บันทึกไว้เตือนตน: แค่ "รู้จัก" แต่ไม่ "เข้าถึง" ...


และที่สำคัญเราได้ "เข้าถึง" สิ่งนั้น เรื่องนั้นหรือคน ๆ นั้นมากน้อยแค่ไหน...

                การที่เราได้ "รู้จัก" สิ่งใด ๆ เรื่องใด ๆ หรือแม้แต่การได้รู้จักใครคนใดคนหนึ่ง มันหมายถึงการได้พบหรือสัมผัสเพียงเปลือกนอกของสิ่งนั้น เรื่องนั้น หรือคน ๆ นั้นนะครับ สิ่งที่เราได้ "เห็น" หรือได้ "รู้" ก็เป็นเพียงข้อมูลหยาบ ๆ และเป็นข้อมูลทั่ว ๆ ไปของสิ่งนั้น เรื่องนั้น และคน ๆ นั้นนะครับ...

                แต่การที่เราจะ "เข้าถึง" สิ่งนั้น เรื่องนั้น และคน ๆ นั้น มันเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนนะครับ มันคงต้องใช้เวลาในการเรียนรู้และฝึกฝน ในบางครั้งอาจต้องใช้เวลามากกว่าครึ่งชีวิตเพียงเพื่อเรียนรู้เรื่อง ๆ หนึ่ง สิ่ง ๆ หนึ่งหรือคน ๆ หนึ่งก็ได้นะครับ...

           

                การที่เราจะด่วนสรุปหรือตัดสินในสิ่งใด เรื่องใดหรือเรื่องของใครคนใดคนหนึ่ง มันคงต้องใช้เวลา และเราคงต้องให้เวลาสำหรับตัวเราในการใคร่ครวญให้ดีเสียก่อนว่า เรารู้จักและเข้าใจในสิ่งนั้น เรื่องนั้น และคน ๆ นั้นดีพอหรือยัง และที่สำคัญเราได้ "เข้าถึง" สิ่งนั้น เรื่องนั้นหรือคน ๆ นั้นมากน้อยแค่ไหน...

        

                 อีกประเด็นที่สำคัญมาก ๆ คือ การเข้าใจคลาดเคลื่อนในตัวของเราเองว่า เราได้ "รู้จัก" และ "เข้าถึง" สิ่งนั้น เรื่องนั้น หรือคน ๆ นั้นดีพอ แต่ในความเป็นจริงแล้ว เราแค่ได้ "รู้จัก" แต่เราไม่แม้แต่จะ "เข้าถึง" สิ่งนั้น เรื่องนั้น หรือคน ๆ นั้นได้เลย...

                 บันทึกนี้บันทึกไว้เพื่อเตือนตนว่า หมั่นเรียนรู้และฝึกฝนตัวเราเพื่อให้ "เข้าถึง" ในสิ่งต่าง ๆ เรื่องต่าง ๆ และผู้คนรอบข้าง เพื่อความเข้าใจอย่างถ่องแท้ในสิ่งนั้น เรื่องนั้น และผู้คนเหล่านั้น อย่าเพียงแค่มีโอกาสได้ "รู้จัก" แต่ไม่สามารถที่จะ "เข้าถึง" ได้เลย...

 

หมายเลขบันทึก: 261132เขียนเมื่อ 14 พฤษภาคม 2009 12:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (38)

อ่านแล้วนึกถึงตัวเองจังเลย

อยากให้คุณเสแสร้งไม่เป็นได้มาอ่านอะไรแบบนี้บ้าง

เค้าอยากอ่านเรื่องราวมีสาระ

ก็ไม่น่าจะไปอ่านบันทึกของกอเลยน่ะ

ต่อไปหากกอจะเขียนบันทึกอีก

กอจะพยายามเขียนบันทึกที่เหมือนคนอื่นเค้าค่ะ

สวัสดีค่ะพี่

เห็นด้วยค่ะ สี่เคยมีเพื่อนที่ดูภายนอกแล้วคิดว่านิสัยแย่มาก

แต่พอคบและมองให้ลึกจะเห็นว่าเค้าจริงใจมากค่ะ ตั้งแต่นั้นมาจึงพยายามไม่ตัดสินอะไรตั้งแต่แรกพบค่ะ

แต่การทำอย่างนี้กับทุกสิ่งทุกอย่าง หรือทุกคนนั้นต้องใช้ใจที่เปิดกว้างและไร้อคติมากเป็นที่สุดเลยค่ัะ

สี่จึงทำได้แค่บางครั้งบางคราวเท่านั้น

ขอบคุณค่ะ

ครับ...น้องกอ P

ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่เจตนาเรานะครับ...

หลายคนเขาอาจจะคิดต่างหรือมองต่างจากเรา...

อย่าเอามาใส่ใจให้มากเลยครับผม...

ขอบคุณมากครับ...

สวัสดีค่ะ คุณ Mr.Direct

สะดุดกับหัวข้อ จนไม่อาจผ่านเลยไปได้ 555

โดยส่วนตัวคิดว่า ทุกคนมีระยะห่างกับคนอื่นที่เราพบเจอค่ะ หนูเชื่ออย่างนั้น แต่มันจะค่อยๆแคบลงๆ เมื่อเรารู้จักเค้ามากขึ้น แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม สำหรับคนบางคนเค้าไม่ได้มีเฉพาะระยะห่างนะคะ เค้ายังสร้างกำแพงไว้อีกชั้นค่ะ การจะปีนข้ามกำแพงเข้าไปเจอ ตัวตนของเค้าได้นั้น บางทีมันก็ไม่อาจตอบได้ด้วยเวลา และความใกล้ชิด เพราะเมื่อเราทลายกำแพงไปแล้วชั้นนึง เราไม่อาจรู้ได้ว่า ในระหว่างนั้นเค้าได้สร้างกำแพงชั้นต่อไปไว้หรือไม่

แต่ก็นะ บางที เราก็ไม่จำเป็นต้องรู้จักเค้าไปซะหมด "ทุกคนมีโลกส่วนตัว"

.................................................

อย่างไรก็ตาม..เห็นด้วยมากๆกับ

"อย่าเพียงแค่มีโอกาสได้ "รู้จัก" แต่ไม่สามารถที่จะ "เข้าถึง" ได้เลย..."

เป็นการเปิดโอกาสตัวเองที่จะรับ และเรียนรู้ผู้คนและความคิดใหม่ๆ..

แต่เพราะคนเราไม่เหมือนกัน..หนูว่านะ

บางทีถ้าเข้าถึงไม่ได้..แค่เราได้รู้จักกัน มันก็คุ้มแล้วล่ะค่ะ


เห็นด้วยนะคะ การเรียนรู้เพื่อที่จะเข้าถึงต้องด้วยจิตวิญญาณคะ
ต้องใช้เวลาในการพิสูจน์

โลกนี้มักมีข้อยกเว้นเสมอนะคะ เผื่อข้อนี้ไว้ด้วยก่อนที่มันจะสายไปคะ

รู้เท่าทันและประสบการณ์จะบอกเองคะ

ขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆและข้อคิดดีๆนะคะ

(รีบกด เลยลืมขอบคุณ อิอิ)

ครับ...น้องสี่ซี P

พี่ก็พยายามอยู่ครับ พยายามฝึกฝนตัวเราเองครับ...

ถึงยากแต่ก็ควรค่าที่จะกระทำนะครับ...

ขอบคุณมากครับ...

ครับ...น้องหัวใจติดปีก P

การ "เข้าถึง" ในความหมายของพี่ไม่ได้หมายความถึงการข้ามกำแพงเพื่อเข้าไปสู่โลกส่วนตัวของใครนะครับ...

เพียงแต่หมายความถึงความเข้าใจอย่างถ่องแท้ครับผม...

เห็นด้วยเช่นกันครับว่า หากเราไม่สามารถเข้าถึง แค่เรามีโอกาสได้รู้จักก็คุ้มค่าแล้วนะครับ...

ขอบคุณสำหรับการแลกเปลี่ยนนะครับ...

ขอบคุณครับผม...

ครับ...คุณยุพดี P

เรื่องของมิติแห่ง "จิตวิญญาณ" เป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลาในการเรียนรู้และฝึกฝนนะครับ...

ขอบคุณสำหรับข้อคิดนะครับ "โลกนี้มีข้อยกเว้นเสมอ"...

จะพยายามเรียนรู้ให้เท่าทันและเพิ่มประสบการณ์เพื่อเจอคำตอบครับผม...

ขอบคุณมากครับ...

อีกครั้งครับ...น้องหัวใจติดปีก P

มารับคำขอบคุณและบอกว่าขอบคุณเช่นกันครับ...

ยกนิ้วให้เลยครับบัง...ได้ข้อคิดสุดๆๆๆ อัลฮัมดุลิลละฮฺ

สวัสดีค่ะ

ขอบคุณจริง ๆ สำหรับบันทึกดี ๆ เช่นนี้ครูอิงก็คล้าย ๆ น้องสี่ค่ะ คิดว่าเพื่อนคนหนึ่งเป็นคนดีมาก แต่พอได้คบกันจริง ๆ กลับเป็นคนที่แย่มาก แต่ก็คบกันได้เพราะพยายามมองข้ามสิ่งไม่ดีของเค้า และพยายามโน้มน้าวในสิ่งที่เราคิดว่าไม่ดี ให้เขาปรับเปลี่ยนให้ดีขึ้น การช่วยฉุดดึงใครสักคนให้กระทำในสิ่งที่ดี ๆ ถือเป็นสิ่งที่ดีที่ควรมีต่อกัน บางครั้งการเข้าถึงคนอื่นนั้นยาก  แต่บางครั้งการเข้าถึงตัวเองก็ยากยิ่งกว่าเพราะฉะนั้นในความคิดส่วนตัวของครูอิงแล้ว คิดเสมอว่าควร รู้จัก และ เข้าถึง ตัวเอง ให้ถ่องแท้เสียก่อน ปรับปรุงตัวเองให้มากกว่าคิดที่จะปรับปรุงคนอื่น

ครับ...เด๊ะ P

อัลฮัมดุลิลาฮฺ ครับผม...

ขอบคุณมากครับ...

ครับ...ครูอิง P

เรื่องของการคบเพื่อนหรือใคร ๆ ผมว่าคบกันไปก่อน อย่าเพิ่งด่วนสรุปว่าคนนั้นดี คนนี้ไม่ดี จนกว่าเราจะรู้จักเขาดีพอนะครับ...

และก็เห็นด้วยครับว่าก่อนอื่นควร "รู้จัก" และ "เข้าถึง" ตัวเราให้ถ่องแท้ก่อนนะครับ...

ขอบคุณครับผม...

  • ความคิดของมนุษย์ทุกชีวิต ยากจะเข้าถึง และ เข้าใจ
  • แม้แต่ ตัวเราเอง บางครั้งก็ต้องใคร่ครวญว่า เรารู้จักตนเอง มากพอหรือเปล่า
  • เพราะบางครั้ง เรายังไม่เข้าใจว่า ทำไมเราจึงทำอย่างนั้น ทำอย่างนี้
  • เปิดโอกาสให้กับการ "รู้จัก " แม้  "ไม่เข้าใจ" ทั้งหมด ก็ไม่เป็นไรค่ะ

 

 

เป็นข้อคิดที่ดีมากๆค่ะ

การรู้จักและรู้ทันใจตนเองเข้าถึงใจตนเองเป็นเรื่องที่ยากมากแล้ว การเข้าถึงคนอื่นๆหรือสิ่งอื่นที่อยู่นอกตัวเรานั้นเป็นเรื่องที่ยากกว่ามากมายหลายเท่า ต้องเรียนรู้กันอย่างไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ครับ...คุณ pis.ratana P

ใช่ครับแค่การมีโอกาส "รู้จัก" แม้ "ไม่เข้าใจ" ทั้งหมดก็เป็นสิ่งที่ดีแล้วนะครับ...

แต่หากมีโอกาสที่จะ "เข้าใจ" และ "เข้าถึง" ด้วยก็น่าจะดียิ่งกว่านะครับ...

ขอบคุณมากครับผม...

ครับ...น้องลูกปลา

เป็นการเรียนรู้และฝึกฝนที่ยากนะครับ...

แต่การเรียนรู้เพื่อให้เข้าถึงจิตใจของตัวเราเอง เป็นสิ่งที่จำเป็นและควรทำก่อน และหากเราเข้าถึง "ใจ" ของตัวเราแล้ว...

การเข้าถึงสิ่งอื่น ๆ เรื่องอื่น ๆ และคนอื่น ๆ ย่อมง่ายขึ้นนะครับ...

ขอบคุณครับผม...

  • ชอบบันทึกนี้
  • พี่เกศแวะเอาดอกแคทมาฝาก
  • ออกดอกเมื่อวานค่ะ
  • มีความสขวันหยุดพักผ่อนค่ะ

Orc1

ครับ...พี่เกศ P

ผมก็ชอบกลอนชีวิตในบันทึกพี่ที่ได้อ่านวันนี้เหมือนกันครับ...

ขอบคุณสำหรับดอกไม้และการเข้ามาทักทายในเช้าวันนี้นะครับ...

 

มีเหตุผล  เห็นด้วยค่ะว่า

บางทีรู้จัก แต่ไม่เข้าถึง

มีความเข้าใจในแก่นแท้ของทุกๆสิ่ง  นะคะ

แวะมาทักทาย

ดูแลตัวเองนะคะ   ขอบคุณมากมายค่ะ

เขียนได้ดีมากทำให้ได้มิติทางความคิดอีกหลายอย่าง

ครับ...คุณสายธาร P

หากเรามีโอกาสได้รู้จักแล้ว การพยายามที่จะเข้าใจให้ถึงแก่น เพื่อการเข้าถึง ย่อมเป็นสิ่งที่ควรค่าและพึงกระทำนะครับ...

