งานวิจัยชั้นเรียนสู่งานวิจัยชั้นเรียน
เช้านี้ตื่นขึ้นมาพบเอกสารประกอบการอบรมเรื่องการวิจัยในชั้นเรียนของดร.ขจิต ฝอยทอง
ไม่ใช่เรื่องอัศจรรย์เหมือนนวนิยายหรอก แต่เป็นเรื่องที่ฉันตั้งใจทำให้เกิดขึ้น โดยก่อนนอนได้นำเอกสารที่ได้รับจากการร่วมกิจกรรม เป็นเอกสารวารสารวิชาการกระทรวงศึกษาธิการ ปีที่ 9 ฉบับที่ 4 ตุลาคม-ธันวาคม 2549 เขียนโดยอ.ดร.ขจิต ฝอยทอง มาวางไว้ใกล้ๆ ตัวเพื่อว่าพรุ่งนี้ตื่นมาฉันจะได้อ่านก่อนพาตัวองลุกจากที่นอน แต่ปรากฏว่าเมื่อฉันหยิบขึ้นมา และเปิดอ่านคร่าวๆ เพื่อทบทวนบางอย่าง กับทำให้เกิดความคิดขึ้นมาจนต้องทะลึ่งพรวดนั่งอ่านทันที พร้อมกับเกิดความสุขที่ต้องนั่งยิ้มคนเดียว อ่านไป ขำ ไปจึงเป็นบทความทางวิชาการที่ฉันอ่านแล้วสนุกสมองแล่นคิดออกไปถึงเหตุการณ์ในวันอบรม ครูและบุคลากรทางการศึกษาของกศน. จ. เพชรบุรี มองเห็นภาพทั้งผู้ให้การอบรม ผู้เข้ารับการอบรม และผู้สังเกตการณ์ อย่างชัดเจนขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง
และเป็นแรงบันดาลใจให้เกิดบันทึกนี้ขึ้นมา อ้า...ฉันบันทึกไม่เสร็จอีกแล้วเพราะเสียงพ่อบ้านเร่งให้ไปเตรียมตัวเพื่อไปศึกษาภัณฑ์ และเราจะไปหาซื้ออุปกรณ์มาอย่างเพื่อมาจัดทำสื่อสำหรับบทเรียนที่เราจะสอนนักเรียนกัน อันนี้ไม่ใช่งบทางราชการนะครับ ขอบอก..ส่วนตั๊ว ส่วนตัว อิอิ
ที่ต้องทำเช่นนี้เพราะรายการที่ราชการกำหนดให้เราซื้อได้ในงบนั้นไม่สามารถสนองความต้องการและความจำเป็นที่เราต้องใช้ ..ไปก่อนนะคะ ค้างจนได้ซิเรา
ความเห็น (25)
สวัสดีค่ะ
- ขอบอกด้วยค่ะ..ส่วนตั๊ว ส่วนตัว ..ค่ะ
- สบายใจดีนะคะ
- ทำบุญ ทำทาน เป็นกุศลค่ะพี่
- มาเร็วเป็นกามนิตหนุ่มอีกแล้ว
- แต่อย่าเหมือนกามนิตหนุ่มนะคะคุณน้อง อิอิ
"กับทำให้เกิดความคิดขึ้นมาจนต้องทะลึ่งพรวดนั่งอ่านทันที พร้อมกับเกิดความสุขที่ต้องนั่งยิ้มคนเดียว อ่านไป ขำ ไปจึงเป็นบทความทางวิชาการที่ฉันอ่านแล้วสนุกสมองแล่นคิดออกไปถึงเหตุการณ์ในวันอบรม "
ชักอยากทราบแล้วสิคะว่า... พี่คิดอะไรถึงได้อ่านไปแบบยิ้มไป...
(^___^)
เดี่ยวพี่กลับมาตอบนะคะ น้อง
ขออนุญาตพาร่างนี้ไปออกกำลังกาย
ให้สามารถแข็งแรง และทำงานได้ต่อไปก่อนค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะครูพี่ต้อย
อิ อิ งานวิจัยของท่านพี่ดร.ขาหญ่ายย ทำให้ครูพี่เราอมยิ้มได้หรือ:)
สงสัยจริงว่าครูพี่ต้อยอ่านงานไป แล้วนึกถึงหน้าตาหรือว่าไร:)
เป็นกำลังใจกับการงานนะคะ ระลึกเสมอค่ะ
มาตอบข้อสงสัยค่ะ
ก็เกิดจากการได้ใคร่ครวญ่ ไตร่ตรอง งานที่ผ่านมา และหวลไปถึงใบหน้า และสีหน้าผู้เข้ารับการอบรมก่อนที่การอบรมจะเริ่มขึ้น อีกทั้งได้ฟังข้อคิดของผู้เข้ารับการอบรม ทั้งในระหว่างเข้าห้องน้ำ เวลาbreak เวลาเดินสวนกัน พบว่าผู้เข้ารับการอบรมมีความมุ่มมั่นที่จะต้องได้งานวิจัยกลับไปเลย โดยคาดหวังว่าทางผู้ให้การอบรมจะเริ่มด้วยการนำพาให้ทำ เช่น บันทัดที่ 1 ชื่อเรื่องวิจัย เอ้า เขียน....อิอิแล้วผู้เข้ารับการอบรมก็เขียนตาม อะไรทำนองนี้ อย่างที่พี่เคยเห็นในการอบรมอื่นๆ
จนเมื่อได้มีโอกาสทำหน้าที่คุณfa เมื่อได้รับมอบหมายให้พูดถึงแนวคิด มุมมองปัญหาของกศน. พี่ได้นำเสนอแนวคิดการพัฒนาอาชีพ การเรียนรู้ ที่น้องๆทำอยู่แล้ว เป็นมุมมองที่เชื่อมโยงสู่การพัฒนาโดยใช้วิจัย และได้พยายามทำหน้าที่จนเกิดเฮฮาขึ้นในวง
และเมื่อผู้เข้ารับการอบรมได้ถูกอ.ขจิตนำร่องจูงเข้าสู่กระบวนการวิจัยอย่างชาญฉลาด โดยที่ผู้เข้ารับการอบรมไม่รู้ตัว
แต่พึงพอใจ และยังมีหลายคนก็ยังงง ๆอยู๋ ว่าจะเอาอย่างไร กับข้านี่ มันก็เป็นภาพที่ทำให้พี่เห็นแล้วขำ และย้อนดูตัวเองว่า เราก็เคยเป็นเช่นนั้น อิอิ จึงนึกเอ็นดูน้องๆ และมีความปราถนาอยากบอก อยากให้เท่าที่ตัวเองมี ขณะเดียวกันก็รีบอ่านสิ่งที่เก็บมาในวันนั้นหลังจากเวลาการอบรมผ่านไประยะหนึ่ง
ยังมีอีกมากเช่น ดูไม่เห็นเลย, จอเล็กมาก,อ.เสียงน่ารัก,ขำดีนะ,รักอ.,ยังนึกไม่ออก,นึกว่าจะเหมือนเคย, แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ,อยากเอาอีก,ชอบแบบนี้หว่า ,เอ้าจริงซิ เออ เราก็ทำได้ แหมไม่มีใครมาสะกิดนี่หว่า.., ข้าว่าโคตรใจดีเลย เออ เดี๋ยวเขียน เออ..จะเขียนยังไงหละ เออ ก็เขียนว่าอ.ขา หนูว่าอาจารย์โคตรใจดีเลย (แล้วเขาก็หัวเราะกัน ) แต่พี่ก็ไม่เห็นกระดาษชิ้นนี้นะคะ คงเกรงใจเพื่อนๆละมั๊ง...อิอิมีเป็นร้อยแผ่นค่ะ เก็บอ่านไม่ไหว แต่ก็พยายาม เอามาเขียนมากไม่ดี เดี๋ยวเจ้าตัวรูแล้วจะเหลิงลม หุหุ
แล้วยังแบบสอบถามก่อนอบรมอีก ร้อยละกว่า80%ที่พี่แอบคำนวน ไม่มีความรู้เรื่องงานวิจัยมาก่อน ดังนั้นงานนี้ อ.ขจิต หนักเอาเรื่อง
พอถึงกิจกรรมSelF-Reflection พี่เองก็แอบทำคนเดียวเงียบๆ แต่ไม่ได้ส่งให้อ.ขจิต และได้อ่านของน้องๆทุกคน ตามหัวข้อดังนี้ค่ะ
1.ท่านพึงพอใจกับกิจกรรมในวันนี้หรือไม่เพราะเหตุใด
2.ท่านพึงพอใจกับสิ่งที่ท่านเรียนรูในวันนี้หรือไม่เพราะเหตุใด
2 ข้อนี้ คำตอบ 100% ค่ะ แต่เหตุผลแตกต่างกัน สรุปได้ว่าเขามีความสุขกันมาก จึงเป็นการถ่ายทอดที่ความรูที่พี่ไม่เคยเจอในตำรา ได้แอบเก็บเทคนิคต่างๆและจะลองนำมาปรับใช้กับงานตัวเอง ..แล้วจะไม่ให้ยิ้มได้ยังไงค่ะ ยังมีอีกมากมาย
อีกสี่ข้อก็มีคำตอบไม่ต่างกัน เป็นเชิงบวก ถึงบวกมากๆค่ะ นับเป็นความสำเร็จในกิจกรรมต่างๆตั้งแต่เปิดใจ ด้วยกิจกรรมเกลียว...จนถึงกิจกรรมที่สามารถทำให้ผู้เข้ารับการอบรมได้เข้าถึงCAR ได้ในเวลาที่ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วยอย่างน่าอัศจรรย์
สำหรับการนำมาใช้เพื่อพัฒนางานของพี่แล้ว คงต้องปรับหัวข้อคำถามโดยเติมรายละเอียดลงไปเนื่องจากของพี่เป็นเด็กเล็ก และเป็นกิจกรรมการเรียนรูที่พัฒนาผู้เรียนอีกแบบหนึ่ง
สำหรับความคิดเกี่ยวกับการวิจัยนั้น ที่เกิดขึ้นในระหว่างทำงานเกิดขึ้นในช่วงลุ้นว่าผู้เข้ารับการอบรมจะ get ไหม ซึ่งบางรายเราพบว่า เขาget แบบกระโดดข้ามไปเลย มันจึงท้าทายมาก ว่าเราจะแก้เกมอย่างไรจึงจะเนียนเข้าไปในความคิดคน พี่สนุกที่จะทำกิจกรรม และพูดคุยแลกเปลี่ยนกับผู้เข้า รับการอบรมมากๆเลย มันทำให้พี่ได้แง่คิด มุมมองมากขึ้น โดยเฉพาะพี่มองการทำงานของอ. ขจิตไปอีกแบบ แบบ NEW MODEL ที่ท่านคล้ายๆกับอ.ดร อีกท่านที่พี่คุ้นเคย การถ่ายเทความรู้ ความรู้สึกที่จริงใจ ความปราถนาดี จึงเป็นภาพความประทับใจ พวกเราพบ แต่ขอเก็บไว้ก่อนนะคะ และพี่จะพยายามถ่ายออกมาเป็นตัวหนังสือโดยเฉพาะจากในแง่วิจัยสู่วิจัยที่พี่ได้มีโอกาสสัมผัส
ขอไปออกกำลังกายก่อนค่ะ วันนี้สนามกีฬางดใช้เพราะมีบอลลีก แต่พี่จะรำกระบองที่หน้าบ้านแทน ขอบคุณค่ะ
แวะมาหาอ่านถ้อย คำคม
พออ่านพลันนิยม พี่ต้อย
เตรียมการก่อนบรรทม วางสื่อ ไว้นา
จิตใฝ่ใจเกินร้อย ม่อนน้อยนับถือ
เรียนท่านทนัน
ไม่เฉยเปียงอี้
ครูต้อยเป่าปี่
หัดเขียนอ่านเลย
กะโลง โคลงค่าว
แม้กลั๋วกลัวยาก
หากใจ๋บ่ยาก
ตั้งใจ่เฮียนฮู้
ภาษาล้านนา
ไพเราะจังฮู้
ขอบคุณ ขอบคุณ
สวัสดีค่ะครูต้อย
ขอบคุณน้ำใจงามๆของคนไกล...
สาธุ...ผู้ให้ก็มีความสุขผู้รับก็มีความสุข
ครูก็เป็นผู้ที่ให้...แสงเทียนส่องทาง...
ขอชื่นชม...เอางบส่วนตัว...มาทำสื่อการสอน
ขอให้รำรวยเงินทอง ยศ ศักดิ์นะคะ
ดอกบัวแทนความดี...
น้องแดงคะ
พี่เพิ่งกลับจากไปวิ่งมา
การวิ่งวันนี้ เกิดสิ่งใหม่ขึ้นในหัวใจของพี่
ขอบคุณดอกบัวแทนความดีค่ะ
- สวัสดีครับคุณkrutoi
- มาเป็นกำลังให้ครับ
- ขอให้โชคดีมีความสุขตลอดไปนะครับ
สวัสดีค่ะ
- มีดอกไม้..จากกล้องใหม่มาฝากค่ะ
- วันนี้ออกกำลังกายได้..ความสบายใจค่ะ
ขอบคุณค่ะ
มือเซียนแล้วนะคะนี่ สวยมากค่ะ เป็นสีม่วงที่สวยจริงๆ
เรียนท่านทนัน
ภาษาพื้นเมืองมีที่มาน่านิยม หากรักษาไว้เพื่อความงามของวัฒนธรรมไทย ย่อมเป็นการรักษาชาติด้วยเช่นกัน
ครูต้อยอ่อนด้อยเรื่องภาษา หากมีใจรัก และชื่นชอบความงามของภาษา อยากให้ลูกหลานช่าวเหนือรักษามันไว้ ด้วยการเอ่อถ้อย ร้อยความกันด้วยภาษาที่ไพเราะ เวลาขึ้นไปเที่ยวชมเมืองก็อยากได้ยินภาษาเหนือ ภาษาพื้นเมืองมากกว่าภาษากลาง เพราะดูว่าจะทำให้ด้อยไปเรื่องความงาม เหมือนลงไปใต้ ก็รู้สึกว่าได้ได้สื่อความกันด้วยภาษาใต้มากกว่าเช่นกันค่ะ
- อรุณสวัสดิ์ครับ krutoi
- ขอบคุณมากๆ เลย สำหรับข้อคิดที่เป็นกำลังใจเช่นนี้
- ได้คิดครับ ได้คิดจริงๆ
- ผมเองก็รักและพยายามรักษาไว้ซึ่งวัฒนธรรมมานานทั้งไทยและถิ่น
- หลากหลายวิธีการ กิจกรรม และกลุ่มชน
- แต่การลงมือ"เป็น"เสียเองนั้น เพิ่งทำเหมือนกันครับ
- ก็ตอนที่ได้มีโอกาสมาเป็นอาจารย์ในโครงการมหาวิทยาลัยชีวิตนี่แหละ
- ปัจจุบันก็หนักไปทางภาษาและวรรณกรรมครับคือ อู้กำเมือง แต่งและอ่านทั้งค่าวและกะโลง
- กำลังมองๆ ด้านอื่นอยู่ จะพยายาม"เป็น"มันเซี้ยะเอง เพื่อการสืบสานครับ
- ขอให้โชคดีมีความสุขตลอดไปนะครับ
เป็นความปราถนาเพื่อความมั่นคงของชาติ
จากนี้ต่อไป บางอย่างไม่มีในตำรา
แม้บรรพบุรุษจารึกไว้ เรื่องเดียวกันแต่ต่างกรรม ต่างวาระ
ขอท่านทนันอย่าได้วางใจ
เร่งรีบเข้าเถอะ
จะเกิดคุณอนันต์
และจากนี้ไปอีกไม่แน่ใจวันใดครูต้อยจักได้มาร่ำเรียนเขียนอ่านอีก
จึงฝากความหวังท่านช่วยให้ประวัติศาสตร์ไทยยั่งยืนอีกแรง
ด้วยวัฒนธรรมอันงดงามของภาษา
ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีครับ krutoi
- จักสืบแลส่งให้ ลูกหลาน
คงอยู่สุดยาวนาน เที่ยงแท้
ของดีเก่าเดิมกาล สืบต่อ ไว้นา
บางอย่างก็ยากแล้ แต่ต้องอดทน
เป็นกำลังใจให้คนทำงานครับ krutoi
สาธุ อนุโมทนาค่ะ
- ขอบคุณค่ะ ท่านก้ามกุ้ง
- สิ่งเร้าภายใน
- สิ่งเร้าภายนอก
- สู่จิตวิญญาณที่ดี
- ก่อเกิดพลังแห่งความดี
- และแสงแห่งศรัทธา
- ท่านคือตัวอย่างค่ะ
- จำได้ว่าอ่านเรื่องนี้
- แต่งง งง ว่าทำไมไม่ได้แสดงความคิดเห็นไว้
- ที่พี่ถอดบทเรียนนะครับ
- เอามาเขียนเป็นบันทึได้เลยครับ
งานวิจัย (ในชั้นเรียน) กับครูเป็นของคู่กันค่ะ
น้องครูจา
ขอบคุณค่ะ
กลับมาอ่านบันทึกตัวเองอีกครั้ง
งานวิจัยกับครู เป็นบัดดี้กันจริงๆค่ะ
ในทรรศนะของพี่
คือการจัดการเรียนการสอน และการติดตามพัฒนาการของนักเรียนอย่างเป็นระบบแล้วรวบรวมผลเพื่อการพัฒนาแบบยั่งยืน
ในขณะที่ครูเองก็สืบค้นงานวิจัยไปพร้อมๆกับนักเรียนเพื่อให้เกิดความเข้าใจ มั่นใจ และแก้ไขให้สิ่งที่ทำนั้นเกิดผลดี อีกทั้งเป็นการต่อยอดด้วยความคิด และการกระทำของตัวเองด้วย
งานวิจัยในระดับสูงที่มือโปรท่านทำนั้น ต้องใช้ทุนมากมายต้องทุ่มเททั้งกาย และใจ ครูเราก็เลือกเอามาใช้ได้ เพื่อดูว่าเด็กของเราทำได้อย่างเขาไหม มากน้อยอย่างไร พัฒนาไปในทิศทางใด ตรงตามที่ผู้เรียน และสังคมชุมชนนั้นต้องการไหม
อันนี้น่าคิด
ขอบคุณนะคะที่มาแลกเปลี่ยน เลยถือโอกาสมอบกุหลาบมอญที่หอมสดชื่นไว้ด้วยค่ะ
