คุณภาพแบบง่าย..สไตล์ของนก


ไม่มี ใครให้ความ รู้กับท่านได้ ความรู้เป็นสิ่งสดใหม่ อย่ามองจากภายนอก จงหาจากภายในท่านเอง

ทุกๆวันจันทร์ที่ทำงานของแม่ต้อยจะมีวัฒนธรรมอย่างหนึ่งคือ เราจะหยุดการออกไปทำงานนอกที่ทำงาน ไม่ว่าจะเป็นการประชุม หรือการเข้าเยี่ยมโรงพยาบาล ทั้งนี้เพื่อให้ทีมงานได้มีโอกาสมาพบกันและทบทวนการทำงานในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาด้วยว่ามีเรื่องราวอะไรที่น่าจะต้องมีการปรับปรุงให้ดีขึ้น หรือการแก้ไขปัญหาร่วมกัน

 

          ในโอกาสอย่างนี้ ในช่วงวันจันทร์ จึงเป็นอีกวันหนึ่งที่ตัวแม่ต้อยเองก็มีคิวทั้งวันในการร่วมพุดคุยกับน้องๆทุกระดับ และบ่อยครั้งทีเดียวที่ได้รับทราบการทำงานในพื้นที่จากน้องๆนี่แหละ  บางเรื่องน่าสนใจมากๆ

 

          ครั้งที่ผ่านมา แม่ต้อยได้มีโอกาสคุยกับน้องคนหนึ่ง เธอเป็นคนน่ารักมาก รื่นเริงและที่สำคัญคือมีความสามารถในหลายๆด้าน และเปิดโอกาสให้ตัวเองเสมอในการเรียนรู้ในสิ่งใหม่ๆ แม่ต้อยจำได้ว่าหลายปีก่อน เมื่อเธอสมัครเข้ามาทำงานที่สถาบันฯในวันแรก ได้ลองขอให้เธอทำหน้าที่ในการแนะนำความรู้เรื่องคุณภาพโรงพยาบาลให้ฟังแบบไม่ต้องเตรียมตัวล่วงหน้า( โหดนิดหน่อย ฮ่าๆๆ) เนื่องจากหน้าตาที่จิ้มลิ้มของเธอนั่นเอง ปรากฏว่าเธอสามารถทำได้อย่างดีเยี่ยม  มีความมั่นใจสูงมาก

 

          มาวันนี้เธอได้กลายเป็นผู้หญิงที่เต็มไปด้วยความสามารถ และยังคงความน่ารักไว้เช่นเดิม จากการคุยกัน แม่ต้อยได้ตระหนักว่า นอกจากความน่ารักแล้ว เธอพัฒนาการด้านการพุด  และด้านความรู้ ขึ้นอย่างมากมาย จนทำให้เธอสามารถเข้าไปช่วยให้โรงพยาบาล เข้าใจคำว่า คุณภาพในงานประจำได้ อย่างที่ไม่ต้องใช้คำอธิบายใดๆเพิ่มเติม

         

          นก.. ดีใจมากคะ ที่สามารถเปลี่ยนความคิดของทีมในโรงพยาบาลที่คิดว่าการทำมาตรฐานนั้น...มันยาก..มันเหนือฟ้า.. 

 

เธอชอบเรียกตัวเองว่า นก กับทุกๆคนเสมอ

 

          แล้ว นกทำอย่างไร...ละ?   แม่ต้อยถามต่อไปเรื่อยๆ ในใจก็นึกถึงโรงพยาบาลแห่งนี้ที่ เหนื่อยล้ากับการพัฒนาคุณภาพด้วยสาเหตุใดไม่ปรากฏ และเริ่มมาทำใหม่อีกครั้งหนึ่งในเร็วๆนี้

 

          ก่อนอื่น...นกจะคิดเตือนตัวเองตลอดเวลาว่า ไม่มีโรงพยาบาลใดที่ไม่อยากทำความดี หรือไม่อยากมีคุณภาพ.. ดังนั้นเมื่อนก อ่านเอกสารของโรงพยาบาล  จะพยายามหาระบบที่ดี หาความตั้งใจ และดูว่าสิ่งนั้นมีความสำคัญต่อเขาอย่างไร....ซึ่งส่วนใหญ่นกจะเห็นว่าทุกรพ.มีระบบดีดี มีระบบการป้องกันความเสี่ยงสูง

 

          แต่อย่างไรก็ตาม .. ก็จะต้องเข้าไปดูในการทำงานจริงว่า มีการทำงานกันอย่างไร.. ตามระบบที่วางเอาไว้

          เช่นระบบยา.. เมื่อเข้าไปเยี่ยมในแผนกคนไข้ใน พร้อมๆกับทีม ที่มีแพทย์ พยาบาล และเภสัชกร ...นกก็จะบอกว่าวันนี้ เราลองมาทบทวนระบบที่วางไว้ด้วยกันนะคะ ขอให้คิดว่า อันนี้เป็นการเรียนรู้เท่านั้น .. นกจะขอให้ตกลงกันก่อน...

 

          เมื่อเราตกลงกันได้อย่างนั้น ทุกคนก็จะสบายใจ รวมทั้งตัวนกเองด้วย..

 

นกก็จะขออนุญาตทดสอบระบบ หรือ พิสูจน์ระบบ ที่ทีมได้วางไว้แบบง่ายๆมาก จากงานประจำนั่นเองคะ...

 

 

เช่น ก็ขอให้คุณพยาบาลหยิบเอาเวชระเบียนของคนไข้มารายหนึ่ง และเราก็มาทบทวนกันไปพร้อมๆกัน  นกจะชวนเขาดูการสั่งยาให้คนไข้ตั้งแต่แรกรับเลย

 

          การดูการสั่งยาตั้งแต่แรกรับก็เพื่อจะดูว่าทีมได้มีการซักประวัติการใช้ยาเดิมของคนไข้หรือไม่ ให้ความสำคัญในเรื่องนี้ หรือเปล่า เพื่อที่จะดูว่า ยาที่คนไข้ใช้อยู่เดิม( หากเราไม่ซักประวัติ อาจจะไม่ทราบ) กับยาที่สั่งใหม่ มีผลกระทบต่อกันหรือไม่? หลายๆครั้งพบว่าคนไข้มีความเสี่ยงจากผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์จากยาเก่าและยาใหม่

 

          หลังจากนั้น นกจะชวนมาดูที่ การสั่งยาในวันเดียว.. นกก็จะเรียนถามคุณหมอว่าอะไรคือความคาดหมายของการให้ยาในวันเดียวนี้คะ ?

         

คุณหมอทุกๆคนก็ตอบว่า ต้องการให้ยาอย่างรวดเร็ว  และถุกต้อง

 

ทีนี้ก็ลองไปดูที่การให้ยาของทีมซึ่งอาจจะเป็นที่แผนกคนไข้ฉุกเฉิน หรือบางครั้งก็จะส่งมาที่แผนกผู้ป่วยในก็ได้ว่า ยาที่ต้องการให้อย่างรวดเร็วนี้ ทีมงานได้ให้ไปในเวลาใด

และใครเป็นคนให้ ที่แผนกฉุกเฉิน หรือแผนกคนไข้ใน ซึ่งประเด็นนี้ การส่งข้อมูล  หรือการสื่อสาร เป็นเรื่องสำคัญมาก อาจจะมีหลายแห่งที่คนไข้อาจจะไม่ได้รับยา หรือบางครั้งได้รับยาที่ซ้าซ้อน

 

การเรียนรู้จากงานง่ายๆที่ทำทุกวันนี้ ทำให้คุณหมอทราบว่า บางครั้ง ยาที่สั่งว่าต้องรวดเร็วนั้นมันสำคัญอย่างไร  และหากไม่เร็วจริงตามความคาดหมาย จะเป็นอย่างไร

ส่วนทีมพยาบาลก็จะทราบความสำคัญของการสื่อสาร ระหว่างกัน รวมทั้งการตรวจสอบระบบแบบง่ายๆจาก คำสั่งการให้ยา และรายงานบริหารยา ทำให้ความถูกต้อง และรวดเร็ว

 

นกจะบอกเสมอว่าทำคุณภาพน้อย หรือมากไม่ใช่ปัญหา..( ทำครอบคลุมทั่วทั้งโรงพยาบาล หรือเริ่มทำบางส่วน) แต่หลักคือความเข้าใจ และผลลัพธ์คือคนไข้มีความปลอดภัย..

