แม่คือ…ครูคนแรก
แม่เรา คือ ครูคนแรก
มีแต่ให้ มิรู้สิ้น ถวิลเกื้อ
ทุกหยาดเหงื่อ ปกป้อง ยามร้องไห้
สองมือแห่ง ความรัก พิทักษ์ภัย
สองมือไกว เห่กล่อม ยอมอ่อนเพลีย
ยามลูกสุข แม่สุข ไม่ทุกข์ท้อ
พร้อมสู้ต่อ โอบอุ้มเจ้า เฝ้าส่งเสีย
ยามแม่เหนื่อย มีลูกน้อย เคล้าคลอเคลีย
หายเหนื่อยเพลีย ด้วยรักลูก โดยผูกพัน
ยามเจ็บไข้ เจ้างอแง แม่เจ็บกว่า
แทบใบ้บ้า ทุกข์ร้อน สุดผ่อนผัน
สองมืออุ้ม ทะนุถนอม ดั่งชีวัน
หาหยูกยา มาแบ่งปัน ช่วยบรรเทา
ลูกรู้ไหม ดวงใจแม่ มีแต่ให้
คล้องสายใย เฝ้าดูแล แม้เหน็บหนาว
สองมือกอด ตระกอง อย่างแผ่วเบา
เพื่อให้เจ้า อบอุ่น อย่างคุ้นเคย
สองมือป้อน ความห่วงใย ไม่มีเปลี่ยน
สอนลูกเขียน ท่องจำ ใช่เมินเฉย
ครูคนแรก ในดวงใจ ใช่ใครเลย
รู้ไหมเอ่ย แน่แท้ แม่นั่นเอง
ความเห็น (2)
แม่ เป้นครู เป็นเทวดา เป็นทุอย่างแม้กระทั่ง... เพื่อ...ลูก...เท่านั้น แม่ทำได้หมด คิดถึงแม่และดูแลท่านตอนนี้เถอะค่ะ ท่านเป็นพระที่ดีที่สุดในชีวิตที่ต้องเคารพบูชา
สวัสดีค่ะ
- พี่คิมแวะมาอ่านเรื่องแม่ค่ะ
- แม่ของพี่ครูคิม..สอนและให้ช่วยทำงานทุกอย่าง
- ตอนเป็นเด็กก็หงุดหงิดไม่อยากทำ..เมื่อโตขึ้นทำอาหารให้เพื่อนทาน เพื่อน ๆ บอกว่า..ทำได้อย่างไรใครสอน
- แม่เป็นครูสอนคหกรรมค่ะ..จึงสอนให้ลูกเป็นงานบ้านทุกอย่าง
- ขอขอบคุณค่ะ