เที่ยวเขาชะเมากับครอบครัว (จบ)
ความเดิมตอนที่แล้ว
หนูมนกับหนูนิแวะพักที่น้ำตกซึ่งเต็มไปด้วยปลา..ปลา..และ..ปลา
จากนั้นก็ลุยต่อไปอีกนิด
ตัวนี้สีสดใสน่ารักจริง
ซูมเข้าไปใกล้ๆ...เอ๊ะ..มีอะไรติดหนวดด้านซ้าย?
ส่วนตัวนี้ หนูมนเจออยู่ใต้ใบไม้
เป็นตัวโปรดของมนซะด้วย
มืดๆ ต้องเปิดแฟลชซะหน่อย
ซูมเข้าไปใกล้ๆ อีกนิด
ส่วนเจ้านี่ถ่ายยากชะมัด เข้าใกล้นิดเดียวก็บินหนีซะแหล่ว....
นางไม้เด็ก (อิอิ) แวะพักเหนื่อย
หลังจากนั้นก็ไปต่ออีกนิด แต่ไม่ไหวแล้ว เพราะหนูนิหิวน้ำ......
สรุปคือ ไปได้สูงสุด 2 ชั้นกว่าๆ (วังหนึ่ง + วังมัจฉา)
ส่วนผมเดินไปถึงชั้น 3 (วังมรกต) แล้วเดินกลับ
ขากลับเก็บภาพนี้ไว้ไปสืบถามต่อสักหน่อย
ส่วนสุดท้าย ก่อนออกจากเขาชะเมา
เก็บภาพที่ไม่งามนัก....แต่ให้ข้อคิดดีมาก
ไว้เป็นที่ระลึก
นี่ไงครับ....อนุสาวรีย์ขวด
ความเห็น (11)
หนูมนกับหนูนิดน่ารักสุดๆค่ะ สองใบเถา ดีจริงๆค่ะ ลูกสาวน่ารักกว่าลูกชายค่ะ
สวัสดีครับ คุณ Sasinand
ขอบคุณครับ เจ้าเด็กสองคนนี้บอกว่า อยากไปอีก จะแก้มือใหม่ เดินไปให้ไกลกว่าเดิมถึงผากล้วยไม้ครับ (คงต้องรอทริปหน้าซะแล้ว)
ผมถือวิสาสะอาศัย เขียนคอมเมนต์ในบล็อกอาจารย์ สลับกับการแปลงานแก้เครียดครับ ต้องขอโทษด้วย หากร่ายอะไรฟุ้งเกินไป
ในฐานะนักเดินป่ามืออาชีพ ขอแนะนำว่า แม้จะไปเดินป่า เพียงระยะทางสั้นๆ ก็ควรมีเป้ใบเล็กๆ สักใบ เรียกว่าเป้เดย์แพ็ก ลูกสาวผม มีของแกตั้งแต่สี่ขวบ
ในนั้น ต้องมี กระติกน้ำดื่มขนาด 1 ลิตร สำหรับผู้ใหญ่ หรือเด็กถ้าแกไม่บ่น หรือครึ่งลิตร ควรเลือกกระติกถาวรแบบฝาปิดดีๆ ไม่รั่ว
น้ำใช้ดื่มแล้วยังใช้ล้างแขนขากรณีเป็นผื่นแพ้จากพืช หรือแมลงได้ระดับหนึ่ง
ขนม ของกิน หวานๆ ช็อกโกแล็ต เวฟอร์สักหน่อย ให้พลังงานแบบเทอร์โบ ลดความเหนื่อยล้า โหย
แป้งขวดเล็กๆ เลือกที่กลิ่นอ่อนหน่อยครับ หรือใช้แป้งสาลี ข้าวเจ้าก็ได้ ( ถ้ากล้าโรยตัว) แป้งลดอาการระคายเคืองตอนเหงื่อออกมากๆ หรือสัมผัสถูกผื่นพิษ แพ้ได้เล็กน้อย ช่วยจัดการทากได้ด้วย ในกรณีที่มันเกาะ แค่โรยใส่ตัวมันก็สังหารโหดได้แล้วเพราะผิวหนังทากช่มชื้น เพื่อแลกออกซิเจนกับอากาศ แค่เหยาะแป้งลงไป คิดดูเหมือนตายทั้งเป็นเลย และผมมักพอกขาจนหนา เวลาลุยดงทาก เพราะผมไม่ชอบกลิ่นยากันแมลง มันฉุนจนกลบกลิ่นป่า
ถ้ามีกล้องสองตา หรือแว่นขยาย ก็เท่ากับเพิ่มพิสัยของมนุษย์ด้วยเทคโนโลยีในการมองเห็น เข็มทิศเล็กๆ จะช่วยให้เด็กๆ สนใจเรียนรู้เรื่องทิศ และสภาพแวดล้อม
เสื้อผ้า ถ้าเป็นไปได้ หลีกเลี่ยงผ้าฝ้าย ลองมองหาเสื้อกีฬาที่เป็นไนล่อน หรือโพลีเอสเตอร์ ช่วยได้มากจริงๆ เพราะไม่อมเหงื่อ ซึ่งไม่ใช่แค่ไม่เหม็น แต่แห้งเร็ว จึงไม่ล่อแมลงให้มาตอมกินเหงื่อเค็มๆ และเลือกสีอ่อนหรือสีกลาง หากทึบๆ แบบสีดำ น้ำเงินเข้ม จะดึงดูดยุง และแมลง และดูดความร้อน แต่ถ้าสีจัดจ้านเกินไป ก็ป่าแตกเพราะนกมองเห็น
พอนกมองเห็นสี มันก็จะตื่นหรือร้อง พวกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่นๆ มักเห็นเป็นขาวดำ อาศัยความวูบวาบของแสงเงา ในการเตือนภัย และฟังเสียงนกเอา ฉะนั้น ถ้านกเห็น ก็เท่ากับไปบอกสัตว์ชนิดอื่นด้วย
รองเท้ารัดส้นแบบที่หนูนิกับหนูมนใส่นั้นโอเคแล้ว ผมก็ให้ลูกสาวผมใส่แบบนี้ ระบายอากาศดี ถ้ามีการเสียดสีระหว่างเนื้อกับขอบรองเท้าให้ทาด้วยปิโตรเลียมเจลลี่ จะบรรเทาได้แล้วไม่แสบถลอก
หน้าฝนอย่างนี้ ร่มแบบพับสีขรึมๆ สองคนหนึ่งคัน จะช่วยได้มากกว่าเสื้อกันฝน
เรื่องมากไหมครับ แค่ไปเดินป่ากิโลสองกิโล
จ๋อ
เข้ามาเยี่ยมชม บันทึกการท่องเที่ยว ชื่นชมที่เก็บภาพมาให้ชมธรรมชาติ ไม่ว่าสัตว์ พืช สายน้ำใส และหนูๆ ผู้เผจญภัย
3. kriskorn [IP: 125.24.10.35]
เมื่อ พ. 10 มิ.ย. 2552 @ 11:45
1341201 [ลบ] [แจ้งลบ] และขอบคุณ คุณกริชกร ที่มาเล่าอุปกรณ์ในการท่องเที่ยว มีเป้ใส่สิ่งที่สำคัญ ตลอดจนการแต่งตัว ใส่เสื้อ มีแว่นขยาย เป็นวิทยาทานความรู้ ให้คนที่ต้องการไปเที่ยว ได้ปฏิบัติตาม เป็นความรู้คะ เป็นประสบการณ์ที่ดีเยี่ยม
สวัสดีครับ คุณจ๋อ - kriskorn
คำแนะนำแจ่มชัด + แจ่มแจ๋ว มากๆ ครับ
เดี๋ยวจะขอนำไปขึ้นเป็นบันทึกใหม่ จะได้อ้างอิงสะดวกหน่อย อีกแป๊บหนึ่งนะครับ
สวัสดีครับ คุณ สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ
ต้องขอบคุณคุณ kriskorn (กฤษกร) จริงๆ ครับ ความรู้ที่มาจากประสบการณ์ตรงแบบนี้มีประโยชน์มาก
สวัสดีค่ะ พี่ชิว ...
หนูน้อย 2 คน น่ารักจังเลยค่ะ แบบนี้พี่ชิวต้องมีหนวดนะค่ะ อิอิ น้องดูจะสนใจธรรมชาติมากๆ คงจะมาจากการทำกิจกรรมเกี่ยวกับธรรมชาติร่วมกับคุณพ่อคุณแม่บ่อยๆ ค่ะ
หนูกับอาจารย์เิอรินนิคก็ยังหวั่นๆ ละค่ะ พ่อแม่มือใหม่ ..ไม่ค่อยได้สอนลูก รอให้ลูกสอนค่ะ อิอิ แถมเลี้ยงกันเอง 2 คน ไม่มีญาติผู้ใหญ่พี่น้องแนะนำเลยค่ะที่นี่
ขอบคุณพี่ชิวที่แบ่งปันค่ะ (แอบเรียน แอบลอกวิธีเลี้ยงลูกค่ะ)
หนุ่ย
สวัสดีครับ หนุ่ย
เด็กๆ โตเร็วมากครับ คอยดูน้องธอมส์ดีๆ นะ เดี๋ยวจะทำอะไรได้หลายอย่างมากๆ ในขวบปีแรกนี้ น่าดีใจด้วยที่น้องธอมส์มีคุณพ่อและคุณแม่ที่รัก & เอาใจใส่มากๆ ครับ
สมัยก่อนคนไทยสอนกันว่า "รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี"
แต่เดี๋ยวนี้ต้องบอกว่า "รักวัวให้ผูก รักลูกให้เวลา" ครับ ^__^
สวัสดีค่ะ คุณชิว ...ขออนุญาตเรียกชื่อเล่นนะคะ
เด็กๆน่ารักจังถ้าไม่ใจรักจริงๆจะไปเดินป่าไม่ได้นะคะนั่น...ลูกสาวสองคนที่บ้านเมื่อครั้งพาไปเดินป่าน้ำหนาวเขาก็ชอบมากอยากไปอีกแต่ยังไม่ได้พาไปเลยค่ะ...ชอบตัวโปรดของหนูมนเช่นกันขาวจัง
แถมอีกนิดค่ะ...(รักวัวให้ผูก รักลูกให้พาเดินป่า)555อดทนดี
สวัสดีครับ คุณนุส (ขอเรียกอย่างนี้มั่งครับ)
ปิดเทอมหน้ากะว่าจะไปอีกครับ โดยเฉพาะลูกคนเล็กของผมนี่ท่าทางจะชอบมากๆ เห็นว่าจะไปให้ถึงชั้นบนสุดโน่นเลย!
ตามนโยบาย "รักวัวให้ผูก รักลูกให้พาเดินป่า" ครับ! ^__^