ข้าราชการในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

"ข้าราชการในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว" คำๆ นี้ได้ยินเจ้าหน้าที่คนหนึ่งกล่าวในวันที่ไปรายงานตัวของกรมส่งเสริมการเกษตร มันรู้สึกภูมิใจยังไงบอกไม่ถูก นี่เราจะได้เป็นข้าราชการในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวแล้วเหรอเนี่ยถือว่าเป็นความภาคภูมิืใจสูงสุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ แต่ความภาคภูมิใจที่ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันก็คือการที่ได้ทำให้พ่อกับแม่ภูมิใจ ถ้าย้อนนึกไปในชีวิตที่ผ่านมาเคยทำให้พ่อกับแม่ภูมิใจแค่ครั้งเดียวเท่านั้นคือตอนสอบผ่านโควต้าภาคเหนือเข้าไปศึกษาต่อในมหาวิืทยาลัยเชียงใหม่ได้ หลังจากนั้นก็ยังไม่เคยทำให้พ่อแม่ภูมิใจอะไรเป็นชิ้นเป็นอันได้ีอีกเลย ถึงตอนนี้รู้สึกดีใจที่เห็นพ่อกับแม่ดีใจและมีความสุขที่ลูกจะได้เป็นข้าราชการ การที่เราทำให้พ่อแม่ดีใจ ภูมิใจ และมีความสุขนี่แหละคือสิ่งที่ลูกทุกคนสมควรประพฤติปฏิบัติ ถึงแม้มันจะลำบากขลุกขลักไปบ้างในช่วงแรกก็ต้องทนเอาอดเอา อดเปรี้ยวไว้กินหวาน ถึงตรงนี้ทำให้นึกถึงคำพูดคำนึงที่ว่า "โตแล้วอดเอา" เป็นคำพูดของแม่ค้าร้านก๋วยเตี๋ยวที่ที่ทำงาน มีอยู่วันหนึ่งตอนพักเที่ยงก็ไปทานก๋วยเตี๋ยวในโรงอาหารตามปกติก็มีคนที่ต่อแถวอยู่ก่อนหน้าเค้าคงสังเกตุเห็นแม่ค้าคนนั้นเหงื่อแตกมากๆ เลยถามไปว่า "หน้าร้อนอย่างนี้อยู่หน้าหม้อก๋วยเตี๋ยวนานๆ ไม่ร้อนเหรอ" แม่ค้าคนนั้นก็ตอบว่า "ร้อนซิทำไมจะไม่ร้อน แต่โตแล้วอดเอา ถ้าหน้าหนาวก็ดีหน่อยแต่หน้าร้อนก็ต้องอดเอาอย่างเดียว" รู้สึกคำพูดนี้มันช่างมาโดนใจเราในช่วงนี้เหลือเกิน ขนาดแม่ค้าคนนั้นมีอายุแล้วเค้ายังต้องอดทนต้องสู้เพื่อเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง แล้วเราเป็นใครอายุแค่นี้เองต้องอดทนต้องสู้ และให้นึกไว้เสมอว่า "โตแล้วอดเอา" ถ้าเราทำบุญมาเยอะ หรือพอมีบุญอยู่บ้างหลังจากทำงาน 6 เดือนแล้วคงมีโอกาสได้ย้ายกลับมาอยู่ใกล้พ่อกับแม่ ได้มาดูแลท่านอย่างที่ตั้งใจเอาไว้มาตลอด แต่คิดว่าการที่เราเป็นข้าราชการคือสิ่งที่ดีและสมควรทำแล้วในช่วงเวลานี้เพื่อที่จะทำให้พ่อกับแม่ดีใจ ภูมิใจและมีความสุขได้หลังจากที่ท่านทั้งสองผ่านเหตุการณ์เศร้าใจมาแล้ว เพราะสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ท่านหวังมาตลอด ถึงแม้ว่าตัวเราเองจะต้องเสียสละอยู่บ้าง อยู่ไกลบ้านหน่อยแต่ถ้าสิ่งนั้นทำให้พ่อกับแม่มีความสุขเราซึ่งเป็นลูกก็ต้องทำ แต่ยังไงก็ตามหนูสัญญาค่ะว่าหนูจะตั้งใจทำงานและจะพยายามหาทางกลับมาบ้านเรา มาดูแลป๊ากับม๊าให้เร็วที่สุดเท่าที่ลูกจะทำได้ค่ะ ก็เลยบอกพ่อกับแม่ว่าให้คิดซะว่าเราไปเรียนต่อเมืองนอกเดี๋ยวก็กลับมา (จริงๆ ก็คือย้ายกลับมานั่นเองมันเป็นกุศโลบายอย่างนึงอ่ะ 555) แต่ก็มีเรื่องขำอยู่เหมือนกันบางคนบอกว่าไปคราวนี้สงสัยจะได้เจอเนื้อคู่แน่เลย เราก็ได้แต่ยิ้มเพราะรู้อยู่แล้วว่ามันไม่มีทางเป็นอย่างนั้นได้แน่นอน เพราะใจเราอยู่เชียงใหม่ใจเราอยู่ที่นี่ซักวันตัวเราก็ต้องตามกลับมาอยู่ดี

รูปที่มีทุกบ้าน-เบิร์ด My Music - by เบิร์ด ธงชัย แมคอินไตย์