แผนงานอันชาญฉลาดในการจัดเวลาสำหรับงานกีฬาสีของชาวพยา-ธิ มอ.
วันนี้เป็นวันครบอาทิตย์ ตั้งแต่เราเริ่มงานกีฬาสีกันมา ผู้คนในสนามกีฬา ทั้งในช่วงแข่งวอลเล่บอลของสีส้มกับสีเขียว และ ช่วงหลังที่แข่งฟุตบอลหญิงระหว่างสีฟ้ากับสีชมพู ไม่ได้เบาบางไปกว่าเมื่อวันพฤหัสที่แล้วซึ่งเป็นวันเปิดเลย เราได้เห็น
อ.ปารมี (ช่างภาพกิติมศักดิ์ ที่คงจะแย่งงานช่างภาพอาชีพได้สบาย...หรือเปล่านะ?),
อ.สุวิทย์, 
อ.วิญญู, อ.เสาวรัตน์, 
อ.ปลื้มจิต (ลีลาการเชียร์เด็ดขาดไปเลยค่ะ)
มาอยู่ร่วมให้กำลังใจนักกีฬาและกองเชียร์ตลอดการแข่งขัน
ตลอดเวลา 7 วันที่ผ่านมา แทบทุกเย็น สนามแห่งนี้ไม่ได้ว่างเว้นการปรากฏกายของชาวพยา-ธิที่มาซ้อมกีฬาร่วมกันจนมืดค่ำ เรามีภาพมาเป็นพยาน
การจัดรายการให้มีวันซ้อม 4 วันแล้วแข่งแค่วันเดียวในแต่ละอาทิตย์นั้น ทราบมาว่าเป็นไอเดียหนึ่งที่พี่เล็ก-ประไพพรรณ 
แม่สีส้มอันเข้มแข็งของเรา ผู้ทุ่มเทให้กับการฝึกซ้อมทั้งนักกีฬาและกองเชียร์ เป็นหนึ่งในผู้เสนอ ขอชื่นชมและยอมรับว่า การจัดจำนวนวันแบบนี้ทำให้เวลาส่วนใหญ่คือ การซ้อมที่ทำให้พวกเราได้ปฎิสัมพันธ์กันทุกเย็น ไม่มีการแบ่งแยกสี พอถึงวันพฤหัสเท่านั้นที่พวกเราจะแบ่งแยก (แต่ก็เป็นไปฉันท์มิตรจริงๆ ชนะก็ดีใจมาก แพ้ก็ดีใจน้อยหน่อยเท่านั้นเอง) ขอบคุณไอเดีย และคิดว่าใครจะจัดงานแบบนี้ให้ได้ผลต่อเนื่องกับสุขภาพจริงๆ ควรใช้แนวทางนี้ค่ะ
ความเห็น (3)
