วราภรณ์
นางสาว วราภรณ์ (ดอกไผ่) ธรรมทิพย์สกุล

ของฝากจากนครนายก


โถ...ซื้อไปได้ของฝากจากนครนายก....ฮิ ฮิ

   

ขณะที่ผู้เขียนนั่งอยู่ในบ้านพักครู
หลังจากที่เพิ่งเดินทางกลับจากนครนายก
พร้อมกับเพื่อนครูทั้งหมดในโรงเรียนซึ่งไปอบรมสัมมนา
บุคลากรนอกสถานที่

ลูกสาววัย ๑๕ ปีของครูผู้ชายท่านหนึ่งซึ่งมีบ้านพัก
อยู่ในโรงเรียนรีบขี่รถมอเตอร์ไซค์มารับพ่อ  เมื่อได้ยินเสียง
รถบัสของโรงเรียนด้วยความดีใจเพื่อรับของฝาก

หลังจากได้ของฝากแล้วก็นำมาวางไว้ที่ตะกร้าหน้ารถ
มอเตอร์ไซค์   เมื่อแม่เดินมาหา  รีบตะโกนบอกแม่ว่า
    "แม่ดูซี ไปถึงนครนายกได้หน่อไม้กับน้ำพริกมาแค่เนียะ"

ว่าแล้วก็หยิบหน่อไม้ต้มย่านางถุงไม่ใหญ่
และมีน้ำพริกเผาถุงเล็ก ๆ ชูให้แม่ดูด้วยสีหน้าและแววตา
ที่ผิดหวัง

แม่มองแล้วก็ยิ้มฝืด ๆ พูดไม่ออก....

ผู้เขียนนั่งมองผ่านหน้าต่างชีวิตก็อดขำไม่ได้ 
พ่อบ้านส่วนใหญ่  มักเป็นเช่นนี้  คงไม่ทุกคนหรอกนะ 

โถ...ซื้อไปได้ของฝากจากนครนายก....ฮิ ฮิ

 

        

หมายเลขบันทึก: 259633เขียนเมื่อ 6 พฤษภาคม 2009 19:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน 2012 12:04 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)

เห็นทีคราวหน้า ผมจะต้องถามคนที่บ้านทุกคนล่ะครับ ว่าอยากได้ของฝากอะไร  ขอบคุณครับคุณวราภรณ์ ที่มาสะกิดผมไว้ก่อน  อิ ๆ

  • สวัสดีครับคุณครูวราภรณ์ ธรรมทิพย์สกุล
  • ผมก็อีกคนนะ ที่ไปไหนๆ แล้ว ไม่ค่อยได้ซื้อของฝากติดไม้ติดมือมาหรอก
  • มาคราวหนึ่ง ลูกชาย(เป็นครู)ไปอบรมที่ชลบุรี
  • ขากลับเขาซื้ออะไรต่อมิอะไรมาฝาก ส่วนมากเป็นขนมและอาหาร
  • เป็นของฝากให้คุณพ่อ คุณแม่ คุณยาย และคุณป้า
  • ต่างคนก็แกะหอขนมชวนกันทานเป็นวง ต่างขอบอกขอบใจ
  • ผมนึกขึ้นได้ เอ... เราไม่เคยทำ มัวเสียดายเงิน!!!
  • สวัสดีค่ะ คุณก้ามกุ้ง
  • ยินดีกับครอบครัวคุณก้ามกุ้งนะคะ
    ต่อไปทั้งแม่บ้าน และลูกบ้านคงจะได้ของฝากที่ถูกใจนะคะ...
  • ขอบคุณที่มาเยี่ยม  พร้อมดอกไม้
    สวย ๆ ค่ะ

  • สวัสดีค่ะ ท่าน ผอ.ทนัน
  • ขอบคุณที่มาเยี่ยมพร้อมทั้ง
    บอกเล่าเรื่องราวดี ๆ ให้ทราบ
    พ่อบ้านแบบนี้มีมากค่ะ
  • ลูกชาย ผอ. ดูอบอุ่นและจิตใจ
    อ่อนโยนดีนะคะ จึงคิดถึงเรื่องนี้
    และทำให้คนในครอบครัวมี
    ความสุข
    ผมนึกขึ้นได้ เอ... เราไม่เคยทำ มัวเสียดายเงิน!!!
  • ยังไม่สายที่จะทำนะคะ ท่าน ผอ.
    ขอเป็นกำลังใจให้กล้าทำค่ะ

 

  • ตามมาจากบันทึก ผอ.ทนันค่ะ
  • เรื่องของฝากต้องคู่กับแม่บ้าน
  • ผู้หญิงช่างซื้อ ๆๆๆๆๆๆ
  • บางครั้งซื้อมาแล้วไม่เคยหยิบมาใช้เลย
  • เป็นขยะเข้าบ้าน
  • หลังๆพี่เองตั้งใจไว้ว่า
  • จะไม่ซื้ออะไรที่ไม่จำเป็นจริงๆเข้าบ้าน
  • โดยเฉพาะข้าวของเครื่องใช้  เพราะรกบ้านมาก
  • แล้วเราตั้งกฏกติกาไว้ว่า
  • ถ้าใครจะซื้ออะไรเข้าบ้านต้องปรึกษากันก่อน
  • แต่ของกินไม่ว่ากันเจ้า
  • เพราะเดี๋ยวเดียวก็หมดแล้ว  อิอิ
  • อือม์...นะ หลังๆ ลูกเขาไปแล้วกลับมา เบามือไปเยอะ
  • "ซื้อมาก็ไม่เห็นพ่อกิน..."
  • อือม์... เรานี่คิดอะไรอยู่รึ? เปล่าหือ???
  • ความพอดีกระมัง
  • แล้วพูดกับลูกหรือยัง น้านซิ!!!
  • สวัสดีค่ะ  คุณ มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)
  • ขอบคุณที่มาร่วมแสดงความคิดเห็นค่ะ
  • เห็นด้วยทุกประการค่ะว่าคุณแม่บ้าน
    ขยันซื้อไปเก็บจริง ๆ  ไม่ได้ซื้อไปใช้  เห็นอะไรที่มีการแถม แจก  ลด
    ก็รีบซื้อ
  • บางทีเราต้องตั้งคำถามว่า "จำเป็น
    หรือต้องการ"  ถ้าจำเป็นจึงควรซื้อ
  • การปรึกษากันก่อนก็ดีค่ะ  แต่บางที
    ไม่มีเวลาปรึกษาก็มีนะคะ ฮา...
    ดังนั้นต้องตั้งสติให้ดี ๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะ ผอ.ทนัน ภิวงศ์งาม 

  •  อือม์...นะ หลังๆ ลูกเขาไปแล้วกลับมา เบามือไปเยอะ "ซื้อมาก็ไม่เห็นพ่อกิน..." อือม์... เรานี่คิดอะไรอยู่รึ? เปล่าหือ??? ความพอดีกระมัง แล้วพูดกับลูกหรือยัง
    น้านซิ!!!
  • พอเพียง แปลว่า พอดี  ใช่ค่ะ
    บางทีมุมมองที่แตกต่าง  ทำให้
    ความคิดเห็นต่างกัน
  • คิดถึงคุณแม่เลยค่ะ  เมื่อก่อนไปไหน ลูก ๆ ก็ชอบซื้อของมาให้
    ซื้อแล้วก็ไม่มีใครกิน  ปล่อยให้เสีย
    ตอนหลังก็ปรับตัว  ไม่ค่อยซื้อ
    ต้องคอยสังเกตว่าท่านชอบกินอะไร
  • บางทีก็เอาใจยาก  ถ้าได้พูดคุยกัน
    ก็ดีนะคะ  ทำให้เกิดความเข้าใจ
    และมีความสุขด้วยกันทั้งสองฝ่ายค่ะ
  • ยินดีที่ใช้บันทึกนี้ผ่าน พี่มนัญญาค่ะ
    นั่นซีคะ  "เขานั้นคงทำได้  แต่พี่
    มนัญญาทำได้หรือเปล่า  ฮิ ฮิ..."

  • สวัสดีครับ วราภรณ์ ธรรมทิพย์สกุล
  • ของฝาก หากเป็นของกินก็ต้องของที่ถูกใจ หากเป็นของใช้ก็ต้องของที่จำเป็น"
  • และอีกอย่าง
    ของ ต้องเป็นของที่บริสุทธิ์ ไม่ได้เบียดบังลักขโมยมา
    ผู้ให้ ก็ต้องให้ด้วยบริสุทธิ์(ใจ) ไม่หวังผลใดๆตอบแทน
    ผู้รับ ก็ต้องรับด้วยบริสุทธิ์ ไม่โลภหรือคิดแต่จะเอาถ่ายเดียว
    อาการ อาการที่ให้และรับก็ต้องบริสุทธิ์ นอบน้อมและคารวะ
  • ทำได้อย่างนี้ มีพลานิสงส์แรงมากส์ครับ

สวัสดีค่ะ ผอ.ทนัน ภิวงศ์งาม

"...และอีกอย่างของ ต้องเป็นของที่บริสุทธิ์ ไม่ได้เบียดบังลักขโมยมา
ผู้ให้ ก็ต้องให้ด้วยบริสุทธิ์(ใจ) ไม่หวังผลใดๆตอบแทน
ผู้รับ ก็ต้องรับด้วยบริสุทธิ์ ไม่โลภหรือคิดแต่จะเอาถ่ายเดียว..."

  • เข้าทางพระพุทธเจ้าสอนเรื่องของ
    การให้ทาน จะได้อานิสงส์หรือไม่
    ขึ้นอยู่กับ สิ่งของ  ผู้รับ ผู้ให้
  • ลึกซึ้งจริง ๆ ค่ะ  แค่เรื่องของฝาก
    ผู้มีธรรมประจำใจย่อมน้อมนำไปสู่
    ข้อคิด คติธรรม ที่ดีเสมอ
  • อนุโมทนาสาธุค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท