แม่จ๋า
แม่จ๋า
แม่จ่าดวงใจลูก ยังพันผูกไม่เสื่อมคลาย
รักแม่แน่ใจหมาย มุ่งกตเวทีนิรันดร
เพราะรู้ว่าแม่รัก แจ้งประจักษ์จิตอาทร
ห่วงใยไม่แคลนคลอน รักลูกดั่งดวงชีวัน
เมือแรกที่ลูกเกิด ถือกำเนิดขึ้นในครรภ์
แม่รักรักแม่สร้างสรรค์ สิ่งดีงามให้ทันที
แม่ทำแม่คิดชอบ ตามระบอบแห่งความดี
เพื่อสร้างให้ลูกมี สมบูรณ์สุขทั้งกายใจ
เมื่อลูกพ้นครรภ์แม่ เฝ้าดูแลเจริญวัย
สอนสั่งหวังจักให้ ลูกเติบโตขึ้นเป็นคน
กายใจและความคิด เริ้มชีวิตแม่ฝึกฝน
ลูกจึงไม่ทุกข์ทน เพราะเชื่อแม่แต่แรกมา
แม่มีวิธีสอน ไม่ตึงหย่อนแสนหรรษา
โอนอ่อนผ่อนวาจา กล่อมเกลาลูกถูกคลองธรรม
ฝึกลูกให้แข็งแกร่ง ทั้งเข้มแข็งแม่น้อมนำ
ฝังแน่นในความจำ เหมือนมนตราพาชีพยืน
คำเช้าเฝ้าพันผูก อยู่กับลูกทุกวันคืน
ลูกแสนระเริงรื่น ผาสุกล้ำฉ่ำหทัย
ครั้นแล้วอนิจา แม่ต้องมาจากลูกไป
สู่แหล่งแห่งหนใด ลูกสุดคิดจะติดตาม
เหมือนดังแสงเทียนดับ แม่แลลับทุกโมงยาม
คิดไปใจลูกหวาม ฝืนโศกเศร้าหงอยเหงาทรวง
ลูกยังมิเคยพบ ทุกข์กระทบที่ใหญ่หลวง
ทุกข์นี้ทุกข์กว่าปวง ลูกวิตกเพียงอกพัง
สุดเพรียกร่ำเรียกหา ให้แม่มาดังใจหวัง
จึงคิดให้แม่ยัง อยู่กับลูกทุกคืนวัน
จะยึดเอาคำสอน ความอาวรณ์สายสัมพันธ์
ฝังจิตนิจนิรันดร์ เหมือนแม่อยู่คู่ลูกยา
โลกนี้ไม่อ้างว้าง แม่เคียงข้างเหนือเกศา
อวยพรลูกทุกครา ขวัญลูกดีมีชัยเอย
ความเห็น (2)
แวะมารักแม่ระลึกถึงพระคุณแม่ด้วยคนค่ะ
มิ้ว เองคะ
คิดถึงครูดั่งแม่แท้ในดวงจิต
ให้ชีวิตคนไร้ค่ามีความหมาย
ให้ความรู้ความรักไม่กลับกลาย
ให้ความหมายให้รู้ค่าความเป็นคน
ให้อาหารหล่อเลี้ยงยามที่หิว
ครูช่วยติวช่วยสอยช่วยฝึกฝน
ช่วยชี่แนะช่วยแบ่งปันยามอับจน
คนเป็นคนวันนี้เพราะมีครู
----------------------
คิดถึงครูอาร์ตม๊ากมาก อยู่ทางนั้นสบายดีไหมคะ
ก็คงจะมีความสุขละซี ถึงได้ทิ้งคนทางนี้ได้ลงคอ (พูดเล่นคะ)
ถึงแม้กลอนนี้จะสู้ของครูไม่ได้ แต่ก็แต่งมาจากใจเด็กวิทย์นะคะ
ครูคะ ซักวันหนูจะเป็นครูอย่างครูอาร์ตของหนูและพวกเราคะ