 

เช่น ครั้งหนึ่ง เมื่อเราไปเรียนรู้ร่วมกับทีมในการดุแลคนไข้คนหนึ่ง พบว่าหมอสั่งยาปฏิชีวนะ แบบฉีด  เช้า กลางวัน เย็น เป็นคำสั่งแบบต่อเนื่อง  รับผู้ป่วยเวลาบ่ายสองโมง

 

อีกเช่นเคย...นกเรียนถามคุณหมอว่า รายนี้คุณอะไรหมอคาดหวังคะ?

 คุณหมอทำหน้างงๆ.. ตอบว่า อย่างน้อยผมว่า.. คนไข้น่าจะได้ยานี้ในตอนเย็นสักครั้ง

และตอนเช้าอีกสักครั้ง ก่อนผมจะมาตรวจอีกวัน

 

 

แต่ผลลัพธ์ที่หน้างาน พบว่าด้วยระบบเองที่วางไว้ทำให้กระบวนการได้ยานั้นล่าช้าออกไปมาก คนไข้ยังไม่ได้รับยาจนถึงวันรุ่งขึ้น เมื่อคุณหมอมา ตรวจก็เข้าใจว่าคนไข้คนนี้ได้รับยาแล้วแต่อาการไม่ดีขึ้น จึงวางแผนในการรักษาใหม่

 

          ในวันนั้น เราจึงได้มาพบความจริงพร้อมๆกันว่า.. ยาที่หมอสั่งหยุดให้คนไข้นั้น..ในความเป็นจริง ยังไม่ได้ให้คนไข้เลยแม้แต่ครั้งเดียว..

 

          บางครั้ง เรื่องที่ดูเหมือนจะเล็กๆ  เพราะวางระบบไว้ดีแล้วนั้น อาจจะยังไม่ใช่เป้าหมายที่เราต้องการก็ได้

 

          การเข้าไปคุยแบบง่ายๆของนกนี้จึงทำให้คุณหมอทราบว่าเป้าหมายในการรักษาคนไข้ นั้นเป็นอย่างไร เป็นไปตามนั้นหรือไม่ รวมทั้งการซักประวัติการใช้ยา

 

          ทีมเภสัชกรก็เรียนรู้ว่า  การจัดยาที่รวดเร็ว ถูกต้องทันเวลา และเพียงพอต้องทำอย่างไร

 

          ทีมพยาบาล เรียนรู้ การบริหารยา การจัดยาให้เป็นไปตามแผนการรักษา การสื่อสาร

 

          ทีมพนักงานผู้ช่วย  ได้เรียนรู้ว่า ยาไหนที่เป็นความเร่งด่วนในการไปรับยา

 

ทั้งหมดเมื่อเอามารวมกันจึงทำให้เห็นว่า การมองเห็นเป้าหมาย( purpose ) ในการทำงานร่วมกันนั้นเป็นสิ่งสำคัญที่สุด เป้าหมายของระบบคือผลลัพธ์ที่มีต่อคนไข้และผลการรักษา

 

          วันนั้น...นกดีใจมากคะ..ที่ทีมของโรงพยาบาลรวมทั้งผู้บริหารมาบอกกับนกว่า

 

ตอนนี้ พวกเรารู้แล้วว่า การทำคุณภาพในงานประจำเป็นอย่างไร..

 

นกได้บอกทีมงานโรงพยาบาลว่า ระบบของโรงพยาบาลนี้อาจจะดีมากแล้ว สิ่งที่เราพบนี้อาจจะเป็นความผิดพลาดที่บังเอิญเราหยิบมาเรียนรู้เท่านั้นเอง

แต่กลายเป็นทีมงานของโรงพยาบาลเองที่มารวมตัวว่าเราจะมีการทบทวนระบบใหม่ให้ดียิ่งขี้น

 

พยาบาลคนหนึ่งแอบมาร้องไห้กับนก.. บอกว่ารู้สึกเสียใจ.. มันเหมือนเส้นผมเล็กๆที่บังไว้..คุณภาพไม่ใช่อื่นไกลเลย..มันอยู่กับเราที่นี่ทุกวัน...

