สินค้าหลักของ กศน.คือกระบวนการเรียนรู้ ครับ
อ่านบทความเรื่อง สินค้าของ กศน. คืออะไร บล็อก ICT for education.ของพี่ศรีเชาว์ วิหคโต แล้วรู้สึกว่าชอบมากเลยครับ ตรงใจจริง ๆ ตรงกับงานการที่ผมทำอยู่ เป็นบทความคุณภาพ อยากจะแนะนำให้ได้อ่านกัน ใจความก็คือว่าสินค้าของ กศน.ไม่ใช่อะไรหรอก แต่ก็คือกระบวนการเรียนรู้นั่นเอง
ข้อความบางตอนของบทความ "...คงต้องหันมาทบทวนกันอีกสักครั้ง ในการนำนโยบายลงสู่การปฏิบัติ ไม่ว่าจะเป็นการกำหนดจุดเน้น การประเมินผลงาน รวมทั้งการจัดสรรงบประมาณ เพื่อสนับสนุนสินค้าหลักของ กศน. ไม่เช่นนั้นแล้ว เราก็จะไปสนใจแต่สินค้าฝากขาย เพาะง่ายดี ไม่ต้องทำอะไรยาก..."
ผมเลยแสดงความเห็นต่อท้ายไปว่า...
พี่ศรีเชาว์ สบายดีนะครับ ไม่ได้ทักทายกันเสียนาน กระบวนการเรียนรู้ ทักษะการเรียนรู้ เครื่องมือการเรียนรู้ นวัตกรรมการเรียนรู้ ฯลฯ เหล่านี้เท่านั้นคือสินค้าของ กศน. ที่แท้จริง สินค้านี้จะส่งเสริม สร้าง บุคคลเรียนรู้ กลุ่ม สังคม ชุมชนเรียนรู้ เครือข่ายการเรียนรู้ได้ สามารถยกคนส่วนใหญ่ให้มีศักยภาพในการแข่งขันกับประทเศต่างๆ ในภูมิภาค ในโลกได้จริง ๆ มิใช่ไม่กี่ล้านคนที่อยู่ในระบบโรงเรียนเท่านั้น และเป็นการลงทุนให้คนส่วนน้อยที่เป็นการหวังผลในอนาคตอันยาวไกล (เตรียมการระยะยาวเหลือเกินไม่รู้จะเห็นผลได้เมื่อไร คอยกันไม่ไหว) แต่สำหรับการลงทุนเพื่อคนส่วนใหญ่ ทั้ง 60 ล้านคน เห็นผลการเรียนรู้ได้รวดเร็ว เพิ่มศักยภาพให้กับผู้คนส่วนใหญ่ได้ กระทรวงศึกษาธิการยังลังเลที่จำทำภารกิจนี้ พูดถึงกระทรวงศึกษาธิการ ก็คือกระทรวงของการศึกษาในระบบโรงเรียน ทุ่มเทไปเพื่อการนี้ทั้งนั้น กศน.คือติ่งหนึ่งที่ห้อยไว้ ให้ดูว่าครบองค์ที่จะเป็นการศึกษาตลอดชีวิตแล้ว สร้างภาพลักษณ์ให้ไทยแลนด์ว่ามีการศึกษาตลอดชีวิตกับเขาแล้ว แต่กล้าที่จะทุ่มเท ใช้ กศน.เปลี่ยนแปลงประเทศไทยหรือไม่ ยังไม่ค่อยเห็นกระทรวงศึกษาธิการทำบทบาทนี้ใหม ให้เล่นบทผู้ช่วยการศึกษาในระบบเท่านั้น ตัวตน อุดมการณ์ ปรัชญา กศน.และการศึกษาตามอัธยาศัย เราไม่ได้ทำกันเลย พื้นที่เราเลยดูแคบ เป็นลูกเมียที่เท่าไหร่.... ปฏิรูปการศึกษาครั้งหนึ่ง กศน.โดนมาเยอะ (ในทางที่ไม่ค่อยส่งเสริมเท่าไหร่ บางด้านก็ทำลายด้วยซ้ำ)นี่ก็กำลังจะปฏิรูปครั้งที่สอง นัยว่าครั้งนี้ กศน.เป็นประเด็นหนึ่งที่จะต้องปฏิรูปกันอย่างจริงจัง เราจะสำแดงความเป็นตัวตนหรืออัตลักษณ์ของเราได้แล้วยัง แคร์กับผู้คนส่วนใหญ่ โดยใช้กลไก โครงสร้าง กฏหมายที่เปิดกว้างให้แล้วขับเคลื่อน ใช้กระบวนการเรียนรู้ สินค้าหลักตัวนี้นี่แหละครับ จะเป็นเศรษฐกิจพอเพียง ผู้สูงอายุ คนพิการ ฯลฯ ก็ต้องอาศัยกระบวนการเรียนรู้ทั้งสิ้น ต้องเข้าใจเสียก่อนอย่างที่พี่ว่านั่นแหละคือลงข้อสรุปให้ได้ว่าเราชาว กศน.จะต้องถือว่ากระบวนการเรียนรู้คือสินค้าหลักของเรา อย่างอื่นคือเรื่องรอง ผมมีประสบการณ์ครั้งหนึ่ง ส่งเสริมให้ชุมชนเรียนรู้เรื่องปุ๋ยหมักกันทั้งจังหวัดนครศรีธรรมราช โดยงบฯ CEO ถูก สตง.ติงว่า กศน.ไปยุ่งอะไรกับเรื่องปุ๋ยหมัก มันเป็นบทบาทของกระทรวงเกษตรฯเขา เห็นไหมครับว่าระดับ สตง.เอง เขาก็ยังไม่เข้าใจว่า กระบวนการเรียนรู้ คือสิ่งที่เราต้องการที่ปลูกจะฝังให้มันเกิดในผู้เรียน กลุ่มเป้าหมาย เราเล่นกับกระบวนการเรียนรู้ จะให้เรียนรู้กับเนื้อหาหนึ่งเนื้อหาใด ให้กระบวนการเรียนรู้เกาะเกี่ยวไปก็ได้ สตง.เขาก็เคยชินตามที่เขารับรู้ต่อ ๆ กันมา ว่า กศน.ก็ต้องสอนนักศึกษาผู้ใหญ่วันเสาร์อาทิตย์ รับรู้มาอย่างนั้น ๆ จริง ว่าหรือโทษเขาก็ไม่ได้อีก เราจะย่ำอยู่กับที่อีกนานนะในความเห็นของผม หากเราไม่คลิกกันว่าสินค้าที่แท้จริงของพวกเราคือกระบวนการเรียนรู้
อ่านเต็ม ๆ ได้ที่นี่ครับ สินค้าของ กศน. คืออะไร
ความเห็น (11)
สวัสดีครับท่านครูนง แวะมาบอกว่าผมก็เป็นสินค้าตัวหนึ่ง ของกศน.ที่ผลิตสมัยเป็นยี่ห้อการศึกษาผู้ใหญ่ครับ
สวัสดีครับครูนงเมืองคอน...ผมขอสมัครเป็นสมาชิกของท่านสักคนนะครับ...ผมไปอบรมเรื่องการทำ wepbog จากสถาบันฯสิรินธร โดยท่านรองรัฐเขตเป็นวิทยากร...พึ่งฝึกทำเป็นครั้งแรก...ช่วยแนะนำด้วยนะครับ...วิทยากรชมว่าท่านครูนงเมืองคอนเก่งมาก...ผมเลยอยากรู้จัก
phra maha lae khamsook
ขอเจริญพรคุณครูนง
นึก ๆ ไปเหมือนไม่นานคือเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๒๕ อาตมาภาพเรียนการศึกษาผู้ใหญ่ ม.ต้น ปีครึ่ง ที่วัดคีรีวงศ์ จังหวัดนครสวรรค์ผู้เรียนมีทั้งผู้ใหญ่(พระสงฆ์)ผู้เยาว์(สามเณร)
ช่วงเวลานั้นผู้เรียนที่เป็นนักบวช(พระ-เณร)ถ้าคิดเป็นเปอร์เซ็นต์ อาตมาไม่มีตัวเลขแต่ประมาณคร่าว ๆ ได้ว่าส่วนใหญ่จะเป็นผู้เยาว์(เณร) ถ้าเป็นฆราวาสส่วนมากเป็นคนหนุ่มสาววัยค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่หน่อย แต่ผู้เรียนก็ยังไม่เป็นผู้ใหญ่ตามลักษณะของโรงเรียนมากนักคือผู้ขาดโอกาสทางการศึกษาก็ยังไม่มีโอกาสได้เข้าเรียนอย่างเต็มที่
แต่กล่าวโดยรวมก็คือผู้เรียนยังเป็นคนยากคนจนในสังคมไทยที่ไม่มีโอกาสเข้าถึงบริการการศึกษาของรัฐจะเรียกว่าเป็นผู้ตกหล่นจากระบบรัฐนั่นเอง
นี่ก็ผ่านมาหลายสิบปีไม่ทราบว่าปวงชนชาวไทยยังขาดโอกาสเหมือนเดิมหรือว่ามีโอกาสเท่าเทียมกันหมดแล้วก็ขอรำลึกถึงการศึกษาผู้ใหญ่ที่ดูเหมือนผู้คนไม่ค่อยรู้จักการศึกษาระบบนี้ด้วยความทรงจำที่ดี
เมื่อยี่สิบกว่าปีได้รู้จักพระชาวอำเภอสิชลได้ไปที่บ้านโยมของท่านเห็นสภาพท้องที่มีต้นยางพารา ภูเขา ชายหาดทะเลสิชลมีสภาพสวยงามผู้คนมีจิตใจดีแต่ฟังภาษาที่ชาวบ้านพูดกันไม่ค่อยออก จำได้เลา ๆ ว่าพักที่วัดบูรพารามใต้ในตัวเมืองไม่ทราบว่าชื่อนี้หรือเปล่า วัดวังตะวันตก นมัสการพระบรมธาตุเมืองคอน ได้ฉันลูกตอ(สะตอ)กลิ่นฉุนแต่ก็อร่อยดี ลูกเนียง ลูกเหรียง แกงเหลืองเผ็ดมาก ๆ แม้จะผ่านมาเกือบสามสิบปีแต่ยังจำความมีน้ำใจของคนคอนได้อย่างไม่ลืมเลือนเพื่อนพระที่รู้จักกันก็ลาสิกขาไปครองเรือนไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ก็ขอส่งความระลึกถึงมหาประจักษ์ อาจารย์ม.ราชภัฏนครฯไม่ทราบว่าอยู่ที่เดิมหรือเปล่าและคุณสุเทพคนสิชลผ่านคุณครูนงด้วยก็แล้วกันถือวิสาสะคุยเสียยืดยาวคุณโยมครูนงเมืองคอนคงไม่เบื่อนะขอจบเพียงแค่นี้ก่อน
ขอเจริญพร
พระมหาแล อาสโย
สวัสดีครับพี่ครูนงที่เคารพ
กระผมได้อ่านบทความของพี่แล้วรู้สึกว่าขบวนรัฐนาวาการศึกษายังไม่ค่อยจะมีความชัดเจนในหลายๆด้าน โดยเฉพาะการศึกษานอกระบบและตามอัธยาศัย นายท้ายเรือ และคนพายเรือก็เลยพายกันลำบาก ไม่รู้เรือในขบวนจะพายไปในทิศทางที่สอดรับเหมาะสมกันหรือไม่ ไม่รู้ว่าจะเจออุปสรรคอะไรข้างหน้า ทั้งๆที่ก็ปฏิรูปกันมาหลายต่อหลายยุคหลายสมัย หลายครั้ง จนมีข่าวว่าการปฏิรูปการศึกษาล้มเหลว เราน่าจะมีการถอดประสบการณ์ว่าเป็นเพราะปัจจัยอะไรบ้าง ก่อนการปฏิรูปครั้งต่อไปดีหรือเปล่าครับ เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมากระผมได้มีโอกาสไปอบรมทำเว็ปไซด์ กศน.อำเภอ ที่จังหวัดสตูล ได้พูดคุยกับผอ.อุดม ยินเจริญ กศน.เมืองจังหวัดสตูล เรื่องเกี่ยวกับสตูลเมื่อท่านทราบว่าผมเคยทำงานกรมประมงท่านจึงเล่าให้ฟังถึงความเป็นมาของกระชังเลี้ยงปลากระพงขาวแหล่งใหญ่ที่สุดของประเทศไทยว่าเริ่มต้นมาจากกรมประมงร่วมกันกับกศน.สมัยก่อน เริ่มสำรวจบุกเบิก หาแหล่งที่เหมาะสม พร้อมทั้งจัดทำทะเบียนข้อมูลชาวบ้าน จากนั้นกรมประมงจึงสนับสนุนกระชังและพันธุ์ปลา จนกระทั่งเวลาผ่านมาถึงปัจจุบันการเลี้ยงปลากระพงขาวได้กลายเป็นธุรกิจที่อาจไม่มีใครทราบความเป็นมา ซึ่งกระผมโชคดีเคยมีโอกาสได้ช่วยงานทั้ง 2 องค์กรและได้ทราบความเป็นมา ถึงแม้จะทำก่อนแล้วมารู้ทีหลัง จึงสอดรับกับการถอดประสบการณ์ ซึ่งกระผมคิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์ต่อการดำเนินการไม่ว่าจะเป็นโครงการเล็กหรือใหญ่หากมีการเตรียมการที่พร้อม การดำเนินงานก็คงมีปัญหาและอุปสรรคน้อย ตอนนี้ที่กศน.อ.ศรีบรรพต ท่านผอ.พิศิษฐ์ วศินภัทรโภคิน ก็เตรียมดำเนินโครงการส่งเสริมอาชีพสำหรับผู้พิการ ซึ่งกระผมได้มีโอกาสไปร่วมพูดคุยกับผู้พิการเกี่ยวกับโครงการดังกล่าวว่ากลุ่มมีความต้องการจะทำอะไรบ้าง มีปัญหาอะไรที่กศน.จะสามารถช่วยสนับสนุนได้บ้าง และอื่นๆในอันที่จะเป็นการเตรียมความพร้อม เพราะการที่จะให้มีอาชีพไม่ยาก แต่การที่จะทำให้กลุ่มอาชีพสามารถดำเนินกิจกรรมไปได้ด้วยดีเป็นเรื่องที่ต้องอาศัยความตั้งใจ ความเข้าใจ และอีกหลายๆปัจจัย แล้วกระผมจะนำมาเล่าแลกเปลี่ยนเรียนรู้เพื่อถอดประสบการณ์ออกมาเป็นกระบวนการเรียนรู้ในบล็อกต่อไปนะครับ
สวัสดีครับ คุณครู
- สินค้า กศน.ใกล้เคียง กับ สินค้าส่งเสริมเกษตรเลยครับ
- ได้แง่คิดดีๆ มากครับ
ชรินทิพย์ รอดสวัสดิ์
สวัสดีคะ อ.จำนง
คำว่าสินค้าของ กศน. คือกระบวนการเรียนรู้ของคนในชุมชน
สามารถดำรงชีวิตอยู่ในสังคมปัจจุบันอย่างมีความสุขใช่ไหมคะ
คน กศน.เพชรบุรี
ภิรมย์ มณีน้อย
หวัดดีครับครูนง
ผมก็เป็นผลผลิตของ กศน. ครับ ดีใจครับทึ่มีคนคิดถึง กศน.
ผมจบ ม.ต้น ปี 2533 จบ ม.ปลาย 2534
ครับ ไปทำงานในผับ 1 ปีครับ
ไปเป็นทหาร เกณฑ์ ซะ 2 ปีครับ
ไปเป็นนักบิน 3 เืดือนครับ .............................(บิณฑบาตร นะครับ)
555555555555555555555555555555555555555555555555555
มาเรียนรอบค่ำครับ ปวส พิเศษ ครับจบปี 2541
สอบได้ครูสอนคอมพิวเตอร์ รภ.ยะลาครับ
ก็มาเป็นครูสอนคอม 6-7 ปี
สอบ สมศ.(สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา)
ครับ ได้แล้วออก ลาออกจากครูสอนคอมพิวเตอร์ ไปประเมินโรงเรียนครับ
ประเมินมาจนถึงปัจจุบันครับ
เมื่อ2552 ดีใจมากครับเพราะจบมาจาก กศน. เลยมีคุณสมบัติได้ประเมิน กศน. ครับครูนง
กศน. นาทวี รามัน จะนะ เบตง ธารโต ดีครับ
แม้ว่าบาง กศน. ไม่ผ่านเกณฑ์ การประเมินของ สมศ.
แต่เดี๋ยวนี้ มีองค์กร อนามัย เกษตรอำเภอ เกษตรชุมชน อบต. อสม. เขาให้ความร่วมมือ
ในการพัฒนาท้องถิ่น ดีมาก ครับ โดยมีเป้าหมายคือผู้เรียนในชุมชน
การมีส่วนร่วมจากหลายฝ่ายทำให้ กศน. ได้รับการพัฒนา(แต่งบยังน้อยเหมือนเดิมครับ)
ภิรมย์ ศิษย์้เก่า กศน.สงขลา
"สินค้าหลักของ กศน.คือกระบวนการเรียนรู้ ครับ "
เห็นด้วยเลยครับ
วุฒิชัย ภัทรวงศ์หิรัญ
เห็นด้วยครับ ในประเด็น "สินค้าหลักของ กศน.คือกระบวนการเรียนรู้" เพราะทุกช่วงอายุ ทุกกลุ่มอาชีพ ไม่ว่าจะเป็นการประกอบอาชีพ การดำรงชีวิตหลังจากผ่านพ้นวิกฤตในทุกๆเรื่อง ล้วนแล้วต้องผ่านขั้นตอนการปรับตัว โดยผ่าน"กระบวนการเรียนรู้" ที่จะทำให้ทุกชีวิตดำรงอยู่รอดได้ในสังคม
ุ
เป็นสินค้าที่ดีครับ ส่งเสริมการเรียนรู้อย่างไม่มีสิ้นสุด
จะให้ดีต้องมี ระบบ กันขโมย อย่างเสากันขโมยแบบนี้นะครับ
สู้ๆครับน่าส่งเสริมอย่างตุ๊กตา หรือสินค้าอื่นๆก็ยังสามารถที่จะเติบโตได้