เสียดายจังค่ะ ไม่ได้ดู

จากการเข้าไปอ่านบล็อกของเพื่อนๆ และจากการสอบถามพูดคุย ทราบว่าเพื่อนๆกลุ่มอื่นๆได้ดูเรื่อง "เสียงกู่จากครูใหญ่" ซึ่งให้ข้อคิดหลายๆอย่าง และรับทราบถึงความอุตสาหะ อดทน ของครูใหญ่คนหนึ่ง ที่ต้องไปปฏิบัติราชการอยู่ที่ห่างไกลทุรกันดาร ซึ่งต้องใช้ความอดทน และใช้จิตวิทยาหลายๆอย่าง ในการแก้ปัญหา ฟังๆดูแล้วรู้สึกว่ามันเข้ากับชีวิตจังเลย แต่ก็อดเสียดายไม่ได้ค่ะ ที่ไม่ได้รับชมเรื่องนี้......และอีกอย่างชอบปณิธานเรื่องนี้ค่ะ  "การทำงานหนัก  คือดอกไม้แห่งชีวิต"  คิดว่าน่าจะกินใจ ครูดอย  หลายๆคนค่ะ