มนุษย์กับความต้องการ

สัมผัสกับสิ่งแวดล้อม

มุมหนึ่งของทะเลบอลติค..เช้าเมื่อวันอาทิตย์นี้ได้มีโอกาศออกไปเดินเ่ล่นฟังเสียงคลื่นในทะเลกระแสร์ลมที่ยังเย็นยะเยือกแม้แดดตอนหกโมงเช้าสว่างจางปางแล้วก็ตามยังเช้าอยู่ไม่มีผู้คนให้เห็น...ถือโอกาศหัดหายใจรำมวยบูชาพระอาทิตย์เสี้ยววินาที..เดินต่อไปเรื่อยๆเห็นสักแต่ว่าเห็น...มีทรากเป็ดนอนตายอยู่ตัวหยุดดูๆเห็นหัวเป็ดที่เน่าหายไปปากเป็ดที่ยังคงเหลืออยู่ขนหลุดล่วงเหลืออยู่เป็นกระหย่อมตีนหายไปแล้วหนังที่ไม่มีขนมองดูเหมือนเป็ดพะโล้ที่ไม่ใส่ซีอิ้ว...แอบคิดปลงอนิจจัง...ไม่อยากกินเป็ดพะโล้ไปอีกนาน...เดินต่อขึ้นฝั่งไม่พยายามคิดปล่อยจิตให้ว่าง..ล่องลอยไปตามคลื่นที่ต้องประกายแสงแดดที่มองดูดุจเพชรวิบวับ...หยุดยืนมองดูอยู่บนสพานที่เขาสร้างไว้ลงไปในทะเล...แสงเพชรวูบวาบใหญ่เล็กบนคลื่นน้ำ...แอบคิดถ้าที่เห็นเป็นแสงแวววาววูบวาบนั้นเป็นเพชรจริงๆ....เออเห้อมนุษย์กับความต้องการ...ว่าแล้วว่าอย่าคิดอย่าคิด...แอบสอนตัวเอง

[นาง พรรณา ผิวเผือก]

สวัสดีค่ะ

* ตามเที่ยวด้วยค่ะ

* สุขกายสุขใจนะคะ

[Natcha Chalermklang]

สวัสดีค่ะ

อยากบอกว่า “ก็ยังชอบเป็ดที่เอ็มเคเหมือนเดิมนะคะ” เพราะว่าอร่อยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

[ยุวนุช]

สวัสดีค่ะคุณยายธี กราบขอบพระคุณที่ไปแวะเยี่ยมและทิ้งรอยไว้ให้ตามมาถูกค่ะ ดีใจที่ได้พบกับคุณยายทันสมัย แค่เห็นด้านหลังก็พอจินตนาการต่อได้ถึงความเก๋ และเฉียบคมค่ะ

ชอบอยู่กับธรรมชาติและปุจฉาวิสัชชนาธรรมกับตัวเองเวลาอยู่เงียบๆคนเดียวเหมือนกันค่ะ แหม นี่หากได้พบกันคงได้สนทนาธรรมกันเพลินนะคะ อยากชวนไปเที่ยวอยุธยาบ้าง ขอเชิญแวะไปที่อีกบล็อกของนุชนะคะ (k-creation)

เจดีย์วัดจงกลม(วัดทรงกลม) อยุธยาค่ะ

คุณยายธีไปเที่ยวไกลถึงทะเลบอลติก ยังไม่เคยไป อยากเห็นภาพจังค่ะ

 

[หยั่งราก ฝากใบ]

แวะมาทักทายคุณยายธีค่ะ

สบายดีนะคะ

มีความสุขกับธรรมชาติ ซึ่งให้ธรรมะแก่เราเสมอนะคะ

(^___^)