วันก่อนน้องเอได้มีโอกาสเจอผู้ช่วยหัวหน้าฝ่ายบริการพยาบาลด้านวิจัย ตั้งแต่รับงานใหม่รู้สึกว่าพี่เค้าสวยขึ้น จึงรีบเข้าไปทักทาย
น้องเอ : หวัดดีค่ะ พี่บี ตั้งแต่เป็นผช. วิจัย หนูว่าพี่สวยขึ้นทุกวันนะ ท่าทางจะแฮปปี้
ใช่มั๊ยคะ
พี่บี : เหรอ ตอนนี้ก็โอเคล่ะนะ แต่อนาคตไม่แน่
น้องเอ : อ้าว ! ทำไมล่ะคะ
พี่บี : พี่ว่า เป็นผช. วิจัยอีกไม่นาน พี่ต้องเป็นโรคปวดหลังแน่ๆเลย
น้องเอ : อุ๊ย! แล้วเกี่ยวอะไรกันล่ะคะ
พี่บี : ทำไมจะไม่เกี่ยวล่ะ วันๆพี่ลุ้นน้องๆให้ทำวิจัยจนตัวโก่ง แล้วจะไม่ให้ปวด
หลังได้ไง ลุ้นจนตัวโก่งน่ะ เออ แล้วหนูล่ะเมื่อไหร่จะส่งโครงร่างวิจัยเสียที
น้องเอ : แหะ แหะ พอดีหนูมีประชุม หนูลานะคะพี่ หวัดดีค่ะ
สว้สดีค่ะมาทักทายชาวสงขลานครินท์ อ่อ เป็นเพราะต้องลุ้นวิจัยจนตัวโก่งนี่เองจึงปวดหลัง
สวัสดีค่ะ
คนลุ้น----> ลุ้นจนตัวโก่ง เลยปวดหลัง
คนทำ----->ทำจนหัวบวม เลยปวดหัวค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณสุธีรา
ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
ดิฉันเป็นชาวบล็อกที่ไม่ค่อยสม่ำเสมอหรอกค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณหนูนา
จะเลือกปวดหลัง หรือปวดหัวคะ