 

          นก เป็นคนช่างพูด และด้วยความอ่อนน้อมของเธอเองด้วยจึงทำให้การชวนพุดคุยกับทีมงานแบบสบายๆ ทำให้เกิดการเรียนรู้จากเนื้องาน ที่ทุกคนต้องยอมรับและเต็มใจที่จะช่วยกันปรับปรุงงานให้ดีขึ้น อย่างเข้าใจ อย่างเต็มใจ และอย่างที่ได้เห็นประโยชน์

 นก เภสัชกรหญิง ผุสดี บัวทอง

 

แม่ต้อยอ่านหนังสือเล่มหนึ่งและชอบมากตรงที่ว่า ไม่มี ใครให้ความ รู้กับท่านได้ ความรู้เป็นสิ่งสดใหม่ อย่ามองจากภายนอก จงหาจากภายในท่านเอง

 

ก็คงจะคล้ายๆความรู้ของทีมงานนี้ ความรู้การพัฒนาคุณภาพของที่นี่ ก็ต้องเรียนรู้จากเนื้องาน กระบวนการทำงานของเขาเอง  

คนเข้าไปเยี่ยมโรงพยาบาล เช่น น้องนก ก็คือเพื่อนแท้ คนหนึ่งที่เข้าไปชวนพูดคุยให้เห็นมุมมองที่กว้างขึ้นเท่านั้นเอง

 

และสำหรับแม่ต้อยก็คิดว่า เวลาช่างผ่านไปเร็วนัก จากเด็กสาวๆคนหนึ่ง นกได้พัฒนาตัวเองเป็นผู้หญิงเก่งที่เต็มไปด้วยความสามารถ และเป็นที่ยอมรับของผู้ร่วมงานทุกคนได้เป็นอย่างดี

 

นกได้ทิ้งท้ายกับแม่ต้อยอีกว่า

แม่ต้อย.. นกมีเรื่องเล่าอีกมากมายนะคะ..

ซึ่งแม่ต้อยก็เชื่อคะ.. ว่าเธอมีมากมายจริงๆ

สวัสดีคะ

 

           

 

 

 

 

         

 

 

 

 

         

 

         

 

หมายเลขบันทึก: 258845เขียนเมื่อ 2 พฤษภาคม 2009 20:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:41 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (32)

สวัสดีคะแม่ต้อย

มาเรียนรู้เรื่องคุรภาพกับแม่ต้อย

โรงพยาบาลเตรียมรับการประเมินแล้วคะ

. ประกาย~natachoei ที่~natadee

สวัสดีคะ

น้องไก่

พร้อมแล้วนะคะ เอาใจช่วยนะคะ ไม่ยากหรอกคะ

เอาแบบเข้าใจนะคะ

มาเรียนรู้เรื่องคุณภาพชีวิตที่ดีดี

“ ไม่มี ใครให้ความ รู้กับท่านได้ ความรู้เป็นสิ่งสดใหม่ อย่ามองจากภายนอก จงหาจากภายในท่านเอง”

ขอบคุณค่ะแม่ต้อย

สวัสดีค่ะ แม่ต้อย

แวะมาทักทายค่ะ

สบายดีไหมค่ะ

วันหยุดไปเที่ยวที่ไหนค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณแม่ต้อย

ความรู้จากภายในเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวค่ะ

โชคดี มีสุขค่ะ

 add
สวัสดีคะ

ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือนคะ

ที่ประจวบกับเพชรบุรีเป็นอย่างไรบ้างคะ

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

 ภัทรานิษฐ์ เจริญธรรม

คะ ใช่แล้วคะ

ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ

เป็นกำลังใจให้เสมอคะ

. berger0123

สวัสดีคะ น้อง Berger

ไม่ได้ไปไหนเลยคะ

แต่พรุ่งนี้จะไปประชุมคะ

แม่ต้อยขอบคุณมากสำหรับน้าใจงดงามของน้องที่ฝากของที่ระลึกมาให้คะ

ยังไม่รู้ว่าจะหาอะไรมาให้น้อง berger ดีคะ

ขอบคุณอีกครั้งนะคะ

 

คิดว่า ทุกคนไม่อยากทำผิด เวลาเกิด Incident ในการให้ยา ทำให้เราค่อยๆช่วยคิดแก้ไข น้องๆก็ไม่เครียดค่ะ

. แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช
ใช่คะ

จึงยึดหลักที่ว่าทุกคนต้องการทำความดีเป็นจุดเริ่มต้นคะ

แบบนี้ทำให้เรารู้สึกดีนะคะ

แม่ต้อยคิดว่าทีมน้องแก้วคงทำแบบนี้ด้วยนะคะ

ดีคะ

สวัสดีค่ะ

 เป็นการสอนงานคุณภาพ ที่อาศัยการเล่าเรื่องได้ดี

ทำอย่างไรจะไม่กลัวการเยี่ยมตรวจ ...ตื่นเต้นนะคะ...

เด็กๆที่ป่วยเป็นธาลัสซีเมียได้รับการสอนให้ฉีดยาขับเหล็กค่ะ

เก่งไหมคะ...หนูๆเรียนรู้ที่จะอยู่กับโรค...เพื่อให้มีคุณภาพชีวิตที่ดี

มาส่งยิ้มก่อนนอนค่ะ

P

น้องแดงคะ
ไม่ต้องตื่นเต้นแล้วละคะ  สบายๆ
พุดคุยกันตามท้องเรื่อง ที่เราทำงานนั่นแหละคะ
และไม่จำเป็นที่จะต้องถุกหมดในทุกเรื่อง
อย่างที่แม่ต้อยย้ำเสมอว่า " เราทำไปเพื่ออะไร"
ถ้าเราตอบได้อย่างเข้าใจก็ นั่นละคะ
รพ.ศรีนครินทร์ อ่านจากเรื่องเล่าก็ไปได้ดีมากๆแล้วละคะ
น่าจะมี best practice ด้วยซ้าไปคะ

P 

สวัสดีคะ

ครูต้อยติ่ง

ไปดูละครเรื่องเบาหวานดีมากๆคะ

สงสัยต้องไปขอให้เล่นอีกสักสองสามรอบคะ

เล่นลำตัดก้ได้นะคะ

 

มาเป็นกำลังใจในการทำงานให้เเม่ต้อยเเละทีม และชื่นชมคุณนกค่ะประทับใจฝีมือการเป็นพิธีกรด้วยค่ะเเม่ต้อยไม่เบาเลยทีเดียวกุ้งรู้เเล้วค่ะว่า คนที่ทำงานที่สถาบันพัฒนาและรับรองคุณภาพต้องเปี่ยมล้นด้วยคุณภาพจริงๆ วันนี้มาชวนแม่ต้อยไปอ่านบันทึกเหมือนเคยค่ะ ดูแลมิติจิตวิญญาณผ่าน โครงการพาน้องท่องวิถีพุทธ http://gotoknow.org/blog/witeeput

และเรื่องที่จะไปเเลกเปลี่ยน bereavement care program ผู้บริหาร ทั้งท่านหัวหน้าและท่านผู้ตรวจการเปิดไฟเขียวนะคะ รอหนังสือจาก พรพ. อย่างเดียวค่ะ เล่าให้เเม่ต้อยฟังอีกนิดว่าท่านอาจารย์หมอเต็มศักดิ์ ก็สนใจ program ที่กุ้งและทีมทำอยู่ค่ะจะเชิญไปเเลกเปลี่ยนที่งานการประชุมเครือข่าย palliative care

สวัสดีค่ะแม่ต้อย

ตามมาอ่านเรื่องของ นก สาวน่ารักค่ะ

และชอบข้อความนี้มาก ๆ คือ....

“ ไม่มี ใครให้ความ รู้กับท่านได้ ความรู้เป็นสิ่งสดใหม่ อย่ามองจากภายนอก จงหาจากภายในท่านเอง”

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

  • ไม่มี ใครให้ความ รู้กับท่านได้ ความรู้เป็นสิ่งสดใหม่ อย่ามองจากภายนอก จงหาจากภายในท่านเอง
  • คุณภาพอยู่ที่ภายในทุกคน ... ลึกซึ้งกินใจมากเลยค่ะ
  • ขอบพระคุณค่ะ

สวัสดีครับ ชื่นชมพี่นก เภสัชกรคนเก่ง คนดีมีคุณภาพอีกแล้วครับท่าน พี่นกจบ Pharm D จาก นเรศวรใช่ไหมครับ เหมือนผมจะเคยเห็นสมัยเรียนอยู่ที่ มอนอครับ ฝากเป็นกำลังใจในการทำงานครับ

สวัสดีคะแม่ต้อย

  •  ไม่มี ใครให้ความ รู้กับท่านได้ ความรู้เป็นสิ่งสดใหม่ อย่ามองจากภายนอก จงหาจากภายในท่านเอง”
  • "อย่ามองจากภายนอก จงหาจากภายในท่านเอง”  
  •  เป็นคำพูดที่ประทับใจ ทุกวันนี้สังคมโลกวุ่นวายเพราะทุกคนมองแต่ภายนอกคือมองแต่คนอื่น มองแต่ความไม่ดีของคนอื่น แต่ไม่มองตนเอง
  • ชื่นชมกับการทำงานของเภสัชกรคนเก่งค่ะ
  • ดูแลสุขภาพนะค่ะ คิดถึงแม่ต้อยเสมอค่ะ
  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาส่งกำลังใจค่ะ
  • ทางเหนือฝนตกทุกวันเลยค่ะ
  • ช่วงนี้งานยุ่งมาก ๆ ไม่ได้แวะมาเยี่ยม
    แต่คิดถึงเหมือนเดิมค่ะ
  • ฝากประชาสัมพันธ์ให้ด้วยนะคะ
  • ถ้าใครยังไม่ได้ไปแจ้ง  ผลกรุ๊ปเลือด
  • ภายในอาทิตย์นี้จะ  รวบรวมผลแล้วค่ะ
  • แต่..แม่ต้อย...ไปแจ้งแล้ว...
  • ทราบแล้วเปลี่ยน...
  • ขอบคุณ..เจ้า

★.• •★ ทานอาหาร...ตามกรุ๊ปเลือด...เพื่อสุขภาพที่ดี★... •★

สวัสดีค่ะ มาทักทายในวันหยุดสบายๆ

 

 คนไม่มีราก
สวัสดีคะ

ต้องขอโทษคะ ที่มาคุยช้าไปนิด ขอขอบคุณมากคะที่มาเป็นกำลังใจคะ

P

 น้องศิลาคะ

ช้าไปไหมคะที่มาคุย พอดีไม่ว่างคะ

ที่จริงแนวคิดดีดี เช่นนี้ที่บล้อกของน้องศิลามีมากคะ

ขอขอบคุณมากๆ เช่นกันคะ

สันทัศน์

น้องสันทัศน์คะ

พี่นกคงดีใจมากๆที่น้องสันทัศน์มาให้กำลังใจ

ลองติดตามอ่านเอกสารของพรพ. quality Care นะคะ

มีเรื่อง เมื่อดอกอินทนิลบานด้วย ฉบับใหม่นี้คะ

9. ครูนิน
สวัสดีคะครูนิน

คิดถึงเหมือนกันคะ

ไม่ได้เจอกันนานมากแล้วนะคะ

20. °o.O ปลายฟ้า O.o°
สวัสดีคะ

ตอบช้ามาก.. แต่ดีกว่าไม่ตอบนะคะ อิอิ

เลือดกรุป โอคะ

เข้าไปตอบแล้วเจ้า

สวัสดีทุกท่านค่ะ

ก่อนอื่น ขอขอบพระคุณ "แม่ต้อย" เป็นอย่างสูงค่ะ ที่ได้นำเรื่องราวที่เกิดจาก พวกเราชาวสถาบันฯได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน มาถ่ายทอดเป็นบทเรียนที่อ่านแล้วน่าประทับใจเช่นนี้ และครั้งนี้เป็นเรื่องที่ นก ได้มีส่วนร่วมในการแลกเปลี่ยนพอดีเลยค่ะ ...ขออนุญาตนับเป็น ปิติพจน์ สำหรับนกด้วยนะคะ ก็ขอขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ และขอบคุณโรงพยาบาลทุกแห่งที่ได้เปิดโอกาสให้ นก ได้เข้าไปมีส่วนร่วมในการเรียนรู้ด้วยนะคะ

แม่ต้อย เป็นเหมือนอาจารย์อีกท่านที่เป็นแบบอย่างที่ดีในการ ถ่ายทอด "เรื่องเล่า" (ที่บางครั้งเราว่าดูธรรมด๊า ..ธรรมดา) เป็น เรื่องที่น่าอ่าน อ่านแล้วเข้าใจ ประทับใจ แบบเรียบง่าย มากๆๆเลยค่ะ เลยทำให้ทุกวันนี้หลายคนยึดแม่ต้อย เป็นเหมือนแรงบันดาลใจในการเขียนเล่าเรื่องเลยค่ะ (รวมทั้งนกด้วยค่ะ)

ขอสวัสดีทุกท่านค่ะ รวมทั้ง พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ด้วยนะคะ จริงๆนกเข้ามาอ่านนานแล้ว แต่ตอนนั้นเข้ามาตอบไม่ได้ค่ะ Net เสียค่ะ เพิ่งใช้การได้อีกครั้ง เลยมาล่าช้าไปหน่อยค่ะ..แต่ยังดีใจนะคะ ที่ยังทัน

สวัสดี น้องสันทัศน์ ด้วยค่ะ...ใช่แล้วค่ะ พี่นกจบ Pharm.D ม.นเรศวร รุ่นแรกเลยค่ะ (ที่ต่อแบบ Post grad.) ค่ะ พี่ได้อ่านเรื่อง เมื่อดอกอินทนิลบาน แล้ว ประทับใจและซึ้งใจมากๆๆๆค่ะ และยิ่งดีใจมากเข้าไปอีกที่รู้ว่าเราเคยเจอกันมาก่อนและน้องยังน่ารักจำพี่ได้อีก ว่างๆเขียนมาทักทายได้นะคะ หรือถ้าได้เจอกันยิ่งดีเลยค่ะ..พี่จะได้เลี้ยงรับน้องบ้าง..

ขอขอบคุณ คุณสุธีรา,คุณ ครูนิน, คุณ คนไม่มีราก น้องสันทัศน์ และทุกท่านมากนะคะที่ให้กำลังใจ ในการทำงานหลายด้านค่ะ และจะตั้งใจทำงาน พัฒนาตัวเอง เรียนรู้ให้มากขึ้นไปอีกค่ะ ครั้งหน้าจะเรียนรู้ในการ post รูปก่อนเลยค่ะ แล้วพบกันอีกนะคะ

ขอบคุณมากๆๆค่ะ

ภญ. นก

ภญ.นก ผุสดี

สวัสดีคะ

นกเป็นตัวอย่างที่ดีแล้วนะคะ

สวัสดีค่ะ แม่ต้อย

แมวเองค่ะ โดยส่วนตัวแล้วแอบปลื้มน้องนกอยู่ค่ะ อ่านเรื่องเล่าที่แม่ต้อยพูดถึงน้องนกแล้วยิ่งชื่นชม คนอะไรก็ไม่รู้ทั้งสวย น่ารัก เก่ง..เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ทั้งน้องนก และแม่ต้อยค่ะ

สวัสดีค่ะ ทุกท่านค่ะ และพี่แมว ค่ะ

ดีใจจังค่ะ ได้เจอพี่แมวทางนี้ ว่างๆก็มาแลกเปลี่ยนกันได้นะคะ และขอบคุณพี่แมวที่ให้กำลังใจในการทำงานค่ะ แล้วยังไงมาพบกันอีกนะคะ

คิดถึงค่ะ

น้องนก

  • สวัสดีครับแม่ต้อย
  • มาชื่นชมคนเก่งด้วยคนครับ
  • ช่างมองรอบด้านครอบคลุม..ทั้งแม่ต้อยและคุณนก
  • ไม่มี ใครให้ความ รู้กับท่านได้ ความรู้เป็นสิ่งสดใหม่ อย่ามองจากภายนอก จงหาจากภายในท่านเอง”
  • นี่ก็กินใจหลาย
  • ส่วนนี่..
  • แม่ต้อยแกล้งน้องพอลล่าคืน..ที่ไม่ให้มาหนองคาย..ไม่ลงรูปด้วยเลยใช่เปล่า..(หรือผมดูไม่ออกเอง 555)

. เกษตร(อยู่)จังหวัด
สวัสดีคะท่านเกษตร

อยากแกล้งมากๆคะ

แต่ความจริงคือ ที่ทำงานมีน้องมากหลายคนคะ

เลยอาจจะไม่มีภาพครบทุกคนคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท