ดังได้ิยินมาว่า สามีภรรยาคู่หนึ่งอยู่กินด้วยกันมานาน สามีเป็นคนใจเย็น ส่วนภรรยาเป็นคนเจ้าอารมณ์เเละเเสนงอน แต่ก็ทำหน้าที่แม่บ้านไม่บกพร่อง วันหนึ่งภรรยาไปธุระกลับบานเย็นไปหน่อย เลยรีบหุงข้าวทำกับข้าวไว้รอท่าสามมีเหมือนเคย เพราะรีบเร่งหุงจึงได้ข้าวสุกเเบบสามกษัตริย์ คือ ข้างบนปากหนม้อดิบ ตรงกลางเเฉะ เเละที่ก้นหม้อไหม้ จะหุงใหม่ก็คงไม่ทัน นางจึงหาทางแ้ไขโดยยกสำรับกับข้าวไปที่หน้าบ้านซึ่งอยู่ติดคลองเพื่อให้ได้บรรยากาศ สามีจะได้ไม่ต่อว่าเรื่องข้าว พอถึงเวลาสามีกลับมากรีบออกไปรับหน้าเเล้วพาไปที่ชานหน้าบ้าน ตักข้าวปากหม้อให้สามีเเละตัวเองรับประทานกัน พอรับประทานได้สองสามคำ ภรรยาก็พูดขึ้นว่า
"ข้าวปากหม้อเเข็งไปหน่อย รีบหุงจึงไม่ค่อยสุก"
สามีตอบเอาใจภรรยาว่า "ดีเหมือนกัน ข้าวดิบๆ สุกๆ กินเเล้วมันดี"
ภรรยาดีใจทีสามมีไม่เเสดงอาการไม่พอใจ เมื่อข้าวขานเเรกหมดไป รีบตักให้อีก คราวนี้เป็นข้าวเเฉะกลางหม้อ ก็พูดกับสามีว่า "จานนี้คงจะเเฉะหน่อย คงทานได้"
"เเฉะซิดี ไม่ต้องเคี้ยวมาก ของชอบอยู่เเล้ว"สามีตอบเอาใจเหมือนเดิม
ภรรยาเริ่มหมั่นไส้ พอจานที่สองหมดจึงถามว่าิอิ่มเเล้วหรือย้ง เมื่อสามีตอบว่ายังจึงคดข้าวส่วนก้นหม้อให้ทาน พร้อมทั้งบอกว่า"นี่ข้าวก้นหม้อใช้ไปเเรงไปหน่อยจึังไหม้ไปนิดหนึ่ง"
สามีก็ตอบเเบบเดิมว่า"ดีสิ ข้าวไหม้ก็ดีนะ หอมดี นาน ๆ ได้กินข้าวหอมที"
ภรรยาหมั่นใส้เต็มแก่ ทนไม่ไหวจึงใช้มือทั้งสองจับจานข้าวเเล้วยันโครมไปที่กลางออกสามี สามีซึ่งนั่งหันหลังให้คลองอยู่ไม่ทันระวังจึงหงายหลังตกคลองไปในคลอง จมไปพักหนึ่งเเล้วโผล่ขึ้นมาพร้อมกับตะโกนว่า "ดีเหมือนกัน กำลังร้อนอยู่พอดี ได้อาบน้ำค่อยยังชั้่วหน่อย" ได้สดับมาแค่นี้.ฮ่าาาาาาาาาาาาา
ไม่มีความเห็น