คำว่า ผู้สูงอายุ (คนแก่) อาจเป็นคำที่หลายๆคนไม่อยากได้ยิน ไม่อยากถูกเรียกขาน บางคนอาจจะพาลเอาเรื่องกับใครบางคนที่เรียกหรือทักทายเราว่า ลุง ป้า ตา ยาย บทเพลงลูกทุ่งเพลงหนึ่งจึงฟังติดหู ดูเหมือนพูดติดปากว่า เรียกพี่ได้ไหม เรียกพี่ได้ไหม ก็ตอบได้ว่า พอได้ แต่ไม่แก่ได้ไหม ก็ตอบได้เลยว่า ได้และไม่ได้ นั่นคือแก่แต่ตัวใจไม่แก่ อย่างไรก็ตาม เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นธรรมชาติและธรรมดาของสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย
ในห้วงปัจจุบัน หลากหลายภาคส่วนกำลังริเริ่มคิดวางแผนเกี่ยวกับการพร้อมเผชิญสังคมผู้สูงอายุในสังคมไทย หลากหลายความเห็น ทำให้เป็นที่น่าชื่นใจว่า หนทางข้างหน้าเกี่ยวกับผู้สูงอายุคงมีความชุ่มชื่นช่ำใจ ได้บ้าง
ศูนย์วิจัยและพัฒนาคุณภาพการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม ร่วมกับ ศูนย์พัฒนาสังคมที่ 41 จังหวัดมหาสารคาม ได้ประสานความร่วมมือในการจัดกระบวนการเรียนรู้ร่วมกันเพื่อให้ผู้คนทุกช่วงวัยได้รู้ ตระหนักและเห็นคุณค่าในทุกกระบวนของความชราภาพ ซึ่งทุกคนหลีกหนีไม่พ้น
พวกเรากำลังคิดว่า เมื่อเราไม่มีทางหลีกพ้นธรรมชาติของชีวิตได้ สิ่งที่ดีที่สุดคือเราต้องเรียนรู้ที่จะเดินเข้าสู่เส้นทางแห่งความชราภาพอย่างสง่างามได้อย่างไร ช่วงนี้เราจัดทีมที่จะทำงานร่วมกันและประชุมทีมแล้ว เราพร้อมแล้วที่จะก้าวเดินไปพร้อมๆกัน พร้อมๆกับทุกท่านในเวทีนี้ด้วย ครับผม
สวัสดีค่ะ ท่าน ผอ.
สวัสดีค่ะอาจาร์คิดถึงบ้านเมื่อไรเข้ามาอ่านบันทึกอาจาร์ไม่ผิดหวังจริง ๆ ค่ะ
ได้กลิ่นอายความเป็นบ้านเราจริง ๆ คิดถึงบ้านจังค่ะ อาจาร์สบายดีนะค่ะ
ผมอีกคนครับที่ใช้หอมหวล อยากรู้จักอาจารย์ ติดต่อไปนะครับ 081-2057805
ผมอีกคนครับที่ใช้หอมหวล อยากรู้จักอาจารย์ ติดต่อไปนะครับ 081-2057805