ดิฉันมีความรู้สึกว่า ความคิดจะแล่น เมื่อย่างเข้าใกล้เที่ยงคืนค่ะ ช่วงนี้นอนดึกทุกคืน…แต่บางคืนก็อาจเลยไปใกล้จะเช้าแล้ว ไปทำงานก็ง่วงเป็นประจำค่ะ อาศัยกาแฟเข้าช่วยกับบรรยากาศริมทะเลสาปสงขลา ถ้าวันไหนตื่นเช้าหน่อยก็ได้ชื่นชมความสวยงามของท้องทะเลค่ะ แต่ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยได้ชื่นชมสักเท่าไร ต้องซิ่งไปทำงานให้ทัน....
ขอเล่าเรื่องที่ทำงานสักนิดนะคะ ดิฉันเข้าทำงานที่บริษัทแห่งนี้ใกล้จะหนึ่งปีแล้วค่ะ รู้สึกตื่นเต้นกับระบบการทำงานและ Technology ของที่นี่อยู่เสมอ อาทิ การประชุมผ่าน Video conference , Lotus Note Sametime และที่สำคัญบริษัทมีระบบ Intranet ที่linkทุกอย่างเกี่ยวกับบริษัท ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสวัสดิการพนักงาน ไปจนถึงงบการเงินบริษัทเลยทีเดียว โดยส่วนใหญ่แล้วระบบต่างๆ ที่บริษัทมีนั้น จะมีฝ่ายที่มีหน้าที่รับผิดชอบโดยตรง ดิฉันขอยกตัวอย่างระบบหนึ่งของบริษัท ซึ่งมีชื่อว่า Intouch ค่ะ จะว่าไปแล้ว Intouch ก็เป็นเหมือนชุมชนหนึ่งค่ะ มีสมาชิก ก็คือ พนักงานบริษัท ทั่วโลก และมีวิศวกรที่เก่งๆ มารวมตัวกันมีหน้าที่รับผิดชอบในการแก้ปัญหาที่ User พบ และเขียน Issue ไว้ โดยส่วนใหญ่แล้วจะเป็นเรื่องการซ่อมเครื่องมือที่ใช้ในการขุดเจาะปิโตรเลียม ซึ่งใครมีปัญหาอะไรก็จะเขียนปัญหาไว้ที่ web แห่งนี้ ซึ่งจริงๆ แล้วผู้มีหน้าที่ในการตอบปัญหาเหล่านั้น ก็คือ วิศวกรประจำ Intouch แต่บริษัทเปิดโอกาสให้พนักงานคนอื่น ซึ่งอาจไม่ใช่วิศวกร แต่มีความรู้ความสามารถ สามารถเข้าไปแนะนำใน Issue นั้นได้ และก็จะได้เงินรางวัลด้วย หากความรู้หรือTechnology นั้นเป็นของใหม่และเป็นประโยชน์ต่อไปในอนาคต ซึ่งเมื่อเดือนที่แล้วได้มีการประกาศ Champion ในการแก้ไข Issue จากทั่วโลก ซึ่งก็เป็นพนักงานช่างเทคนิคคนไทยประจำสงขลานี่เองค่ะ
ดิฉันคิดว่า Intouch เป็นระบบที่มีประโยชน์มากทีเดียว หากมีปัญหาอะไรก็สามารถไป search ได้ ซึ่งอาจมีบางปัญหาที่เหมือนกับของเรา ก็สามารถศึกษาได้เลยค่ะ ทำให้ประหยัดเวลาและค่าใช้จ่ายในการลองผิดลองถูกได้ด้วย เหมือนกับเป็นการถ่ายทอด Tacit knowledge อย่างหนึ่งแต่ได้มีการเก็บรวบรวมอย่างเป็นระบบ ซึ่งดิฉันคิดว่า เป็นการฉลาดมากของฝ่ายบริหารที่เปิดโอกาสให้พนักงานคนอื่นสามารถเสนอ Idea ในการแก้ไข Issue ได้ โดยไม่จำเป็นต้องรอ วิศวกรIntouch ดังนั้นการที่ฝ่ายบริหารเล็งเห็นความสำคัญในการให้พนักงานมีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็นทำให้ระบบ Intouch เป็นเหมือนห้องสมุดที่รวบรวมความรู้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด รวมทั้งการจูงใจพนักงานโดยการให้รางวัลและการเชิดชูเกียติ ย่อมส่งผลให้พนักงานรู้สึกอยากมีส่วนร่วม ในการพัฒนาระบบ ส่วนปัญหาที่พบบ่อยก็คือ พนักงานบางคนไม่อยากถ่ายทอดประสบการณ์หรือความรู้ของตนเอง เพราะเกรงว่าอาจจะหมดความสำคัญ ผู้บริหารจำเป็นต้องทำการปรับเปลี่ยนทัศนคติเหล่านี้ให้กับพนักงานเสียใหม่ เนื่องจากไม่เป็นผลดีทั้งต่อตัวพนักงานและบริษัท