มีความสุขในทุก ๆ วันครับผม...

ขอบคุณมากครับ...

ครับ...บังเบดูอิน P

การเข้าถึงทำให้ราได้เข้าใจในมิติที่ลึกกว่าและกว้างกว่านะครับ...

ขอบคุณมากครับผม...

สวัสดีค่ะคุณดิเรก

อยากบอกว่ากับคนบางคน ขอแค่ได้รู้จัก แต่ไม่เข้าถึงจะดีกว่า  เพราะเมื่อเข้าถึงแล้ว  เรารู้ความจริงว่า เราต่างกันมากกกก  เราก็จะกลายเป็นแค่ คนเคยรู้จัก แค่นั้น ค่ะ

ขอบคุณสำหรับบันทึกดี ดี ที่เขียนมาให้อ่านนะคะ  ขอบคุณค่ะ

  การที่เราจะ "เข้าถึง" สิ่งนั้น เรื่องนั้น และคน ๆ นั้น มันเป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลาในการเรียนรู้และฝึกฝน  จริงๆค่ะ
ยิ่งเป็น คน ยิ่งเข้าถึง ไม่ง่ายค่ะ เราดื่มน้ำเย็นๆ ให้สบายใจก่อนนะคะ

ครับ...คุณณัชชา P

เราเลือกได้นะครับว่า สิ่งไหน เรื่องไหน หรือคน ๆ ไหน ที่เราจะแค่รู้จัก หรือเราพยายามจะเข้าถึงนะครับ...

ขอบคุณเช่นกันครับผม...

ครับ...พี่ศศินันท์ P

ขอบคุณสำหรับน้ำดื่มเย็น ๆ ครับ...

แค่เห็นก็สดชื่นแล้วครับ...

สวัสดีครับ

แวะมาเยี่ยมครับ

สุนทรภู่ กล่าวไว้ว่า ใจมนุษย์ยากแท้หยั่งถึง

สำนวนอื่นที่เคยได้ยินมา คือ รู้จักหน้า ไม่รู้จักใจ ครับ

ครับ...ผศ. เพชรากร หาญพานิชย์ P

เรื่องของจิตใจคนยากแท้หยั่งถึงนะครับ...

บางครั้งรู้จักแค่หน้าตาแต่ไม่สามารถรู้จักข้างในได้เลยนะครับ...

ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยม...

แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด

เหมือนเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวคด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งน้ำใจคน

((( ใจมนุษย์ ยากแท้หยั่งถึง))) แม้แต่ใจตัวเองก็ยังกลัวเลยครับ

อยู่กับตัวเองระวังความคิด อยู่กับมิตรระวังคำพูด

ครับ...คุณ Tom_ChumChon

เรื่องของจิตใจมนุษย์ยากแท้หยั่งถึงนะครับ...

แต่สำหรับใจของเราเอง คงต้องค่อย ๆ เรียนรู้กันต่อไปนะครับ...

ขอบคุณครับผม...

สวัสดีครับ

เรื่องนี้ ตรงกับ สำนวน ระยะทางพิสูจน์ม้า การเวลาพิสูจน์คน ครับ

ครับ...ผศ.เพชรากร P

ใช่เลยครับผม เหมือนละครหรือหนังบางเรื่องนะครับ...

กว่าจะรู้ว่าใครเป็นพระเอกใครเป็นผู้ร้ายก็ตอนจบของเรื่องแล้วนะครับ...

ขอบคุณมากครับ...

แห่ะๆๆๆๆๆๆๆยุยิไม่มีความคิดเห็นค่ะแต่อ่านแล้วชอบๆๆๆ

ด้วยความยินดีครับ...

สวัสดีครับ บัง...

แวะมาเยี่ยมเยียนด้วยความระลึกถึงครับ

thesis เป็นไงบ้างครับ...

ครับ...พี่หนาน

เรื่อง thesis ก็พยายามศึกษาต่อยอดขึ้นเรื่อย ๆ ครับ แต่ยังมี process อีกนิดหน่อย ก่อนจะมีสิทธิ์เสนอหัวข้อครับ...

แล้วพี่หนานหล่ะครับมีข่าวดีเรื่องที่ตั้งใจไว้หรือยังครับว่าเป็นที่ไหน สาขาอะไร...

ระลึกถึงเช่นกันครับ...

ขอบคุณครับผม...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท