32.Ronald Reagan Presidential Library and Museum....สงบและยิ่งใหญ่ ความทรงจำที่ยากลืมเลือน
ผมขับ Isuzu Rodeo มีลูกสาวนั่งไปด้วย ตามรถ BMW 750Li ของน้องสาวที่มีภรรยาผมนั่งเป็นเพื่อน เราจะไปพิพิธภัณฑ์ของประธานาธิบดีโรนัลด์ เรแกน ซึ่งอยุ่ทางทิศตะวันตกของลอสแองเจลิส ไปตามถนนสายไหนบ้างจำไม่ได้ ทราบเพียงว่าอยู่ห่างจากลอสแองเจลิสขับรถประมาณหนึ่งชั่วโมง เหตุที่ต้องขับตามกันเพราะขากลับเขาจะให้เรากลับเอง น้องผมเพียงไปส่งเท่านั้น
พิพิธภัณฑ์อยู่บนเขาไม่สูงมากนัก อากาศเย็นสบายไม่หนาว เราไปถึงเวลาประมาณสิบโมง ภาพที่เห็นภายนอกเป็นอาคารสองชั้น แวดล้อมด้วยสวนดอกไม้นานาพันธุ์ หลากหลายสี ดอกใหญ่บ้างเล็กบ้าง สวยงามมาก
หน้าอาคารมีวงเวียนน้ำพุ ถัดไปมีรูปปั้นของอดีตประธานาธิบดีโรนัลด์ เรแกน ในชุดคาวบอย ยืนเป็นสง่า ผมรีบเข้าไปสัมผัสมือด้วยความตื่นเต้น (เพียงรูปปั้นก็ภูมิใจมากแล้ว)
ด้านหน้าซ้ายมือเขาจำลองสวนกุหลาบจากทำเนียบขาว มีกุหลาบหลากหลายพันธุ์สวยงามมาก ทั้งสีแดง ขาว เหลือง ชมภู ส้ม ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ เย้ายวนใจไม่อยากจาก
ด้านหลังอาคารมีส่วนหนึ่งของกำแพงเบอร์ลินตั้งตระหง่าน ถัดออกไปเป็นที่ฝังศพอดีตประธานาธิบดี ไกลออกไปเป็นหมู่บ้านที่มองเห็นลิบๆ เราถ่ายรูปจนพอใจแล้วกลับเข้ามายังอาคาร
บริเวณหลุมฝังศพเรียกว่า Memorial Site มีสลักอักษรว่า
"I know in my heart that man is good, that what is right will always eventually triumph and there is purpose and worth to each and every life."
วันนั้นมีนักเรียนไปทัศนศึกษาประมาณ ๔๕ คน ไปโดยรถบัสซึ่งหน้าตาสวยดี ผมเลยขอให้นางแบบส่วนตัวไปถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก
ส่วนที่ตื่นตาตื่นใจมากที่สุด คือ Air Force One ก่อนนี้ผมเคยเห็นในภาพยนตร์ที่ แฮริสัน ฟอร์ด แสดงนำ พอมาเจอของจริงตื่นเต้นมาก
ก่อนเข้าชม Air Force One เจ้าหน้าที่เขาจะมาถ่ายรูปให้ (ภาพที่เขาถ่ายชัดกว่านี้ ภาพนี้ถ่ายจากภาพนั้นอีกที เพราะเขาไม่ให้ฟิล์ม หรือ file)
เฮลิคอปเตอร์ประจำตำแหน่ง Marine One นี่ก็ของจริงนะครับ
ผมไปเจอฝรั่งพูดไทยได้ (เพียงคำเดียวว่า "สวัสดีครับ") เลยขอถ่ายรูปกับเขาเป็นที่ระลึก
จำลองห้องทำงานของประนาธิบดี ในทำเนียบขาว เสียดายภาพไม่ชัดเพราะเขาไม่ให้ใช้แฟลช
ของใช้ส่วนตัวของสตรีหมายเลข ๑
ความเห็น (10)
อาจารย์ค่ะ
ขอตามมาชมภาพก่อนค่ะ
