มีแสงในตัวเอง
ต้องยอมรับว่าการทำงานคุณภาพใน รพร.นครไทย ส่วนใหญ่เป็นแรงผลักจากภายนอกมากกว่าความต้องการของทีมงานภายในเอง หลายๆครั้งที่เราทำงานเพื่อส่ง ไม่ได้เพื่อใช้ เราไม่มีเป้าหมายของตนเองที่ชัดเจน จริงจังและต่อเนื่องที่ดีพอ เหมือนดาวเคราะห์ที่ขาดแสงในตัวเอง เป็นดาวที่ไม่มีแสงในตัวเอง ที่สำคัญคือการสร้างคุณค่า และกำลังใจ แรงเสริมเชิงบวกในการทำงาน การทำให้เจ้าหน้าที่ภูมิใจในงานที่ทำ สร้างแรงบันดาลใจในการทำงาน แทนการทำงานแลกค่าตอบแทนเป็นหลัก ทำงานต่างๆ เพราะหัวหน้าสั่ง ไม่ทราบคุณค่า และประโยชน์ของงานที่ตนเองทำอยู่ เช่น
ผู้ตรวจเยี่ยมถามว่า “แยกขยะไปทำไม ” ผู้ถูกประเมินตอบว่า “หัวหน้าสั่ง ”
ผู้ตรวจเยี่ยมถามว่า “บันทึกแบบฟอร์มนี้ไปทำไม” ผู้ถูกประเมินตอบว่า “หัวหน้าบอกให้ใช้ ”
ทำให้ขาดความเข้าใจ ขาดแรงบันดาลใจในการทำงาน และพัฒนาการทำงานให้ดีขึ้น หลายครั้งเราเดินเยี่ยมสำรวจแบบจับผิด และพูดมากกว่าฟัง เหมือนเดินมาสั่ง ไม่ใช้เดินมาตรวจเยี่ยม มารับฟัง และแลกเปลี่ยนข้อคิดเห็นที่ควรจะเป็น ซึ่งไม่ผิดถ้าเป็นการเดินครั้งแรก ๆ แต่ควรมีการกระตุ้น และเสริมแรงให้เจ้าหน้าที่ได้มีโอกาสในการพัฒนางาน และเข้าไปช่วยเสริมในจุดที่จำเป็น ทำให้เจ้าหน้าที่เพิ่มฝีมือของตนเองทั้งการกำหนดเป้าหมายในการทำงาน วิเคราะห์ ระบบงาน สาเหตุของความเสี่ยงต่างๆและพัฒนางานได้อย่างมีข้อมูลประกอบ วัดผลได้และมีความคิดสร้างสรรค์ แต่นี้คือสิ่งที่คาดหวังจะให้เกิด คงจะต้องช่วยกันทำ และเริ่มที่ตัวเองก่อนว่าออจะเปลี่ยนแปลงอะไร จะทำงานคุณภาพให้มีความสุข และยั่งยืน อย่างไร ............................เพื่อให้มีแสงในตัวเอง ทีเป็นแสงที่อบอุ่น ไม่แผดเผา
ความเห็น (4)
บันทึกเพื่ออะไร... อิอิ
ไม่มีใครสั่งใช่ไหมคะ
ขอบคุณค่ะ มาให้กำลังใจนะคะ
สวัสดีคะ
แต่ตอนนี้แม่ต้อยเห้นแสงจรัสจ้าในตัวของ คนเขียนแล้วนะคะ
สุดยอดแล้วคะ
บางทีคนเราก็ทำงานตามคำสั่งโดยที่ไม่รู้เหตุผล แต่จะดีกว่าถ้าเกิดจากความรู้สึกที่อยากจะทำประโยชน์ให้ผู้อื่น (แม้ว่าบางครั้งอาจจะหวังผลตอบแทนบ้าง)ดังนั้นผู้บริหารควรร้องขอความเห็นมากกว่าที่จะสั่งเพื่อที่จะให้ได้งาน แสงจะได้เกิดขึ้นเองโดยอัตโนมัติ
กสิวัฒน์