เรื่องดีที่ มสธ. : บัณฑิตศึกษาในระบบทางไกล

ตอนที่ ๑

เวลาประมาณ ๑๑.๓๐ น. อาจารย์บุญทิพย์ได้นำเสนอเรื่องนวัตกรรมการเรียนการสอนฯ ตามชื่อที่ระบุไว้แล้ว ซึ่งได้รับยกย่องว่าเป็น Best practice ของมหาวิทยาลัย จัดเป็นชุดวิชาอบรมเข้มเสริมประสบการณ์มหาบัณฑิตพยาบาลศาสตร์ ไม่มีหน่วยกิตเป็นแบบ Audit คล้ายปัจฉิมนิเทศก่อนจบ ไม่ใช่งาน routine และเพิ่มคุณค่าให้กับนักศึกษา (กำลังจะส่งประกวดที่ กพร.)

ชุดวิชานี้มีกิจกรรมหลายอย่าง มาจากการคิดแบบมีส่วนร่วมระหว่างผู้สอนและผู้เรียน มีการทำ KM ในกลุ่มอาจารย์ (ไม่ได้ถามรายละเอียดว่าทำอย่างไร) ตั้งตุ๊กตาไปถามผู้เรียน ให้ผู้เรียนจับกลุ่มคุยกันทาง internet ได้ข้อมูลมาว่าควรไปศึกษาดูงานต่างประเทศ จึงจัดให้นักศึกษาไปดูระบบสุขภาพของต่างประเทศ ปีแรกไป ๓ ประเทศคืออังกฤษ สิงคโปร์ และออสเตรเลีย ปีที่ ๒ ไปสิงคโปร์ และออสเตรเลีย ปีที่ ๓ (ปีนี้) ไปเกาหลี

ก่อนไปต่างประเทศมีการเตรียมการโดยการคุยกันทาง internet เมื่อนักศึกษาไปดูงานได้เห็นว่าที่ต่างประเทศเขาทำงานกันอย่างไร หลายคนได้เอาสิ่งที่เห็นมาประยุกต์ใช้จริงในที่ทำงานของตนเอง จนบางแห่งได้รับรางวัล ปัจจุบันนักศึกษาสามารถพัฒนาตนเองจนเป็นผู้นำคนไปดูงานต่างประเทศเองได้

นักศึกษายังได้ฝึกการสื่อสารด้านสุขภาพกับชาวบ้าน เป็นการเผยแพร่ความรู้สู่ประชาชนออกทางวิทยุกระจายเสียง มีการสอนเรื่องการเขียนบท การออกอากาศ มีการติดต่อ อบจ. อบต. ว่าเวลานั้นเวลานี้ให้เปิดสายนะ ได้ทักษะการทำงานกับชุมชนอีกอย่างหนึ่ง

ที่ประชุมฟังแล้วเสนอแนะว่าเป็นเรื่องของ value added อาจดูได้ว่านักศึกษามีทักษะทาง IT ไหม มีเครือข่ายกับต่างประเทศหรือเปล่า

เราได้รับทราบด้วยว่าหลักสูตรปริญญาโทที่นี่ มีคนสมัครเป็น ๑,๐๐๐ ขณะที่ต้องการเพียง ๕๐ คน มีแผนจะเปิดหลักสูตรพยาบาลเวชปฏิบัติชุมชนอีก ได้มีการสำรวจความพร้อมและแหล่งฝึกต่างๆ ไว้เรียบร้อยแล้ว น่าชื่นชมผู้บริหารและคณาจารย์สาขาวิชาพยาบาลศาสตร์ที่แม้จะมีจำนวนอาจารย์ไม่มาก (๑๔ คน) และอยู่ในมหาวิทยาลัยที่สอนระบบทางไกล ก็สามารถหาวิธีการจัดการเรียนการสอนที่มีคุณภาพได้

จบการนำเสนอได้เวลารับประทานอาหารกลางวันพอดี เราต้องไปรับประทานอาหารอีกตึกหนึ่ง อาหารที่นี่ราคาต่อหัวถูกมาก จัดให้อย่างเหลือเฟือ รับประทานกันไม่หมด

วัลลา ตันตโยทัย