ต้องอยู่กับเสียง (รบกวน) เลี่ยงไม่ได้ (1)

      เวลาพูดถึงเสี่ยงที่รบกวน บอกยากเหมือนกัน หากจะเอามาตรฐานของเสียงรบกวน ตามที่คณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่ชาติได้ว่าไว้ เมื่อคืน 28 พค 52 มีโอกาสนั่รถประจำทางจาก อ. หล่มสัก เป็นรถ 99 เข้า กทม.ก็ใช้เวลาในการเดินทางประมาณสัก 6 ชั่วโมงสำหรับรถประจำทาง........รถออกเวลา 18.30 น รถวิ่งมาถึงตัวจังหวัดเพชรบูรณ์ จอดรับผู้โดยสาร คงเป็นชาวแนวอินเดีย หรือไม่ก็บังคลาเทศ เพราะว่าคุณลักษณะที่เห็น คือ คนแขก หนุ่ม 2 คน นั่งแถวตรงข้ามกับเรา ด้าน หลัง 1 แถว เรียกว่าฝั่งซ้ายและฝั่งขวา นั่นแหละ

   รถเคลื่อนผ่านมาจากตัวขนส่ง ประมาณ 5 กม. เริ่มมีเสียงดังภาษาแขก พูดคุยโทรศํพท์ แบบว่าเผื่อแผ่ คนรอบข้าใกล้ชิด แบบว่ายาวติดต่อกันเป็น ชม. (ความจริน่าสนใจโทรศัพท์ รุ่นไหน แบตโคตรทน หรือไม่ก็พึ่ชารต์เต็มแล้วขึ้นรถมา)พ่อหนุ่มแขกท่าทามั่นใจในความหล่อ บิดมือ นิ้วหยิกเบาะด้านหน้า เขี่ยดังคลุกคลักๆๆๆ เข้าใจว่าจีบสาว เพราะมีเสียงผู้หญิงแขกตอบมาด้วย ทั้งหัวเราะ ทั้งทวนคำ ทั้เขี่ยเบาะ ดูมันจริงๆ โดยมีพ่อหนุ่มแขกอีกคน คอยอารักขาใกล้ๆ จากสายตาและ หูผู้โดยสารบนรถ ที่สำคัญ ไม่รู้ว่าพูดว่าอะไร?

     ไม่รู้ว่าไม่เกี่ยวกับตัวเอง ไม่รู้เรื่อง แล้วก็ไม่รู้ว่ามันจะไปลงที่ไหนด้วย เรานั่งตามลมหายใจเข้าออก ตามการเคลื่อนไหวหน้าท้อง (แต่ไม่รู้ว่าผู้โดยสารคนอื่นทำอะไรกัน) พอจะทำจิตทำใจได้ว่า อ้อ ถ้าเขาไม่โทรหากันตอนนี้ เขาอาจต้อเลิกลากันไปเลยก็ได้ คเป็นเวลาทองเขาละ (แต่ก็อยากรู้อยู่ดีว่าโทรศัพท์รุ่นไหนวะ โคตรโทรได้นาน)

  สักพักเสียงเงียบลง เรารู้สึกตามลมหายใจ ได้ดีมากขึ้น สักพัก แม่จ้าว มีเสียงริงโทนมา ภาษาแขกอีกครั้ง รับและเริ่มต้นรอบที่ 2 ใหม่ ไม่รู้ตอนเงียบไป แบตหมดหรือว่าตังค์ค่าโทรหมด เดายาก เอาน่า เอาสติมาอยู่กับตัวก่อน....สักพัก สติวิ่งไปนอกตัว ไปอยู่กับเสียงกรน เบาะหลัง ที่เริ่มดังขึ้น ดังขึ้น จาก คล๊อก ๆ สั้นๆ เป็น ยาวขึ้นๆๆ ดังขึ้น ดังขึ้น คราวนี้ ถอนความรู้สึกมาอยู่กับ เรื่อต่อไปนี้ว่า เออเนาะ...

    การปรุงแต่งเรานี่ เสียงเดียวกัน แท้ๆ สาวแขกปลายทางคนนั้นคงมีความสุขที่สุดที่ได้ยิน แต่เพราะมิใช่เรา ของเรา เราจึงรู้สึก รบกวน ใช่หรือไม่? เสียงกรน ของอาจารย์ชายหนุ่ม ข้างหลังเรา เขาคงมีความสุข ที่นอนหลับ แต่ไม่ได้ยินเสียงตัวเอง แต่เพราะไม่ใช่เสียงที่ต้นตอจากเรา เราจึงรู้สึกรบกวนใช่หรือไม่?  และที่สำคัญ ทั้  2 เสียง ไม่เกินมาตรฐาน ไม่เข้าเกณฑ์มาตรฐานเสียงรบกวน ของคณะกรรมการสิ่แวดล้อมแห่งชาติแน่นอน ( ทำให้เรารู้สึกว่า เออเนาะ ข้อมูลเชิงคุณภาพ กับข้อมูลเชิปริมาณมันต่างกันจริๆ ในการวัดความรู้สึก แค่คนละมุม คนละบทบาทเท่านั้น แต่ก็สำคัญ เพราะทำให้คนฆ่ากันได้ เหมือนตอนนี้ น่าจะอยากฆ่าทั้ง แขก และ กรน) คงเหมือนกับ เวลาคนไข้บอกเป็นไข้...ไม่หมายความว่าปรอทต้องขึ้น 37.8 องศา C ขึ้นไป  ก็มันรู้สึกนะ เหมือนเรารู้สึกรบกวน แต่มันไม่เกินเกณฑ์มาตรฐานนะ ทั้งเสียแขก และเสียง กรน..จากนั้น เราก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรอีกเลย หลังจากที่รวมสมาธิไม่ให้แกว่ง และเปลี่ยนที่นั่ง อิอิอิ นึกว่าบรรลุ นั่งตามปัจจุบันไป จนถึงรัสิต ลงรถ เพื่อต่อไปบ้าน คราวนี้ เสียงมากมาย ของหนุ่มอีกหลายๆๆๆคน ที่เรียกผู้โดยสารเซงแซ่ ทุกสาย........เป็นที่น่าสัเกตุว่า วันนี้ไม่ได้ยินเสียงผู้หญิเลย  เดี๋ยวเอาเรื่อ กรน และเสียงมาตรฐานรบกวนมาให้ตอน 2 -- 3 ต่อไป

เรื่องที่จะบันทึกต่อ กรน และมาตรฐานระดับเสียง และเสียงรบกวน