ทบทวนในตน กับคำว่า คนดี

ถอดบทเรียนวิถีแห่งคนดี

คนดี คือ

คนมีศีล คนมีธรรม    

  

  
ไม่ต้อง คิดแบบเดียวกับเรา ก็ได้

เพราะบางที มุมที่เราเห็น ก็ อาจจะไม่ถูกเสมอไป

เหมือนกับนิทาน คนตาบอดคลำ ช้างไงค่ะ

ยิ่งเรียนรู้ แล้ว เปิดใจ จะยิ่งพบว่า

หลายอย่างที่เราเคยเชื่อมั่นว่า "ไม่ผิดแน่ ๆ"

แต่เวลาผ่านไป ก็ เปลี่ยนแปลงอยู่ดี

หรือ ปัญญาเรามีมากขึ้น เข้าใจมากขึ้นแบบไม่ลำเอียง

ก็ยิ่งชัด ว่า ความคิดของเรา ไม่ถูกทั้งหมดค่ะ




ส่วน คนเลว คงไม่ต้องให้ นิยาม หรอกค่ะ
ก็คงพอ รู้  

 

แค่คอยดู ความชั่วในตัวเอง ก็แทบแย่แล้วค่ะ
เพราะในความเป็นจริง
คนเลวอยู่ไม่ไกล........




อืมหากจะต้องวัดค่า ว่าวัดกันยังไงนี่ ตอบยาก

เพราะไม่มีอะไร ที่ตรวจวัดได้ดีที่สุด

อืม ตอบไงดีนะ

เอาเป็นว่า วัดจาก คุณค่า หรือ ประโยชน์ นานับประการ
ที่เกิดจากการ ลง มือ ทำ และ แก้ ไข ของคน ผู้นั้น
แม้เพียงเล็กน้อย ก็ จะสะท้อน จิตอันประภัสสร ออกมา

นอกจากแก้ไขตนเอง คนเหล่านี้ก็ยัง
อุทิศตน เพื่อ คนขาดโอกาส อีกมากมาย
ตามวิถีแห่งตน


ถ้าจะว่าไป ก็ คนที่ดวงจิตผ่องใส
ผิวพรรณผ่องใส ด้วย พลังแห่งความเมตตา
ไม่ต้อง เฉลียวฉลาด ไม่ต้องโดดเด่น
แต่เป็นคนที่เราเห็น หรือ อยู่ใกล้แล้ว ใจสบาย
อย่างที่ท่านเรียกคนกลุ่มนี้ว่า  "อริยะ"


ที่น่ายกย่องอีกอย่างคือ คน ที่ ทำผิด แล้วยอมรับว่า ผิด
และพร้อม จะแก้ไข แถมกล้ายืดอกยอมรับว่า เคยทำผิด
แต่ตอนนี้ก็ เริ่มต้นใหม่ อย่างมีสติ และพร้อม แก้ไขตนเอง......


ตราบใดที่เรายังอยู่ในโลก

ก็คงเลี่ยง โลกธรรม 8 ไม่ได้

แต่ทำเช่นใดเล่า ใจจึงจะไม่ห่างไปจากวิถีแห่งมรรค

 

[supalak]

อยู่ในหมู่กัลยาณมิตร ที่จะคอยชี้แนะ นำพา สิ่งที่ผิด สิ่งที่ถูก

เพราะเรายังอยู่ในเส้นทางแห่งการเรียนรู้ ทุกขณะจิต

ครูผู้เมตตาที่ใบไม้ร้องเพลงมี ช่างน่าอบอุนในดวงจิตยิ่งนัก

ขอให้เจริญในธรรมค่ะ