เสียทีเซียนรุ่นพ่อ


"พ่อ...คือคนที่รักเรามากที่สุด " ในวงการพนัน "ดูหน้าไม่รู้ใจ และอย่าไปไว้ใจใครทั้งสิ้น " ลุงเป็นเซี่ยนมวยมีชื่อจากลพบุรี มาตามถึงบ้านให้พาผมไปชกคู่เอก....ดูตัว แต่งชุดนักเรียนมาเหมือนเราแต่ดูหน้ามันแก่จัง ตัดผมสั้นเกรียน ผิวขาวหน้ากระดูก สูงกว่าผมหนึ่งฝ่ามือ...เริ่มยกหนึ่ง "ดูทีไปก่อนน๊ะลูกถ้ามีจังหวะเอาก่อนเลย"...พอยกที่สอง เริ่มมีอาการผิดปกติ ,,,,หมดยกพ่อถามว่า "ไหวไหม...."

ปี ๒๕๑๙ นึกย้อนมองความผิดพลาดเพราะเชื่อใจว่าเป็นเพื่อนของพ่อ

ลุงเป็นเซี่ยนมวยมีชื่อจากลพบุรี  มาตามถึงบ้านให้พาผมไปชกคู่เอกที่งานฤดูหนาวโรงเรียนพิบูลย์  มีเซียนมวยตามไปกัน ๑ คันรถ บ้างก็ขึ้นรถไฟตามไป  ถึงสนามมวย หกโมงเย็น  รอจนสองทุ่มเข้าไปในเวทีข้างหอประชุม ลุงพาคู่ชกมาให้ดูตัว  แต่งชุดนักเรียนมาเหมือนเราแต่ดูหน้ามันแก่จัง  ตัดผมสั้นเกรียน  ผิวขาวหน้ากระดูก  สูงกว่าผมหนึ่งฝ่ามือ

พ่อถามผมว่า " เอาไหมลูก "  เหมื่อนร้ว่ามันเป็นใคร

ผมไม่นึกอะไร  คิดในใจว่าใครก็ได้  มากชกหาเงินเรียนนี่หว่าไม่ถึงตายหล๊อก เลยตอบไปว่า "เอาพ่อ"

ชกคู่เอก  คืนนี้ ดูทุกอย่างเหมือนปกติ  รอบรอบเวทีมีราคาต่อลองตามประสาเซียน  แต่พ่อผมไม่ห่างผมเลย  เริ่มยกหนึ่ง "ดูทีไปก่อนน๊ะลูกถ้ามีจังหวะเอาก่อนเลย"  ฟังพ่อสอนก็ไม่ทันได้คิด  ออกจากมุมไปชกประมือก็คิดว่าสู้ได้

พอยกที่สอง  เริ่มมีอาการผิดปกติ  ปล่อยลูกเล่นไปมันรับได้หมดแถมโต้กลีบมาเจ็บๆทุกดอก   รู้ทันทีว่านี่ไม่ใช่ธรรมดา  ...ไม่ธรรมดา..

.

หมดยกพ่อถามว่า "ไหวไหม...."  เอ๋พ่อไม่เคยถามอย่างนี้ เลยถามตรง ๆ ว่า " ทำไมพ่อ "  พ่อบอกว่า  " มันเป็นแช้มป์ภาคเหนือ มาจาก แพร่ ...."    "ลองดูอีกทีพ่อ"....

ขึ้นยกสามมันยำเต็มที่  สัมผัสนี้บอกเลยว่าเอาก็เอาว๊ะ  และก็รู้ว่าจังหวะฝีมือสู้มันไม่ได้  เพราะลุกไปเข้าทางมัน....เลยเปลี่ยนเป็นรอจังหวะโต้บ้างกลางยก....ดูได้ผล  รอจังหวะโต้คืนได้สามสี่ดอกดูมันเก็บอารมณ์ไม่อยู่ไล่บี้ทันที  ผมก็โต้กลับได้ กำลังมัน....เสียงระฆังดังหมดยก

พ่อบอก  "ปื๊ด ลงเถอะ...ลง...."  เสียงดุๆ  ผมงงมาก  แต่ก็ต้องเชื่อพ่อ

" พอแล้วลูก  มันเอามวยมาฆ่าลูก พ่อไม่ยอม "

ไอ้....มึงทำอย่างนี้กับหลานมึงทำไม..เท่านั้นก็มีการชุลมุนกันข้างเวที....ตัวผมเองมีเซียนรุ่นพี่ ๆ พวกสามล้อถีบบ้างมายืนประกบไว้  ให้รีบเปลื่ยนเสื้อ  ไปรอสถานีรถไฟปลอดภัยกว่า

นึกถึงเหตุการณ์วันนั้น  มันสอนให้รู้ว่าในวงการพนัน

  "ดูหน้าไม่รู้ใจ  และอย่าไปไว้ใจใครทั้งสิ้น "

" แต่  พ่อ...คือคนที่รักเรามากที่สุด "

คืนนั้น  กลับถึงบ้านด้วยความเจ็บใจ  ไม่รับค่าตัว  คิดในใจว่างานนี้ต้องมีเอาคืน  หลังจากนั้นสองวันก็มีคนเอาเงินค่าตัวใส่ซองมาให้ถึงบ้าน พ่อให้ซองเงินผมบอกว่า " ค่าเจ็บใจลูก..เอาไปฝากธนาคารไว้เรียนไป"

 

คำสำคัญ (Tags): #มวยไทย
หมายเลขบันทึก: 266437เขียนเมื่อ 7 มิถุนายน 2009 07:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:52 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

โอ..ถ้าพ่อไม่เซียน นอกจากจะเจ็บใจแล้วยังต้องเจ็บตัวอีก ค่ะ

ขอบคุณ(เซียน)พ่อค่ะ

สวัสดีค่ะ

อ่านแล้ว...เห็นจริงด้วยค่ะ

รู้หน้าไม่รู้ใจ รู้จักกัน แต่อย่าคิดว่าจะจริงจัง...ขนาดเป็นเพื่อนกับคุณพ่อ...ยังทำเช่นนี้

โชคดีที่ไม่เป็นอะไรมากนะคะ

(^__^)

ขอบคุณ คุณลดา และ คนไม่มีราก กว่าจะถึงวันนี้ ได้เรียนรู้แก่นธรรมของชีวิต ไม่มีเขียนในตำรา แต่จะรักษาตัวรอดได้อย่างไร จึงจะมีชีวิตที่สง่างามในวันหน้า

..... เพื่อนพ่อคุณ เค้าก็ไม่ได้ผิด(ในฐานะคนเล่นมวย) นิครับ มวยมันมีแพ้ มีชนะ ... เค้าไม่ได้บังคับให้ึคุณชก ถ้าคุณส่ายหัวว่าไม่ นั่นก็คือจบ ไม่มีการชก แต่คุณพยักหน้าว่าเอา นั่นก็คือคุณต้องยอมรับผลว่าสู้ได้ไม่ได้ คนที่เล่นมวยที่เค้าเรียกว่า เซียน เป้าหมายเดียวก็ึคือเล่นมวย "เพื่อเงิน" ถ้าหาก เค้าไม่ได้จ้างคุณล้ม เค้าไม่ได้วางยา ... แล้วผิดตรงไหนครับ

.....

ขอบคุณ ท่านที่ใช้นามว่า ไม่ผิด [IP: 27.130.31.142] เมื่อ 16 พฤศจิกายน 2553 00:55 #2253576 [ ลบ

นี่แหละครับธรรมชาติของวงการกีฬา

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท