิ่งที่เรากำลังทำเล็กๆ เงียบๆผู้ใหญ่

ยังมองเห็น และให้ความสำคัญกับงานด้านนี้...ที่ฉันดีใจไม่ใช่เพราะเด็กได้ทุนการศึกษาที่เป็นตัวเงินนะคะ

แต่เป็นที่กำลังใจในการทำดี ให้เขารู้สึกว่า เขาภูมิใจที่ได้ทำสิ่งดีๆ...ที่ออกมาจากข้างในออกจากใจ

      หลังจากเสร็จพิธีนั่นเอง  นักเรียนแยกย้ายกลับบ้าน  ฉันพักอยู่ที่ห้องพักกลุ่มสาระฯเพียงลำพังคนเดียว

ลูกๆกลุ่มนี้  ได้เดินเข้ามาหาฉันกลุ่มใหญ่คงสักสามสิบคนเห็นจะได้  นั่งลงตรงหน้าฉัน อ๋องแอ๋ง              

เป็นตัวแทนของเพื่อนทั้งห้อง ถือมาลัยกร นอกจากนี้ก็มีเด็กๆหญิงชายหลายคนที่นำกรวยดอกไม้มา

"ทุกคนกราบ" กราบแทบเท้าจริงนะคะ  ไม่คิดว่าครูเล็กๆคนนี้  (แต่ตัวไม่เล็กนะคะ)  จะได้รับการกระทำ

แบบนี้  คงเป็นการทำให้ฉันประหลาดใจเป็นครั้งที่สองหลังจากการ์ดอวยพรวันวาเลนไทล์ตัวโตๆเมื่อ

ปีการศึกษาที่แล้ว  ทำให้กำลังใจมาเป็นกอง  ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าพาลจางหาย เหลือไว้แต่

ความสุขความอิ่มเอมใจ  ในผลิตผลแห่งความดีงาม  ที่ทำให้มีกำลังพลังแรงกายแรงใจในการทำงาน

ที่มากกว่าคำว่าหน้าที่ต่อไป...ช่างเป็นจังหวะที่ดีที่ไม่มีคนอยู่  จึงมีแต่เรา  ที่ได้แลกเปลี่ยนความรู้สึก

ที่มีให้กันระหว่างครูกับศิษย์  "พวกผมรักครูครับ"  ครูก็  "รักพวกเราค่ะ"  

                                                                        

 

หมายเลขบันทึก: 271084เขียนเมื่อ 25 มิถุนายน 2009 20:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:58 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (24)

สวัสดีค่ะคุณครู

แวะมาทักทายในวันที่กำลังทำงาน ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ

 

 

สวัสดีค่ะ

แวะมาอ่านด้วยความชื่นชมค่ะ

(^___^)

คนเป็นครูย่อมรู้ค่าคำว่า "ครู" ครับ  แวะมาทักทาย  ขอให้มีความสุขในทุก ๆ วันนะครับ

   ( ดอกยี่โถ )

 

 

 

ขอบคุณค่ะพี่แดง

มารับกำลังใจจากพี่แดงค่ะ

เทียนน้อยเล่างานสานฝันน้องป่วยของพี่แดง

และพี่ๆที่โรงพยาบาลศรีนครินทร์ให้เด็กๆฟังด้วยค่ะ

คงได้เจอกันสักวันนะคะพี่แดง

ขอบคุณค่ะ ^_^

ขอบคุณค่ะพี่คนไม่มีราก

ที่มาให้กำลังใจเทียนน้อยและผองศิษย์ ^_^

ขอบคุณค่ะ P  นายก้ามกุ้ง

รับรู้และซาบซึ้งกับคำว่า "ครู"  ด้วยหัวใจกันนะคะ

^_^  ______________________^_^

  • คำว่ารัก คำเดียว ทดแทนความเหนื่อยล้าตลอดเวลาทั้งหมดที่ทุ่มเทได้เลยนะคะ
  • แวะมาเยี่ยมคุณครูที่แสนดีค่ะ
  • ให้เด็กๆทุกคนได้ระลึกว่า
  • ครูเป็นคนสำคัญคนหนึ่งในทุกวัน
  • เท่านั้นครูก้อยิ้มแก้มปริแล้วครับ

P  Sila Phu-Chaya   ขอบคุณมากค่ะ

พี่ศิลาจ๋า  "รัก"เปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้นะคะ

หลานสาวเมย์หรือเปล่าค่ะ  น่ารักจังค่ะ

มีความสุขทุกๆวันนะคะ ^_^

 

ขอบคุณค่ะ P คนพลัดถิ่น~ต้นตอ-natachoei(หน้าตาเฉย)

ห่างหายไปนานเลยนะคะ  หรือว่าเทียนน้อยหายเองก็ไม่รู้นะคะ อิอิ

ทุกๆวันเป็นวันสำคัญสำหรับเราเสมอค่ะ  แต่อาจจะมีวันที่พิเศษหน่อย

เท่านั้นเองค่ะ   คนพลัดถิ่นสบายดีนะคะ   ^_^

มาร่วมรับรู้ครูดีดีอีกท่านหนึ่งที่สร้างฝันเด็กไทยให้เป็นจริง

ขอชื่นชมครูดีในดวงใจด้วยครับ

รักครูหมดดวงใจ

  • น่ารักทั้งครูทั้งนักเรียนเลยค่ะ
  • ชื่นชมค่ะ

ขอบคุณค่ะ อ.P  ขจิต ฝอยทอง

เทียนน้อยจะนำไปใช้เป็นกิจกรรมเสริมในคาบแนะแนว

หรือเวลาทำกิจกรรมนะคะ ^_^

ขอบคุณค่ะคุณ P  สหรัฐ พีระวรรณ

ที่มาให้กำลังใจนะคะ เทียนน้อยยังไม่คิดว่าตนเองเป็นครูที่ดีพอ

แล้วหรือยังนะคะ  แต่คิดว่ายังมีอะไรอีกหลายๆอย่างที่เทียนน้อย

ต้องทำให้ดีขึ้น...ยังต้องพัฒนาทั้งคนเองและพัฒนาลูกๆของ

เทียนน้อยอีกเยอะเลยค่ะ...ขอบคุณอีกครั้งค่ะที่มาร่วมสานฝันให้

ครูน้อยกับเด็กน้อยๆ....^_^

ขอบคุณค่ะ ไม่มีรูป เรียง

ครูรักพวกเราสุดหัวใจจ้า ^_^

ขอบคุณค่ะคุณ P Wanpen

อีกหนึ่งกำลังใจให้เทียนน้อยเดินบนเส้นทางแห่งฝัน

แห่งความหวัง และความจริง.... ^_^

  • มาเยี่ยมคุณครูเทียนน้อยที่แสนใจดีค่ะ...
  • คุณครูเทียนน้อยเป็นครูของพี่ศิลาด้วยนะคะ...ทำให้พี่ศิลาเข้าใจเด็ก ๆ ผ่านหลาย ๆ บันทึกของคุณครูเทียนน้อยค่ะ
  • เทียนน้อยแต่ส่องแสงแรงกล้ายิ่งนัก จึงได้มีเด็ก ๆ มารักมากมายค่ะ

สวัสดีค่ะ น้องเทียนน้อย P

  • พี่ครูลี่นำมาฝากค่ะ

ไม่มีใครไม่มีครูไม่รู้คิด ไม่มีใครไม่นิมิตด้วยมือครู

      แต่งนิ้วขึ้นนบโอกาสนี้

     แต่งใจให้ลี้เรื่องสับสน

     แต่งคิดให้เข้มให้เต็มตน

     แล้วแต่งครูทีละคนมาเคารพ

     มาจุดเทียนคิดถึงซึ่งคอยท่า

     มาจุดธูปศรัทธาให้อวลอบ

     มารับพานดอกไม้เสียให้ครบ

     มารับการน้อมนบทั่วหน้ากัน

     คิดเมื่อครั้งจับดินสอปั้น ก ไก่

     ใครจับมือช่วยให้สมใจปั้น

     ใครตี ใครด่ามาทุกวัน

     ใครอดทนอดกลั้นทุกขั้นตอน

     เคยเกรง กลัว โกรธ เกลียด ถึงเคียดแค้น

     เคยตอบโต้แกนแกนถึงกาลก่อน

     และเคยชอบ รัก หลง ไม่รู้คลอน

     ล้วนรวมกันตกตะกอนกับชีวิต

     ก็คือครูคนต่อคนทุกหนแห่ง

     มาเติมแต่งเต็มพลังทั้งถูกผิด

     ไม่มีใครไม่มีครูไม่รู้คิด

     ไม่มีใครไม่นิมิตด้วยมือครู

     แต่ละนิ้วที่นบขึ้นมานั้น

     ต่างก็มีมือปั้นไม่น้อยอยู่

     ปั้นจนนิ้วเติบกล้าจนน่าดู

     นิ้วจึงนบให้ผู้รู้ปั้นนิ้ว

                                  แรคำ ประโดยคำ

 

                           พิธีไหว้ครูโรงเรียนพี่ครูลี่ค่ะ

 

  • เห็นภาพนี้แล้วอึ้งค่ะ

โดยเฉพาะสองคนที่หน้าประตู

  สวัสดีค่ะพี่ P  Sila Phu-Chaya

  ขอบคุณมากค่ะพี่ศิลา ที่มาให้กำลังใจเทียนน้อยอีกครั้ง

  พี่ศิลาสบายดีนะคะ  ^_^

ขอบคุณมากค่ะครู P  ครูลี่  ^_^ 

ร่วมด้วยช่วยกันสร้างสานฝัน อนาคตของชาติกันนะคะ

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท