การพัฒนาคน … สู่ความเป็นทรัพยากรมนุษย์
ประเด็นที่ผู้เขียนสนใจ คือ ชีวิต ( Life) ประกอบด้วยองค์ประกอบ 3 ส่วน คือ
(1) ส่วนที่เป็นร่างกาย ( Physical) ถ้าส่วนนี้ดีการงานดี
(2) ส่วนที่เป็นระบบประสาท ( Mentality) ถ้าส่วนนี้ดีเล่าเรียนดี
(3) ส่วนที่เป็นเรื่องของความรู้สึก ( Spiritual) ถ้าส่วนนี้ดีจิตใจดี
สรุปว่าการปฏิรูปการศึกษา ควรที่จะให้ผู้เรียนดีทั้งร่างกาย ดีทั้งระบบประสาท สมอง และดีทั้งจิตใจ นั่นก็คือ การงานดี เล่าเรียนดี และจิตใจดี (ดี เก่ง มีความสุข) จะ เห็นได้ว่าในการพัฒนาอะไรก็ตามจำเป็นที่จะต้องพัฒนาคนก่อน ซึ่งสอดคล้องกับคำกล่าวที่ว่า ในการพัฒนาองค์กร (ครอบครัว ชุมชน สังคม และประเทศ) จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้อง พัฒนาบุคลากร (คน) และวัตถุ โดยที่บุคลากรมีการเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ไม่มีกฎเกณฑ์ ที่แน่นอน ขึ้นกับภูมิหลัง ความรู้ ความคิด และประสบการณ์ ส่วนวัตถุ เป็นสิ่งคงที่ มีกฎเกณฑ์ค่อนข้างตายตัว
คนเป็นผู้สร้าง รักษา พัฒนา และขณะเดียวกันก็เป็นผู้ทำลาย ดัง นั้น กระบวนการของการพัฒนาคนไม่ว่าเป็นการให้การศึกษา ( ความรู้และประสบการณ์ด้านวิชาการ) การฝึกอบรม (วิทยาการ และเทคโนโลยีสมัยใหม่) ตลอดจนการพัฒนาตนด้านคุณธรรมและจริยธรรม โดยที่มีวัตถุประสงค์เพื่อให้เป็นคนที่มีคุณภาพ คือเป็นคนที่ มีความรู้ ความสามารถ มีคุณธรรม จริยธรรม และสามารถปรับตนให้ก้าวทันต่อการเปลี่ยนแปลง คนที่ผ่านกระบวนการพัฒนาก็จะเป็นทรัพยากรมนุษย์ ( คนที่มีคุณค่าเหมือนทรัพย์) ซึ่ง เป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาเศรษฐกิจสังคม และการเมือง แต่สิ่งที่นักวิชาการและผู้ที่เฝ้าดูการเปลี่ยนแปลงของสังคมไทยส่วนหนึ่ง กลับวิตกว่า การพัฒนาคนเพื่อให้เป็นทรัพยากรมนุษย์นั้นจะหลงทิศทาง โดยมุ่งในทางกายภาพมากเกิน ส่วนด้านคุณธรรม จริยธรรม ความดี ความงาม จะถูกละเลย ทั้งนี้เพราะคนทุกคนเมื่อทำอะไรลงไป มักจะคำนึงถึงผลประโยชน์ แต่ประเด็นอยู่ที่ว่า ผลประโยชน์นั้น เป็นประโยชน์ต่อสังคม ประเทศชาติ หรือผลประโยชน์ตน
หวัดดีครับ เข้ามาให้กำลังใจกับทุกเรื่องครับ
ขอบคุณมากจ้าน้องรัก
มาเยี่ยมให้กำลังใจในการสร้างสรรค์ผลงานครับ
ขอบคุณอาจารย์มาค่ะข้มาให้กลังใจ