แล้วจะตามมาอ่านเรื่องราวนะคะ
ชอบต่างประเทศก็ตรงที่เค้ามีพิพิธภัณฑ์ดีๆนี่หล่ะค่ะ
ขออภัย แม่นีโอ ตอนแรกยังพอมีเวลา แต่ปรากฎว่าเจ้านายใหญ่จาก สพฐ.มารับมอบอาคารเรียนที่บริษัทปูนซีเมนต์สร้างไว้ให้ เลยยังไม่ว่างเขียน ไว้ตอนเย็นดึกๆ น่าจะเสร็จครับ
อาจารย์คะ
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ว่างเมื่อก็ค่อยมาเขียนค่ะ
เอเป็นออกบ่อย ช่วงไหนว่างก็เข้ามาเขียนบ้างอ่านบ้าง
บางช่วงก็หายไปเลยค่ะ แหะๆ
ความจริงก็พอมีเวลา แต่ตัวขี้เกียจมันคอยเบียดเบียนนะครับ หุหุ ตั้งใจจะเขียน Air Force One สักตอน เพราะประทับใจมาก คงจะขึ้นเร็วๆ นี้ครับ ฮิฮิ
ได้ถ่ายรูปคู่กับของใช้สตรีหมายเลขหนึ่งคุ้มแล้วค่ะอาจารย์
ได้ถ่ายรูปกับประนาธิบดี ในทำเนียบขาว อันนี้กำไรค่ะอาจารย์
ท่าทางอาจารย์และครอบครัวสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสดีจังนะคะ
ขอบคุณค่ะสำหรับภาพสวยๆ
ผมได้จับมือกับประธานาธิบดีเรแกนด้วยนะครับ แต่หาภาพไม่เจอ ไม่รู้ลูกสาวเขาเอาไว้ในชื่อไฟล์อะไร
หากเจอจะลงอวดครับ ฮิฮิ
รู้ไหม ภาพนี้ แมง โพงม้า มันคงเงียบเหงานะ
ตามมาราวี ดูภาพคนได้ถ่ายรูปกับรูปปั้น คนสำคัญ คนนั้น แล้วก็คนนี้
ขับรถกลับบ้านถูกไหมหละ เขาปล่อยเกาะหรือเปล่า แต่เก่งนะ ขับรถฝรั่งได้ด้วย เห็นบอกว่า พวงมาลัยรถอยู่ตรงกันข้ามกับของไทย ถ้าขับไม่เป็น ก็ไม่ได้เที่ยวเยอะซิ ท่าน
ไม่เห็นเล่าตอนขับรถ มันขัดๆ ลืมคราว ลืมตัว แต่ เอ ! จำได้เคยได้อ่านบล็อคหนึ่งอยู่เกี่ยวกับการขับรถนี่แหละ ที่มีผู้ชายอายุยืน ยังขับได้ แต่ให้ระวัง แล้วไป ๆ
ตามมาราวี คิดถึงประจำวัน ตอนนี้ตาลาย ยายก็กำลังจะตามมาลาย
แมงโพงม้า.... เหมือนแมงหามผีไหมครับ
ตอนเด็กๆ ที่ป่าละเมาะข้างบ้านผมมีเยอะเลย แม่บอกว่าแมงหามผี อย่าทำอะไรมัน เพราะหากมันเจ็บหรือตาย พวกมันจะหามผีมาหาเรา บรื้อออออ กลัว พอผมเห็นมันนะ รีบวิ่งหนีเลย ผมนะที่วิ่ง ฮ่า ฮ่า
เรื่องขับรถในอเมริกา สบายมาก จริงๆนะครับ เพราะเขาเคร่งวินัย ไอ้ที่จะปาดหน้าปาดหลัง เบียด .... ฯลฯ (พฤติกรรมคนขับรถชาวไทย) ไม่มีครับ
ผมเคยเขียนไว้ใน “ขับรถในอเมริกา กลับมาใจเย็นลงเยอะ” หาให้เจอนะครับ ฮ่า ฮ่า
ยินดีให้ราวี... หากไม่ราวีสิ ผมจะอ่านสำนวนกวนๆ นี้จากไหน
ขอบคุณครับ
แวะมาดูค่ะ ว่าเขียนอะไรเรื่อยเฉื่อย
ยินดีที่รู้จักครับ
เขียนไปเรื่อยๆ ครับ บางทีก็มีเฉื่อยแฉะบ้าง
ขอบคุณนะครับที่แวะมา ว่างๆ มาอีกนะครับ