OD โอ้ดี กิจกรรมการทำความดีวันละเรื่อง อย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ


ทำความดีแม้จะเล็กๆ น้อยๆ อย่างสม่ำเสมอ แล้วขยายตัวออกไปเรื่อยๆ

บล๊อก OD โอ้ดี 

เกิดจากความคิดสร้างสรรค์ของคุณสามารถ  เอื้อมเก็บ ผู้เป็นเจ้าของแนวคิดแปลกใหม่อยู่เสมอของโรงพยาบาลพุทธชินราช พิษณุโลก

แนวคิดใหม่ครั้งนี้ เกิดจากความต้องการสร้างสิ่งดี ให้เกิดขึ้นทีละเล็กละน้อย แต่ยั่งยืนและขยายตัวออกไปเรื่อยๆ เมื่อมีการสร้างความดีเกิดขึ้น แม้จะเล็กน้อย ก็เป็นความดี เมื่อขยายใหญ่และยั่งยืน ก็จะเกิดความดีขึ้นมากมายในสังคม

การก่อรูปของกิจกรรม OD โอ้ดี เกิดขึ้นเมื่อวันที่ ๒๘ เมษายน ๒๕๕๒ ในระหว่างการจัดเสวนาเรื่องสุนทรียสนทนา พัฒนาคนพัฒนาทีม รุ่นที่ ๒ ของโรงพยาบาลพุทธชินราช พิษณุโลก   จากการขยายความคิดทำให้เกิดสมาชิกรุ่นแรกจำนวน ๓ คนคือ

น.พ.สาโรจน์ สันตยากร       ความดีที่จะทำสม่ำเสมอคือ    การเก็บขยะอย่างน้อยวันละชิ้น

นายไพทูล  มาประกอบ        ความดีที่จะทำสม่ำเสมอคือ   การตรงต่อเวลา (อย่างน้อยวันละครั้ง)

นายสามารถ  เอื้อมเก็บ        ความดีที่จะทำสม่ำเสมอคือ   การชื่นชมผู้อื่นจากใจจริง (อย่างน้อยวันละครั้ง)

และได้ถ่ายทอดแนวคิดให้วงเสวนาจำนวน ๑๕ คน และเพื่อนอีก ๒ คนคือ นายจตุพร และ นส.พิมลรัตน์ ซึ่งทุกคนก็สนใจในกิจกรรม  แต่จะขอทดลองทำกันก่อนสักพักหนึ่ง แล้วค่อยขยายตัวต่อไป

มีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันอย่างกว้างขวาง (บางความเห็น..เลื่อนลอย) กันอย่างมีความสุข

หมายเลขบันทึก: 258039เขียนเมื่อ 28 เมษายน 2009 22:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 มิถุนายน 2012 22:11 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (244)

เมื่อเช้าขณะนั่งรถออกจากอุทยานแห่งชาติตาดโตนได้เจอหัวหน้าอุทยานกำลังเดินเก็บขยะ... เป็นภาพที่น่าประทับใจมากค่ะ

และกะปุ๋มเองก็เชื่อในเรื่องของการบ่มเพาะและรดน้ำเมล็ดพันธุ์แห่งความดีในบุคคลด้วยค่ะ...ที่สุดแล้วจะน้อมนำไปสู่การเกิดต้นแห่งความดีทางจิตใจทุกย่อมหญ้าในสังคมและโลกค่ะ

ขอบคุณเรื่องเล่าดีดีนี้นะคะ

(^___^)

เก็บความต่อไปนี้จาก

กำลังใจเล็กๆ จากตัวเอง ของ sakda panawong ใน GotoKnow นี้เองครับ

ขออนุญาตด้วยนะครับ

สะพานข้ามแม่น้ำที่กว้างใหญ่ เกิดขึ้นได้เพราะนิ้วมือเล็ก ๆ ช่วยกัน

รังนกที่อบอุ่น เกิดจากฟาง หญ้า เส้นเล็ก ๆ ทีละเส้น ทีละเส้น

บ้านใหญ่ โต เริ่มจากอิฐก้อนเล็ก ๆ ทีละก้อน ทีละก้อน

ต้นไม้ที่ใหญ่ที่สุด เติบโตจากพันธุ์ไม้เล็ก ๆ

ฝันเป็นจริงที่ยิ่งใหญ่ เติบโตจากฝันเล็ก ๆ ที่ซุกซ่อนอยู่ในใจ

ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มจากเรื่อง เล็ก ๆ สิ่งเล็ก ๆ

ก่อตัวขึ้นทุกวัน อย่างสม่ำเสมอ

แวะมาส่งการบ้านครับอาจารย์

1.เมื่อวานทำครบถ้วน และเขียนไว้แล้วใน Blog ของผม เนื่องจากรออาจารย์ไม่ไหว

2.วันนี้ เก็บขยะ ได้หลายชิ้นเลยครับ ตรงต่อเวลาประชุม และเลิกประชุม

ชมผู้อื่นอย่างจริงใจในวงประชุม และได้สอนผู้เข้าร่วมอบรมถึงเทคนิคในการชม โดยการใส่คำว่าชอบลงไปทุกครั้ง

3. ภรรยาของผมได้ขอเข้าร่วมสมาชิกเพิ่ม โดยความดีของเธอคือ การได้ยิ้มทักทายผู้อื่นอย่างจริงใจ และวันนี้ ผมก็ได้ทักทายคนอื่นก่อนหลายคนทีเดียว

สิ่งที่ได้จาก 2 วันนี้คือ จิตของผมมีที่อยู่ในเรื่องที่ดีมากขึ้น มักจะหาโอกาสไปทำดีเสมอ เนื่องจากได้รับปากสมาชิกไว้แล้ว

เป็นการสร้างสัจจะบารมี และวิริยะบารมีที่ดียิ่งทีเดียวครับ

รายงานผลครับ

วันนี้ผมก็ได้ชื่นชมคนหลายคนในกิจกรรม

ขยะได้เอาไปทิ้ง แต่ไม่มีชิ้นๆให้เก็บ

เมื่อวานแฟนชวนทำโครงการ OD บอกว่ามาจากคำว่า once daily

เริ่มต้นมีสมาชิก 4 คน

มีข้อตกลงว่าให้แต่ละคนกำหนดว่าถ้าอยากทำความดี หรืออะไรที่ดีๆ

จะทำอะไร ผลออกมาว่า 4 คน ได้ 4 อย่าง

1. ยิ้มทักทายคนที่เดินผ่าน (จะรู้จักหรือไม่รู้จักก็ได้)

2. เก็บขยะอย่างน้อยวันละ 1 ชิ้น

3. ตรงต่อเวลา

4. ชื่นชมสิ่งที่คนอื่นทำดี

4 ข้อนี้ สมาชิก 4 คนต้องทำต่อเนื่องทุกวัน 21 วัน แล้วจะเพิ่มความดีเพิ่มอีกๆๆ

........................

เมื่อวานเป็นวันเริ่มต้น เช้ามาเจอคนผ่านไปผ่านมาก็แจกยิ้ม แจกยิ้ม ง่ายนิดเดียว เก็บขยะก็ง่ายนิดเดียว เรื่องตรงเวลาสบายมาก

มีก็แต่เรื่องชื่นชมคนอื่น ยากจริงๆ ทั้งวันยังไม่ได้ชมใครเลย เมื่อคืนจะหมดวันแล้ว ทำไงดี ชมแฟนตัวเองดีกว่า ว่าหล่อจัง ..

พรุ่งนี้เริ่มใหม่ ค่อยๆฝึก คงดีขึ้น

มาส่งการบ้านครับ

ได้เก็บขยะกองใหญ่หน้าบ้านคนอื่นไปทิ้ง ตอนแรกทำใจยากเหมือนกันเพราะเป็นขยะที่หมาคุ้ยไว้ กลัวเป็นไข้หวัดหมา

ยิ้มทักทาย โดยเริ่มทักก่อน เรื่องยิ้มทักทายนี้ ผมขอติดไว้เล่าครั้งต่อไป

ตรงต่อเวลาที่ผมตั้งไว้ แต่ยังไม่ใช่ conservational time

ยังขาดชื่นชม คนอื่นอย่างจริงใจ สำหรับผม ข้อนี้ค่อนข้างยาก แต่ต้องทำให้ได้ครับ

สามารถ log in ในชื่อนี้ครับ

วันนี้ยิ้มทั้งวัน ชมน้องคนดีที่ทำงาน

ขยะก็เก็บแล้ว แต่คิดว่าคงต้องมีอุปกรณ์ช่วยเก็บ คิดไม่ออกว่าอุปกรณ์จะเป็นอะไรดี เป็นไม้แหลมๆถือติดมือไปทุกที่ที่เดินไปไหนต่อไหน ภาพที่ออกมาคงแปลกๆ พยาบาลเดินถือไม้ติดตัวตลอด 555

เอ้อ ชักจะงงๆ แล้ว ว่าแมวยักษ์มีกี่ตัว (อ้ย คน) กันแน่

การชมนี่ต้องชมออกมาจากใจจริงด้วยนะครับ ไม่ใช่ว่าหาอะไรชมไม่ได้แล้วจะมาหาเอาใกล้ๆตัว

ผมเองวันนี้เก็บขยะตามเคย

และทิ้งขยะที่บ้านเป็นอย่างดี ซึ่งหมายรวมถึงการกวาดเศษอาหารลงถุง เช็ดภาชนะด้วยกระดาษทิชชู่ เพื่อลดไขมันที่จะลงไปสู่ท่อระบายน้ำให้เหลือน้อยที่สุด

วันนี้ไม่ตรงเวลาไปหนึ่งเรื่อง เพราะตอนบ่ายนัด ดร.ไพรัช อ้นอินทร์ที่จะมาคุยเรื่องทำ KM ที่ สสจ นัดไว้เวลาบ่ายสองโมง ซึ่งผมเองก็ประมาณว่าจะไปถึงก่อนสักสิบนาที แต่ก่อนหน้านั้นไม่นาน คุณสามารถโทรมาว่าอยากเอาเด็กนักเรียน ม๔ ซึ่งเป็นเด็กจิตอาสา ไปดูอาคารรักษาศพของโรงพยาบาล ก็ชวนผมไปเป็นใบเบิกทาง จึงช้ากว่านัดไปสักสิบนาที ๗งชดเชยให้ ดร.ไพรัช โดยเอาคุณสามารถไปด้วย ช่วยกันวางแผน

ชื่นชมเหรอ วันนี้ได้ชื่นชมหลายคน และจะเกิดผลทันตาเห็น คือพรุ่งนี้จะได้ทานขนมปั้นขลิบ เพราะไปชมบรรดาท่านที่กำลังปั้นที่ศูนย์สุขภาพผู้สูงอายุ ว่าเก่งจัง เขาจะทอดคืนนี้ พรุ่งนี้จะได้ทาน

เรื่องยิ้มทักทายก็ยิ้มทั้งวันอยู่แล้ว ง่ายจะตายไป

แต่ว่า ตอนเริ่มต้นของเรา เราตกลงว่าใครจะทำอะไรก็ทำไม่ใช่หรือครับ ไม่ได้บอกว่าทุกคนต้องทำทุกกิจกรรมไม่ใช่หรือ หรือผมเข้าใจผิด หรือจำผิดอีกแล้ว

คมบังวะ ครับ อาจารย์

อาจจะต้องทบทวนกันใหม่ครับอาจารย์

เพราะถ้าได้สมาชิก ห้าหมื่นคนตามเป้าจริง ต้องทำดี ห้าหมื่นอย่าง คงลำบากครับ

แต่ในช่วงแรกผมว่า สัก 4-5 อย่าง นี่น่าจะพอไหว

น่านน่ะซี่นะ

เอาทำน้อยๆ ดีกว่า จะได้ทำได้จริงและนานๆ (ไคเซ็น)

พอเก่ง ชิน ชำนาญ ก็คงมากขึ้นเรื่อยๆ

แต่ เอ๊ะ ที่จริงผมทำอีกอย่างหนึ่งอยู่เป็นประจำแล้วก็คือการคอยปิดไฟที่หอนี่แหละครับ

ส่งการบ้านครับ

การตรงต่อเวลา วันนี้มาเข้าประชุมตรงเวลาครับ

ชื่นชมโป้งในการแต่งตัว อย่างจริงใจ

ยิ้มให้คนอื่นอย่างมีความสุข

เก็บขยะแล้วครับ

มีความสุขจริง จริ๊ง เจอคนที่ไม่เคยยิ้มให้ก็ได้ยิ้ม ดูเค้างงๆ ไม่เป็นไร เดี๋ยวเค้าก็ชินไปเอง เรื่องเก็บขยะวันนี้ทำให้คนงงเป็นเรื่องที่สอง เจอแก้วน้ำ เจอถุงพลาสติก ก็เก็บ อายอยู่นะ เห็นคนมองๆ แต่เอ ทำดีทำไมต้องอาย ...

เรื่องชมคนนะเป็นเรื่องยากจริงๆ เพราะปกติไม่ชมใครเลย

ใครดีก็ยิ้มอย่างเดียว วันนี้แทนที่เห็นเพื่อนร่วมงานทำดีแล้วจะยิ้มอย่างที่เคยทำ แต่พูดชมออกไป เล่นเอาน้องที่โดนชมซาบซึ้งน้ำตาคลอเบ้าเลย (เค้าคงคิดว่า พี่เห็นความดีของหนูด้วยเหรอ) อืมนานชมคนอย่างจริงใจก็ดีเหมือนกันนะ

ถามสามารถว่าจะเอารายงานผลของไพทูลมาเข้าไว้ที่นี่ได้อย่างไร จะได้ดูกันที่เดียว

วันนี้ข้าพเจ้าก็เก็บขยะเช่นเคย วันก่อนแมวยักษ์มีคำถามกับตนเองว่า พยาบาลจะเดินถือไม้แหลมๆ ติดตัวไปด้วยอย่างไร วันนี้ผมจึงพกอุปกรณ์เก็บขยะติดตัว มันคือ...กระดาษทิชชู่ 1 ชิ้น

การย้ายที่ประชุมสนทนาวันนี้เป็นที่น่าพอใจมากเชียว เพราะได้เรื่องได้ราวมาก น้อย (ไพทูล) ก็รับเป็นบรรณาธิการอย่างง่ายดายและเต็มใจ เจ้าของร้านเชฟก็ให้พวกเรานั่งกันหลายชั่วโมงอย่างยิ้มแย้ม ผมเองก็ไม่ต้องจิบกาแฟ

ชื่นชมคุณสามารถตามเคย (แต่ไม่ใช่เรื่องหล่อ)ที่วันนี้มีไอเดียเฉียบแหลมอีกแล้ว เฮ้อ แต่ข้าพเจ้าจะต้องไปหาอุปกรณ์ให้อีกตามเคย ที่จะเป็นกล่องรับชิ้นส่วน การ "ชื่นชม ขอบคุณ และขอโทษ" และคุณสามารถปวารณาตัวว่าเมื่อมีส่งมา 1 ชิ้น จะบริจาคเงิน 1 บาทเพื่อนำไปทำบุญหรือทำทานอะไรสักอย่างหนึ่งที่เหมาะสม และยังจดเบอร์บัญชีของสวนสันติธรรมไปด้วยอีก สาธุ

คืนนี้ว่าจะเขียนใบงานให้ได้สักเรื่องหนึ่ง คิดว่าจะเป็นไปตามสไตล์ที่เรากำหนดกัน คือสั้นๆ กระชับ

ได้แจ้งพี่น้อยเรื่องการมา post ลงในนี้แล้วครับ แต่อาจเกิดการสื่อสารที่คลาดเคลื่อน

และกำลังคิดเรื่องการสร้าง space ใหม่ สำหรับ OD โดยเฉพาะครับ

สวัสดีคะ อยากให้ทุกคนทำความดีวันละเรื่อง

ความรักเป็นความดีในประเด็นนี้หรือเปล่าคะ

ถามใจตัวเองคะ

สวัสดีทุกคนครับ

ขอคิดด้วยคน ด้วยเหตุผลของตนเอง อาจมีอคติหรือความลำเอียงบ้าง แต่ใช่ร้างซึ่งน้ำใจ ทำดีเพื่อใครนั้น มิมีสิ่งใดขวางกั้น เพราะสิ่งนั้นคือความดี  เวลาเริ่มๆที่เรา มิใช่เขาไม่ได้ทำ เพียงแต่เล่าสู่กันฟัง ดีกว่าฝังไว้ซึ่งความดี เวลาเล่าเหมือนไผ่แตกหน่อ แต่เหตุใดหนอหน่อไม่ค่อยมี ย้ำเตือนช่วยกันบอก ซึ่งความดี ย้ำอีกที ตัวข้อยนี้ ค่อยๆทำ

สวัสดีตอนเช้าครับ

สัญญาแปลว่า จำได้ วันนี้(2 /5/2552) สัญญากับตนเองว่าจะตื่นนอนตอนเช้าตี 5 เพื่อมาทำกิจกรรมวันหยุดของครอบครัว อาทิเช่น เป็นพ่อบ้านไปจ่ายตลาดเช้าแทนภรรยาซึ่งเธอเหนื่อยล้ามาจากการทำงานลงเวร(พยาบาลเวรบ่าย 16.30-00.30น) แต่ชีวิตจริงของเธอกว่าจะได้หลับประมาณ01.00-01.30 ดังนั้นเมื่อเธอเหนื่อย วิญญาณแม่บ้านเลยมาสิงที่ตัวผม สิ่งที่สัญญาไว้ว่าจะต้องตรงต่อเวลานั้น เหมือนนกกานอกจากรัง ถ้ามีลูกนก ต้องไปคาบเอาเหยื่อมาป้อน เพื่อให้ลูกนกเติบใหญ่  ตรงเวลาเพราะความรัก เป็นประจักษ์ว่าเป็นสิ่งดี  การตรงต่อเวลาทุกครั้งที่เรานัดหมายหรือสัญญาไม่ว่ากับตัวเองหรือผู้อื่นๆ มักเป็นก้าวแรกของความสำเร็จเสมอเพราะวันเวลเหมือนสายน้ำและเป็นสิ่งที่เราไม่สามารถชนะมันได้เลย ชนะใจตัวเองกันดีกว่าครับ

สวัสดีค่ะคุณหมอ

  • ตัวครูอ้อย ทำความดีวันละเรื่อง ความดีนั้นยังแบ่งออกเป็น ความดีต่อใครบ้างค่ะ
  • ครูอ้อย บอก สอนนักเรียนของครูอ้อยให้ทำความดีต่อ พ่อ แม่ พี่น้อง ครอบครัว งานบ้าน และสาธารณะ ค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ จะติดตามอ่านต่อไปค่ะ

หวัดดีครับคุณครูอ้อย

พวกเราไม่ได้กำหนดว่าใครจะต้องทำดีอะไรกับใคร แต่ให้ทุกคนเลือกทำเอง ดดยเลือกทำความดีที่สามารถทำได้อย่างต่อเนื่องและยั่งยืนเท่านั้น แล้วนำมารายงานให้กันทราบ เพื่อที่จะเป็นกำลังใจกันและกัน

แล้วหวังว่าใครพบเห็นก็จะได้ทำต่อๆ กันไปครับ จะได้ขยายเครือข่ายความดีไปเรื่อยๆ ครับ

เชิญคุณครูเขียนมาแลกเปลี่ยนกันด้วยนะครับ

ขอบคุณครับ

วันนี้ เป็นวันหยุด ได้อยู่บ้าน

ได้อยู่กับแม่ที่อายุมากแล้ว เวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน

จากแม่ที่แข็งแรง ตอนนี้ต้องค่อยๆเดิน

แต่มีอย่างนึงที่แม่ไม่เคยเปลี่ยน คือมีรอยยิ้มอยู่เสมอ

วันนี้ .... ยิ้มให้แม่ .... ทำให้แม่ยิ้ม .... ทำให้แม่มีความสุข

ชื่นชมหน่องจัง ที่ทำให้แม่ยิ้ม

คุณจู ศิริวรรณ (ศูนย์แพทย์)เป็นคนหนึ่งซึ่งโทรคุยกับคุณแม่ที่ กทม ทุกวัน ผมถามว่าแล้วมีเรื่องอะไรที่จะคุยกันหรือ คุรจูบอกว่ามีเรื่องคุยทุกวัน (คุยเก่งจังแฮะ)

รายงานการทำความดีครับ

วันนี้หาขยะเก็บไม่ได้ แต่บังเอิญตามองไปเห็นแก้วกาแฟพลาสติก (หรือกระดาษไข)ใบหนึ่ง เหน็บอยู่กับท่อน้ำ จึงได้เก็บทิ้ง

ปิดไฟหอตามปกติ

วันนี้รู้สึกดีมากอย่างหนึ่ง ขณะจอดรถติดไฟแดง มีเด็กขายหนังสือพิมพ์ฉบับละ 5 บาท ให้ไป 10 บาท แล้วเด็กยอมรับ เนื่องจากมีสองครั้งที่ซื้อนมเปรี้ยวจากคนที่ขี่มอเตอร์ไซด์ขายในโรงพยาบาล แล้วคิดเงินให้เงินเขาเกินไปแล้วบอกว่าไม่ต้องทอน แต่เขายืนยันต้องทอน กับอีกครั้งหนึ่งที่ซื้อจำนวนมากแล้วให้เงินเกินไป เนื่องจากเขาคิดเลขไม่ทัน และก็คิดว่าเขาเองก็คงจำไม่ได้ว่าเราซื้อไปกี่ขวด แต่วันรุ่งขึ้นเขาเอาเงินมาคืน จึงรู้สึกอายเองที่ทำเหมือนไปดูถูกเขา และเขาบอกให้ทราบอย่างแสนสุภาพ ว่าคนก็มีศักดิ์ศรีนะเว้ย อย่ามาทำแบบนี้

วันนี้นอกเรื่องไปหน่อยครับ แต่เป็นบทเรียนที่พบมา

วันหยุด ...

วันของครอบครัว เวลาที่มี ให้แม่ ให้ลูก

บางครั้ง เหมือนจะงงกับตัวเอง แบ่งภาคไม่ได้

จึงนำลูกมาหาแม่ (ยายของลูก)

แล้วเราก็อยู่ด้วย ได้ดูทั้งแม่ ได้ดูทั้งลูก

ส่วนตัวเอง เอาไว้ก่อน อาจมีบางครั้ง ที่อยากอยู่นิ่งๆ ... ไม่เป็นไร แค่คิด ...

เพราะสิ่งที่ทำตอนนี้ก็มีความสุขมากแล้ว

ถ้าเป็นวันทำงาน

โชคดีจัง

มีโอกาสช่วยคนตั้งเยอะแยะ

มีบางครั้งที่เครียด

แต่ก็ต้องรีบเตือนสติตัวเอง ว่าผู้ป่วยที่มาเค้าทุกข์ ต้องการรับคำปรึกษา โอกาสทำความดีมาถึงแล้ว ไม่ต้องไปหาที่ไหน จิตใจที่ตึงเครียดก็เริ่มผ่อนคลาย

แล้วก็ทำงานต่อ ...

ไม่ได้เป็นคนดีมาก แต่อยากทำดี เท่าที่จะทำได้

แต่มีอีกหลายอย่างที่ไม่ดี คอยๆปรับไป

วันนี้ความดี 4 อย่าง ทำครบ ค่ะ

ตอบคุณเมย์ เปรมฤดีครับ

ความรักจะเป็นความดีหรือไม่ดีก็ได้ครับ

แต่ความรักที่เป็นความดีแน่ๆ คือความรักแบบเมตตา กรุณา อย่างที่พ่อแม่รักลูก

ความรักของหนุ่มสาวหากไปในทางที่ส่งเสริมกันดี ก็เป็นความดีครับ แต่ก็มีโอกาสไปในทางไม่ดีด้วยเหมือนกัน จึงต้องระวังไว้ด้วยครับ

รายงานผลวันนี้ครับ

เนื่องจากเป็นวันหยุดจึงไม่ค่อยได้ไปไหน ตอนเช้าไปว่ายน้ำ กลางวันออกไปทานอาหาร บ่ายออกไปเติมหมึกเครื่องพิมพ์ หลังสองทุ่มออกไปเดินเป็นวันที่ 2 จึงไม่มีขยะให้เห็นให้เก็บ แต่ก็ทิ้งขยะของตัวเอง

วันนี้ชื่นชมตัวเองที่กลางวันไปทานบุฟเฟ่แต่ทานพอประมาณ และทานจนเกลี้ยงจานไม่ตักมากเกินให้เหลือเศษ

วันนี้สบายจึงไม่มีเหตุให้ตรงเวลาหรือไม่ตรงเวลา เป็นวันที่เวลาไม่มีความหมาย แต่เขียนใบงานเสร็จสองใบ (ไม่ทราบท่านเอเขียนไปถึงไหนแล้วครับ)

ขาดเรื่องยิ้มให้คนแปลกหน้า เพราะไม่มีจังหวะที่เหมาะสม หากยิ้มในจังหวะที่ไม่เหมาะ ก็จะไม่เหมาะ เพราะไปยิ้มตอนที่ไม่เหมาะ (มีเหตุผลในตัวดีจัง)

ตอนสองทุ่มครึ่งถึงสามทุ่มครึ่งที่เดิน ก็คิดว่าการเดินนี้เป็นการทำความดีให้แก่ตัวเองเหมือนกัน เหมือนอย่างที่คุณครูอ้อยแสดงความเห็นไว้วันก่อนครับ

สวัสดีค่ะ

ความดีที่ทำสม่ำเสมอ

การที่เราได้ลดความทุกข์...ของคนไข้...

การทักทายที่จริงใจ...ยิ้มค่ะ...

สวัสดีครับ

เมื่อวานผมไปร่วมพิธีเผาศพเพื่อนในวัยเดียวกันที่บ้านเกิดจังหวัดอุตรดิตถ์ เพื่อนผมเป็นทหารเสียชีวิตก่อนวัยอันควร นำความเศร้าโศกเสียใจแบคคลอันเป็นที่รักเป็นอย่างมาก

การตรงเวลากับชะตาชีวิต หรือวันสุดท้ายของชีวิตไม่รู้ใครกำหนด แต่สิ่งที่ผมเห็นและขอแลกเปลี่ยนใน 2 ประเด็นที่เกี่ยวกับการทำความดีวันละนิดที่ได้จากงานศพดังกล่าวดังนี้ครับ

1.การตรงเวลาของของญาติสนิทมิตรสหายของผู้ตายอย่างพร้อมเพรียงกัน ผมเห็นภาพเพื่อนในวัยเด็กที่เรียด้วยกันหลายคน พี่ป้าน้าอา ปู่ย่า ตายายในหมู่บ้านที่เรารู้จักและเคารพนับถือมาอย่างพร้อมเพรียงตรงเวลาที่นัดหมายเพื่อเป็นการให้เกียรติในวาระสุดท้ายของผู้วายชนม์

2ขอชื่นชมพิธ๊กรทางศาสนาในงานวันนั้นคือ จ่าสิบเอกมนัส มีบุญอนันต์ทำหน้าที่พิธีกรอย่างดี มีความชัดเจนในลำดับขั้นตอนและทำให้บรรยากาศ สงบท่ามกลางความเศร้าโศกมีคุณค่า มีความหมายต่อทางจิตใจของผู้เข้าร่วมพิธีกรรม ผมเข้าไปชื่นชมและแลกเปลี่ยน สัมผัสมือชื่นชมในการทำหน้าที่ องเขาได้อะไรหลายอย่างๆ ที่เขาตอบมาคือทำหน้าที่นี้ด้วยใจรัก ไม่ได้คิดถึงค่าตอบแทน เขาอยากให้พิธีกรรมทางศาสนาและความเข้าใจในพิธีกรรมทางศาสนาพุทธถูกถ่ายทอดให้กับสังคมได้อย่างถูกต้อง เพิ่มคุณค่าทางจิตใจมากกว่าสิ่งอื่นใด

น่าชื่นชมคุณมนัสจังเลยครับ

เขาทำงานเหมือนอย่างที่ท่านประยุตต์ ปยุตโต กล่าวไว้ว่าถ้าทำงานโดยคิดถึงเงินเดือนจะมีความสุขยาก แต่ถ้าทำงานโดยหวังให้งานเกิดผลแล้วมีความสุข ก็จะเกิดความสุขตลอดเวลา แต่ท่านพูดไว้ในหนังสือเล่มหนึ่งเกี่ยวกับความตายเป็นเล่มเล็กๆๆ ว่าคนไทยเราทำอะไรเพี้ยนไปมากจากจุดหมายที่ควรจะเป็น อย่างเช่นการฟังพระสวด การกรวดน้ำ การ.... ปัจจุบันเพี้ยนไปมากมาย เราไปจับกระพี้ไม่ได้จับแก่น จึงทำไปอย่างงั้นๆ

ท่านพูดถึงการทำอะไรเป็นพิธีการนั้น เป็นการทำพิธีเพื่อเน้นความสำคัยของสิ่งที่ทำ แต่ปัจจุบัน พิธีกลายเป็นของไม่จำเป็น แล้วทำไปเพื่อให้ได้ทำ อย่างที่พูดว่า "ทำพอเป็นพิธี"

ตัวอย่าง ตอนผมเรียนจบแพทย์ที่ศิริราช เราต้องปฏิญาณตัวว่าจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด จะเสียสละ จะ.. อะไรที่ดีๆ การปฏิญาณนั้นเรารู้สึกเป็นเสมือนกรอบที่จะครอบบังคับให้เราไม่หลุดไปจากกรอบที่ดีนั้น เป็นความศักดิ์สิทธิ์มากของชีวิต แต่ปัจจุบันในวันมหิดลที่ รพ ของเรา นิสิตแพทย์ก็มาร่วมพิธีและกล่าวคำปฏิญาณเช่นกัน แต่เป็นการกล่าวตามหัวหน้าชั้น (ซึ่งอ่านตามกระดาษในมือ) จากนั้นนิสิตก็มาเรียนกับผม ผมก็ถามเขาว่า วันมหิดลนั้นเขากล่าวปฏิญาณอะไรไปบ้าง ไม่เคยมีคนไหนตอบได้เลย

เลยขอบเขตคุณมนัสไปไกลเลย ยังกะการคุยทุกวันศุกร์เลย ซึ่งมักควบคุมประเด็นไม่ค่อยได้

วันนี้มัวแต่หมกมุ่นอยู่กับเอกสารต่างๆครับ

จึงยังไม่ได้เก็บขยะ ยังไม่ได้ยิ้มให้ใคร เพราะอยู่คนเดียว มีอีกคนที่เห็นหน้าคือท่านผู้จัดการแวนเท่านั้น

เนื่องจากหอที่ผมอยู่กำลังจะมีการเปลี่ยนผู้อยู่อาศัย คือจะมีแพทย์ใช้ทุนรุ่นใหม่เข้ามาอยู่ เรามักจะอยู่กันแบบตัวใครตัวมัน และสิ่งที่สังเกตคือการร่วมกันทำประโยชน์ให้ส่วนรวมที่นอกเหนือจากหน้าที่มีน้อย วันนี้ผมจึงมากำหนดแนวทางปฏิบัติ พิมพ์เอาไปติดบอร์ดที่หอ และจะพิมพ์เอาไปสอดใต้ประตูทุกห้อง

๑ ปีที่ผ่านมา ได้เขียนวัฒนธรรมหอ เอาไปติดไว้ ไม่กล้าประเมินว่าได้ผลเพียงใด (กลัวหน้าแตก) วัฒนธรรมนั้นกำหนดว่า ๑.ให้ยิ้มแย้มแจ่มใส ทักทายกัน ๒.ให้ทิ้งขยะให้ถูกถัง ๓.ให้ช่วยกันปิดประตูหอ กันหมาและยุง (อ้างว่าเพราะมีเด็กเล็กๆอยู่ในหอด้วย) ๔.ช่วยกันเปิดปิดไฟ เพื่อประหยัด ๕.ช่วยกันประหยัดน้ำ

ฉบับปีนี้ก็จะยังคงมีวัฒนธรรมเดิมอยู่

หอเฟื่องฟ้า

ขอความร่วมมือ เพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างมีสุขอนามัยที่ดีและเอื้ออาทรต่อกันและรักษาสิ่งแวดล้อม

๑. ขอให้ช่วยกันปิดประตูหอ เพื่อป้องกันสุนัขและแมลง

๒. โรงพยาบาลมีนโยบายชัดเจนไม่ให้เลี้ยงสัตว์ในหอพัก และกำหนดไว้ด้วยว่าหากเลี้ยงและมีเรื่องราวกันขึ้น จะไม่ให้อยู่หออีก (นโยบายประกาศเมื่อปีที่แล้ว)

๓. การทิ้งขยะให้แยกถัง (ตามสีถัง) ถังเหลืองเป็นขยะทั่วไป ถังเขียวเป็นขยะที่ recycle ได้ แต่มักจะเป็นพวกขวดน้ำต่างๆ ซึ่งขอความร่วมมือว่า ช่วยล้างให้สะอาดพอสมควรก่อนทิ้งก็จะดี เพื่อให้คนที่จะนำขวดไปขายไม่ต้องเจอกับสิ่งสกปรกเช่นมด แมลงสาบ ช่วยๆ กันหน่อยนะครับ

๔. ไม่ให้อาหารสัตว์ (สุนัข) สำหรับท่านที่มีเมตตาจริงๆ กรุณาใช้ภาชนะที่เหมาะสม และให้ในปริมาณที่เหมาะสม เพื่อไม่ให้เปรอะเปื้อน

๕. การล้างถ้วยชาม พยายามกวาดเศษอาหารให้หมดก่อน ด้วยกระดาษทิชชู่ เพื่อลดปริมาณไขมันและเศษอาหารที่จะลงไปอยู่ในท่อระบายน้ำ ซึ่งจะนำหนูและแมลงสาบมาอยู่ที่หอของเรา

๖. เอื้ออาทรต่อกัน เช่นจักรยานใครล้มก็ช่วยกันตั้งขึ้น ไม่ทำเสียงดังรบกวน ไม่สูบบุหรี่ ช่วยเก็บขยะที่หกหล่น ที่สำคัญยิ้มแย้มทักทายกัน ในระยะนี้น้องใหม่มักมีญาติมาเยี่ยมหรือมาส่ง พี่เก่าช่วยยิ้มแย้มทักทายญาติๆด้วยครับ

แวะมาส่งการบ้านครับ

วันนี้ค่อนข้างขาดสติ

มีนิวรณ์ทุกตัวแทรกตลอด

แต่กระนั้นก็ยังได้ตัวโครงการนี้ช่วยเตือนสติเป็นระยะดังนี้

1.มีสติทุกครั้งที่เห็นขยะ (ไม่จ้องหามากเหมือนวันแรกๆ)

2.มีสติทุกครั้งที่เห็นคนเกือบรู้จักเดินผ่าน

3.มีสติทุกครั้งเวลานัดประชุม ซ้ำมีโมโหเวลาคนนัดไม่แจ้งล่วงหน้า ทำให้เราสาย (อยากดี)

4.มีสติทุกครั้งที่เห็นสิ่งที่ดี ที่น่าชื่นชม ไม่ต้องวิ่งหาเหมือนวันแรกเช่นกัน

ยอมรับตรงๆ ครับ ถ้าตอนนี้ผมขาดเพื่อนร่วมทางดีๆ อย่างอาจารย์สาโรจน์

พี่น้อย พี่แต๋ง พี่ปุ๊ คุณม่วย คุณหริ .. ภรรยาของผม

รวมถึงครูบาอาจารย์ทุกท่าน

ผมคงไม่มีวินาทีนี้แน่นอน วินาทีทีได้ทำงานไปด้วย เจริญสติไปด้วย

คงเป็นพวกมนุษย์เงินเดือน ที่คอยจ้องจับผิดคนอื่นทุกวัน

เป็นคนที่ไม่ตรงเวลา เป็นคนชอบโทรศัพท์ เป็นคนเอาดีเข้าตัว เอาชั่วใส่คนอื่น

เป็นคนที่มองไม่เห็นหัวคน กูเก่งคนเดียว กูดีอยู่แล้ว มึงอย่ามายุ่งกับกู

ขออภัยที่ใช้ศัพท์โบราณไปหน่อย อยู่เหนือสมมติให้ได้นะครับ

สวัสดีค่ะ ได้ทำความดีเล็กๆน้อยๆ... ทุกๆวัน...ถือเป็นกำไรค่ะ

กิจกรรมสานฝันที่เราทำให้เด็กๆมะเร็ง

หนูอยากได้โดเรมอน...หนูได้เล่นเกม...หงส์จากกระดาษที่พ่อแม่ทำขายโดยการสอนของจนท.เราค่ะ

รายงานความก้าวหน้าครับ

วันนี้ที่หอผมไม่มีขยะให้เก็บเลย แต่ที่จริงก็เป็นสิ่งดีที่คนไม่ทิ้งขยะเกะกะ

ผมได้ทำเอกสารอย่างข้างบน แจกทุกห้องที่หอ และติดบอร์ดไว้ หากทุกคนช่วยกันก็จะดีที่สุด ไม่ใช่มาให้เราเก็บขยะแล้วภูมิใจกัน (เพราะติดดี หรือหลงตัวเองว่าเป็นคนดี)

การตรงต่อเวลา วันนี้ก็คอยพบ ดร.ไพรัช ซึ่งนัดจะมาบ่ายสองโมง แต่ท่านมาล่าไปหน่อยนึง

ได้เอกสารจากคุณพึงจิตที่ สสจ พิษณุโลกถึงโปรแกรม KM ที่ สสจ จะไปเรียนที่เชียงใหม่ น่าสนใจมากทีเดียว กำลังขอว่าจะไปสามคนได้ไหม คุณพึงจิตจึงจะส่งหนังสือมาใหม่อีกครั้ง เพื่อให้เป็นทางการ

วันนี้นั่งอยู่กับคอมพิวเตอร์ทั้งวัน ไม่ได้พบเห็นหน้าใครเลย อ้อ นอกจากตอนขี่จักรยานจะกลับบ้านตอน 17.30 น. สวนกับท่านผู้อำนวยการ จึงได้จอดรถคารวะท่าน เพราะวันพุธนี่จะโดดประชุมกรรมการบริหารอีกแล้ว

วันพุธนี่ที่จะเปิดกิจกรรมสุนทรียสนทนาพัฒนาคนพัฒนางาน ให้ สสจ ทั้ง น้อย และเอ อย่าไม่ตรงต่อเวลานะครับ ช้าสุดคือ 8.30 น.

สวัสดีครับ

ได้อ่านและดูรูปกิจกรรมที่คุณแดงได้ทำกับผู้ป่วยเด็กที่เป็นโรคมะเร็งแล้วก็ชื่นใจประทับใจมากครับ บางอย่างมันเป็นเรื่อง เล็กน้อยสำหรับเรา แต่สำหรับเขามันยิ่งใหญ่มาก การให้ความรัก เป็นการชนะสิ่งทั้งปวง เมตตา คุนัง อรหัง เมตตา ทำต่อไปนะครับจะช่วยให้กำลังใจ

สวัสดีครับอาจารย์

ตอนแรกผมคิดว่ากิจกรรมเริ่ม เวลา 9.00 น.ซะอีก

ตอนนี้ ติดทั้งดี ติดทั้งชั่วครับ

รู้ตัวนะครับว่ากำลังติด

แต่ขณะเขียนไม่รู้ตัวว่ากำลังคิด

เมื่อกี้พิมพ์ผิด เห็นร่างกายร้อนผ่าวเลยครับ

สุขสันต์วันที่ 5 เดือน 5 ครับ

ตอนนี้ก็ล่วงเลยเวลา 5.55 มาแล้ว

เมื่อกี้ยังดีใจอยู่แล้ว ตอนนี้เฉยๆ ซะแล้ว

วันที่ห้าเดือนห้าเวลาเหมาะ

เริ่มวิเคราะห์สิ่งต่างๆ ที่ได้เห็น

ได้ยินเสียง ได้สัมผัส ร้อน หนาว เย็น

ทุกสิ่งเป็น แต่ล้วน อนิจจัง

เพียงแค่รู้ นั้นใช้ใจ ใช่สมอง

ใช่ตรึกตรอง ใช่ความคิด นั้นหาไม่

อยู่ในโลกของความคิดนั้นง่ายไป

เป็ด หมู หมา กา ไก่ ก็ทำกัน

กลับมาเถิดสู่โลกแห่งความรู้

เพียรเฝ้าดูรู้กาย-ใจไปเถิดหนา

หากเริ่มเบื่อ หรือสงสัยสิ่งใดนา

ก็แค่รู้ตามจริงว่าเป็นอย่างไร

มีอะไรเกิดขึ้นมา ขอให้รู้

มันเพียงอยู่ชั่วครู่ยามแล้วจางหาย

หากไม่รู้อะไรเลยกลับฐานกาย

หรือ พุทโธ ก็ได้เป็น background

ฝากกลอนไว้ครับอาจารย์ พอดีเมื่อกี้ฟุ้งมาก เลยนำความฟุ้ง มาใช้ประโยชน์

จะทำให้คนอ่านฟุ้งตามผมหรือเปล่าก็ไม่รู้

ดีจังเลยค่ะ ที่ทุกคนที่เข้ามาแล้วมาคุยเรื่องที่ประทับใจ เรื่องราวรอบตัว

ที่เราๆ พยายามจะให้ทุกสิ่งดี

ดีใจค่ะที่คุณแดงเข้ามาแบ่งปัน ความสุขที่ได้รับจากการทำงาน

หวังว่าจะเข้ามาคุยด้วยกันบ่อยๆนะค่ะ

วันทำงาน เป็นวันที่ให้ความสุขจริงๆนะค่ะ ถ้าเราคิดจะให้

เพราะโอกาสที่จะได้ช่วยเหลือคนมีอยูรอบตัว

เมื่อวาน เห็นคุณตาคุณยายเดินขึ้นบันได ก็เลยไปจูงมือ แล้วบอกว่า คุณตา คุณยาย วันหน้ามาโรงพยาบาล ให้ขึ้นทางลิพท์นะค่ะ จะมีคนคอยกด ปิดเปิด อยู่ในลิฟท์ ค่ะ (ปัญหาของผู้สูงอายุ คือไม่กล้าเข้าลิฟท์ เปิด-ปิดไม่เป็น)

เมื่อวาน มีคนไข้ ติดเชื้อเอชไอวี มาหาที่ห้องทำงาน ถามว่าคุณพยาบาลจะรังเกียจไหม ถ้าป้าจะทำมะม่วงแผ่น (ส้มลิ้ม) มาให้ทาน แต่ป้าทำสะอาดนะ ไม่ต้องกลัวว่าจะสกปรก

จึงตอบไปว่า ดีจังเลยค่ะ ถ้าคุณป้าทำเอง และไม่ได้ลำบากในการทำเพราะจะทำอยู่แล้ว หนูชอบทานมากๆๆๆๆ

แค่นี้คนไข้ก็ยิ้มแก้มปริเลย ...

ความดีอย่างอื่น ...

ทำครบหมด จนคนไข้บอกว่า ถูกหวยเหรอ ยิ้มไม่หยุดเลย ....

สาธุ...น้ำใจของคนช่างงดงาม

การทำดีเล็กๆน้อย...ก็ทำให้เป็นสุขได้...

การได้กอดคนไข้เด็กๆ...การพูดดีๆ...เรียกชื่อเล่น...

ถามไถ่...ทุกข์สุข...หาของกินอร่อยๆให้...ป้าหนูอยากกินมะม่วงเปรี้ยว...

น้ำจิ้มเหมือนที่เคยนำมาให้...หนูอยากได้สมุดและสอสี...เด็กๆที่ป่วยก็มีหัวใจที่งดงาม...

เล่าเรื่องวันนี้ครับ

วันนี้นั่งเตรียม power point ที่จะพูดพรุ่งนี้กับหัวหน้างานของ สสจ เกี่ยวกับเคเอ็ม

ที่จริงก็พูดและทำกิจกรรมมาหลายรอบแล้ว แต่จะพูดทีไรก็จะปรับเปลี่ยนสไลด์ทุกที แต่ก็ดีที่จะพูดได้อย่างที่อยากพูด เพราะต้องปรับให้เหมาะกับผู้ฟัง ไอเดียที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรมักจะเกิดตอนเดิน

วันนี้พาลูกสาวไปวัด เพราะเพื่อนรุ่นน้องของเขาเสียชีวิตจากมะเร็งปอด ไปรดน้ำศพ

เห็นความไม่แน่นอนของชีวิต

ตอนบ่ายไปตลาดบ้านคลอง เดินกับลูกสาวซื้ออาหาร ไปเจอผู้หญิงรุ่นๆ คนหนึ่ง ซึ่งปัญญาอ่อน นั่งขายขนมอยู่ที่ขอบทางเดินตลาด จึงซื้อขนม เมื่อเธอขายได้เธอก็ดีใจมากส่งเสียงดัง ก็ดีใจหน่อยๆ เป็นการทำความดีอย่างหนึ่งของวันนี้

วันนี้วันหยุดแทบไม่ได้ออกจากหอ ได้แต่เอาขยะไปทิ้ง

ไม่มีเวลา จึงไม่มีเรื่องตรงเวลาหรือช้ากว่าเวลา

ยิ้มแย้มอยู่ในบ้าน

ออกไปเดินตอนสองทุ่ม พระจันทร์ข้างขึ้นเกินครึ่งดวงแล้วอยู่กลางฟ้า วันนี้เดินเป็นวันที่สี่ติดต่อกัน พบนักเดินมื้อดึกเจ้าประจำคือคุณพี่พิศวง แย้มกสิกร พี่บอกว่าวันนี้เดินแค่สิบรอบสระน้ำ เพราะอากาศร้อน

ระหว่างเดินคุณหมอน้ำทิพย์ขี่จักรยานผ่านไปและร้องเรียก พอดีไม่ทันเห็นก่อนได้แต่ยิ้มตามหลังไป คงจะไปดูคนไข้ตามประสาคนขยัน (มาก)แต่ก็จะดีเพราะได้ช่วยน้องแพทย์ใช้ทุนดูคนไข้ คนไข้ก็จะปลอดภัยมากขึ้น คนเก่งมากอีกคนคือคุณหมอกาญจนา (หมอเจ๊)มาวิ่งอย่างเก่งมาก พอวิ่งครบก็เดินแล้วมีโยคะขณะเดิน และกายบริหารอีกด้วย เป็นคนที่เป็นตัวอย่างเรื่องสุขภาพอีกคนหนึ่งของโรงพยาบาล

รายงาน

วันนี้เก็บถุงพลาสติก 1 ใบ ทิ้งขยะ

ในการจัดกิจกรรมสุนทรียสนทนาพัฒนาคนพัฒนาทีมให้ สสจ พิษณุโลก มีการยกย่องชื่นชมกันหลายครั้ง

ตรงต่อเวลามาได้ดีสำหรับทีม รพ พุทธชินราช แต่เลิกช้ากว่ากำหนดเล็กน้อย

โอ้ว่า วันนี้ ทำไมจึงมึนงง อะไรดี อะไรไม่ดี

เขียนไปเขียนมา เริ่มงงกับตัวเอง ...

เพราะตอนนี้ คนรอบข้างทุกคนก็มองว่าตัวเองดีไปหมด ไม่มีใครยอมใคร

ทะเลาะกันเคร่งเครียด

ความคิดคนเรามันต่างกัน ถ้าเค้าคิดไม่เหมือนเรา แปลว่าเค้าไม่ดี

มันก็ไม่ใช่นะ

แล้วตรงกลางอยู่ตรงไหน ใครช่วยบอกที ...

มาส่งการบ้านครับอาจารย์

ทุกอย่างเริ่มเข้าสู่สายเลือดแล้วครับ

เก็บขยะ ยิ้มทักทาย ชื่นชมคนอื่น ตรงเวลา

คุณแมวยักษ์

ท่าทางคนจะติดดี แล้วเลยคิดว่าตัวดีกว่าคนอื่น

งั้นดีบ้างไม่ดีบ้างจะดีกว่าไหม

อืม ถามเอง งง เอง

แล้วจะว่าใครดีกว่าใคร ดีของใครจะถูกต้องกว่าของใคร

ใครจะบอกได้ล่ะ

อืม บอกยากนะ ว่าจะให้ใครตัดสิน

ส่งการบ้านครับ

วันนี้เก็บขยะได้สบายใจ ชักจะเริ่มเข้าสายเลือดจริงๆ

ไม่ได้มาสาย

วันนี้ก็ชื่นชมคุณสามารถที่ทำให้ได้รู้ตัวหลายครั้ง

วันนี้ไม่ตรงเวลา ลงจากที่ทำงานช้ามาก แต่ขึ้นตรง (ตรงนี่กี่โมงนะ ใครบอกได้)

มองพระจันทร์ วันก่อนวันพระใหญ่(วันวิสาขบูชา) สดใสเหลือเกิน

ทำให้นึกถึงเพลง เดือนเพ็ญ ของจิตร ภูมิศักดิ์ ขึ้นมาจับใจ

พระอาทิตย์ พระจันทร์ ดวงดาว ชั่งตรงเวลาเสียนี่กระไร

พรุ่งนี้จะไปเขาใหญ่ วันนี้ช่วยแม่บ้านเก็บของ ชื่นชมลูกชายช่วยจัดเตรียมของ เบาแรงไปเยอะมากทีเดียว ไม่เรียบร้อย ได้ใจ

วันนี้ยังไม่ได้เก็บขยะ นอกจากขยะที่เป็นสิ่งของที่ทิ้งเกลื่อนกลาดแล้วผมว่ายังมีขยะทางสังคมอีกเยอะ(หมายถึงคนไม่ดี) วันนี้เกือบใจอ่อน นั่งรอเพื่อนอยู่ทางขึ้นหน้าตึกอำนวยการมีแม่ลูกูคู่หนึ่งนั่งอยู่ใกล้ เธอถอดพระที่ห้อยคออยู่ ยืนมาให้ผมแล้วพูดว่าฉันให้หมอแต่ขอเงินค่ากินข้าวด้วย นอนอาศัยอยู่กับลูกในโรงพยาบาลนาน 5 คืนแล้ว เธอเล่าสีหน้าแววตาที่น่าสงสาร ทำให้ผมคิดจะช่วยให้มากกว่าการให้เงินคือ พาเธอไปหาตำรวจหรือฝ่ายสังคมสงเคราะห์ ซึ่งพอผมพูดประโยคว่าจะพาไปหาตำรวจ เธอก็ปฏิเสธการช่วยเหลือ รีบพาลูกเดินหนีจากไป พอดีคุณศุภรัตน์อยู่งานธุรการเดินผ่านมาพอดีผมเลยฝากให้ไปแจ้งรปภ. โรงพยาบาลเฝ้าติดตามดูพฤติกรรมแม่ลูกคู่นี้ดู

ซึ่งถ้าเธออับจนจริง ผมไม่ช่วยคงเกิดบาปขึ้นที่ตัวผม แต่ถ้าโกหกหลอกลวง ผมว่าช่วยกันเก็บขยะสังคมแบบนี้ให้หมดไป

สวัสดีค่ะ อาจารย์หมอ

การทำความดี เริ่มจากที่บ้าน คนใกล้ตัวก่อนค่ะ

 

แวะมาส่งการบ้านครับ

เก็บขยะ ตรงเวลา ชื่นชมคุณสมภพ

ยิ้มแย้มทักทายน้องๆ ศูนย์แพทย์

เห็นความดีใจเมื่ออาจารย์ชื่นชมครับ

เห็นการตัดสินคนอื่นที่มีตลอดเวลา

เห็นความอยากเยอะแยะไปหมด

อยากดี ทำให้ติดดีครับ

ทำดีโดยปราศจากความอยาก น่าจะไม่ทำให้ติดดีครับ

แต่อาจเริ่มด้วยความอยากก่อน เหมือนเราใช้ความอยากเป็น background

พอทำดีได้ระยะหนึ่ง อย่างถูกที่ ถูกทาง ถูกเวลา

ไอ้ตัวความอยาก ซึ่งเป็นตัวที่เราสร้างขึ้นมา ไม่เคยมีมาก่อน น่าจะทนสภาพเดิมไม่ได้ ควรจะหายไปเองครับ

เพราะจิตเกิดดับทีละดวง

(เขียนขณะง่วงนอนมาก แต่อยากเขียน อยากมีตัวตน ตอนนี้)

ไม่ได้เข้ามาหลายวัน

แต่ทำการบ้านทุกวัน ทำครบ แต่ก็รู้สึกว่ายังน้อยเกินไป

ต้องยิ้มทักทายคนมากกว่านี้ ต้องชื่นชมคนมากกว่านี้(จริงใจ)

ไม่เป็นไร ทำไป ทำไป ...แล้วจะซึมเข้าสายเลือดเหมือนอาจารย์ กับคุณสามารถ

วันนี้หัวข้อที่ยังงงๆ อยู่ คือ ติดดี

ไม่เป็นไร

ค่อยๆคิด ค่อยๆทำ

ทำให้คนรอบข้างไม่ได้รับความกระทบเทือนจากเราทั้งกาย วาจา ใจ

และรักษาศีล 5 น่าจะเป็นคำตอบในตอนนี้ได้

เมื่อวานไม่ได้เข้ามาเขียนขอรับ

เนื่องจากเดินทางกลับจากเขาใหญ่มาถึงทุ่มเศษ

แล้วเตรียมตัวจะเข้า กทม เลย แต่เนื่องจากฝนตกจึงต้องเปลี่ยนแผนออกเดินทางตอนตีสามครึ่งแทน

ได้พบ่วาการขับรถตอนตีสี่นั้นกลับทำเวลาได้ดีและขับง่ายมากเนื่องจากมีรถน้อย แทบจะไม่ต้องเบรคเลย ได้เห็นพระจันทร์ข้างแรมอ่อนๆ (ดวงโต) ที่ขอบฟ้าทางทิศตะวันออกซึ่งไม่ค่อยได้เห็น เพราะไม่ได้ตื่นในเวลานั้น

ได้ตรงเวลาที่มาถึงกรุงเทพ ไม่ได้เก็บขยะ แต่เก็บขยะที่สร้างขึ้นไปทิ้งถังเป็นอย่างดี ยิ้มทักทายคนเดินทางที่บังเอิญพบกันตอนจอดรถพัก และคนที่พบกันระหว่างวัน พูดคุยกันพอสมควรเรื่องลูก

ขอจบห้วนๆ สั้นๆอย่างนี้ขอรับ

สวัสดีครับ

หายไป 4 วัน ขอชดเชยเป็น 25 วันในการอดทนรายงานการทำความดี

ในเรื่องการชื่นชมขอชื่นชมชาวศูนย์แพทยศึกษาพุทธชินราชที่มีความตั้งอกตั้งใจในการทำกิจกรรมร่วมกันเพื่อการพัฒนาองค์กรอันเป็นที่รักของเราทุกคน

สวัสดีครับ

เช่นเดียวกับอาจารย์สาโรจน์และคุณสามารถไปเขาใหญ่

ผมกับคุณเอขับรถกลับมาถึงพิษณุโลกประมาณ 4 ทุ่มครึ่งของวันที่ 10 เหนื่อยครับ ขับรถไกลๆ แต่คิดถึงบรรยากาศการอบรมและสถานที่ได้ไปท่องเที่ยวแล้วก็ชดเชยกันหายเหนื่อยครับ

ต้องขอชื่นชมอาจารย์สาโรจน์เป็นอย่างมากที่ต้องกลับมาพิษณุโลกเพื่อจะเดินทางเข้ากรุงเทพพร้อมครอบครัวแสดงให้เห็นถึงการตรงเวลากับภารกิจหน้าที่ที่เป็นหัวหน้าครอบครัวเป็นอย่างดี

ส่วนการเก็บขยะผมไม่ได้เก็บ ไว้ชดเชยเก็บในวันอื่นก็แล้วกัน

ตอนนี้ง่วงนอนแล้วเพราะต้องตรงเวลาไปปฏิบัติหน้าที่เวรดึก ครับผม

Oho...พี่น้อยคิดได้ยังไงนี่ว่าต้องมีวันชดเชย

วันนี้เลยขอชื่นชมพี่น้อยก็แล้วกัน ที่เป็นผู้มีความอดทนเป็นเลิศ

โดยเฉพาะกับผม 55555

นอกจากนี้ยังเป็นผู้มีความยืดหยุ่นสูง (ชม หรือเปล่าเนี่ย)

วันนี้ยิ้มทักทายหลายๆ คนทั้งที่รัก และเกือบจะรัก 55555

เก็บขยะ และตรงเวลานัดครับ

วันที่ 12 พฤษภาคม 2552

วันนี้ที่ทำงาน(แผนกเอกซเรย์)คนไข้เยอะมากช่วง 8.30-10.30น คนไข้จำนวน 340 คน ผมบริการอยู่ในส่วนการบริการถ่ายภาพรังสีทั่วไปเดินถ่ายเอกซเรย์และให้บริการจนปวดล้าขา เหนื่อยเหมือนกัน อารมณ์เริ่มท้อ แต่มีคนไข้อยู่ 1 รายเป็นโรคข้อยึดที่มือต้องเอกซเรย์มือเพื่อทำการผ่าตัดทั้งสองข้าง คนไข้อายุประมาณ 50 ปี เธอพูดชื่นชมเจ้าหน้าที่และหมอที่นี้ดีทุกคนว่าบริการดีมากๆ ทำให้เธอซึ่งอยู่ในภาวะของคนที่เป็นหัวหน้าครอบครัว(สามีเสียชีวิตแล้ว)มีความหวังในการที่จะรักษาตัวเองให้หายเป็นปกติเพื่อเป็นความหวังของคนในครอบครัวอีกครั้ง ที่ผมเล่ามานี้ก็เพื่อที่อ้างอิงถึงกิจกรรมทำความดี เช่น การชื่นชมคนอื่น เมื่อเราชมคนอื่นเขารู้สึกแท้จริงอย่างไรเราไม่ทราบแต่เมื่อเราถูกชื่นชมบ้างใจมันก็พองโต สบายใจขึ้น อารมณ์โกรธที่มันเป็นตัวฉุดให้เราโง่ มันก็หมดไป ถ้าลองป้าที่เราตั้งใจบริการให้เธออย่างดีเธอโกรธมาจากที่ไหนมาบ่นหรือแสดงท่าทีให้เราเห็นถึงความไม่พอใจอยู่ คงเหมือนเชื้อเพลิงเติมเข้ากองไฟที่กำลังจะติด ไฟไหม้ลุกลามขึ้เป็นกองโต ขอบคุณคุณสามารถมากที่ได้คิดกิจกรรมดีๆ อย่างนี้ขึ้นมาและมันเป็นกิจกรรมที่ส่งผลทางด้านจิตใจอย่างแท้จริง เป็นธรรมะขึ้นพื้นฐานสำหรับผู้ที่ค้นหา

อืม ชื่นชมพี่น้อยจริงๆ ที่ได้ปัญญาจากการปฏิบัติจริงแล้ว

เมื่อกุศลมา อกุศลก็ไม่มีที่อยู่ครับ

แต่อย่าติดดีก็แล้วกัน โมทนาบุญด้วยครับ

สำหรับการบ้านวันนี้ ครบครับ ไว้จะมาเล่ารายละเอียดภายหลังครับ

สวัสดีตอนเช้าๆ ทุกคน

วันนี้เล่าถึงการชื่นชมคนอื่นๆ ย่อๆดังนี้ครับ

อยู่เวรดึก ตื่นขึนมา เห็นแม่บ้านคนงานผนกเอกซเรย์สองคนกำลังเก็บกวาดถูพื้น พร้อมมีเสียงบ่นไม้กวาดว่ามันเก่าเหลือเกิน เบิกก็ไม่ได้เสียที เลยเดินเข้าไปแลกเปลี่ยนบอกกับแม่บ้านไว้ว่าเดี่ยวจะเอาบริจาค และก็ชื่นชมเธอทั้งสองไปว่า เยี่ยมมากเลยเห็นแผนกเราสะอาดอย่างนี้เบื้องหลังอยู่ตรงนี้นี่เอง พอชื่นชมเธอก็แสดงอาการให้ได้เห็นในการไว้วางใจที่จะพูดคุยต่อ คนหนึ่งบอกว่า หนูมีลูกสองคนต้องตื่นแต่เชาฝากลูกกับแม่ไว้แล้วรีบมาทำงาน ไม่งั้นเขาร้องตามแสดงให้เห็นว่าเธอตื่นก่อนลูก จัดเตรียมหุงหาแล้วค่อยมาทำงานถามถึงคุณสามีว่าช่วยกันอย่งไรคำตอบของเธอก็คือ แยกกันอยู่

ถึงตรงนี้อึ้ง ผู้หญิงตัวเล็กคนเดียวเลี้ยงลูกสองคน แม่ พ่อ อีกสองคน แต่เธอคงยึดคือ ความกตัญญูกตเวที เป็นเคร่องหมายของคนดี ให้กำลังใจเธอ ครับ

สวัสดีค่ะ

 มีเรื่องเล่าดีๆค่ะ...มีการรวมตัวของคนที่ทำงานโดยสื่อสารผ่าน blog จัดกิจกรรมสานฝันให้เด็กป่วย...งดงามและสำเร็จมาก...

 อ.จิตเจริญก็มาร่วมงานและบันทึกไว้ดีมากๆค่ะ

 

ชื่นชมคุณแดงจริงๆครับมีเรื่องดีๆ เกี่ยวกับเด็กมาเล่าตลอด ช่วยกันถนอมผ้าขาวไว้ให้นานที่สุดเถอะครับ เด็กวันนี้ คือคนดีในวันหน้า ถ้าผู้ใหญ่วันนี้คือคนดี ของคนที่ก้าวไปข้างหน้า

ขอเป็นกำลังใจกับคนทำดี

ไม่ได้เข้ามารายงานตัว 1 วัน

พอเข้ามาพบว่าคุณไพทูล กับ คุณสามารถ ขยันผลัดเปลี่ยนกันรายงานตัว

ดีจังเลย .

ดีใจที่คุณเบดูอิน กับคุณแดงเข้ามาแบ่งปันสิ่งดีๆด้วยกัน

ส่วนแมวยักษ์ คนที่อยากดี แต่มักเผลอตัว เป็นคนไม่ดีบ่อยๆ เช่น หน้าบึ้ง

เคร่งเครียดเรื่องงาน ช่วงนี้ขอพักตัวฝึกจิตฝึกใจก่อนค่ะ

วันนี้ยังอยู่ที่ กทม เพื่อให้ลูกสาวได้สอบสัมภาษณ์ที่จุฬา

ออกจากที่พักแต่เช้า เดินทางจากถนนวิทยุไปจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้น (หากรู้เส้นทาง) เมื่อส่งเจี๊ยบน้อยแล้วจึงไปสวนลุม ฝนตกพรำๆ สวยงามมาก แต่แทนที่จะออกกำลังกายกลับเปลี่ยนเป็นนั่งรับประทานอาหาร เพราะฝนตก (เหตุผลดีพอควรเชียว)

วันนี้ไม่ได้เก็บขยะ แต่ได้พูดคุยกับคนขายของต่างๆ เวลาไม่ได้มีอะไรตายตัว ผ่านไปเรื่อยๆ ทำกิจกรรมต่างๆ เปลี่ยนไปตามสถานการณ์ จะเรียกว่าไม่ยึดติดหรือไม่มีทิศทางก็ไม่ค่อยแน่ใจนัก

วันนี้เผลอตัวบ่อยมาก อาจจะเพราะอยู่แปลกที่ จึงไปมุ่งความสนใจสิ่งอื่นแทน

สวัสดีครับ

วันนี้เวลา 00.30 ขึ้นเวรดึกพบพี่พยาบาลวิสัญญียิ้มให้แล้วก็ทักทายกันแซวพี่เค้าว่ารุ่นนี้ยังขึ้นเวรดึกอีกเหรอครับ พี่ตอบว่าน้องที่ร่วมงานเขาขอลาป่วยไม่มีใครขึ้นเวรต้องดึงพี่อาวุโสขึ้นเวรแทน ทำให้ทำคิดถึงกรรมการตรงต่อเวลาขึ้นมาทันที สิ่งที่เราไม่สามารถตรงต่อเวลาก็มีเหมือนกันแต่ถ้ามีการชดเชยวางแผนการแจ้งล่วงหน้าก็จะแก้ปัญหาได้ คนเรามีโอกาสตรงเวลาต้องรีบทำ เจ็บป่วยไม่พร้อมลำบากกาย ก็ตามมาด้วย แต่ที่เห็นตรงเวลาของคนทำงานโรงพยาบาลคือการส่งเวรรับเวรไงครับ ไม่ตรงเวลาก็มีผลเสียส่งผลถึงีมงานและผู้ป่วย ดังนั้นผมเดินสวนกับพี่ที่ลงเวรส่วนผมขึ้น ตรงเวลาเหมือนกันแต่ต่างกันที่พี่เขาได้ไปพักผ่อน ส่วนผมถ้าจะได้นอนก็คือ คนไข้ไม่ต้องมาตรงเวลาที่ผมอยู่เวรก็แล้วนั้น

สวัสดีครับ

วันนี้เวลา 00.30 ขึ้นเวรดึกพบพี่พยาบาลวิสัญญียิ้มให้แล้วก็ทักทายกันแซวพี่เค้าว่ารุ่นนี้ยังขึ้นเวรดึกอีกเหรอครับ พี่ตอบว่าน้องที่ร่วมงานเขาขอลาป่วยไม่มีใครขึ้นเวรต้องดึงพี่อาวุโสขึ้นเวรแทน ทำให้ทำคิดถึงกรรมการตรงต่อเวลาขึ้นมาทันที สิ่งที่เราไม่สามารถตรงต่อเวลาก็มีเหมือนกันแต่ถ้ามีการชดเชยวางแผนการแจ้งล่วงหน้าก็จะแก้ปัญหาได้ คนเรามีโอกาสตรงเวลาต้องรีบทำ เจ็บป่วยไม่พร้อมลำบากกาย ก็ตามมาด้วย แต่ที่เห็นตรงเวลาของคนทำงานโรงพยาบาลคือการส่งเวรรับเวรไงครับ ไม่ตรงเวลาก็มีผลเสียส่งผลถึงทีมงานและผู้ป่วย ดังนั้นผมเดินสวนกับพี่ที่ลงเวรส่วนผมขึ้น ตรงเวลาเหมือนกันแต่ต่างกันที่พี่เขาได้ไปพักผ่อน ส่วนผมถ้าจะได้นอนก็คือ คนไข้ไม่ต้องมาตรงเวลาที่ผมอยู่เวรก็แล้วกัน

สวัสดีค่ะ

มาร่วมภูมิใจที่ลูกสาวมีข่าวดี

คณะอะไรคะ เป็นความฝันอยากให้ลูกเรียนจุฬาค่ะ

สวัสดีทุกๆ คนครับ

ขณะเขียนอกุศลกำลังเข้าครอบงำ

ไม่เกิดปัญญาใดๆ ในการถ่ายทอดความคิด ความรู้สึกเลยครับ

เหตุยังไม่หมดน่ะครับ

ก็ได้อาศัยโครงการนี้ ทำให้จิตตื่นเป็นระยะ

ทั้งแบบตื่นเอง และแบบตั้งใจตื่น

วันนี้ทำการบ้านครบครับ

เรียนคุณแดงครับ เธอเข้ารัฐศาสตร์จุฬาครับ

หลังจากที่ไม่แน่ใจมานานว่าจะชอบอะไร

แต่โดยรวมเธอก็สนใจเรื่องการบ้านการเมืองและชื่นชมนายกรัฐมนตรีท่านปัจจุบัน

คุณตาเป็นคนที่สนใจการเมืองมากมาย เวลาใกล้การเลือกตั้งทีไร นักการเมืองทุกพรรคจะต้องมาหาที่บ้าน

ท่านจึงถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆมาถึงหลาน

เมื่อสมัครแล้วประกาศผลว่าได้เธอจึงดีใจมาก

การมาสอบสัมภาษณ์เล่าว่า แทนที่อาจารย์จะเป็นคนถาม เธอกลับเป็นคนสัมภาษณ์อาจารย์เสียเอง ถามเรื่องราวต่างๆ ของคณะและเรื่องเกี่ยวกับการเรียน เพื่อนที่เข้าไปสัมภาษณ์ใกล้ๆกันบอกว่า มีแต่เสียงจ๋อยๆ ตลอดเวลา

แล้วไปหาหนังสือที่เกี่ยวข้องมาอ่าน ท่าทางจะเอาทางนี้แน่ครับ

วันนี้ตอนเช้าผมไปที่สวนลุมพินี (กทม) ฝนตกพรำๆบ้าง ค่อนข้างแรงบ้าง บรรยากาศงดงามอย่างยิ่ง ที่สวนลุมมีสัตว์ ไม่แน่ใจว่าตะกวดหรือตัวเงินตัวทอง (แต่ท่าทางจะเป็นอย่างหลัง เพราะตัวโตกว่าตะกวดที่เคยทาน) มีทั้งเดินบนสนามหญ้าอย่างสง่าผ่าเผย และที่ว่ายน้ำช้าๆอยู่ ผมก็พยายามเข้าไปดูให้ใกล้ที่สุด เพราะมักจะเห็นความงามในสัตว์แปลกๆ พวกนี้อยู่เสมอ อย่างเช่นตุ๊กแก ถ้าดูอย่างพินิจจะมีสีสวยงามมาก เป็นสีฟ้า สีส้ม แต่เขา (หรือเธอก็ไม่ทราบ ดูไม่เป็น)ก็ไม่ยอมเข้ามาใกล้ๆ

ไปที่สนามศุภชลาศัย พบว่าเป็นแหล่งการออกกำลังกายที่ดีมาก เมื่อค่ำวันก่อนเข้าไปดูที่สระว่ายน้ำ สระใหญ่มาก มีคนว่ายหลายกลุ่ม เขาแบ่งสระตามยาวไว้หลายแนว แนวแรกเป็นพวกที่เกาะๆ อยู่กับขอบสระ แนวที่สองเป็นพวกเกาะโฟมว่าย แนวที่สามเป็นพวกว่ายได้แล้ว ที่ตื่นตาตื่นใจคือแนวที่สี่ แต่ละคนว่ายเร็วมากๆๆๆๆๆ ตัวพุ่งได้ดีมาก ง่ายหลายคนตามๆ กันไป แต่ไม่ชนกันเลย ทีแรกคิดว่าจะเป็นนักว่ายน้ำทีมชาติ แต่คนที่ไปด้วยบอกว่ายังไม่ใช่ พวกทีมชาติจะมาซ้อมตอนเช้าๆ จึงคิดว่าน่าจะเร็วกว่าที่เห็นอีก และทีมชาติไทยก็ไม่ค่อยจะว่ายได้ดีในระดับโลก ดังนั้นพวกระดับโลกคงจะว่ายเร็วมากๆ นอกจากนั้นยังมีฟิตเนสซึ่งมีเครื่องออกกำลังอย่างดีจำนวนมากๆๆๆๆๆๆ มีการเล่นโยคะ แอโรบิก ซาวน่า และอบไอน้ำ ดูแล้วคนกรุงเทพมีโอกาสมากกว่าต่างจังหวัดอยู่ดีนั่นแหละ

วันนี้ไม่ค่อยจะได้พูดอะไร ไม่ได้เก็บขยะ ไม่มีกำหนดเวลาให้ตรงหรือไม่ตรง

วันนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือกลับบ้านไปหาแม่ คุยกันได้ไม่นานนัก ตอนจะกลับกอดแม่และหอมแม่ แม่ก็หอมตอบ อืม ไม่เคยถูกคนแก่จูบแฮะ ดีใจได้ไงหนอ

สวัสดีทุกคนครับ

วันนี้ไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับกิจกรรม เก็บขยะ ชื่นชมและตรงต่อเวลา แวะมาอ่านบันทึกให้ตรงเวลาทุกวันก็แล้วกันครับ

สวัสดีทุกคนนะครับ

วันนี้มีข้อคิดเกี่ยวกับการทำดีอย่างสมำเสมอวันละเล็กละน้อย ค่อยทำ มาแลกเปลี่ยนในมุมของธรรมะ ครับผม ในทางพุทธศาสนาการปฏิบัติธรรมะ อย่างสม่เสมอไม่จำกัดเวลา ไม่ถือว่าควรปฏิบัติเวลานั้น เวลานี้ เขาเรียกว่า อกาลิก จะเรียกว่าคิดดี ทำดีทุกลมหายใจได้หรือเปล่าคุณเอช่วยตอบหน่อยนะครับ

อกาลิโก

อ แปลว่าไม่

กาล แปลว่าเวลา

อกาลิโก แปลว่าไม่ขึ้นกับเวลา

เช่นสิ่งใดที่เป็นความจริงแน่ๆ เมื่อไรก็จริง ก็เป็นอกาลิโก เช่นเหล็กหนักกว่าน้ำ คนเกิดแล้วต้องตาย เป็นต้น

ธรรมะของพระพุทธเจ้า จะศึกษาเมื่อใดก็เป็นความจริง จึงเป็นอกาลิโก

วันนี้ส่งการบ้านว่าไม่ได้ทำการบ้าน

อยู่ทั้งวันแทบจะไม่ได้พูด

แต่ไปอยู่ที่สนามศุภชลาศัย เขามีกิจกรรมประเมินสุขภาพผู้สูงอายุกัน มีอธิบดีมาเป็นประธาน ดังนั้นใครอยู่แถวนั้น (รวมทั้งข้าพเจ้า) ก็ถูกเกณฑ์ให้ไปประเมินสภาพร่างกาย

ข้าพเจ้าประท้วงว่าหน้าตายังเหมือนอายุสามสิบเศษ จะเอาไปเป็นผู้สูงอายุใครจะเชื่อ เขาบอกว่าไม่ต้องคิดมาก ไปเสียดีๆ

อืมได้ตัวเลขสูงๆทั้งน้าน แรงบีบมือ ไขมัน อิอิ

เครื่องมันบอกว่าเราน้ำหนักเกินด้วย มันจะรู้ดีกว่าเราได้ยังไงนะ

มีอาจารย์นภดล เจ้าพ่อแห่งเวชกรรมสังคม ท่านมีพุงงดงาม ใครติงท่านก็ว่าภูมิฐาน ขืนผอมเดี๋ยวคนจะว่าเป็นเอดส์อีก (ร้อนตัวแบบนี้เพราะอะไรหนอ)ท่านบอกว่าท่านงามแล้ว ตัวผมก็สบายใจ ภรรยาผมก็ไม่เดือดร้อน คนอื่นจะวุ่นวายกับตัวเลขของผมทำไม (วะ)

อืมจริงนะท่านพี่

สวัสดีค่ะ

 ดีใจและภูมิใจกับลูกสาวนะคะ

 คุณตาจะเป็นคนที่ดีใจที่สุดมีหลานได้ดั่งใจ

และขอชื่นชมคุณหมอที่ปล่อยให้ลูกตัดสินใจเอง

นี่หละค่ะผลของการทำดี...จะได้เจอแต่สิ่งที่ดีๆ

และนี่ก็เป็นอีกกิจกรรมที่ดีๆ...

การที่ลูกเป็นมะเร็ง...ทุกข์ใจมากๆ

เราจะมาพูดคุยแลกเปลี่ยน...แบ่งปันความทุกข์ของกัน

ได้ระบาย มีคนรับฟัง...

ถึง พี่น้อย

อาจารย์ตอบให้แล้วนะครับ

เรียนอาจารย์สาโรจน์

อายุนั้นเป็นสิ่งที่เป็นความจริงแน่ๆ สามารถพิสูจน์ได้ครับ ^^

ส่งการบ้าน

ครบถ้วน Perfect as it is

ยืมคำอาจารย์ประพนธ์ มาใช้นะครับ

ไม่ได้เข้ามา 3 วัน

แต่ทำการบ้านครบถ้วน Perfect as it is เช่นกันค่ะ

เมื่อวานไปเข้ากลุ่มชมรมสีน้ำของโรงพยาบาลพุทธชินราชมา

ไม่น่าเชื่อเวลาผ่านไปเร็วมาก 3 ชั่วโมง

โดยที่เรารู้สึกว่ามีสมาธินิ่งกับการวาดรูประบายสีน้ำ

พาลูก 2 คนไปด้วย เด็กๆ ก็นิ่งกับการระบายสีเช่นเดียวกัน

ส่วนพ่อของลูกนั่งชมบรรยากาศรอบข้าง

เมื่อวานจึงเป็นอีกวันหนึ่งของครอบครัว

ที่ทุกคนมีความสุข

แวะมาส่งการบ้าน ครับ

วันนี้ไปกวาดขยะที่วัด

แต่ขยะที่บ้าน และขยะในใจยังไม่ได้รับการดำเนินการ

เป็นอีกวันที่รับรู้ และรู้จักตนเองได้ดีขึ้น

เชื่อเหลือเกินว่า การรู้จักตัวตน เป็นเบื้องต้นจริงๆ สำหรับเป้าหมายทั้งทางโลก และทางธรรม

ใกล้เวลาทบทวนโครงการแล้วนะครับอาจารย์และสมาชิกทุกท่าน

รายงานเช่นกันครับ

เมื่อวานเจอขยะปริมาณพอสมควร แต่ดูแล้วหากเก็บคงจะเบียดเบียนตัวเอง

จึงลองทำเฉยๆ รู้สึกไม่ค่อยดีนักแต่ก็ แค่รู้

สวัสดีครีบ

ก่อนอื่นต้องขอคุณอาจารย์สาโรจน์ที่ให้ความหมายเพิ่มเติมในเรื่องคำว่า อกาลิโก วันนี้ขอแลกเปลี่ยนการเก็บขยะเมื่อวันเสาร์ขี่จักรยานไปตลาดไปเจอขยะเกลื่อนถนน พิจารณาตามเหตุแล้วก็คือถังขยะใบเล็กเกิน ขยะล้นสุนัขขุดคุ้ย ผมเก็บได้เฉพาะบริเวณรอบๆ ถังถ้าเก็บหมดรับรองอดอหารเช้าแน่นอน เลยคิตต่อไปการก้ปัญหาอะไรบางอย่างต้องแก้ที่ต้นเหตุจริงๆ ครับ

สวัสดีครับ

อ่านบันทึกของคุณเอพาลูกเข้าร่วมชมรมสีน้ำของโรงพยาบาลพุทธชินราช ขอชื่นชมว่า โอ้ ดี ครับ หากิจกรมให้ครอบครัวได้ดี มี่อะไรดีๆ ชวนมั่งนะขอรับ แค่ชวนก็ดีใจแล้ว เพราะว่าคุณชวน นะหลีกภัย (ภัยทางโลก)

ไม่ได้ตั้งใจจะไปครับ พี่น้อย แต่พอไปแล้ว โอ้ดีจริงๆ แต่คนเขียนไม่ใช่ผมนะ

บรรยากาศดี สงบ ไม่ร้อน เห็นแววศิลปินของภรรยา และลูก

หาขยะให้เจอก็เป็นสุขครับ

สวัสดีครับ

อยากเห็นรูปคุณแมวยักษ์จังเลย แมวยักษ์คงหมายถึงแมวตัวใหญ่ใช่มั๊ยครับ

วันนี้คุณสามารถชวนคุยเรื่อง โอ้ดี ว่าจะขยายออกไปอย่างไรดี

พอจะสรุปกันได้ว่า "โอ้ดี" นี่ก็ทำต่อไป

แต่ลองปรึกษาให้ webmaster ของ GOTOKNOW ให้ช่วยตั้งบล๊อก ที่จะให้ทุกคนที่ผ่านมาช่วยเขียนสิ่งดีที่ทำ โดยให้ปรากฏอยู่ที่หน้าแรกตลอดเวลา เพื่อให้เรื่องความดีของทุกคนรวมกันไว้ เพื่อให้ผู้ที่ผ่านเข้ามาได้เห็นสิ่งดีที่หลากหลาย อาจจะเกิดแรงบันดาลใจที่จะทำดีต่อกันไป ให้เกิดความดีทั่วแผ่นดิน อย่างที่อ.ประเวศ วะสี ให้ความคิดไว้

ผมรับจะลองทาบทามครับ

แวะมาส่งการบ้าน เรื่องหาสมาชิกเพิ่ม ผมคิดออกหลายคนแล้วครับ ผมว่าต้องช่วยกัน list รายชื่อไว้เยอะๆ ช่วยกันเชิญ ทำแบบ amway น่ะครับ แต่อันนี้เป็นการมอบสิ่งที่ดีจากหัวใจ ผ่านการทดลองปฏิบัติมาแล้วด้วย ขณะขียนจิตอกุศลโผล่มาตลอดครับ การทำดี หรือระลึกถึงการทำดี "ผม"ว่า ก็ใช้เป็นวิหารธรรมที่ดีอย่างหนึ่งนะครับ เคารพอาจารย์เสมอ แต่ถ้าเผลอคิดไม่ดี ก็กราบขออโหสิกรรมด้วยนะครับ

รักอาจารย์ พี่น้อย คุณเพ็ญศรี เสมอมา และเสมอไปครับ

Goog morning to everybody

มันเป็นความอยากของเรา ที่จะชวนคนมาเล่าเรื่องการทำความดี แต่ก็เป็นวิธีการหนึ่งและเวที่หนึ่งที่เป็นพื้นที่สีขาว สำหรับผู้มีจิตที่เป็นกุศล มาแลกเปลี่ยนแล้วเกิดความสบายใจ นำไปสู่สัญญาของการทำความดีตลอดไป

ไม่เคย ร้องขอรักตอบ ไม่เคยเรียกร้องสิ่งใด เพียงเธอรับรู้ถึงความห่วงใย สิ่งนั้นมันมากเกินพอ สำหรับสมาชิก โอ้ ดี ครับทุกท่าน ทุกคน เอวัง

Good morning

แวะมาคุยตอนเช้า เกี่ยวกับแรงบันดาลใจทำความดี

พอดีผมหยิบหนังสือเก่าๆ ของท่านพุทธทาสภิกขุมาอ่าน ชื่อหนังสือ แก่นพุทธศาสน์ เป็นหนังสือที่ได้รับรางวัลชนะเลิศจากองค์การยูเนสโกแห่งสหประชาชาติ หนังสือถูกถอดความมาจาก ธรรมกถาในโอกาสพิเศษ ณ ชุมนุมศึกษาพุทธธรรม(ศิริราช) ในอุปการะของคณะแพทย์ศาสตร์และศิริราชพยาบาล มหาวิทยาแพทย์ศาสตร์ ครั้งแรกวันที่ 17 ธันวาคม 2504 ครั้งที่สอง วันที่ 7 มกราคม 2505 ครั้งที่ 3 วันที่ 21 มกราคม 2505 เนื้อหาในหนังสือที่ท่านแสดงธรรมเกี่ยวกับหลักพุทธธรรม อ่านหนังสือเล่มนี้ทำให้นึกย้อนกลับไปเมื่อปี2528 ตัวเองได้ไปสมัครเข้าชมรมพุทธศาสนาของศิริราช และได้ไปเห็นหนังสือของท่านจำนวนมากแต่ด้วยความเป็นวัยรุ่น วัยแห่งความวุ่น ไม่ใช่ความว่าง มันทำให้เราห่างไกลกับสิ่งดีๆ เป็นอย่างมาก แต่สิ่งที่เคยสัมผัสมันเหมือนกับมีภาพแห่งความทรงจำบางส่วนที่ดีไว้ ทำให้ผมเห็นหนังสือหรืออะไรที่เกี่ยวกับตัวท่านพุทธทาสภิกขุ ทำให้ผมมีแรงบันดาลใจ ทำความดี และอยากสนับสนุนแนวคิดคุณเอและอาจารย์ ในการชวนคนเข้ามาเล่าและแลกเปลี่ยนเกี่ยวกับการทำความดี ซึ่งอาจจะเรื่มเป็นชุมนุมก่อน ที่ใช้คำว่าชุมนุมตัวผมเองหมายถึง กลุ่มคนที่มีจริตที่คล้ายๆ มุ่งหวังในสิ่งที่เป็นเป้าหมายเดียวกัน ผมว่าทำไปเถอะอะไรที่ว่าดี ท้ายสุดม้นก็ดี

ดีค่ะ

ชวนสมาชิกมาเข้าชมรม โอ้ดีเยอะๆ

มาสร้างพลัง สร้างสรรค์สังคม

อย่างน้อย วันไหนหลุด มีคนมาเตือน มาติง ก็เป็นเรื่องที่ดี

เพราะบางครั้งเราก็ไม่รู้ตัว เผลอตัวให้อารมภ์พาไปบ่อยๆ

มารู้ตัวอีกครั้ง ก็ทำให้คนอื่นเจ็บช้ำใจจากคำพูด การกระทำ

ไม่ดีเลย

ความดีที่กำหนดไว้ Perfect as it is ตามเคยค่ะ

รูปแมวยักษ์ที่คุณไพทูลอยากเห็น ต้องรอหน่อยค่ะ

เนื่องจากยังไม่หารูปที่ดูแล้วเหมือนแมวได้เลย

สวัสดีครับ

วันนี้ขอแลกเปลี่ยนกับกิจกรรมการตรงต่อเวลา ที่ตรงกันข้ามกับตรงต่อเวลาคือไม่ตรงต่อเวลา ที่ทำงานของผมมักมีปัญหาคนไม่ตรงต่อเวลาต่อเวลาการทำงานที่เป็นเวลาราชการเท่าใดนัก เนื่องจากเหตุผลใดๆ ไม่ทราบแต่พยายามคิดเชิงบวกกับตัวเขาแต่ท้ายสุดตัวไม่ตรงต่อเวลาเป็นปัญหาต่อการบริการ ซึ่งจะหลุดให้เห็นถึงอุบัติการณืความเสี่ยงเป็นประจำ ทุกคนในหน่วยงานก็พูดแต่เรื่องเดิม พยายามพูดหาทางแก้ไข กฏระเบียบอกมามาค่อนข้างมากแต่ก็ทำไม่ได้ เนื่องจากส่วนหนึ่งยังไม่ได้สัญญาใจร่วมกัน นั่นเอง กำลังคิดรูปแบบอยู่ว่าจะทำอย่างไรดี ที่จะขยายกิจกรรมโอ้ดี ครับเข้ามาในหน่วยงานตัวเองอย่างเป็นรูปธรรม

เรื่องกิจกรรมตรงเวลาในคนทำงานเป็นเรื่องสำคัญมาก

แต่ทุกที่มีปัญหาว่ามีเจ้าหน้าที่บางคนที่มักมาสายบ่อยๆ ไม่ตรงเวลา

การพูดคุย แก้ปัญหา กันเองในคนกลุ่มนี้ บ่อยครั้งพบว่าไม่สามารถแก้ปัญหาได้

พยายามคิดในทางบวกว่า เค้าอาจ มีปัญหา ภาระ การรับรู้ไม่ดี เป็นคนเฉื่อยอย่างนี้เอง ... อื่นๆอีกมากมาย .... ที่ทำให้ไม่สามารถมาทำงานได้ตรงเวลา

ผลกระทบก็เหมือนที่คุณไพทูลบอก คือระบบทำงานรวน ผู้รับบริการรอนาน ผู้ร่วมงานเครียด

เคยคิดว่าทำไมระบบเอกชนสามารถทำให้คนมาทำงานตรงเวลาได้

แต่ระบบรัฐบาล ทำไม่ได้ (มองโลกแง่ร้ายไปหรือเปล่า)

ดีค่ะ ที่คุณไพทูลคิดรูปแบบขยายกิจกรรมโอ้ดี เข้าในหน่วยงานตัวเอง

ผลเป็นอย่างไร อย่าลืมแบ่งปันข้อมูลด้วยนะคะ

ตอบคุณสามารถก่อน ว่าอโหสิครับ (สำหรับอดีตแต่ไม่ทราบว่าเรื่องอะไรตอนไหน, สำหรับอนาคตและปัจจุบันด้วย อดหสิไว้ก่อนเลย ดังนั้นจัดการได้เต็มที่ครับ)(จะเรียกว่าอโหสิหรือปวารณาจะเหมาะกว่ากัน)

สำหรับคุณแมวยักษ์ ขอชื่นชมมากที่ทำดีได้อย่างสม่ำเสมอ สาธุ

คุณไพทูลนั้นนับว่าโชคดีที่ได้อ่านของท่านพุทธทาส ผมเองเคยได้ฟังเทศน์จากท่านที่ศิริราชครั้งหนึ่ง ครั้งนั้นท่านพูดคำว่า เมตตา ปัญญา ขันติ อีกครั้งหนึ่งไปสวนโมกข์ มีเพื่อนผมคนหนึ่งชื่อสุพจน์ เขาอ่านหนังสือของท่านแล้วเกิดความเห็นแย้งว่าท่านพุทธทาสน่าจะผิด ก็เอาไปเรียนถามท่าน ท่านบอกว่าจำไม่ได้ แต่ถ้าสุพจน์เก็บคำมาถูกต้อง ท่านก็อาจจะผิดจริงๆ ครั้งนั้นเป็นบทเรียนเลยว่า สำหรับท่านที่ยิ่งใหญ่ในธรรม แม้จะมีลูกหนูตัวน้อยๆ ท้วง ท่านก็รับฟัง

ที่คุณไพทูลจะนำ โอ้ดี เข้าในหน่วยงานนั้น ผมเองยังนึกไม่ออกเหมือนกันว่าทำอย่างไรจึงจะ (แนบ)เนียน เรื่องแปลกๆแบบนี้ต้องระดับคุณสามารถเสียแล้วครับ ท่านคิดเรื่องแปลกๆ ได้เก่งมาก

ฝากบอกพี่น้อง วันศุกร์ที่ 22 พค นี้ ข้าพเจ้าอยู่ที่ กทม. เรื่องลูกตามเคย มีเรื่องฝากพิจารณาคือ

1. ฝ่ายการเงินขอให้เวลาเราสองรุ่น รุ่นละ 1 วัน ให้ช่วยกันคิดโปรแกรมหน่อยครับ เป้าหมายคือการสร้างความกลมเกลียวให้เกิดขึ้น (เรื่องงานเขาเก่งอยู่แล้ว) จะเอาที่เราเคยถอดรหัสความรู้คุณพนิดา มาให้เขาอ่านกันก่อนดีไหม?

2. เรื่องที่ศูนย์เขต 9 จะจัดการนำเสนอผลงาน ผมจะเอาเรื่องของเราส่งเข้าไป คืนนี้ว่าจะเขียน munuscript แล้วจะเมลล์ให้แวน เช้าพรุ่งนี้ ลองช่วยกันปรับแก้ไขหน่อย

3. ทาง รพช แห่งหนึ่ง (คงทราบแห่งกันแล้ว) ที่จะมาให้เราจัดกิจกรรมวันที่ 1-3 กค นั้น ทางรพ ได้พิจารณาอย่างรอบคอบแล้วเห็นว่าสมควรไปจัดที่ชะอำ จึงขอตัวผมไปคนเดียว จึงเรียนมาเพื่อทราบ (ไม่รู้ว่าเป็นข่าวดีหรือข่าวร้ายสำหรับน้อยและเอ แต่เป็นข่าวดีสำหรับคนที่บ้านแน่ๆ)

สวัสดีครับ

สวัสดีครับอาจารย์

ขอแลกเปลี่ยนกับอาจารย์ดังนี้ครับ

1.เห็นด้วยกับการนำข้อความการถอดรหัสความรู้จากพี่พนิดามาแลกเปลี่ยนอาจเล่าเรื่องแบบ story telling โดยให้คนที่ปลุกเร้าอารมณ์เก่งๆ ในการเรียบเรียงข้อความเป็นร้อยแก้วที่มีความสละสลวยหรือถ้าเก่งสุดๆ เป็นกลอนประตู หน้าต่างไปเลย ไม่ได้เว่อร์นะครับ แต่มันพุ่งเหมือนน้ำพุ ครับ

2.ข้อ 2 ศูนย์เขต 9 อาจารย์ส่งทาง email นะครับ

3.1-3 กรกฏาคม 2552 สึนามิยังไม่มา ข่าวว่าจะมีมา วันที่ 22 ก.ค 2552 เวลาประมาณบ่ายๆ แสดงว่าคลื่นลมยังปกติ เคลียร์ดีๆ ก็ยังมีหวังเห็นทะเล สวยๆ ครับ

แค่นี้ก่อนนะครับ ลูกชายคนโต อ้อนว่า....ผมง่วงแล้วครับ

Good night.

อาจารย์สาโรจน์กล่าวว่า

"ยังนึกไม่ออกเหมือนกันว่าทำอย่างไรจึงจะ (แนบ)เนียน เรื่องแปลกๆแบบนี้ต้องระดับคุณสามารถเสียแล้วครับ ท่านคิดเรื่องแปลกๆ ได้เก่งมาก"

จอมมาร Black กล่าวอ้างอิงจากอาจารย์ปู่ว่า

"ยิ่งคิดยิ่งไม่รู้ (เพราะตัวกูมันเกิด)

ต้องหยุดคิดถึงจะรู้ (หัดฟังบ้าง)

แต่ก็ต้องอาศัยความคิดนั่นแหละถึงจะรู้(อย่าไปห้ามความคิด) "

สามหนุ่ม สามมุม (อาจารญ์สาโรจน์ คุณไพทูล คุณสามารถ) คุยเรื่องงานกันไป

ส่วนแมวยักษ์มีหน้าที่ทำกิจกรรม ที่กำหนด 4ข้อ ไปเรื่อยๆ

แล้วก็พบว่าจากวันแรกๆของกิจกรรมทำดี ผ่านมาถึงปัจจุบัน

สิ่งกระตุ้นเร้า หรือจิตสำนึกที่คอยเตือนว่า

ยิ้มให้คนที่เดินผ่าน ไม่ทำหน้าเฉยเมย (อย่างที่เคยทำ)

ชื่นชมผู้ร่วมงานเมื่อเค้าทำดี หรือ ประทับใจ

เก็บขยะ

ตรงเวลา

แมวยักษ์กลับพบว่า เมื่อเวลาผ่านไป ผ่านไป และผ่านไป

จนเกิดเป็นความเคยชิน

ตัวตนก็เริ่มเข้ามา

ที่ฝึกว่าต้องยิ้ม ชื่นชม เก็บขยะ (ยกเว้นตรงเวลา เพราะเป็นคนตรงเวลาอยู่แล้ว)

ก็เริ่มกลับมาเป็นคนเดิม ที่เมื่อเจอคนที่ไม่อยากคุยก็ทำไม่เห็น เรื่องจะให้ชื่นชมคนยากเหลือเกิน เพราะเราดีกว่าเขาตั้งเยอะ เฮ้อ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

จึงคิดว่า ทำอย่างไร ถึงจะมีการกระตุ้นการทำดีต่อเนื่อง

ให้เกิดความยั่งยืน สืบไป... สืบไป...

คุณแมวยักษ์ครับ

ผมคิดว่าอย่าต้องฝืนเลยครับ หากยิ้มไม่ออก ถ้ายิ้มแล้วไม่มีความสุขแต่ต้องยิ้มนั้น จะเบียดเบียนตัวเองนะครับ

ชื่นชมคนอื่นนั้น แม้เราจะดีกว่าเขาอยู่ แต่ในบางสิ่งที่เขาดูดีขึ้นกว่าเดิม แม้จะไม่เท่าเรา หากชื่นชมเขาได้ก็จะเป็นการดีนะครับ อันนี้ลองฝืนสักนิดๆ จะได้ช่วยให้คนถูกชื่นชมมีความสุขด้วย (เพราะเขาคงยังหวั่นไหวในโลกธรรม)

แมวยักษ์สู้ ๆ

จอมมารดำครับ

ผมชักเห็นว่าจอมมารทำท่าจะกู่ไม่ค่อยกลับแล้ว อย่าลืมทางสายกลางนะครับ เรื่องที่ต้องคิดก็ต้องคิดครับ เพราะเรื่องรอบตัวเรามีมากมายก่ายกอง หากจะเล่นทางแบบไม่คิด ไม่รู้สึกเสียทั้งหมดอาจจะไปไม่รอดนะครับ

เอ้อ คุณไพทูลไปเก็บขยะในตลาดเลยเหรอครับ ก้าวหน้ากว่าที่จอมมารไปกวาดวัดเสียอีก

กิจกรรมวันนี้ผมไม่ได้ทำเลย แต่ไปทานอาหารมื้อละหลายพันบาท (แม้จะมีเจ้าภาพเลี้ยง คือแมวยักษ์ อิอิ) แต่เสียดายตังจัง และเป็นคุณค่าปลอม แต่คนอื่นต้องการ (บอกว่านานๆ ครั้ง นานนี่คือแทบทุกวัน)เอาเงินนี้ไปทำประโยชน์ช่วยคนได้มากกว่านี้ตั้งเยอะ

ไม่ใช่ห้ามไม่ให้คิดครับ อาจารย์ เพราะอย่างไรเราก็ไม่สามารถห้ามความคิดได้อยู่แล้ว ได้แต่เพียงรู้ทันเท่านั้น

และถ้าเราไม่รู้ทันความคิด เมื่อนั้นเราก็จะไม่สามารถรับฟังความคิดคนอื่นได้จริง

แค่รู้ทัน แล้วจะได้ความรู้มือหนึ่ง (ไม่ตกร่อง หรือติดกับดัก)

หรือบางทีเขาเรียกว่าความคิดแนวข้าง หรือถ้าบังอาจเถียงก็ถูกเรียกว่าข้างๆ คูๆ ^^

สวัสดีครับ

เล่าเรื่องวันเปิดเทอมของลูกชาย

ประโยคเหล่านี้สมัยผมเป็นเด้ก จะได้ยินเสมอตอนเปิดเทอม หนังสือเก่าๆ ใช้ดีๆ จะได้เก็บไว้ให้น้อง เสื้อผ้าซื้อเพิ่มบางตัว ใช้ตัวเก่าของพี่ยังใส่ได้ ของที่ไม่สมควรซื้อ อย่าพึ่งซื้อ ตอนนั้นไม่รู้หรอกว่าพ่อแม่สอนให้ประหยัดรู้ๆ ก็รู้เพียงแค่รับรู้เพียงคำพูด...วันเปิดเทอมวันแรก เด็กส่วนใหญ่จะใส่เสื้อผ้าใหม่ ใช้กระเป๋า รองเท้าใหม่ วันเปิดเทอมวันแรกทำให้ทบทวนอะไรที่เกี่ยวกับการประหยัดและการแบ่งปันได้หลายอย่าง กลับบ้านตอนเย็นเห็นน้องชุดเหลือง(พนักงานผู้ช่วยเหลือผู้ป่วย)นั่งอยู่หน้าบ้าน สอบถามภรรยาว่าน้องมาทำไม ภรรยาตอบว่า ชวนน้องมาบ้านเพื่อที่จะให้เสื้อผ้า ของใช้อุปกรณ์เกี่ยวกับการเรียน เสื้อผ้าเก่าให้ลูกชายและหลานๆ ของน้องไปใช้ ตรงใจผมพอดี ทำให้ผมต้องไปค้นตู้เสื้อผ้าของที่เก็บไว้บริจาคให้น้องขนกลับบ้านไปแจกจ่ายเผื่อได้ประโยชน์มากว่าอยู่กับเรา หนึ่งในนั้นที่ได้ทำ ก็คงกิจกรรม โอ้ดี ครับนี่แหละ ที่ทำให้เราคิดตลอดว่าจะทำความดีอะไร บ้าง พอมีเรื่องใกล้ตัวเรื่องเปิดเทอม ก็เลยนึกถึงเรื่องใกล้ตัว ให้ในสิ่งที่เขาต้องการ ถึงมันไม่มีสนนราคาเท่าไหร่ แต่มันก็มากด้วยความหมาย ของคำว่าให้ ครับ

รายงานอย่างรุ่มร้อน และเร่งรีบ

ตอนนี้ วิหารธรรมทั้ง 4 ข้อหายเกลี้ยงเลยครับ

"จิตสับปลับ ยอกย้อน ซับซ้อนเงื่อน

จิตลืมเลือน วิหารธรรม จิตอับแสง

จิตโรยรา ลืมที่อยู่ หมดเรี่ยวแรง

จิตกวัดแกว่ง หาที่ชอบ ไม่ถูกธรรม"

คนดีทำดีง่าย (แต่มักไปติดดี บางคนมองคนอื่นชั่วไปเลย)

คนชั่วทำชั่วง่าย (แต่เมื่อไหร่พวกนี้พบทางสว่าง ก็ควรให้กำลังใจเขานะครับ)

ผมยังอยู่กับสมมติได้ครับอาจารย์

ยังไม่หลุดโลก จนกู่ไม่กลับ ยังอยากดี ติดดี และอยากให้คนอื่นดี สังคมดี ครับ

ชื่นชมคุณน้อยมากๆเลยครับ

ตอนผมเป็นเด็กมีพี่น้องหลายคน เวลาจะใช้ของเก่าที่พี่ๆใช้แล้ว รู้สึกอายเพื่อนมาก แต่ปัจจุบันความผิดๆ แบบนั้น ควรจะหมดไปแล้วจากประเทศไทยนะครับ

วันนี้จะไม่มีคอมใช้ที่บ้าน จึงมาเขียนในที่ทำงานเสียเลย

วันนี้เก็บขยะได้อย่างเต็มอกเต็มใจ

ชื่นชมในใจกับสมาชิกที่สอบไปเรียนต่อปริญญาโทได้

มาถึงที่ทำงานช้ากว่าเวลาราชการ แต่ทำงานมากกว่าเวลาราชการ เพราะทำที่บ้าน

วิหารธรรมของผมคือไม่คิดครับ

พอหลุดจึงจับได้ง่าย

จับได้ง่ายว่าหลุดบ่อยมาก จึงได้ฝึกเยอะ

รู้ตัวเร็วขึ้น

สวัสดีครับ

ขอชื่นชมสมาชิกเช่นเดียวกับอาจารย์ที่สอบไปเรียนปริญญาโทได้

เมื่อเติมคุณค่าในตัวเอง หน่วยงาน สังคม ประเทศชาติก็เฮงๆๆๆๆๆๆ เพราะอะไรที่ว่าดี มันก็ โอ้ ดี ขอรับ

อ่านบันทึกของคุณเอ ถ้าเข้าใจก็เก็บขยะในใจ ทิ้งทีละชิ้น ครับ

แวะมาส่งการบ้านครับ

ดีใจที่มีวันนี้ครับ

วันที่ยังมีโอกาสทำดี แต่ก็ยังมีโอกาสทำชั่ว ถ้าขาดสติ

ฝากไว้ให้คิดครับ

โอดี ทำดีอย่างมีสติ

มีความต่อเนื่อง

มีความรัก(ฉันทะ)

มีความเพียร มีเพื่อนช่วยให้กำลังใจให้เกิดความเพียร

มีการทบทวนเป็นระยะ

สวัสดีครับ

ขอแลกเปลี่ยนประเด็นเกี่ยวกับตรงต่อเวลา

เหตุการณ์เกิดขึ้นจริง ในที่ทำงาน

น้องติ๊ก....พี่จิตรค่ะ พรุ่งนี้ติ๊กขอมาทำงาน Late หน่อยนะคะ...(อธิบายต่อด้วยเหตุผลอยู่ที่คนพูด)

พี่จิตร...ติ๊กพรุ่งนี้วันอังคารคนไข้เยอะนะ ทีมที่มีอยู่จะทำไม่ทันนะ

น้องติ๊ก...เออน่า...เดี๋ยวติ๊กมาชดเชยให้วันหลัง

พี่จิตร...ไม่ได้หรอกคนอื่นๆ ถ้าเขาไม่คิดอย่างติ๊กจะยุ่งยาก อีกอย่างหนึ่งพี่ว่ากระทบกับงานแน่นอน

น้องติ๊ก...(สังเกตอาการชักมีอารมณ์ต่อรองไม่ได้) ไม่เป็นไรถ้าอย่างนั้นทุกคนก็ตรงเวลาให้หมดทุกคนก็แล้วกัน ติ๊กไม่ขอล๋ะ..

ไพทูล(ผู้แอบฟัง) เลยสรุปคนเดียวระหว่างสองคนสนทนาแค่คนขอไม่ตรงต่อเวลาก็ยุ่งแล้ว ชอบพี่จิตรตรงที่เอางาน เอาผู้รับบริการเป็นที่ตั้ง ตรงต่อหน้าที่ที่มีอยู่ ตรงต่อเวลาก็จะมาเองหรือเปล่า? ผู้ใดก็ได้ช่วยตอบที...

ไม่ได้เข้ามาหลายวันค่ะ

กำลังงุนงง สับสน

ว่าบล๊อกของเรา จะวนเวียนเข้ามาบันทึกอย่างนี้เหรอ

หรือว่า ช่วงนี้ทำอย่างนี้ไปก่อน

แล้วอนาคตค่อยว่ากัน

อย่างไรก็ตาม ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ก็ดีค่ะ ได้ฝึกบันทึก

แต่ก็ย้อนกลับไปคำถามเดิมว่า ... อีกนานหรือเปล่า

คุณแมวยักษ์ครับ

ผมยังมีความเห็นว่าการบันทึกนี้ยังน่าจะเอาไว้ก่อน เพราะเป็นหนทางที่จะรายงานผลการทำดีของเรา จะเห็นว่าในตอนหลังๆนี้ การฝืนเก็บขยะกลายเป็นสิ่งที่ทำได้ง่ายขึ้น เมื่อใดเจอก็เก็บ เก็บมากกว่า ODแล้ว จึงยังเป็นช่องทางให้กำลังใจกันและกันนะครับ (หุหุ คิดอยู่คนเดียวหรือเปล่า) อีกอย่างหนึ่งเป็นการลองพิสูจน์ทฤษฎี 21 วันของคุณเอด้วย

วันนี้ผมมาบันทึกอยู่ที่ กทม ด้วยภารกิจลูกอีกตามเคย (ขยาย กทม) เมื่อกลางวันเราได้ร่วมทานอาหารกลางวันโดยอ้างโอกาสที่สมาชิกเราได้ไปเรียนปริญญาโท ในวงตั้งอกตั้งใจกินเป็นอย่างยิ่ง การคุยทิ้งกติกาสุนทรียสนทนาไปเกือบสิ้นเชิง (อาจจะเพราะสภาพโต๊ะไม่อำนวย..แก้ตัว) การคุยก็ไม่ได้อยู่ในประเด็นของการไปเรียนปริญญาโทสัก 99 เปอร์เซนต์ คือคุยเรื่องอื่นนั่นเอง

ระหว่างการเดินกลับ คุรเอ เริ่มเสนอไอเดียใหม่ที่จะทำให้การสื่อสารดีขึ้น นั่นคือการใช้ Hi5 ผมไม่เคยใช้ก็บอกคุณเอว่า ชื่อเสียงของมันตอนต้นไม่ค่อยจะดี คุณเอบอกว่าแล้วแต่จะใช้ต่างหาก ขนาดเด็ก ป4ยังเล่นได้ นับประสาอะไรกับพวกเรา และการเปิดกว้างอาจจะทำให้มีคนอื่นเข้ามาแจมด้วยได้ง่ายขึ้นด้วย

คุณไพทูลขอรับ

ชื่อจิตร และ ติ๊ก นี่คงจะเป็นนามแฝงใช่ไหมครับ?

คำตอบคือ สาเหตุที่ติ๊กอธิบายเหตุของการขอมาสายนั้น ยังไม่ใช่ช่องที่ 1 ของจิตร

แต่หากตอบเท่านี้คุณไพทูลก็ยังไม่หายคับข้องใจ

ขอตอบว่าว่าคุณจิตรในขณะนั้น ดี ที่คิดถึงผู้รับบริการ แต่อาจจะไม่ดี ที่ไม่เห็นความจำเป็นของคุณติ๊ก คุณติ๊กในขณะนั้น มีดี ที่คิดจะมาทำงานชดใช้ แต่อาจจะไม่ดี ที่ไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องช่วยกันบริการคนไข้

สรุปคือ ดี ไม่ดี เป็นเรื่องสัมพัทธ์ ขึ้นกับมุมมองของแต่ละคนในขณะนั้นๆ ส่วนคุณไพทูลผู้แอบฟัง (อาจจะไม่ดี, หรือดีก็ได้ที่เมื่อมีเสียงเข้ามาก็มีสติรับฟังและคิดต่อ)หากจะเอาคำตัดสินแบบฟันธง อาจจะไม่ได้เหมือนกัน

อ่านไปอ่านมารู้สึกเหมือนไม่ได้ตอบจังเลย

คำถามยากๆ อย่างนี้ต้องระดับคุณสามารถเสียแล้วสิครับ

คุณสามารถครับ

ข้าเจ้าปล่อยให้ท่านหมกมุ่นกับการพยายามแต่งกลอนมาหลายวัน

(อิอิ บางอันก็เพราะ, อิอิ.....)

ดูจะเอาจริงจังมากไปหรือเปล่า ขนาดตอนทานอาหารกลางวันยังแต่ง

ยกเว้นมีจุดประสงค์บางอย่างอยู่ในการแต่งกลอน เช่นเตรียมเขียนไว้จีบสาวเป็นต้น (ศีลข้อ 4 ของข้าเจ้าชักคลอนแคลน)

แต่หากต้องการสื่อความแล้วภาษาร้อยแก้วจะได้ผลมากกว่าไหม

คนที่เขียนร้อยกรองแล้วดีมากคือสุนทรภู่ (เพราะไม่เคยเห็นร้อยแก้วของท่านเลย)

มีคำถามของคุณไพทูล ลองตอบดูหน่อยนะครับ

จาก

หลวงกุมารอ้วนพี

ที่แต่งนั้นเพราะสภาวะมันพาไปครับ และใช้เป็นวิหารธรรมด้วยครับ (พลิกอกุศล คือ ความฟุ้ง ให้เป็นกุศล คือที่อยู่ของจิต)

แล้วกลัวลืมสภาวะนั้นครับ เขียนไปเสร็จก็จำอะไรไม่ได้แล้วครับ

ที่กลัวลืม เพราะจะเก็บไว้สอนตัวเองด้วยครับ เขียนอย่างนี้ลองไปใช้จีบสาวแมวยักษ์ดูแล้วครับ ปรากฏว่าไม่ได้ผล เธออ่านแล้วเบือนหน้าหนีเลยครับ

มีคนเดียวที่ทนผมได้คือคุณซวงครับ

เขียนนี่ตั้งใจให้คุณซวงช่วยตักเตือนสภาวะขณะนั้นๆ ครับ

เขียนๆ ไปนี่ก็ด้วยแรงขุ่นเคืองใจในตอนแรกนะครับ แต่เราพลิกเป็นกุศลทำให้เกิด วิริยะ คือ กำลังในการเขียนออกมาได้

หลังจากไม่มีความคิด (ติดเพ่งน่ะครับ ช่วงนี้)เกิดมาหลายวันและครับ

ย้ำอีกครั้งครับ ต้องเห็นเองด้วยใจเป็นกลางและตั้งมั่นจริงๆ จึงจะได้รู้ และรู้ได้ครับ

สวัสดีครับ

ขอบคุณอาจารย์ให้ข้อคิดเห็นกับการตรงเวลา(ตัวละครคุณจิตรกับคุณต๊ก)ชอบคำว่าดี ไม่ดี เป็นเรื่องสัมพัทธ์ ขึ้นกับมุมมองของแต่ละคนในขณะนั้นๆ ผมว่าเวลาจะพิจารณาอะไรดีไม่ดี data และ information ต้องมากพอ รู้เพียงใบไม้เพียงกำมือเดียวแล้วไปตัดสินใบไม้ทั้งป่า คงไม่ถูก(แฮ่ๆ..... ความหมายถูกต้องหรือเปล่าไม่ทราบ คุณเอช่วยตอบที)

ระยะหลังเห็นอาจารย์กับเอแลกเปลี่ยนเชิงธรรมะค่อนข้างมากเหมือนกัน ระวังกลายเป็นลานสนทนาธรรมนะครับ ไม่ได้ว่าไม่ดีนะครับ แต่ว่า...โอ้ ดี ...ครับ ระวังคนอ่านเข้าใจว่าหลวงพี่ คุย กับหลวงพ่อ นะครับ ส่วน ฆราวาสอย่างผม จะคอยติดตามชมผลงานการสนทนาธรรมต่อไป ยังย้ำว่า โอ้ดี ครับ......

ขอเรื่องจุลสารนิดหน่อยครับ ยังไม่มีใคร ส่งต้นฉบับมีคุณเอส่งคำคม มาให้ อ่านแล้วอยากทิ้งรองเท้าให้หมด จังเลย คิดเชิงบวก ลดอัตตาตัวเองได้..เยี่ยมจริงๆขอรับ..

ขอเป็น ment ที่ 100 ครับ

ฝนตกพอดี ช่วงนี้ อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย

ระวังสุขภาพนะครับ

อาทิตย์หน้าขออนุญาตไปเที่ยวภูเก็ตนะครับ

อาทิตย์ที่ผ่านมา

แมวยักษ์สติแตก แตกขนาดว่าระฆังเตือนสติของท่านติช นัท ฮันท์

ที่ตั้งไว้ให้ดังทุก 20 นาที ไว้ที่ทำงาน ยังไม่ได้ยินเลย

สาเหตุ จากอยู่ทำงานคนเดียว คนเดียว

พูดๆๆๆๆๆๆๆ ให้ข้อมูลๆๆๆๆๆๆ สอนๆๆๆๆๆๆๆ ลงนัดๆๆๆๆ งานทั้งหลาย

all in one ศรีทำได้ จึงมาอยู่ที่ตัวเองหมดทั้งอาทิตย์

อย่างที่บอกค่ะว่าสติแตก จิตตก

โมโหคนอื่น ไม่ดูตัวเองตอนนั้นว่ากำลังทำอะไร

จิตไม่อยู่กับปัจจุบัน

มารู้ตัวอีกทีก็ตอนเย็น คนไข้แล้วถามว่า "เหนื่อยไม๊"

จึงตอบป้าไปว่า ไม่เหนื่อยหรอกค่ะ วันนี้ป้าเป็นอย่างไรบ้าง

ป้าบอกว่าดีขึ้นเยอะเลย ทายข้าวได้ดีขึ้น น้ำหนักเริ่มขึ้นแล้ว

ขอบคุณคุณพยาบาลมากนะค่ะ

แล้วสติก็กลับเข้ามาว่า งานเราเป็นงานที่ให้บริการผู้ทุกข์ร้อน ป่วยไข้

เรากำลังทำตรงนี้อยู่นี่นา

แล้วจะมาเครียด ทุกข์ร้อนอะไร กับงานที่มากขึ้น

ผลที่ได้ เราทำดี ก็เป็นการช่วยเหลือผู้อื่น

พอเค้าดีขึ้น เราก็ดีใจไปด้วย

คงจะดีไม่น้อย ถ้าข้อที่ 5 ของโครงการ OD คลับ

จะเป็นการควบคุมอารมภ์ ไม่ให้กระเจิดกระเจิง เถิดเทิง สมาชิกเห็นด้วยหรือไม่ค่ะ

หรือจะยากไป วานผู้รู้ช่วยตอบที

ส่วน 4 ข้อ ที่เรากำหนดไว้ ช่วงนี้ หลุดอยู่ 1 ข้อที่ยังบกพร่อง

คือการชื่นชมคนอื่น (ด้วยความจริงใจ)

แล้วจะพยายามปรับปรุงตัวใหม่ ค่ะ

สวัดีครับ อ่านข้อคิดเห็นคุณแมวเกี่ยวกับสติแตกกับงาน จริงๆ ครับ งานเข้ามากๆ ถ้าไม่ควบคุมอารมณ์ให้ดี ก็มีหลุดอยู่บ้าง ถามว่าดีมั้ย คงบอกว่าไม่ดี แต่ท้ายสุด....มีสติตามทันจิตที่มันรวดเร็วมากกว่าความเร็วแสง มีพลังงานมากกว่าสูตร E=mC2 ก็สุดยอดแล้วครับ เรียกว่าจอดเรือเทียบท่าพอดี หรือเปล่า นึกว่าตามอารมณ์ไม่ทัน เป็นเรือกระดาษไปเสียแล้ว

เรียนคุณแมวยักษ์ที่เคารพ และรักเป็นอย่างยิ่ง

อะไรเกิดก็ให้ รู้ ครับ

รู้เฉยๆ นี่แหละ

แล้วย้อนกลับมาดู ตัวชอบ ไม่ชอบ หรือเฉยๆ

ตัวไม่ชอบนี่ดูง่ายครับ ถ้าดูเป็น รู้ปุ๊บ ดับปั๊บครับ บางทีสัญญาหายให้เห็นต่อหน้าต่อตา

เราไม่สามารถบังคับจิตได้

เพราะธรรมชาติของจิต นั้น เหมือนสภาพของสิ่งอื่น

เช่นเดียวกับ เราไม่สามารถบังคับ หรือควบคุมแมวได้

หรือทำได้ก็ไม่ถาวร

แต่เราอาจฝึกแมวให้อึเป็นที่เป็นทางได้ครับ

เห็นด้วยกับคุณแมวยักษ์ครับ ที่เสนอเอาการควบคุมอารมณ์เป็นข้อใหม่ของเรา ท่านอื่นว่าไงครับผม

คุณสามารถนี่ท่าจะวอนเสียแล้ว อิอิ เคยบังอาจคิดจะควบคุมแมวเชียวหรือครับ

คุณน้อยครับ ผมยังไม่ได้เป็นหลวงพี่นา ก็คล้อยเคลิ้มตามคุณสามารถเขาไปแหละครับ

ผมเห็นด้วยครับอาจารย์ เพราะว่าผมนับถือ ลัทธิ แมวยักษ์

แต่อยากถามว่า การควบคุมอารมณ์ เหมือนหรือต่างกับการบังคับอารมณ์อย่างไร

อย่าลืมนะครับว่าเรามีหน้าที่"รู้" ไม่ได้หน้าที่บังคับ

ผมเห็นว่าการที่เรารู้จักตัวเอง จะนำไปสู่การควบคุมอารมณ์ได้ครับ

เรารู้แต่เขา แต่เรารู้เราน้อยมากครับ

คุณสามารถถามทำให้ผมเกิด งง ขึ้นมาจริงๆ ว่าควบคุมอารมณ์และบังคับอารมณ์เป็นอย่างไร ต่างกันไหม ? แต่จะเป็นอันใดก็จะรับไว้ไหมครับว่าเป็นอีกประการหนึ่งของเรา

ผมสังเกตว่าพอตามรู้สิ่งที่เกิดขึ้น มันจะหยุดลง คล้ายๆกับว่าทำอะไรอยู่แล้วถูกจับได้ อย่างเช่นในใจร้องเพลงอยู่ พอรู้ตัวก็จะหยุดลง

บางคนบอกว่าเราคิดได้ทีละเรื่อง แต่ผมเองรู้สึกเหมือนมีใจสองระดับ ระดับที่หนึ่งกำลังคิดอะไรต่ออะไรอยู่ อีกระดับหนึ่ง (ระดับที่สอง)กำลังร้องเพลง (โดยไม่รู้ตัว) ไม่ทราบว่าคุณสามารถเป็นเหมือนกันไหม เราจะเอาใจระดับหนึ่งไปดูระดับสอง หรือเอาระดับสองดูระดับหนึ่งครับ (อันนี้ถามจริงๆ)

ก่อนอื่น

ขอทวง Sorry and Thank you Box ครับ น่าจะครบเดือนแล้วนะครับ ^^

หลักในการตามรู้ตามที่ครูบาอาจารย์สอนนะครับ

1. ให้สภาวะทั้งหลายเกิดก่อน แล้วค่อยตามรู้ ไม่ใช่ไปจ้องรู้

2. ให้ดูอาการ ชอบ ไม่ชอบ หรือ เฉยๆ ในสภาวะนั้นๆ เข่น ไม่ชอบ หรือ รำคาญการที่ตัวเองร้องเพลงอยู่

3. การเกิด-ดับ ของสภาวะ เป็นสิ่งที่บังคับไม่ได้ รวมถึงตัวรู้ด้วยเช่นกัน บางวันอาจจะรู้ตัวได้ดีทั้งวัน แต่บางวันรู้ตัวได้น้อยมาก เพราะตัวรู้ก็ไม่เที่ยง

อันนี้ถูก หรือผิดไม่ทราบนะครับ ว่าแต่อาจารย์ทำไมไม่ถามหลวงพี่ล่ะครับ ผมจะได้รู้ว่าที่ผมรู้อยู่นั้นถูกหรือไม่ด้วยไงครับ

จริงๆ คนเราคิดได้ทีละเรื่องครับ เพียงแต่คิดกลับไปกลับมาแค่นั้นเอง เพราะเหตุที่ทำให้คิดเรื่องเดิมนั้นยังไม่จบ ครูบาอาจารย์หลายท่านจึงเน้นให้มีสติอยู่กับปัจจุบันให้มากครับ โดยการหาที่อยู่ที่เราชอบ หรือไม่ชอบก็ได้นะครับ แต่ห้ามนึกถึงชื่อ กิ๊ก โดยเด็ดขาดนะครับ ^^

  • มารับข้อคิดแนวปฏิบัติดี ๆ ค่ะ
  • ตรงต่อเวลาทุกครั้งทำได้เป็นนิสัยแล้วค่ะ  เหลือเก็บขยะวันละ 1 ชิ้น  ยังทำไม่ได้จนเป็นนิสัย  จะทำเมื่อคิดได้ ส่วนใหญ่หลงลืม
  • ได้ความคิดดี ๆ อย่างนี้แล้ว จะพยายามไม่หลงลืมค่ะ  เริ่มต้นที่โต๊ะทำงานตัวเองก่อนเลย 
  • ขอบพระคุณค่ะ

อืม..ดีใจมากเลยครับ

มีคุณ Sila Phu-Chaya มาร่วมแจมด้วย

ได้รับพลังเพิ่มขึ้นทันทีที่ได้อ่านเลยครับ

วันนี้ดีใจ

มีสมาชิก โอ้ดี เพิ่มอีก 1 คนแล้ว

ยินดีต้อนรับคุณ Sila Phu-Chaya ค่ะ

  • เหมือนถูกพลังมหาศาลดึงดูดเข้ามาค่ะ  ที่แท้พลังคุณ แมวยักษ์ นี่เอง...ยินดีที่ได้มาแลกเปลี่ยนกับทุกท่านค่ะ
  • เห็นคุณสามารถเข้ามาบ่อย ๆ นึกอยู่แล้วเชียวต้องมีเสน่ห์อะไรแน่ ๆ เลย...
  • ศิลาพึ่งเข้ามา เข้าใจว่าเสน่ห์ที่ดึงดูดน่าจะเป็นเรื่องของปัญญาปฏิบัติ ที่แลกเปลี่ยนแล้วนำไปประยุกต์ใช้กับชีวิตจริง ๆ
  • เหมือนจีจ้าค่ะ เล่นจริง เจ็บจริง อิอิ...
  • มารายงานผลค่ะว่า เก็บขยะที่โต๊ะสะอาดแล้ว ...ต่อไปจะเก็บขยะรอบบ้านค่ะ ...และก็จะเขยิบไปเก็บขยะในที่สาธารณะค่ะ
  • โปรดสังเกตว่า...การเก็บขยะเริ่มต้นที่ของของตัวเองก่อน นั่นคือสัจธรรม 5555 ตรงไปตรงมาดีไหมคะ...พอเราชำระล้างให้ตัวเองสะอาดแล้ว จึงน้อมจิตสาธารณะมาสู่ตน
  • คราวหน้าจะมารายงานผลค่ะ

สวัสดี

แวะมาอ่าน ผ่านมาให้ข้อคิดเห็น

ขอต้อนรับสมาชิกใหม่ด้วยคนนะครับ

  • กลับมาย้อนรอยอ่านเม้นท์ของทุกท่านค่ะ
  • ขยันทำการบ้านกันจังเลยนะคะ   บล๊อกนี้ไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ มาแบบเลื่อยลอยไม่ได้ซะด้วยซินะ อิอิ
  • ขอเป็นผู้ดูก่อนนะคะ แล้วจะมาเป็นผู้รู้อีกที
  • ขอบพระคุณค่ะสำหรับการไขปริศนาในหลายประเด็น พอได้ประเด็นบางแล้วค่ะ

สวัสดีคะ

เข้ามาบอกว่าคิดถึงคะ

 

ขอบคุณคุณ ศิลา ภู ชยา และแม่ต้อย (ป้าต้อย พี่ต้อย) ขอรับ

ดีใจจังที่มาร่วมขบวนการ

พี่ต้อยจะร่วมด้วยไหมครับ (เกมส์โอดี OD-once daily มีกิจกรรมคือ เก็บขยะวันละชิ้น, ตรงต่อเวลา, ชื่นชมผู้อื่นอย่างจริงใจ, มารายงานผลด้วย)

พวกเราเล่นกันมาเดือนเศษแล้วครับ พบว่าการเก็บขยะทำได้ง่ายขึ้นไม่ต้องฝืน การชื่นชมคนอื่นนี่ก็ทำได้ ตรงต่อเวลาก็ (น่าจะ)ดีขึ้น (ยกเว้นนัดคุยที่งาน KM แล้วมาช้า)

ผมเองเพิ่มการตามปิดไฟฟ้าของหอพักที่ไม่มีความจำเป็นต้องเปิดอีกแล้ว (สว่างแล้ว)ก็ทำได้อย่างเต็มใจมากขึ้นมากเลยครับ

วันนี้ได้เขียนคอลัมน์ของจุลสาร ดอกอะไร ให้แวนเพิ่มในส่วนของเจี๊ยบและเอ มี ๑)การเก็บตกความรู้ ๒)ชื่นชมขอบคุณขอโทษ(ชื่นชมและขอบคุณชมรมผู้สูงอายุที่ช่วยเราอบรมมาตลอด และยังจะมีอีกเรื่อยๆ)๓)ตอบจดหมายผู้อ่าน ซึ่งเขียนเป็นสไตล์คำพูดจริงๆ อย่างที่พี่น้อยโทรมาถาม ๔)ถอดรหัสความรู้ เอาส่วนที่ถอดความรู้ท่าน ผอ.มาลงไว้ประเด็นคือการทำงานอย่างจริงจัง ตอนบ่ายเอ๊ดดี้มาช่วยแวนทำรูปเล่ม มาสไตล์เอ๊ดดี้ ไอ้นี่ก็ง่าย ไอ้นั่นก็ง่าย คงนึกภาพเขาออกนะครับ ผู้จัดการแวนก็ใจเย็นและอดทนมากๆ พอดีการประชุมกรรมการบริหารประจำเดือนนี้เลื่อนออกไป จึงยังพอจะทำทันวันพุธหน้า บก น้อยต้องเร่งแล้วนะครับ

สวัสดีครับ

วันนี้ขอเล่าเรื่องการระงับความโกรธ เมื่อวานผู้รับบริการมากจริงๆ ครับ ทั้งคนไข้นัดและคนไข้รายใหม่ เป็นธรรมดาเมื่ออะไรมีมากเกินไป ย่อมขาดสมดุล ผู้ให้บริการก้เหนื่อย ก็เมื่อย ผู้รับบริการก็รอคอยเวลาของการรับบริการ(คิวของตัวเอง) บางครั้งมีคำพูด(บางครั้งดูไม่ค่อยราบรื่นโสตประสาทเท่าที่ควร)เกิดจากผู้รับบริการที่เขารอคอยนั่นเอง หรือเกิดจากอารมณ์โกรธของทีมงานบางท่านที่เหนื่อยมากเกินไปแล้วแสดงพฤติกรรมไม่ค่อยดีออกมา ผมเองเลยใช้โอกาสนี้ฝึกระงับความโกรธโดยใช้แนวทางของอาจารย์ ดร. อาจอง ชุมสาย ณ.อยุธยา ดังนี้

1.หาน้ำเย็นๆ ดื่ม 1 แก้ว

2.หายใจลึกๆ ช้าๆ เป็นจังหวะ

3.มองดูหน้าบูดเบี้ยวของตัวเองในกระจก

4.เดินออกจากที่มีความโกรธ

5.เอนหลังบนเก้าอี้สักพัก

6.ท่องคำพูดดีๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีก

ผมเองลองฝึกๆดูเมื่อมีความโกรธไม่ได้ครบทุกข้อ แต่ก็ได้ผลครับ ช่วยให้เรารู้ และกลับมาเป็นอารมณืปกติได้ค้อนข้างเร็ว(เปรียบเทียบกับตัวเองในครั้งก่อนๆ)ซึ่งบางครั้งเก็บมาคิดต่อและหาเหตุผลเพื่อให้ตัวเองเป็นผู้ชนะ หลวงพี่เอ(ท่านสามารถ) คงมีเรื่องที่จะแลกเปลี่ยนเพิ่มเติมให้กับสามเณรน้อย ก็ได้นะครับ

มาหาความรู้ดีๆครับ คุณหมอสบายดีนะครับ

to Peenoi,

when you feel anger you just Know how do you feel,with the normal humanize heart.

to ajahn,

see you in next week.^^

to the big cat,

I will always love you,and you're the only one.

Just live into the present. Missing you.

to everyone who may be concerned,

Don't forget to smooth-liked-silk Knowing your mind, your heart, your body, and your Love.

สวัสดีครับคุณเบดูอิน ผมไม่ได้เข้าไปอ่านของคุณหลายวันแล้ว (ไม่แก้ตัว)ขอบคุณที่มาที่นี่ครับ

คุณสามารถอยู่ต่างประเทศหรือไงครับ ใช้ภาษาปะกิต

วิธีของคุณไพทูลนั้นผมว่าได้ผลแน่ๆ เพราะท่านเล่นหยุดทำงานมานั่งสบายๆ ถ้าแน่จริงต้องหายโกรธขณะอยู่กับคนไข้สิครับ

ของผมเองเวลาที่มีคนไข้มากๆๆๆ ต้องตรวจให้ดีที่สุด พูดให้ดีที่สุด เพื่อให้ทำทีเดียวจบ

มีปีหนึ่งที่คนไข้ไข้เลือดออกเยอะมาก จนต้องนอนเสื่อเต็มไปทั้งตึก ก็พยายามตรวจอย่างดีที่สุดทุกคน เพราะไม่มีเวลาจะกลับมาตรวจย้อนอีกครั้งหนึ่งได้แล้ว

วันนี้เก็บขยะชิ้นหย่ายมาก สองชิ้นเชียวนะครับ และเอาไปคุยกับคุณดาราซึ่งเป็นประธานอาสาสิ่งแวดล้อมโรงพยาบาล (ซึ่งผมก็เป็นอาสาคนหนึ่งด้วย) เธอสนใจ จึงตกลงกันว่าวันที่ ๓๐ มิย นี้จะคุยกับอาสาสิ่งแวดล้อมประมาณ ๒๐ คนที่เป็นแกนหลัก เพื่อขยายผลโอ้ดีกัน แต่กลุ่มนี้คงหวังในเข้ามาในโกทูโนไม่ได้นะครับ

วันนี้ไปคุยกับหัวหน้าการเงินการบัญชีแล้วที่เราจะทำกิจกรรมสุนทรียสนทนาให้หน่วยงานเขา ความต้องการคือการทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ สามัคคีและมีความสุข ซึ่งเป็นงานที่ยากทีเดียว วันที่ ๒๗-๒๘ มิย ที่ห้องเบนทูลนะครับ

สวัสดีครับ

วันนี้ วันสิ่งแวดล้อมโลก สัญญาว่าจะเก็บขยะให้มากชิ้นมากที่สุด สอนและบอกกล่าวลูกชายทั้งสามว่า สิ่งแวดล้อมคืออะไร มีความสำคัญ อย่างไร เช้านี้ก็เลยบอกให้ลูกกินข้าวให้หมดจานทุกครั้งที่ไปกินอาหาร ใช้ของทุกอย่างให้ได้นานที่สุด คุ้มค่าที่สุด จะได้ไม่ต้องซื้อใหม่ เลยให้ลูกๆ นำดินสอที่ใช้แล้วสั้นๆ มาหาที่ต่อเพื่อจับและเขียนให้หมด

กิจกรรมเก็บขยะ ของโอ้ดี ครับ Go to international เก็บขยะวันละชื้น ไม่มากแต่ทำอย่างสมำเสมอดีแน่ครับ

แลกเปลี่ยนกับอาจารย์เกี่ยวกับการดับความโกรธ ข้อที่เดินหนีจากความโกรธที่ๆมีคนไข้อยู่ยังไม่เคยทำครับ แต่ถ้าทำผมว่า ต้องระดับความโกรธต้องหมื่นฟาเรนต์ไฮ แต่ที่ทำบ่อยที่สุดคือ ดื่มนำเย็นๆ สักหนึ่งแก้ว

คุณเอ(สามารถ) ไปเที่ยว ภูเก็ต พบฝรั่งหาดป่าตองเยอะม๊ากๆๆๆ หรือเปล้า เลย speak english to member club แต่ไม่เป็นไร ถ้าดูฝร้งอาบแดด ดูด้วย normal humanize heart จะเห็นธรรมชาติที่กลมกลืน ฝากดูเผื่อพี่น้อยด้วยนะครับ

 

สวัสดีค่ะอาจารย์

มาทักทายในวันที่ดีๆ

ดอกไม้สวยๆเป็นกำลังใจให้นะคะ

ยังบานอยู่เลยค่ะ

 

 

 

ขอบคุณขอรับ

จุลสารดอกอะไรจะออกได้แล้วนะครับ

เอ๊ดดี้เอาจริงเอาจังน่าดูเลย

สวัสดีครับ

ขอแจมกับอาจารย์ด้วยคน ......เห็นหน้าตาจุลสารดอกอะไร ที่มาจากต้นดอกอะไร (ขอบคุณผู้ที่ริเริ่มปลูกคือท่าน อาจารย์สาโรจย์) ส่วนผู้ที่ช่วยตกแต่งใส่ปุ๋ย พรวนดิน ดายหญ้าให้ดอกอะไรสวยงาม ก็ ขอชื่นชม คุณจตุพร(เอ็ดดี้) คนพิเศษสุดของน้องแคท และผู้จัดการแวน(คุณสัมเรือน)

ส่วนคุณเอลงคมคำ ในจุลสาร คมมากบาดหัวใจ ใครหลายคน

ส่วนผม บอกอ จำเป็น ค่อนข้างสบาย ทีมงานดี มีชัย ไปกว่าครึ่ง ขอบคุณในการทำความดีกับทุกๆ คนที่พยายามสร้างสรร สิ่งดีๆ ให้กับสังคม (เดินเท้าเปล่า ก็ได้ ครับ ถ้ากำลังใจและเป้าหมายในการเดิน เพื่อชีวิต นั้นมีความสุข )

จุลสารฉบับหน้าช่วยกัน เพิ่มกลีบดอก ให้มากและมีสีสันมากกว่านี้นะครับ

เสาร์ อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมไปกรุงเทพฯเพื่อเข้าร่วมการปฐมนิเทศผู้ปกครองของคณะรัฐศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย อาจารย์แต่ละท่านเป็นกันเองมากกับบรรดาผู้ปกครอง คณะรัฐศาสตร์มีพันธกิจ วิสัยทัศน์ ที่ประกาศไว้ชัดเจน แต่ยังไม่เห็นตัวชี้วัด

สิ่งที่ชื่นชมคือความตั้งใจที่จะให้นิสิตถูกหล่อหลอมเป็นคนที่มีความซื่อตรง ด้วยการกำหนดวินัยและการลงโทษในการทุจริตในการสอบอย่างรุนแรง และเป็นสิ่งที่ประนีประนอมไม่ได้ หากประเทศมั่นคงในการรักษาวินัยเช่นนี้ น่าจะเจริญกว่าปัจจุบันมาก

สิ่งที่ประทับใจอีกอย่างหนึ่งคือมีแก้วน้ำตกแตกใบหนึ่ง แล้วบรรดานิสิตช่วยกันกวาดอย่างเต็มอกเต็มใจ

เช้าวันอาทิตย์ผมไปตักศิลาแห่งการออกกำลังกายของประเทศไทย นั่นคือสวนลุมพินี ได้เห็นกิจกรรมสุขภาพต่างๆ มากมาย ของคนไทยและเทศจำนวนมาก

เกือบเที่ยงจึงขับรถกลับพิษณุโลก

สวัสดีครับ

ขอชื่นชมกับนักรัฐศาสตร์น้อย(เจี๊ยบน้อย) ส่วนตัวผมก็ชื่นชมผู้ที่เรียนสาขานี้ เนื่องจากอดีตคนเก่งมักเรียนแพทย์ วิศวกร เห็นอาจารย์เล่าบรรยากาศไปปฐมนิเทศผู้ปกครองเด็กคณะรัฐศาสตร์จุฬามา เลยลองค้นอ่านประวัติคณะนี้ดูกจาก วิกกีพีเดียดูย่อดังนี้ครับ

คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เป็นคณะที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศ และเป็น 1 ใน 4 คณะแรกตั้งของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เปิดทำการเรียนการสอนทั้งในระดับปริญญาตรี โท และเอก

สัญลักษณ์ประจำคณะ ได้แก่ "สิงห์ดำ" โดย "สิงห์" หมายถึง ผู้ปกครองดั่งราชสีห์ผู้เป็นจ้าวแห่งป่า และ "สีดำ" หมายถึง สีแห่งศอของพระศิวะที่ดื่มยาพิษเพื่อปกป้องมวลมนุษย์ ดังนั้น สิงห์ดำ จึงมีหมายความว่า การเป็นนักปกครองจะต้องเสียสละเพื่อมวลชน

ผู้ที่มีชื่อเสียงและเป็นศิษย์เก่าจุฬาและผมติดตามผลงานท่านตลอดคือท่าน พลากร สุวรรณรัฐ องคมนตรี ครับ

ยินดีอย่างเป็นทางการด้วยครับ

มารดำกลับมาแล้วครับ กลับมาพร้อมความดำยิ่งกว่าเดิม แต่ใจไม่ดำนะครับ อาจจะใจจืดไปซะหน่อย แหะ แหะ

เผลอเพลินไปหลายวันเลยครับ

ความสุขทางด้านกามารมณ์ เสพเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักอิ่ม รู้จักพอจริงๆ ครับ เราอยากได้อะไรที่ดีขึ้น ปราณีตขึ้น ละเอียดขึ้นไปเรื่อยๆ ครับ ตอนนี้ 100 Mpixels ก็เอาผมไม่อยู่แล้วครับสำหรับสุขทางโลก

ดีใจที่วารสารได้คลอดแล้วนะครับ

แต่แปลกอย่างนึงนะครับว่า เราตั้งชื่อวารสารก่อนคลอด ไม่เหมือนลูกแพนด้า ที่เราตั้งชื่อให้มันที่หลังคลอด ^0^

ขอทวง thank you box อีกรอบครับ เดี๋ยวไม่มีอะไรเขียนลง column ครับ

เรียนคุณสามารถ

Thank you box นั้นผมซื้อมานานมากกกก แล้วขอรับ อยู่ที่ห้องเคเอ็ม

แต่ ไม่ได้ซื้อมาแบบสำเร็จรูปครับ คุณสามารถยังจะต้องใช้จินตนาการและฝีมืออีกพอสมควรทีเดียวจึงจะกลายเป็น boxได้ หากง่ายเกินไปก็จะไม่เหมาะสมกับชื่อสามารถแน่ๆ

ที่คุณเอหายไปหลายวัน ก็คงทราบดีถึงโลกธรรมนะครับ ว่าเมื่ออกจากกลุ่มก็จะมีธรรมะข้อ "นินทา" มาทันที ส่วนที่คุณเอพูดถึงเมกกะพิเซลล์นั้น ถ้าเล่าแล้วจะเป็นหนังอาร์ เอ็กซ์หรือเปล่าครับ

วันพุธนี้ล้อหมุน ๙.๐๐น.นะครับ ที่หอผม

ออกแต่เช้าหน่อยเพราะฝนตกแน่ๆ และน่าจะแวะเวียนไปเรื่อยๆได้

ที่พักชื่อแอ่งดอยรีสอร์ท มีข้อมูลเพียงนี้เอง ไว้เดินหน้าแล้วค่อยหาทางเอานะครับ

เห็น thx box แล้วครับ

น่าจะปิดทุกด้าน ด้วยสีชมพู มีหัวใจเป็น background ครับ

และมีช่องใส่ไว้ให้เห็นชัดครับ

แล้วติดยึด(แต่ไม่ยึดติด)กับ board ครับ

วันนี้ลองขอบคุณคนใกล้ตัวก่อนครับ

ขอบคุณแมวยักษ์ ที่รักกันเสมอมา

ขอบคุณอาจารย์ที่ช่วยตักเตือน เวลาสติหลุด

ขอบคุณพี่น้อยที่ช่วยฝึกฝน dialogue ในช่วงวัยรุ่น (มันส์ดี)

เราคงเป็นเซียนสักวันครับ

และวันนี้ขอขอบคุณผู้เข้าร่วม "KM ที่ทำได้" ทุกท่าน ที่ช่วยให้ผมเห็นตัวตนได้ชัดเจนขึ้น ขอสัญญาว่าจะเป็นหนูให้มากขึ้นครับ แต่เป็นมนุษย์พันหน้าน่าจะดีกว่านะครับ ^^

สวัสดีครับ

KM ที่ทำได้ เริ่มจากตัวเราเองจริงขอรับ 2 วันหลังจากกลับมาทำตัวเป็นกระทิงกับงานประจำ เนื่องจากวันที่ 17-18นี้จะต้องทำตัวเป็นอินทรีที่จะไปร่วมฝึกเป็นวิทยากรกระบวนการ ในการอบรมให้กับเจ้าหน้าที่ภายในโรงพยาบาลพุทธชินราช ในหัวข้อสุนทรียสนทนา พัฒนาคน พัฒนาทีม กินพื้นที่การทำงานประจำกับคนอื่น

วันนี้เลยขอชดเชยกับหน่วยงานและเพื่อนร่วมงานโดยการทำงานโดยไม่ใช้สิทธิของการหยุดพัก(cofee break)

คุณเอ สุนทรียสนทนาแบบวัยรุ่นตอนปลายหรือตอนต้น ถ้าตอนปลายอย่างพวกเราผมรู้แล้วปล่อยให้คู่สนทนาพูดอย่างเดียวเดี่ยวมันก็เหี่ยวปลายไปเอง

หากสนทนาแบบเซียนจะเป็นอย่างไรนะ

แต่ที่เราคุยแบบไม่โกรธกันนี่จะเป็นระดับไหนแล้ว น้องเซียนกระมัง

จากกิจกรรมเก็บขยะ ทำให้เวลาเข้าห้องน้ำสาธารณะ ผมเต็มใจเปิดน้ำชะล้างโถปัสสาวะ เมื่อเสร็จกิจและแต่งกายเรียบร้อยแล้ว เป็นสิ่งที่สืบเนื่องมาจากการเก็บขยะจริงๆ ครับ แม้จะไม่มีเอกสารอ้างอิง แต่เป็นความเห็นจากผู้เชี่ยวชาญ (ตัวข้าพเจ้าเอง)

พรุ่งนี้และมะรืนเป็นวันที่รอคอย จงอย่าลอยแพกันและกัน กิจกรรมรุ่นนี้ก็จะต่างจากรุ่นก่อนๆ ด้วยความเป็นอินทรีที่มองกว้าง (หรือที่คุณสามารถว่าเป็นดาวเทียมแล้ว)

ได้ไปทักทายเพื่อนที่ร่วมอบรมหรือยังครับ (ผมยังเลย แต่ตอบเมลล์โบไปแล้วอย่างสั้นที่สุด)

  • วันนี้ทำความดีอย่างหนึ่งค่ะ ... เห็นคนทำผิด พรบลิขสิทธิ์ (อาจจะไม่ตั้งใจ) ศิลารีบโทร ไปแจ้งเจ้าของผลงานค่ะ...และแนะนำข้อกฎหมายเล็กน้อยให้เขาแจ้งเตือนกันเอง จะได้ไม่มีเรื่องกันค่ะ
  • เดิม เห็นอะไร หากไม่ใช่เรื่องของเราก็ไม่ค่อยสนใจ มีข้ออ้างสาระพัดค่ะ
  • ตอนนี้ ใส่ใจสิ่งรอบตัวและธรรมชาติมากขึ้น
  • ขอบพระคุณค่ะ

ขอบคุณคุณศิลาครับที่แวะมาเยี่ยมเยียน

AAR กิจกรรมสุนทรียสนทนาพัฒนาคนพัฒนาทีมสำหรับเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลพุทธชินราช พิษณุโลก รุ่นที่ ๓

วันนี้ได้คุณหมออุ๊ มุทิตา จากโรงพยาบาลบางระกำมาร่วมด้วย

ได้พบกับคนรีดผ้าของผมตอนเย็น ทราบว่าไก่ ชื่นชอบมากๆๆๆ ต่อกิจกรรมที่จัด ที่เธอชอบมากที่สุดคือกิจกรรมยามว่าง ที่เธอมีโอกาสได้หัดเต้นรำกับแชมป์ของประเทศ

ทราบอีกว่าผู้เข้าร่วมกิจกรรมคนหนึ่งซึ่งได้รับดาวเตือนว่ารู้สึกไม่ค่อยดีต่อดาวที่ได้ แต่..เพื่อนๆที่หอผู้ป่วยเชื่อว่าเธอสมควรได้รับ เพราะเธอเป็นคนที่คุยเก่งอยู่แล้ว

สำหรับผมเองในภาพรวม ก็พอใจ แต่ยังรู้สึกว่ากิจกรรมผู้นำสี่ทิศยังช้าไปนิดหนึ่ง

พรุ่งนี้เริ่มวันที่ ๒ กันใหม่นะครับ สู้ๆๆๆ ช่วยกันทำสิ่งดีครับ

ได้เวลา มาทบทวน กิจกรรมเดิม

แต่อยากเพิ่ม เสริมเติม กิจกรรมใหม่

อันเกี่ยวเนื่อง กับการ ดูแลใจ

รักษาไว้ ให้มิตรแท้ ดูแลกัน

สองสามวัน มานี้ มีเสียงสั่ง

อย่าชิงชัง ลอยแพกัน ให้ใจหาย

ร่วมช่วยกัน ทำให้งาน ผ่านคลี่คลาย

ให้แรงกาย ส่งแรงใจ ไม่รั้งรอ

เช้าวันนี้ เสียงปริ๊ดปรี้ จี้ตัวจี๊ด

หลงความคิด ตัวปรุงแต่ง สำแดงผล

กราบขอโทษ พี่น้อย และทุกคน

แสดงตน อวดความบ้า น่าละอาย

รู้ตัวดี ไม่มีดี เรื่องความรัก

ไม่รู้จัก ให้อภัย ไร้เหตุผล

ได้พวกพี่ อาจารย์ ช่วยค้นตน

ผ่านเหตุผล เลยความคิด สะกิดใจ

ความเป็นหนู ของผมดู มีน้อยนิด

ฝากมวลมิตร สะกิดเตือน อย่าเชือนฉาย

ด่าตรงตรง ว่าแรงแรง กระแทกใจ

เพื่อความคลาย ผ่อนอัตตา ละอวดดี

บ่ายวันศุกร์ ขอทุกคน ร่วมกันคิด

ต่อเติมติด แต่งแต้มฝัน ช่วยกันต่อ

ผลักดันงาน "โอ้ดี" อย่าหยุดรอ

เร่งชูช่อ ก่อดอกผล พ้นผ่านพลัน

สวัสดีครับ

อ่านบันทึกในรูปบทกลอนของคุณเอ โอ้ดี ครับ การทบทวนตัวเอง ใช้คนอื่นเป็นกระจกเงา การลดตัวตนของตัวเองผู้ที่ช่วยคือ เพื่อนๆ รอบข้าง คนรอบตัว

ขอยกคำคมสอน ตนจากที่อ่านแล้วโดนใจมาแลกเปลี่ยนกับคุณเอและสมาชิกหลายๆท่าน ดังนี้ครับ

เรือที่จอดอยู่ในท่าจะปลอดภัยที่สุด

แต่เรือไม่ได้ถูกสร้างมาเพื่อให้จอดอยู่ในท่า

เธอจะพบความสวยงามของมหาสมุทรได้อย่างไร

หากเธอไม่กล้าพอที่จะออกไปไกลจากฝั่ง

สำหรับคนที่มีความอดทน

แม้ชั่วโมงที่ยากลำบากที่สุดก็ยาวนานเพียง 60 นาที

วันที่ยาวนานที่สุด

คือวันที่หัวใจของเธอไม่มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ

ฉันเป็นคนมั่งมี ไม่ใช่เพราะฉันมีมากมาย

แต่เป็นเพราะว่าฉันมีมากพอ

เทียนที่นำไปจุดเทียนเล่มอื่น

จะไม่สูญเสียความสว่างของตัวเอง

แต่จะทำให้ห้องสว่างไสวขึ้น

บางครั้ง เราอาจไม่เข้าใจการกระทำของตัวเอง

ฉะนั้น จึงไม่ควรตัดสินการกระทำของคนอื่น

ถ้ามองแต่ความผิดของคนอื่น เธอจะมีแต่ความเกลียด

ถ้ามองแต่ความดีของคนอื่น เธอจะมีแต่ความรัก

เมื่อมีความผิดพลาดเกิดขึ้น อย่ามัวคิดว่าใครเป็นคนทำ

แต่จงคิดว่าจะแก้ไขได้อย่างไร

เมื่อพบความผิดพลาด

ก็นับว่าความผิดพลาดนั้นได้รับการแก้ไขไปแล้วส่วนหนึ ง

หากเธอยอมรับประโยชน์จากแสงสว่าง

และความอบอุ่นจากดวงอาทิตย์

เธอต้องยอมรับผลของพายุของฝนฟ้าคะนองด้วย

ความสำเร็จ ขึ้นอยู่กับการกระทำ

ไม่ใช่การอธิษฐาน

เมื่อวานได้ประชุมทบทวนการดำเนินกิจกรรม OD

สิ่งที่ต้องทำสิ่งหนึ่งคือการสร้างเครือข่ายเพิ่ม

และเริ่มทบทวนความดีของตัวเอง

อะไรที่เป็น ความเคยชินในทางที่ดีแล้ว ก็ให้ทำต่อไป แต่อาจไม่ต้องรายงาน

แต่อะไรที่เป็นความดีชิ้นใหม่ หรือสมาชิกใหม่ รายงานหน่อยก็ดีนะครับ

ถึง พี่น้อย

ไปดู card OD club แล้ว

แบบธรรมดา 1.50

สวยหน่อย 3 บาท

ถ้าสวยแบบพี่น้อย น่าจะแพงกว่านี้นะครับ

สวัสดีครับ

การสร้างเครือข่ายคนทำดีอย่างสมำเสมออุปมาอุปไมยเหมือนการสร้างจุลินทรีย์ที่มีประสิทธิภาพ(effective microorganism) ถึงแม้จะเป็นจุดเล็กในสังคม การบำเพ็ญสาธารณะประโยชน์เช่นนี้ทำโดยการเริ่มการทำความดีที่ตนเอง บอกความดีต่อคนอื่น เชื่อว่าจะเกิดเครือข่ายใยแมงมุมได้

วันนี้วันหยุดมีเวลาเป็นส่วนตัวมากขึ้นเลยลองมองหากิจกรรมที่เป็นความดี ให้กับตัวเองและสังคมและประเทศชาติเลยลองทำปุ๋ยหมักจากเชื้อจุลินทรีย์ดู

โดยการนำเศษอาหารที่เหลือมาหมักทำปุ๋ยเพื่อนำไปใส่ต้นไม้ เปิดตำราทำครับก็ได้ความรู้ให่ที่ตัวเราไม่รู้เพิ่มมากขึ้นด้วย ช่วยการกำจัดขยะที่เป็นเศษอาหารอีกทางหนึ่ง

เป็นที่มาของการยกอุปมาอุปไมยข้างต้น

เห็นความตั้งใจของคุณเอ ที่จะหาสมาชิกสัก 20000-30000 คน เลยทำให้ต้องตื่นตัวหาสมาชิก สัก 2 คน ดีไม่ดี ตั้งพรรคการเมือง ชื่อ พรรคโอ้ดีครับ เสียเลยดีมั๊ยคุณเอ

ไม่ใช่ 2-3 หมื่น ครับพี่น้อย ตั้งใจไว้ 5 หมื่น ได้เท่าไหร่ก็พอใจแค่นั้น แต่ไม่หยุด จนกว่าจะถึงเป้า วันนี้ได้ downline เพิ่ม 1 คน คือพี่เขียดครับ

สรุปคือผมได้ downline 2 คน คนนึงคือคุณแมวยักษ์ ซึ่งมีการสื่อสารเป็นระยะ

และอีกคนคือพี่เขียด เพิ่งเริ่ม ไม่รู้ว่าจะเข้ามาสื่อสารเมื่อไหร่

พี่เขียดเสนอให้แยกออกเป็น OD blog ที่ชัดเจนขึ้น โดยอาสาจะคุยกับพี่หนูให้ช่วยครับ

ผมคิดว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดของ project นี้คือการสื่อสารครับ

การใช้ gotoknow อาจไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุด

ลองเข้ามาแลกเปลี่ยนกันนะครับ ว่าจะใช้วิธีอะไรดี

อ้อ...เมื่อวานไปเห็น post-box สีชมพูน่ารักมาก ที่ homepro แต่แพงมากตามความน่ารัก คิดว่าแวนคงทำได้สวยเหมือนกันครับ

ได้สมาชิกใหม่เพิ่มอีกหนึ่งแล้วครับ

เป็น network จาก บริษัท สองทีแถมที

เดี๋ยวรอน้องเขามาแนะนำตัวเองดีกว่า

ตอนนี้ผมได้สร้างช่องทางใหม่ ทาง HI5

ลองไปใช้บริการดูนะครับ

email = [email protected]

password = justdoit

ถ้าใครมีช่องทางอื่นอีกลองช่วยแนะนำกันมานะครับ

เมื่อวานสมาชิกใหม่ได้มารายงานความดีผ่าน Hi5 เป็นคนแรก ขออนุญาต copy มาลงไว้ตรงนี้ครับ

"1 วัน 1 ความดี วันนี้ของโบวี่ค่ะ.... วันนี้ เมื่อกลางวัน ที่ห้องน้ำในร้านอาหาร มีคนเปิดน้ำที่อ่างล้างมือทิ้งไว้ โบก็เลยทำความดีด้วยการ ปิดก๊อกน้ำให้ค่ะ...เย้ๆๆ ทำดีแล้วยังช่วยโลกด้วย เย้ๆๆ"

อย่าลืมนะครับว่าการสื่อสารเป็นสิ่งสำคัญในการทำกิจกรรมนี้

เพราะมันทำให้เรารู้ว่ามีคนฟังเราอยู่ ขอยกคำพูด อ.ใหญ่มาลงไว้นิดนึงครับ

++ อยากให้พี่ใหญ่เชื่องโยง การฟัง-การพูดอย่างมีคุณภาพ-มีความสุข เข้ากับการทำงานอย่างมีคุณภาพ-มีความสุข เพื่อประโยชน์ของคนอ่านทั่วๆ ไปครับ

คือเวลานี้ คนไม่ฟังกันน่ะครับ พอไม่มีใครฟัง เราแต่ละคน ก็เลยไม่อยากพูด เพราะพูดไปอาจจะไม่มีใครฟัง ชีวิตมันก็เหงามากเลย โดดเดี่ยวมากเลย การพูด ก็เลยพูดไม่ออกไง เราจะรู้สึกไม่ปลอดภัย เอ เขาจะฟังเราหรือเปล่า ฟังแล้วเขาจะดูถูกเราหรือเปล่า เข้าใจเราผิดหรือเปล่า คือวัฒนธรรมที่เป็นอยู่เวลานี้ มันไม่สนับสนุนการพูดและการฟังความจริงกันแล้วน่ะครับ

ความดีครั้งที่1.วันนี้ตั้งใจที่จะทำความดีโดยจะทำงานประจำให้ดีที่สุดคือไม่โมโห ไม่หงุดหงิดกับผู้มาใช้บริการ.....เฮ้...วันนี้ไม่มีโมโหหรือหงุดหงิดใครเลย..ถ้าให้ตนเองประเมินก็ได้ 3 ดาวสำหรับน้องที่ทำงานด้วยกันก็บอกว่าให้3ดาวจ้า....แต่สำหรับผู้ป่วยผู้ป่วยบอกว่าหมอไม่ดุเลย....55555....แปลว่าวันนี้เราทำดีอยู่ในเกณฑ์ดี

 

 

 

 

สวัสดีครับ พี่เขียด

ผมว่าความดีที่พี่ทำประจำอยู่แล้วแต่เป็นการเล่าความดีให้สมาชิกทราบเป็นครั้งที่ 1 มากกว่า โอ้ดี จริงๆขอรับ

คำพูดที่ว่า โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า พี่เขียดไม่โมโหแสดงว่า ไม่บ้า เองที่โมโหนั่นแหละบ้า 555555 แล้วก็ 55555

ขอต้อนรับสมาชิกใหม่ที่นี่แต่เก่ามีคุณค่าสำหรับน้องๆ มานานแล้ว

ขอบคุณครับ เอวัง

ยินดีต้อนรับพี่เขียดเข้าสู่สมาชิกใหม่ของ odclub ครับ

แวะมาเขียนบ่อยๆ นะครับ

วันนี้เป็นวันที่2...ที่เข้ามาวันนี้มีความดีมารายงาน...แต่ต้องบอกน้องน้อยก่อนว่าพี่เริ่มจะรู้นิดๆแล้วว่าโกรธคือโง่โมโหคือบ้า..อิอิ...ก็เลยต้องมีสติในการทำงานตรงหน้าในแต่ละปัจจุบันให้ดีที่สุด...เพื่อให้มีข้อผิดพลาดน้อยที่สุดจะได้สะดวกกับน้องๆในห้องจัดยา...วันนี้เลยประเมินไม่ได้ว่าผิดมากหรือน้อย...555...เพราะไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์จากน้องเอเลยๆๆ....แล้วต้องบอกว่าบอกกับพี่หนูให้แล้วพี่หนูบอกว่าช่วงนี้ยังยุ่งๆอยู่เพราะต้องออกไปตรวจตาให้กับผู้ป่วยเบาหวานตามชุมชนของศูนย์เรา...แล้วไงจะกระตุ้นพี่หนูอีกที

 

 

 

 

 

ในที่สุด วันนี้ก็เข้ามารายงานตัวจนได้

หลังจากที่ไม่มีความสามารถที่จะควบคุมตัวเองให้รายงานตัวติดต่อกันได้ 21 วัน

ไม่เป็นไร ขอแก้ตัวใหม่ ช่วงที่ผ่านมา

กำลังทบทวนตัวเอง ปรับปรุงตัวเอง

แต่ก็พบว่า เหมือนเดิม

ทั้งการทำงานและการดำเนินชีวิต

เหมือนที่คุณสามารถบอกบ่อยๆว่าอย่าติดดี

ไม่เข้าใจค่ะ รู้แต่ว่าอยากเป็นคนดี ไม่ทำร้ายผู้อื่นทั้งร่างกาย วาจา ใจ

คุณสามารถคงเห็นว่าแมวยักษ์ตัวนี้คงจะคุมสติตัวเองยาก

จึงแนะนำให้ไปโกเอนก้า ฝึกนั่งสมาธิ (รู้มาเท่านี้)

แล้วก็ได้คิวไปเดือนกันยา ครั้งนี้แมวยักษ์อยากไปจริงๆ เพราะเริ่มมีคำถามกับตัวเอง กับชีวิต แล้วผลเป็นอย่างไร จะเล่าให้ฟังค่ะ

การบ้าน 4 ข้อทำเหมือนเดิม

งานหนักเพิ่มขึ้นอีก เนื่องจากโรงพยาบาลรณรงค์ให้ทุกคนใส่หน้ากากอนามัยทั้งเจ้าหน้าที่ ทั้งผู้ที่มารับบริการที่โรงพยาบาลปรากฏว่าผู้รับบริการหลายท่านคงอึดอัดกับหน้ากากอนามัย พอเดินออกนอกตึกก็เลยทิ้งหน้ากากกันไปทั่ว ทั้งซอกตึก มุมต้นไม้

ราวกันคนเดินข้างทาง แมวยักษ์จึงเดินเก็บลงขยะเพลินไป ...

คิดถึงทุกคนค่ะ

สวัสดีทุกๆ คนครับ สบายกาย สบายใจกันดีหรือเปล่า

ตอนนี้นั่งหลังตรง หรือหลังงอครับ

กำลังหายใจออก หรือหายใจเข้า

แต่ให้เดา คงลืมไปว่า มีลมหายใจกันอยู่ใช่ไหมครับ แหะ แหะ ล้อเล่นนะครับ

อ้อ วันนี้ผมไม่ได้ไปที่โรงพยาบาลน่ะครับ ไปประชุม TKC portal มา

พี่เขียดเลยไม่ได้ยินโทรศัพท์จากผม ^^

(จริงๆ อาทิตย์ที่แล้วว่าจะโทรไป 2 ครั้ง แต่ลืม)

รายงานตัวครับ

ยินดีต้องรับคุณเขียดนะครับ ช่วยให้หน้านี้คึกคักขึ้น สวยขึ้นอีก (ด้วยรูป)

ผมเองไปอบรมบ่มนิสัยที่ โรงแรมคุ้มภูคำ จังหวัดเชียงใหม่มา เรื่อง Transformative coaching ก่อนไปก็ไม่เข้าใจว่าคืออะไร หลังจากอยู่สี่วันแล้วคล้ายๆจะเข้าใจนิดๆ และก็คล้ายๆจะยังไม่เข้าใจ ต้องทบทวนอีกมากจึงอาจจะเข้าใจเพิ่มขึ้น แต่อาจจะไม่เข้าใจค้ลายๆกับการตั้งชื่อกิจกรรมของเราเหมือนกัน (อีกหน่อยอาจจะต้องตั้งเป็นภาษาฝรั่งบ้าง ให้คนงง และสนใจ) งานนี้เป็นการจัดการของ สสจ พิษณุโลก เป็นกิจกรรมคล้ายจิตวิวัฒน์ที่เราไปกันมาของ อ.วิศิษฐ์ วังวิญญู มีหลายเรื่องที่อธิบายแล้วชัดเจนขึ้น จะนำมาเผยแพร่นะครับ บางกิจกรรมจะเอามาใช้พรุ่งนี้เลย

ผมได้เอาเรื่องโอ้ดี ไปประชาสัมพันธ์ด้วยวันนี้ อาจจะมีคนเข้ามาดูและมาร่วมขบวนการเพิ่มขึ้นครับ

อย่าลืมว่าเสาร์อาทิตย์นี้มีนัดกัน ที่ห้องเบนทูล ทำกิจกรรม สุนทรียสนทนาพัฒนาคนพัฒนาทีม ให้งานการเงินและบัญชี

ด.ช.ajมาขอสมัครเป็นสมาชิกเพิ่มครับ

ajเป็นลูกมาม้าแมวยักษ์

AJ อยู่ชั้น ป.3 โรงเรียนเซ็นต์นิโกลาส

ตวามดีของ AJ วันนี้คือ ... คิดไม่ออก ...

พรุ่งนี้มาใหม่ครับ

วันนี้มาช้าหน่อยแต่ก็ดีกว่าไม่มา....วันนี้พาพ่อกะแม่มาพบแพทย์ประจำเดือนเลยมัวแต่ขับรถไปขับรถมา...แฮะๆๆ...ถึงแม้ว่าน้ำมันจะแพงแต่ก็สุขใจทั้งพ่อแม่ลูก...เพราะยาเม็ดสุดท้ายของพ่อแม่ก็คือยาใจนี่แหละ...คนมีลูกคงทราบดี...แฮ่ะๆๆ...ขอบคุณอาจารย์สาโรจน์มากค่ะที่ต้อนรับแต่ยังไงก็มาอยู่แล้ว...555

 

คุณสามารถลาป่วย แจ้งว่ามีไข้และปวดศีรษะอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

อืม ก็เชื้อตัวนี้ไม่เคยมีมาก่อนนี่นะ

ไม่ได้รายงานตัวหลายวันเลยครับ

กิจกรรมเก็บขยะทำได้สม่ำเสมอดีแล้ว การชื่นชมผู้อื่น การตรงต่อเวลา การปิดไฟฟ้าที่ไม่จำเป็นต้องใช้ ก็ทำทุกกิจกรรม

ได้เผยแพร่ความคิดโอ้ดี ที่เชียงราย และที่เชียงใหม่

ได้บอกเล่าให้นิสิตแพทย์ฟัง

เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา พวกเราทำกิจกรรม สุนทรียสนทนาพัฒนาคนพัฒนางาน ให้แก่ฝ่ายการเงินและบัญชี ดูมีความสุขกันพอสมควร ความสามคคีน่าจะเพิ่มขึ้นและบรรยากาศน่าจะดีขึ้น

วันจันทร์ (๒๙ มิย ๕๒)ได้คุยกับเจ้าหน้าที่ศูนย์แพทย์ ได้นำสิ่งที่เขาได้สัญญาว่าจะกลับมาทำ ภายหลังจากที่ทีมเราไปจัดกิจกรรมให้เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ (เวลาผ่านไปเร็วจังเลย)ครั้งนั้นชาวศูนย์แพทย์ทำต้องไม้แห่งความหวัง (ว่าจะพัฒนางาน)ชื่อต้น อลูมิไลท์ ซึ่งในขณะนั้นก็งง ว่าตั้งชื่ออะไร วันนี้จึงทราบว่าวิธีคิดของเขาและทีมเราเหมือนกันเลย เพราะ อลูมิไลท์ ก็คือ อะไรไม่รู้ นั่นเอง เหมือน ดอกอะไร ไดอะล็อค นั่นเอง แฮ่แฮ่

จากการสอบถามทราบว่ามีหลายกิจกรรมที่ได้ทำไปบ้างแล้ว มีการพัฒนาระบบซ่อมคอมพิวเตอร์แบบดีลิเวอรี่ขึ้นมา จึงยกเรื่องวิสัยทัศน์ขึ้นมาคุย บอกว่าวิสัยทัศน์คือสิ่งที่ถ้าทำได้แล้วจะดีต่อหน่วยงาน การกำหนดจึงต้องเป็นไปได้ และเราต้องมีความรู้และทรัพยากรเพียงพอที่จะทำให้วิสัยทัศน์เป็นจริง และสิ่งที่มักไม่ได้ทำคือการทำให้ทุกคนในหน่วยทราบ เข้าใจ และเกิดความตั้งใจร่วมกันที่จะดำเนินการสู่วิสัยทัศน์นั้น น่าจะเข้าใจ

วันพรุ่งนี้ก็มีเรื่องจะทำครับ อุบไว้เขียนพรุ่งนี้ก็แล้วกัน

โอม ขอให้คุณสามารถหายไวๆ นะครับ อย่าได้เจ็บป่วยหนักหนาเลย

ไม่ทราบว่าคุณสามารถจะกล้าพอไป swap คอไหมครับ อิอิ

สวัสดีครับ

คุณเอ โทรมาเสียง แหบๆ บอกว่าปวดหัวมาก ผมมีประสบการณ์เป็นไข้หวัดใหญ่(สายพันธ์เก่า) เลยแนะนำให้ดื่มน้ำส้มคั้นมากๆ พักผ่อนให้เพียงพอ ช่วยได้เยอะมาก ถ้าเป็นไข้หวัดสายพันธ์ใหม่ หวังว่าคุณเอไม่เป็นนกอินทรี ที่รับโปรเจ็กต์ใหม่มาสู่ตัวเองหรอกนะ (เรื่องนี้ใช้ความเป็นหมีไตร่ตรองให้รอบคอบก่อนรับดีกว่า) ส่วนกำลังใจ ก็คงให้ผ่านทางโอ้ดี ครับ ให้หายเร็วๆ สิ่งที่ดีๆ ที่ทำไว้ขอให้แปรเปลี่ยนเป็นพลังกุศลที่ช่วยให้หายเจ็บ ป่วยไว ๆ

ขอให้ผลบุญจงส่งผลให้เอหายโวยๆน่ะจ๊ะ....ไม่ว่าจะเป็นไวรัสสายพันธ์ไหนก็ต้องพักผ่อนให้พอ...จิบน้ำบ่อยๆ...หลีกเลี่ยงอาหารหวานมันเย็น....หรือถ้ากินก็บ้วนปากกลั้วคอทิ้งบ่อยๆ....ที่แน่ๆอยู่ห้องยาก็เอา Vit.C มาอมด้วยน่ะจ๊ะ.....กลัวลานานเพราะจะไปเที่ยวอีกใช่อะเปล่า..อิ..อิ

ส่งข้าวต้มปลาซัลมอนมาให้ดูด้วย....

 

 

 

 

 

ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากทุกๆ ท่านเลยนะค้าบ

ตอนนี้อาการโดยทั่วไปดีขึ้นมากแล้วครับ แต่ไม่ได้ออกไปเที่ยวที่ไหนเลย ยังเมื่อยตัวอยู่ เจ็บคอมากๆ ด้วยครับ ถ้าไปทำงานคงสลบคาห้อง (เป็นข้ออ้างของการหนีมาเที่ยวน่ะครับ)

ผมว่าที่นี่นอกจากเป็นที่รายงานการสร้างความดีแล้ว ยังเป็นที่ดีที่หนึ่งในการเยียวยา หรือบำบัด และ/หรือ ดูแลกันและกัน ผมขอใช้คำว่า mind Care หรือ heart Care หรือ

 บริบาลหัวใจ ใส่ใจผูกพัน ร่วมกันทำดี น้องพี่ร่วมอ่าน คืนสุขสันต์สู่สังคม

มาที่นี่มีโอกาสได้ทักทาย และชื่นชมผู้คนมากมายเลยครับ ยินดีต้อนรับพี่เขียดสู่สมาชิกถาวรเลยนะครับ

รักและคิดถึงทุกคนนะครับ

สวัสดีครับ

ตรงต่อวลา เด็กๆ ไป ก่อนเวลามั่งเป็นอย่างไร?

วันนี้ขอเล่าเรื่องที่ตัวเองคิดว่าดีเกี่ยวกับการทำงาน คือว่าต้องมาส่งลูกช่ายที่โรงเรียนก่อน 7.30 ทุกวันทำให้ผมต้องเข้ามาที่ทำงานก่อน 7.30 น ทุกวัน เห็นคนไข้นั่งรออยู่ นึกถึงกิจกรรมโอ้ดี ครับ เลยเปลี่ยนเวลาการทำงานของตัวเองใหม่คือเริ่มตั้งแต่ 7.30 น ร่วมด้วยช่วยกันกับเวรดึกทุกวัน ทำแล้วรู้สึกดีเพราะทำให้คนไข้ได้รับบริการตั้งแต่เช้า เคยถามคนไข้ว่าออกจากบ้านมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ยายบอกว่า ตั้งแต่ ตีห้าครึ่งแสดงว่าเราบริการ 7.30 น ก็สายแล้ว แต่ถ้ารอ 8.30 น เวลาราชการยิ่งสายสำหรับคนไข้หนักเข้าไปอีก ไม่ได้สร้างภาพนะครับ แต่ทำแล้วรู้สึกดี สัญญากับตัวเองจะทำไปเรื่อยๆ ครับ

กลับมาแล้วครับ อเการป่วยดีขึ้นเป็นลำดับ

ไปเก็บขยะริมทะเลมาครับ

ว่าแต่สมาชิกดูเงียบๆ ไป

หายไปไหนกันหมด

ระลึกถึงทุกคนครับ

สวัสดีค่ะ

  • สัปดาห์ที่ผ่านมา  เห็น OD ของ ร.พ.พุทธฯจัดสัมมนาที่โรงแรมทรัพย์ไพรวัลย์พาร์ค
  • ยังคิดถึงคุณหมอและบันทึกนี้อยู่ค่ะ

รายงานตัวครับ

ผมหายไปหลายวัน เพราะไปอยู่ที่โรงแรมเมธาวลัยที่ชะอำ กับชาว รพช.บางบ่อ

ใช้เวลาในการคุยกันเรื่องวิสัยทัศน์ สมรรถนะ สุนทรียสนทนาพัฒนาทีมพัฒนาคน มีความสุขกันถ้วนหน้า

วันแรกท่าน ผอ กล่าวถึงยุทธศาสตร์ที่ รพ.จะทำในสองปีนี้ และชาว รพ หาแนวคิดการทำงานอย่างมีความสุข วันที่สองผมเล่าถึงแนวคิด จค และลองให้อยู่กับตนเอง วันที่สามจับเรื่องวิสัยทัศน์ มากำหนดกันใหม่ เพราะเป็นโอกาสดีที่ผู้บริหารและรองของทุกหน่วยงานใน รพ มากันพร้อม ได้กระบวนการที่น่าพอใจ และวิสัยทัศน์ที่ได้เป็นที่พอใจของทุกคน และเป็นปัญญาร่วมของทุกคนที่เข้าร่วมกิจกรรม

ในวันแรกมีเวลามากจากเครื่องบินลงตอนเช้าไปจนถึงเย็น จึงแวะเวียนอัมพวา แดนแห่งหิ่งห้อย นั่งเรือล่องรอบเกาะ ประทับใจน้องที่เป็นคนขับเรือ มีความรู้มากมายในท้องถิ่นที่อยู่ อธิบายเรื่องโพงพางที่ต้องอาศัยแรงของน้ำทะเลขึ้นลงเพื่อให้ปลาที่เข้าไปอยู่ในโพงพางออกมาไม่ได้ ความรู้เกี่ยวกับแอ่งกุ้ง ซึ่งมักจะมีตัวเมียตัวเดียวและมีตัวผู้อีก ๓-๕ตัวอยู่รอบๆตัวเมีย เมื่อมีอาหารผ่านเข้ามา ตัวผู้จะเอาก้ามดันอาหารให้ตัวเมียกินก่อน ตัวผู้จะกินทีหลัง (ดีจัง แต่...) แต่... หากว่าอาหารที่ผ่านมาให้เห็นมีเบ็ดอยู่ภายใน ตัวเมียก็จะได้กินเบ็ดก่อน ดังนั้นสิ่งที่นักตกเบ็ดกุ้งเรียนรู้คือ หากตกได้ตัวเมีย ให้ตกต่อ เพราะจะยังมีตัวผู้ให้ตกอีกหลายตัว

ที่ดอนหอยหลอด มีหอยหลอดตัวหย่ายๆ (ในจานผัดฉ่า)แซวกันว่าเหมือนจิ้งจกที่เด็ดหัวและขาออกจังเลย บางคนทำท่าแขยง แต่กินอย่างอร่อย

ได้เก็บขยะชายหาดชะอำ ซึ่งอุดมไปด้วยขยะ ได้ควบคุมเวลา ได้ชื่นชมคนจำนวนมาก มีความสุขกับชีวิตสามวันนั้นครับ มีที่จะรู้สึกร้อนรนเล็กน้อยขณะกลับจากชะอำเพื่อจะขึ้นเครื่องบินขากลับให้ทัน รู้สึกใจว่าร้อนขึ้นบ้าง แต่เมื่อดูเวลาดีๆ ก็คิดว่าทันเวลาพอดี ก็ผ่อนคลายลง

คุณเอนี่ดูท่าจะท่องเที่ยวมากทีเดียวนะครับ ดีใจที่หายเจ็บไข้

คุณน้อยก็ดูจะมีความก้าวหน้ามากขึ้นเรื่อยๆ ยินดีด้วยขอรับ

คุณเขียด (ไม่) น้อย นำรูปข้าวต้มมาให้ดูกัน ยินดีหลายเด้อ

ขอบคุณคุณครูคิมครับ

ไปเลี้ยงเพลพระที่วัดเขตมงคล อำเภอวังทรายพูน จ พิจิตรมาไปกันทั้งครอบครัว....เอาบุญมาฝากกันในนี้น่ะจ๊ะ.....

แล้วขอยืนยันว่าคุณน้อยรักลูกจริงๆ....

คุณเอ...เดินตามรอยความดีจริงๆ

ให้เห็นหลักฐานเชิงประจักษ์... กันไปเล้ย

 

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับกับงานบุญของพี่เขียด และความดีที่อาจารย์ได้ทำให้แก่ชาวบางบ่อด้วยนะครับ

ความดีไม่ว่าเราจะทำเอง หรือเห็นคนอื่นทำแล้วชื่นชมจากใจจริง ก็ให้ความสว่างและอุ่นใจได้เหมือนๆ กันเลยครับ สาธุ สาธุ สาธุ

สมาชิกเริ่มหาย แต่คงไม่ห่างเหินนะครับ ตอนนี้เริ่มเกิดความคิดใหม่ๆ อีกแล้วครับ โดยผมจะเริ่มแบ่งความดีที่ผมทำเป็นหมวดหมู่ดังนี้ครับ

1. ความดีที่ทำแล้วตัวเองได้ดี หรือมีความสุขในปัจจุบัน

1.1 ต่อร่างกาย

1.2 ต่อจิตใจ

2. ความดีที่ทำให้บุคคลอื่น

2.1 ญาติใกล้ชิด

2.2 มิตรสหาย

2.3 คนที่ไม่ค่อยชอบหน้าเรา

2.4 หมา แมว นก ปลา ปู

3. ความดีที่กระทำต่อสังคม ประเทศชาติโดยรวม

3.1 ผู้ป่วย และญาติ

3.2 คนทั่วไป

3.3 เจ้าหน้าที่

3.4 บุคคลที่สร้างประโยชน์ให้แก่ประเทศชาติ หรือสังคมส่วนรวม

ผมจึงเห็นว่าเราสามารถทำดีอย่างง่ายๆ ได้ทุกวัน

โดยผู้ที่ผ่านเข้ามาใน phase 2 (หลัง 21 วัน)

ผมขอตั้งชื่อว่า ลูกเจี๊ยบ (phase1 ให้ชื่อว่า ระยะฟักไข่ ซึ่งต้องการการโอบอุ้ม ประคบ ประหงม)

โดยลูกเจี๊ยบนั้นไม่จำกัดการรายงานความดี อาจเป็นเรื่องเดิมหรือเรื่องใหม่ๆ ก็ได้ ให้รายงานต่ออีก 21 วัน ถ้าลืมให้เริ่มนับใหม่

พอครบแล้วจะขึ้นระดับถัดไปได้ ต้องให้หาสมาชิกใหม่เพิ่ม 3 คน แล้วดูแลจนเป็นลูกเจี๊ยบเหมือนกัน

ยังไม่เฉลยนะครับว่าระดับสูงสุดคืออะไร แต่คิดว่าอาจารย์คงเดาออก

สุขสันต์วันแดดออกครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พลาดซะแล้วครับ ช่วยลบอันบนด้วยครับอาจารย์

สมาชิกเริ่มหาย แต่คงไม่ห่างเหินนะครับ ตอนนี้เริ่มเกิดความคิดใหม่ๆ อีกแล้วครับ โดยผมจะเริ่มแบ่งความดีที่ผมทำเป็นหมวดหมู่ดังนี้ครับ

1. ความดีที่ทำแล้วตัวเองได้ดี หรือมีความสุขในปัจจุบัน

1.1 ต่อร่างกาย

1.2 ต่อจิตใจ

2. ความดีที่ทำให้บุคคลอื่น

2.1 ญาติใกล้ชิด

2.2 มิตรสหาย

2.3 คนที่ไม่ค่อยชอบหน้าเรา

2.4 หมา แมว นก ปลา ปู

3. ความดีที่กระทำต่อสังคม ประเทศชาติโดยรวม

3.1 ผู้ป่วย และญาติ

3.2 คนทั่วไป

3.3 เจ้าหน้าที่

3.4 บุคคลที่สร้างประโยชน์ให้แก่ประเทศชาติ หรือสังคมส่วนรวม

ผมจึงเห็นว่าเราสามารถทำดีอย่างง่ายๆ ได้ทุกวัน

โดยผู้ที่ผ่านเข้ามาใน phase 2 (หลัง 21 วัน)

ผมขอตั้งชื่อว่า ลูกเจี๊ยบ (phase1 ให้ชื่อว่า ระยะฟักไข่ ซึ่งต้องการการโอบอุ้ม ประคบ ประหงม)

โดยลูกเจี๊ยบนั้นไม่จำกัดการรายงานความดี อาจเป็นเรื่องเดิมหรือเรื่องใหม่ๆ ก็ได้ ให้รายงานต่ออีก 21 วัน ถ้าลืมให้เริ่มนับใหม่

พอครบแล้วจะขึ้นระดับถัดไปได้ ต้องให้หาสมาชิกใหม่เพิ่ม 3 คน แล้วดูแลจนเป็นลูกเจี๊ยบเหมือนกัน

ยังไม่เฉลยนะครับว่าระดับสูงสุดคืออะไร แต่คิดว่าอาจารย์คงเดาออก

สุขสันต์วันแดดออกครับ

ไอเดียของคุณเอมีมาอีกแล้ว

เห็นด้วยนะครับ

วันนี้ไม่ได้เก็บขยะเลย แต่หมายตารองเท้าหนังไว้ข้างหนึ่ง ซึ่งวางไว้นานพอสมควรแล้ว น่าจะไม่มีเจ้าของแล้วครับ

วันเสาร์ที่ ๑๑ กรกฎาคม ๒๕๕๒ เป็นวัน Big cleaning day ของโรงพยาบาลครับ เริ่มตั้งแต่ ๗.๐๐ น. ถ้าว่างไปกันด้วยนะครับ

วันนี้ทำ CD หลวงพ่อปราโมทย์แจกครับ

พร้อมกับเป็นสื่อกลางการจัดพิมพ์หนังสือของหลวงพ่อมิตซูโอะ

อ้อ..ได้ใส่ถังสังฆทาน 9 วัดด้วย

มาอนุโมทนาบุญร่วมกันนะครับ

ทำความดี ในหมวดหมู่ไหนๆ ก็ดีทั้งนั้น ครับคุณเอ

วันศุกร์ที่ผ่านมาโดดร่ม งานKM ไปช่วยทำเวที่ Big cleaning day ไปตัดไม้ไผ่มาเป็น Background เวที เบื้องหลังการจัดทำเวทีประมาณ 3 วันเปิดงานจริง 30 นาที ก็ดีเหมือนกันเพราะเวทีก็คือ การแสดง ได้แสดงออกซึ่งความตั้งใจเพื่อส่วนรวมแต่เบื้องหลังการถ่ายทำมักจะเหนื่อยอ่อนกับอะไรที่มากมาย เช่น เหนื่อยกับการประสานงาน เหนื่อยกับมาตรฐานบุคคล เหนื่อยกับแนวคิดที่แตกต่างและหลากหลาย แต่ความเหนื่อยก็หายไป ถ้าเราทำแล้วคิดว่ามันดี

เห็นด้วยเหมือนกันกับแนวคิดของคุณเอ จะพยายามหาสมาชิกโอ้ ดี ครับให้ได้

พยายามต่อไปนะครับ พี่น้อย

จะได้เป็นแรงบันดาลใจให้ผมชวนสมาชิกเข้ามารายงานให้ได้อย่างสม่ำเสมอ

วันนี้เห็นกล่องจดหมายแล้ว ชื่นชมแวนจริงๆ ครับ

สังฆทานนั้นผมจะร่วมทำบุญด้วยครับและอยากจะติดตามไปด้วย

ขอร่วมพิมพ์หนังสือกับคุณเอด้วยนะครับ ช่วยทวงด้วย

ขอซีดีด้วยนะครับ มีคนบอกว่าท่านต่อว่าฝากมาแล้ว อิอิ

คุณน้อยครับ นานาจิตตัง แต่บางคนว่าที่ดีที่สุดน่าจะเป็นจิตตูครับ

ผมว่าถ้าคุณเอลงมือทำกล่องเองจะชื่นชมมากกว่านี้แน่ๆเลยครับ

วันนี้คุณน้อยคุยหว่านล้อมผมว่าถ้าทำเป็นกล่องใหญ่ๆหน่อย กลางคืนมีไฟด้วยก็จะดี ผมก็เห็นดีด้วยนะครับ คุณเอว่าเราจะ CQI ต่อไหม หรือใช้ไปก่อน มิฉะนั้นมันจะไม่ได้ใช้เสียที ไว้กิจการเจริญก้าวหน้าแล้วค่อยขยายกล่องใหญ่ขึ้น

สวัสดีครับคุณครูคิม

กล่องใหญ่ หรือเล็กไม่สำคัญเท่าไหร่นะครับ

สำคัญอยู่ที่การจัดการ โดยเฉพาะการทำให้กล่องดูน่าสนใจ

และทำให้คนเห็น รู้จัก รู้ว่ามันมีประโยชน์

ผมว่าอาจารย์เปิด blog ชื่นชม ขอบคุณ ขอโทษ ให้พวกเราได้ฝึกฝนกันจนไหลเข้าสู่สายเลือดบ้างก็ดีนะครับ เผื่อเราจะเจอประสบการณ์ดีๆ จากตัวเรา ไปเล่าสู่สมาชิกใหม่ได้ฟังครับ

ก้อ...ได้ฤกษ์เข้ามาเขย่า blog ความดีอีก...มัวไปทำความดีมา...ทำให้มีความสุขทั้งตัวเองและคนใกล้ตัว...อิอิ...แค่นี้ก้อสุดยอดแล้ว...ขอรายงานครั้งเดียวแบบยาวๆๆกันเล้ยพร้อมหลักฐานเชิงประจักษ์เล็กน้อย...555

วันอาสาฬหะก็พาครอบครัวไปเที่ยวนครสวรรค์....บึงบรเพ็ชรและศาลเจ้าพ่อเสือเจ้าแม่ทับทิมมา...แถมไปรับประทานอาหารร่วมกันที่ครัวทิดเทืองทางเข้าจังหวัดอุทัยอีกด้วย...แฮ่ะๆๆทั้งสุขทั้งอิ่ม

วันเข้าพรรษาก็ไปทัวร์ 9วัดบ้านเราไง...รู้กันอ่ะป่าว...ก็มีวัดตาประขาวหาย...วัดโพธิญาณ...วัดอรัญญิก...วัดเจดีย์ยอดทอง...วัดจันทร์ตะวันออก...วัดจุฬามณี...วัดราษฎร์บูรณะ...วัดนางพญาและวัดใหญ่...ซึ่งแต่ละวัดก็จะมีประวัติความเป็นมามากมาย...มีไกด์คอยบรรยายตลอดเวลาและมีกิจกรรมการทอดผ้าป่าทำบุญตามจิตศรัทธา....ความสุขเหล่านี้เอามาแบ่งปันกันน่ะ...555แต่ที่ชอบและประทับใจก็ที่วัดจันทร์ตะวันออกมีพระ 2 รูปท่านมาเทศน์ให้ฟังแล้วประโยคที่ว่าคือ H=W/EVR:H=Happy,W=work,E=Emotion,V=VissionR=Reaction

วันทำงานสองวันก็มีจิตบริการตลอดเวลา...แล้วก็ร่วมด้วยช่วยกันดำเนินการจัดกิจกรรม 5 ส.อย่างที่น้องน้อยบอก...พวกเราได้เจอหลากหลาย....แต่ในสิ่งเหล่านั้นก็เป็นอาจารย์ทดสอบอารมณ์ให้เราเอง...ดีใจที่ตามทัน...อิอิ...หวังว่าน้องเอคงเข้าใจเน๊าะ...สนับสนุนแนวคิดใหม่ๆของคุณเอด้วยและก็ขอขอบคุณกัลยาณมิตรอย่างคุณเอด้วยที่นำ CD ธรรมะมาให้ตลอดเวลา...สาธุน่ะค่ะ..

 

เรือลำนี้ข้างในเป็นตู้ปลาขนาดใหญ่มากๆๆๆเข้าไปข้างในต้องเสียเงินก่อนคนละ 30 บาทแล้วดูปลาเสร็จก็ขึ้นไปชมวิวที่ชั้นสองได้อีกสวยมากมองเห็นบึงได้รอบๆเลย.

 

 

 

ทัวร์ 9 วัด:ที่เห็นนี้เป็นเจดีย์ที่มองเห็นข้างสะพานนเรศวรไง

และเวที 5 ส.ที่คุณน้อยตั้งใจทำและทำด้วยใจ...ถึงแม้จะมีค่าเหนื่อยก็ไม่สน5555....และเจ้าของblog ที่ขนาบข้างด้วยสองสาวสองวัย...ไชโย้....

 

ขอบคุณรูปภาพจากคุณเขียดนะครับ

สาธุ สาธุ สาธุ ครับพี่เขียด

อย่าลืมหาไข่มาฟักกันนะครับอาจารย์ และพี่น้อย ไข่ถ้าไม่ดูแล ก็ฝ่อได้นะครับ ^^

พี่เขียด เขียนอีกไม่กี่วันก็จะได้เลื่อนระดับเป็นลูกเจี๊ยบแล้วครับ สู้ สู้

วันนี้เปิดอ่านเรื่องราวที่เก็บๆมา ได้ข้อความมาประโยคหนึ่งซึ่งอาจจะนำมาอธิบายการที่เราทำกิจกรรมต่อเนื่องแล้วชินได้ คือ

"พอเจริญงอกงามแล้ว ความเกิดของกุศลตัวนั้น จะเป็นปัจจัยเกื้อหนุน ให้อยากทำกุศลต่อเนื่องไปอีก"

เพิ่มจากเดิมที่ว่าพอทำจนชินเราก็ สามารถฟันฝ่าความลำบากความไม่ชินมาได้ ครับ

กล่อง ชื่นชมขอบคุณขอโทษ วันนี้ไปดูยังไม่มีกระดาษครับ

วันนี้ไปพบคุณป้าคนหนึ่ง ท่านแพ้ยาและอยู่คนเดียว ตอนตีหนึ่ง โทร ๑๖๖๙ เจ้าหน้าที่รับโทรศัพท์ คุณป้าท่านก็ไม่อยากมาโรงพยาบาล แต่จากการที่ให้ประวัติว่า กินยาแก้ปวด ไม่นานก็คันในหู ต่อมาแน่นคอ แน่นอก และมีผื่นขึ้นตัว เจ้าหน้าที่ก็ไม่ยอมบอกว่าต้องมา รพ. แล้วรถ รพ.ใช้หมด เขาก็เอารถมูลนิธิมารับในเวลาเพียงห้านาทีเท่านั้น และให้ดมออกซิเจนไปด้วย ลงจากรถก็มีรถเข็นมารับ คุณป้าถามคนขับรถว่าต้องเสียตังเท่าไร เขาก็บอกไม่เสียเงิน คุณพยาบาลคุณหมอก็พูดจาดีจัง ได้นอนห้องสังเกตอาการคืนหนึ่ง เช้าพบเภสัชกร ได้ใบมาระบุชื่อยา เช้าได้กลับบ้าน ก็ประทับใจมาก (คงเป็น Anaphylactic shock) เสียนิดเดียวว่าท่านจำชื่อยาที่แพ้ไม่ได้ (คงเป็น Ibuprofen)

สวัสดีค่ะคุณหมอ

  • มาติดตามอ่านเรื่องเล่าถึงคนดี คนทำดีค่ะ
  • ขอเป็นกำลังใจค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์

ห่างหายแต่ยังระลึกถึงนะคะ

ขอเป็นกำลังใจให้คนทำดีๆๆ หมอ พยาบาล...สู้ๆๆๆ หวัดร้าย....

เอาดอกไม้มาเป็นพลังดีๆค่ะ...

 

 

 

ขอบคุณความว่างเปล่าของกล่องครับ

มันทำให้เรามองเห็นโอกาสพัฒนา ทำให้ไม่ติด"ดี" หรือติดกับดักความสำเร็จครับ

เสริมอาจารย์เรื่องกุศลครับ

กุศลเล็กๆ ยังเป็นตัวช่วยผลักดันการสร้างกุศลที่ใหญ่ขึ้น

เช่นเดียวกับอกุศลครับ ดังนั้นเราไม่ควรมองข้าม อกุศลตัวน้อยครับ

พรุ่งนี้จะแวบๆ ไปช่วยครับอาจารย์

เมื่อวานไปอ่านเจอกิจกรรมพิเศษ ของ วารสาร online ธรรมะใกล้ตัว ฉบับ online

โดยจะมีการให้เข้าไป post สิ่งดีๆ ที่จะทำ หรือสิ่งไม่ดีที่จะเลิก

โดยกำหนดที่ 2 วันในเบื้องต้น

เมื่อทำได้ก็มา post ต่อ และมีการให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ใครสนใจกิจกรรมดีๆ นี้เข้าไปที่ี http://www.dlitemag.com/

วันอังคารและพุธที่ ๒๑-๒๒ กรกฎาคม ๒๕๕๒

เปิดกิจกรรมสุนทรียสนทนาสำหรับเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลพุทธชินราช พิษณุโลกเป็นรุ่นที่ ๔ สนุกสนานเช่นเดิม ครั้งนี้ได้ ทพญ.มุทิตา จากโรงพยาบาลบางระกำ และน้องบุ้ง จาก อช๓ มาช่วยเป็นกระบวนกร ครั้งนี้เราได้ประชาสัมพันธ์ตู้ไปรษณีย์ ชื่นชม ขอบคุณ ขอโทษ คนบ้านเดียวกัน น่าจะได้สมาชิกเพิ่มขึ้น

คุณบุ้งได้มีแนวคิดที่เกิดขึ้นจากการเห็นรูปภาพชีวิตที่สมาชิกแต่ละคนวาด ซึ่งเป็นมุมที่พวกเราไม่เคยมองกันมาก่อนเลย น่าชื่นชมเป็นอย่างยิ่ง

คุณสามารถมีไอเดียใหม่อีกครั้ง ให้ทุกคนระบุว่าจะทำความดีอะไร หลายท่านจะประหยัดให้มากขึ้น บางท่านจะออกกำลังกาย บางท่านอยากทำอาหารให้คุณพ่อคุณแม่รับประทาน เพราะไม่เคยทำให้ท่านเลย (ผมก็เกือบหลุดปากว่า ถ้าทำท่านจะทานได้หรือ? แต่ยับยั้งไว้ทันและแน่ใจว่าคุณพ่อคุณแม่ของน้องคนนั้นต้องทานอย่างปลื้มใจมากแน่ๆ แม้อาจจะเค็มไปหน่อย) บางท่านอยากทำอาหารให้สามีรับประทาน ใจดีจัง

เมื่อให้ทุกท่านได้แสดงความรู้สึกต่อกิจกรรม ก็เป็นที่น่าดีใจ ที่ทุกท่านบอกว่ากิจกรรมนี้ดี มีประโยชน์ ให้มุมมองที่จะหันกลับมาดูชีวิตของตนเองบ้าง หลังจากทุ่มเทให้คนอื่นมานานมาก

กิจกรรมอีกอย่างหนึ่งที่เห็นว่ามีประโยชน์คือการนำพุทธธรรมมานำเสนอ อธิบายให้สมาชิกเข้าใจมากขึ้นตามสติปัญญาของผู้อธิบาย สังเกตว่าน่าจะทำให้สมาชิกหันมาศึกษาปริยัติมากขึ้นหน่อย

คุณสามารถอีกเช่นกันที่เปิดพื้นที่ในอินทราเนทของโรงพยาบาลและชักชวนสมาชิกโรงพยาบาลให้เข้าร่วมขบวนการโอ้ดี ได้เจ้าหน้าที่ห้องบัตรคนหนึ่ง ซึ่งเคยมาร่วมกิจกรรมกับเรา ทำความดีโดยเปลี่ยน โอพีดีคาร์ดที่มีสภาพชำรุดให้เป็นใบที่ดี วันละ ๑ ใบ ทุกคนดีใจ (โลกธรรมยังมีผลต่อเราอยู่)

ที่บ้านผมมีเครื่องไฟฟ้าประเภทเครื่องเล่นวิดิโอเทป ที่เล่นซีดี ๒ เครื่อง ที่เล่นเลเซอร์ดิส ที่เล่นดีวีดีอีก ๒ เครื่อง มีเทปเดคอีกเครื่อง และมี Integrated amplifier เครื่องหนึ่ง พักหลังไม่ค่อยได้ใช้แล้ว เมื่อหัวค่ำจึงเสียบปลั๊กไว้ ประมาณสี่ทุ่มครึ่ง เครื่องเล่นวิดีโอซึ่งไม่ได้เปิดด้วย ช๊อท มีเสียงดัง มีควันที่กลิ่นเหม็นออกมา จึงตัดสายไฟเลย เพราะไม่ได้ใช้อีกแล้ว แล้วยกไปไว้ที่ระเบียงแต่กลิ่นไหม้ก็ยังอยู่นาน จะเป็นมะเร็งปอดไหมหว่า

แวะมาเยี่ยมเยียน และรายงานตัวครับ

เริ่มสงสัยในช่องทาง และวิธีการครับ

แต่อย่างไรก็ยังเชื่อว่ากิจกรรมนี้มีประโยชน์

การที่เรานึกถึงความดีที่เราทำในแต่ละวัน หรือแต่ละครั้ง เป็นเสมือนการ copy ความดี และเป็นการฝึกระลึกถึงความดี ในเวลาที่จำเป็นครับ

    แวะมาเยี่ยม...จริงๆแล้วพี่เชื่อว่าทุกคนมีกิจกรรมทำความดีกันทุกวันแหละเพียงแต่ยังจัดสรรค์เวลามาเขียนกันไม่ถูกหรืออาจจะเห็นเป็นเรื่องเล็กน้อยเลยไม่อยากเขียนหรือป่าว...ขออนุญาตคิดแทน..อิอิ..

2-3วันลาพักร้อนไปให้กำลังใจเพื่อน เค้าทำผ่าตัดช่องท้องเจอเนื้องอกที่มดลูก ตอนนี้ก็รอฟังผลชิ้นเนื้ออยู่...เราก็ให้กำลังใจพร้อมพูดถึงสัจธรรมให้ฟัง...เพื่อนมองเราตาปริบๆ...พร้อมทั้งขอบอกขอบใจกัน(ด้วยน้ำตาคลอเบ้าไม่รู้ว่าเจ็บแผลหรือซึ้ง555)เลยได้รูปภาพสวยๆของกว๊านพะเยามาฝาก.....

 

เป็นเวลาประมาณ 18.00น มีฝนตกเล็กน้อย

และภาพนี้เป็นขวัญใจพี่เองแหละ...555

รูปสวยจังครับคุณเขียดใหญ่ ภาพขวัญใจไกลไปหน่อยครับ ส่วนภาพน้ำพุที่ขึ้นไปสอดรับกับก้อนเมฆนั้นแปลกดีจัง โชคดีที่ได้เห็นด้วย

เอาใจช่วยให้เพื่อนของคุณเขียดปลอดภัยนะครับ เพราะปกติเนื้องอกส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่เนื้อร้ายอยู่แล้ว ถ้าเป็นเพื่อนของคุณเขียดก็คงยังอยู่ในวัยเอ๊าะๆ โอกาสน่าจะดีนะครับ (ผมเข้าใจผิดเรื่องวัยหรือเปล่าหนอ ไม่แน่ใจ)

ในระยะแรกเราคงต้องฝึกฝืน

เพื่อผู้ที่เดินตามเรามาได้เห็นเป็นแบบอย่างครับ

แต่อย่างที่อาจารย์เคยบอกไว้ว่า กุศลเล็กๆ เป็นส่วน ช่วยให้กุศลอื่นๆ เจริญขึ้นครับ

ชอบรูปสุดท้ายของพี่เขียด ถ่ายได้ดี และเป็นธรรมชาติมากครับ

วันนี้ทำ CD แจกเช่นเคยครับ

เก็บขยะในบ้านไปทิ้งได้เยอะมาก

จัดห้องไปพลางนึกถึงคนที่ต้องการ ในสิ่งของที่เรามีมากเกิน

แต่ก็ยังนึกช่องทางไม่ออกครับ

ขอบคุณอาจารย์สาโรจน์กะน้องเอค่ะ...สองวันที่ผ่านมาก็ไปชื่นชมกับกัลยาณมิตรชมรมจริยธรรมของพวกเราชาวพุทธชิน...ไปนำเสนอผลงานประจำเขต 17 กันมาที่โรงแรมไพลินสุโขทัย...มาดีใจด้วยกันได้ที่หนื่ง ของเขตมาน่ะก้อเลยได้ไปนำเสนอกันต่อที่กทม.เดือนกันยายนนี้ด้วย...แถมพ.สุนีได้เป็นคนดีประจำจังหวัดอีก....

ถ่ายรูปหลังรับโล่ห์ร่วมกัน....ขาดเขียดจึงมีรูปนี้มาให้ดูไง...

พ.วีระพันธ์ ประธานชมรมก็ไปร่วมดำเนินการอภิปราย ร่วมคิด ร่วมทำ ชมรมจริยธรรม....

สวัสดีครับ

ขอชื่นชม ยินดีกับทุกๆคน เลยครับทั้งคนเบื้องหน้าและเบื้องหลัง มีคนเสียสละจึงเห็นรูป นี้ ทำต่อไปนะครับชื่นชมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจากใจ

เข้ามาชื่นชมการทำงานของชมรมจริยธรรมครับ

เป็นชมรมที่มีกำลังเข้มแข็งมากครับ

และขอแสดงมุทิตาจิตต่ออาจารย์สุนีย์ด้วยครับ

ขอเข้ามาเล่าความดีด้วยคนอ่ะค่ะ....วันนี้พี่หมูอ้วนทำแผ่น CD ธรรมะไว้แจกผู้ที่สนใจและผู้ที่ปฏิบัติธรรมอ่ะค่ะ.....ใครสนใจมารับได้ค่ะ.....แล้วแต่จะศรัทธาสร้างสะพานบุญร่วมกันเน๊าะอิอิ...

หวัดดีค้าบ พี่แต๋ง

สาธุ สาธุ สาธุ ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ

ยินดีมากต่อชมรมจริยธรรมครับ (ล่าช้าไปหน่อย)คุณหมอวีระพันธ์ที่จริงอยู่ห้องติดกับผมเลย แต่ไม่ค่อยจะพบกันเลยเหมือนกัน คนใน KM ประทับใจท่านอย่างมากทุกคน

ยินดีมากเช่นกันที่ป้าแต๋ง มาร่วมขบวนการครับ อิอิ ทำความดีไว้มากมาย เอามาเล่ากันบ้างนะครับ จะได้เป็นจุดกระตุ้นเตือนหรือเป็นแนวทางแก่ผู้อื่นด้วย ท่านแต๋งจะได้บุญมากขึ้น (เอ พูดยังกะเลียนแบบที่ไหนมาเลย)

สมาชิกพักนี้ไม่ค่อยรายงานเลยนะขอรับท่านทั้งหลาย (อ้อ ข้าพเจ้าก็เป็นสมาชิกด้วยนี่นา)

เมื่อเช้าตื่นมาเลี้ยงปลาที่บ่อโคลนครับ^^

สังเกตุเห็นปลามันหิวมากทุกวันเลย

วันนี้ได้ทักทาย คนที่มาเดินริมสระะ กระแสแห่งรอยยิ้มยังอยู่เลยครับ

วันนี้ตื่นมาปฏิบัติตามหลักชาวพุทธ (พระพรหมคุณาภรณ์, สยามสามไตร)

ข้อ 1, 2, 5, 6, 12

ยังทำแบบไม่ค่อยเข้าใจทั้งหมด แต่อาศัยทำไปก่อน โดยใช้ศรัทธานำ

ผลลัพธ์: มีสติมากขึ้น ลืมกาย ลืมใจ น้อยลง และเห็นกิเลสมากขึ้นครับ

สวัสดี

อยากรู้ มากเลยครับคุณเอ 1,2,5,6,12 คืออะไร เผื่อจะได้ปฏิบัติบ้าง จะว่าทำเฉพาะเลขคี่ ก็ไม่ใช่ มีเลขคู่ด้วย ไม่เกี่ยวกับธรรมะต้องปฏิบัติตามหมวดนะครับ

สวัสดีครับ

อ่านบันทึก คุณเอให้อาหารปลาในสระโคลน(สระแก้วนะคุณเอ หรือว่าสระอื่นๆ ถ้าผิดขออภัยด้วย) ปลาหิวมาก คิดเพิ่มเติม เรื่องโคลน กับความหิวของปลา พอดีวันเสาร์อาทิตย์ไม่ขุดดิน ดายหญ้า ลุยโคลน ที่ฟาร์มที่พิจิตร โคลนกับความหิวของใครบางคนดูเป็นเรื่องเล็กน้อย ชีวิตเปื้อนฝุ่นดูเหมือนจะรุนแรงน้อยกว่าชีวิตเปื้อนโคลน เช่น ชาวนา พอเราได้ทำ ได้เห็น ไม่แปลกใจ ชาวนาส่วนใหญ่ ทำไมต้องตัวดำๆ ผิวกร้าน เห็นชีวิตและเข้าใจคนอื่นในอีกแง่มุมหนึ่ง ที่เราว่าเราอดทน เขาเหล่านั้น ทนกว่าเรามากเลยครับ ปล่อยให้ลูกชาย ทั้งสามลงลุยโคลน ขณะเล่นบอกว่าสนุก พอกลับบ้าน หน้าแดง แดดเผา เด็กๆลงว่ายในสระนำที่พื้นเป็นโคลนเด็กได้ประสบการณ์อีกแบบ มีคำถามจากเด็กๆ มากมายทีเขามีโอกาสได้ปฏิบัติจริง ตอนเย็นพาไปซื้อของใช้ที่ทอปแลนด์ ชีวิตกลางแจ้งท้องไร่ท้องนากับชีวิตติดแอร์ ต่างกันราวฟ้ากับเหว ทำให้เข้าใจเรื่องสมถะ ขึ้นมาอีกนิดครับ เขียนไปเรื่อยๆ ครับ โอ้ดี วันนี้ก็คงเป็นเรื่องชื่นชมและเข้าใจจริงกับมุมหนึ่งของชีวิต คนชาวไร่ ชาวนา ที่ลุยโคลน ฝ่าแดด แผดเผา ส่วนหนึ่งก็คงให้ตัวเองพ้นจากความหิว ดังนั้นไม่แปลกที่คุณเอเห็น ความหิวของปลา กับบ่อโคลน แต่ไม่เป็นไรคนให้อาหารปลาใจใส เป็นอันว่าปลา อิ่ม แต่แปลกนะ ทำไม น้ำในบ่อจึงไม่ ใส ทั้งชีวิตในบ่อต้องการความสุขและสดใส เกี่ยวหรือไม่เกี่ยวไม่ว่ากันนะครับ คิดได้ก็เขียน ประเดี่ยวมีคนแอบว่า ไม่ค่อยรายงาน

ดีจังเลยที่พี่น้อยพาเด็กๆ ไปรับประสบการณ์ตรงจากธรรมชาติ

สำหรับหลักชาวพุทธ พี่น้อยลอง search ดูตาม reference ที่ผมวงเล็บไว้ให้ครับ

วันนี้เป็นวันที่ดีอีกวันหนึ่ง

มาเข้าร่วมกิจกรรม ข้าราชการบำเหน็จ บำนาญ ที่ โรงแรมไพลิน

แล้วก็นำรถมาเข้าศูนย์เพื่อเตรียมเดินทางไกล

สิ่งที่ผมสังเกตุได้จากการจัด workshop

1. ส่วนใหญ่มีความสุข มีเหงาบ้าง มีวางมาดบ้าง แต่ก็น่ารักดี ตามประสาคนแก่ ไม่มีพิษไม่มีภัย

2. ความรู้ล้นห้อง ขุมทรัพย์เพียบ เรียกว่าเก็บความรู้ 3 วันก็ไม่หมด

3. ความรู้ส่วนใหญ่เป็นความรู้ที่ได้ผ่านการปฏิบัติจริงมาแล้ว จึงเป็นสุดยอดความรู้ ผมขอเรียกความรู้ชนิดนี้ว่า ความรู้เกรด A

4. ตัวเลขไทยจริงๆ นำมาจากเขมร (อันนี้ไม่เกี่ยว แต่อยากเขียน ^0^)

5. เมื่อคนได้พูด แล้วมีคนฟัง จะมีความสุขมาก

6. คนแก่คือคนที่มีคุณค่าทางความรู้สูง และไม่ค่อยหวงความรู้

7. เรามักจะมีวิธีคิด วิธีทำงาน ตามแบบของเรา และก็มักมีความสุขกับการควบคุมความคิด ควบคุมสถานการณ์ตามสัญญาเดิมๆ ของเรา (อันนี้ก็ไม่ค่อยเกี่ยว แหะ แหะ)

ได้ sell idea กับอาจารย์สาโรจน์ เรื่อง role play ในบางกิจกรรม

อิอิ

คุณเอเขียนเกี่ยวบ้างไม่เกี่ยวบ้างเพราะท่านมีความคิดหลากหลาย

ผมเองมักจะอาศัยความคิดของคุณเอและคุณน้อยนี่แหละมาต่อยอด ปรับเปลี่ยน นิดๆหน่อยๆ เป็นของใหม่

ข่าวน่ายินดี เมื่อวานนี้ผมนำเรื่องที่เราทำกิจกรรมสุนทรียสนทนาพัฒนามาตรฐานหน่วยงานสนับสนุนของ ๕๐ รพ ในเขต ๑๗ ไปนำเสนอในงานของศูนย์ควบคุมโรคเขต ที่โรงแรมท๊อปแลนด์ ครั้งแรกเข้าใจว่าเป็นการนำเสนอเรื่องราวต่างๆ เฉยๆ อย่าง CQI ก็จึงตั้งใจเอาไปเสนอเพื่อประชาสัมพันธ์สุนทรียสนทนา แต่เมื่อวานตอนเช้าไปที่โรงแรมเพื่อดูว่าจะต้องพูดอะไรตอนไหน และนำไฟล์ไปให้เจ้าหน้าที่เพื่อนำลงคอมพิวเตอร์ ก็ไปทราบว่าเป็นการประกวดงานวิจัย เราไม่ได้เขียนแบบนั้น แต่เคยจะเขียนเป็นงานวิจัยและพัฒนาอยู่พอดี ไปเห็นชื่อประธานผู้วิพากย์คือ ศ.เวคิน นพนิตย์ ก็สะดุ้ง คงจะเป็นวิจัยจริง ไฟล์ที่จะนำเสนอก็ให้เขาไปแล้ว แก้ไม่ได้ ก็เลยตามเลย แต่เวลาพูดก็ได้ตรงเวลาพอดี ๙.๕๐ นาที (ให้ ๑๐ นาที) ผู้นำเสนอท่านอื่นเกินเวลาทุกคน บางท่านให้เวลา ๑๗ นาที ผลปรากฎว่าได้รางวัลที่หนึ่ง

แต่ไม่ได้อย่างที่ตั้งใจ คือผู้เข้าประชุมทุกคนตั้งใจจะดูงานวิจัย แต่ใจจริงเราตั้งใจไปโฆษณางานของเรา

ผมได้หนังสือเกี่ยวกับท่าน ติช นัท ฮันห์ มาเล่มหนึ่ง อ่านดูเหมือนจะนำบางอย่างมาใช้กับ "ผ่อนพักตระหนักรู้ ฉบับพุทธชินราช" ได้

คุณเอมีไอเดียอีกเรื่อง จะจัดการแสดงละครของคนลักษณะต่างๆ แล้วจะดูว่าคนแต่ละลักษณะ จะแสดงออกอย่างไร น่าสนใจมากๆทีเดียว

กิจกรรมความดีสามอย่างของผมดำเนินไปเรื่อยๆครับ เป็นนิสัยแล้ว กำลังดูว่าจะหายไปหรือจะเจริญขึ้นครับ

อาจารย์ใช้ช่องหนึ่งอย่างเป็นธรรมชาติมากเลยครับ

สามารถเรียก"ความคิดฟุ้งซ่าน" ว่าเป็น"ความคิดหลากหลาย"

อาจารย์ นัท ฮันห์ เป็นอาจารย์ที่ผมเคารพในความคิดท่านมากคนหนึ่ง

ใจจริง"อยาก"นำศีล 5 ของท่านมาขยายในโรงพยาบาล

ท่านจะใช้คำว่า"ตระหนักรู้"ในทุกข้อ

แต่ต้องเริ่มจากตัวเองให้ได้ซะก่อน

เมื่อวันอาทิตย์ได้ไปกราบหลวงพ่ออำนาจ

ท่านได้เมตตาแสดงธรรมเรื่อง "มาร"

วันนี้ขอตั้งเป็นคำถามแล้วกันครับ

ใครตอบได้ดีที่สุด

(ตอบให้ตัวเองเข้าใจได้เลย หรือกลับมาอ่านอีกรอบแล้วเข้าใจได้)

จะได้รางวัลเป็นทุนสะสม 1 หน่วย ในการใช้ตัดภพ ตัดชาติครับ^^

สวัสดีค่ะคุณเอ เช้าวันนี้บีได้ส่งจดหมายไปในกล่องแล้วนะคะ รบกวนคุณเอ นำส่งเจ้าตัวให้หน่อยนะคะ ถ้าได้ภายวันนี้ยิ่งดีค่ะ เพราะเป็นจดหมาย ด่วนที่สุด ค่ะ  ขอบคุณทีมงานด้วยนะคะที่มีโครงการนี้ขึ้นมาเพื่อให้บีได้แสดงความรู้สึกต่อผู้ที่มีบุญคุณต่อบีค่ะ

แจ้งน้องแวนไปช่วยส่งแล้วครับ

อย่างนี้ต้องคิดค่าบริการ EMS เพิ่มซะแล้ว ^0^

มีแต่ SML ค่ะคุณเอ เพราะจะได้ฟรีและกระจายรายได้ด้วยค่ะ ฮิ ฮิ ขอบคุณมากนะคะ ถ้าไม่ได้โครงการนี้บีคงไม่มีโอกาสได้พูดความในใจให้พี่เค้าได้รู้ตัวแน่เลยค่ะ

สวัสดีครับ

ขอต้อนรับสมาชิกใหม่น้องบี เข้าสู่ โอ้ดีครับ คนบ้านเดียวกัน เจอทุกวัน ถ้ามีรอยยิ้ม ก็สุขใจ ขอบคุณ ชื่นชม ขอโทษ เป็นการแสดงความรักที่มีต่อกันเป็นขั้นพื้นฐานที่สุด วันนี้วันแม่ขอให้พลังแห่งความรัก จากสิ่งทั้งปวงในสากลโลกนี้ ได้แสดงอานุภาพให้กับแม่ของทุกๆ คน

จะเอาโลกมาแทนปากกา จะเอานภามาแทนกระดาษ เอาน้ำหมดมหาสมุทร แทนหมึกวาด

รักแม่ที่สุดในโลกครับ

จากลูกๆ หลานๆ

ค่ะคุณไพทูล ช่างจะหาคำพูดที่สำบัดสำนวนมากเลยนะคะ เมื่อวานก็ไม่ได้พาแมไปร่วมกิจกรรมที่ไหนหรอกค่ะมีแต่พาคนอื่นไป เพราะรู้ว่าในสิ่งที่เราแม่เค้าไม่ชอบค่ะแต่ก็แสดงความรักก่อนไปคือได้นำพวงดอกมะลิไหว้ท่านค่ะ

วันแม่

ตั้งสัตย์อธิษฐานไว้ว่า

จะไม่ทำให้แม่ เสียใจอีก ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น

จะไม่เถียงแม่ และโน้มนำแม่เข้าสู่ทางธรรมให้สำเร็จให้ได้ครับ

จะทำตัวอย่างให้แม่เห็นว่าเมื่อเราเข้าสู่ทางธรรมแล้วเราเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร

จะไม่สอนตรงๆ ครับ

ตอนนี้ โทรไป คุณแม่เปิด CD พระอาจารย์ปราโมทย์ฟังอยู่ (ไม่รู้เอาใจเรารึป่าว)

แต่ผมนี้ ดีใจสุดๆ เลยครับ

เมื่อวานคุณแมวยักษ์ กราบขออโหสิกรรม ต่อ อาผอของหลานๆ

ปลื้มปิติทุกฝ่ายครับ

คุณบีครับ

วันศุกร์จดหมายจะถึงคุณแม่แน่ๆครับ อธิบาย (ช่องที่ ๑)ว่าพอดีวันนี้คุณแวนไปปลูกต้นไม้กับผู้สูงอายุ และผมมีงานสอนนิสิตแพทย์ จึงส่งให้ไม่ทันครับ ขออภัยมากๆ นะครับ

เอ้อ ผมได้ทำหนังสือนำส่งด้วย เพื่อโฆษณา (ประชาสัมพันธ์ กิจกรรมของเราด้วย)

เมื่อสองวันก่อนพบภาพขยะที่ถูกสุนัขขุดคุ้ยแล้วคิดถึงใจคนเก็บขยะจังเลย กำลังจะเอาภาพมาติดที่หอ และบอกว่าการทิ้งขยะที่ไม่ดีเป็นการเบียดเบียนคนงานจะดีไหม หรือเป็นการเพิ่มงาน

ผมทำจดหมายสำหรับสอดใต้ประตู เรียกร้องให้ทุกห้องในหอพัก กวาดเศษอาหารในจานก่อนล้าง เพื่อลดเศษอาหารที่จะลงไปในท่อระบายน้ำ เพื่อลดจำนวนหนูและแมลงสาบที่มันจะมากิน เพื่อลดโอกาสเสี่ยงที่คนจะติดโรค ทำมาสองเดือนแล้ว ยังไม่ได้เหน็บ ตอนนี้มีแรงจูงใจมากขึ้นจากเชื้อ Yersinis pestis ครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์ดีแล้วแล้วค่ะที่อาจารย์ได้ทำแบบนั้นเพราะว่าเจ้าหน้าที่เรานี่แหละที่เป็นตัวนำเชื้อและเป็นผู้ที่ทำสิ่งที่ไม่ดีเหล่านี้เพราะหลายครั้งที่มีข้อกำหนดกฏเกณฑ์ออกมาเพื่อบังคับ เช่น การจอดรถไม่เป็นที่ เป็นระเบียบ หรือเรื่องการรณรงค์ไม่สูบบุหรี่ใน ร.พ.บีก็เห็นเจ้าหน้าที่เรานี่แหละแต่ไม่ขอเอ่อชื่อดีกว่า ขับรถมอเตอร์ไซค์-ไม่สวมหมวกกันน๊อกแถมอีกมือนึงขับรถ อีกมือนึงสูบบุหรี่ พอบุหรี่หมดเหลือก็โยนก้นทิ้งลงพื้นโดยไม่สนใจคนรอบข้าง พอดีวันนั้นบีเดินอยู่ ก้นบุหรี่อันนั้นมันก็ดันมาโดนบีเข้า ไม่รู้จะทำอย่างไรก็บอกหัวหน้ายามวันนั้น เค้าพูดว่าจะทำอย่างไรได้ละก็ในเมื่อเป็นเจ้าหน้าที่เรามันคุยกันยาก บีเลยไม่รู้จะเอ่ยอะไรต่อไปเลย

เช้านี้อากาศดีมากเกินไป แดดร้อนเลย ทำให้อากาศวันนี้คงร้อนทั้งวันเลยเนาะแต่ถ้าเราทำใจให้สบาย แล้วมาทำความดีแต่เช้า อะไรๆ มันก็น่าจะดีไปด้วยทั้งวันนะคะ

วันนี้ตั้งใจทำดี โดยอยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุด

ให้ความสำคัญที่สุดกับผู้ที่อยู่ต่อหน้าเรา

ไม่เร่งรีบทำภารกิจปัจจุบันให้เสร็จ แต่ทำมันให้ดีที่สุด

วันนี้เก็บขยะไปแล้ว

ทำความดีโดยนั่งอ่านธรรมะ

ลองนำธรรมะมาเป็นตัวชี้วัดหน่วยงาน

บ่ายนี้จะคุยกับเจ้าหน้าที่ศูนย์แพทย์ศาสตร์ศึกษา จะลองเอาตัวชี้วัดใหม่ (หรือเก่าสองพันกว่าปี)มาวัดคนสมัยใหม่

มาติดตามความต่อเนื่องคุณหมอค่ะ (ที่ท่านยังเก็บขยะทุกๆ วัน)

ขอบคุณคุณดอกหญ้าครับ

พรุ่งนี้และมะรืนคือวันที่ ๑๙ และ ๒๐ สค ๕๒ จะมีกิจกรรมสุนทรียสนทนาพัฒนาคนพัฒนาทีม สำหรับเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลพุทธชินราช เป็นรุ่นที่ ๕ ทีมงานอย่าลืมรวมพลังนะครับ

มีการเพิ่มเติมบางสิ่งบางอย่างเช่นเคย ครั้งนี้ทุกคนตอบคำถามใหม่ล่ารางวัลได้ อันเดิมคงไม่เอาแล้ว เพราะเปิดเผยไปมากแล้วครับ

วันนี้ ยังคงติดอยู่ใน โลกเสมือน

แกะออกยากจริงๆ ครับ

ลาภ

ยศ

สรรเสริญ

สุข

เฮ้อ สู้ต่อไปไอ้มดแดง

วันนี้ให้ความสำคัญคนที่กำลังติดต่ออยู่ได้ดีขึ้น ทำให้เขามีความสุขได้หลายคน

อยู่กับปัจจุบันขณะ ได้ดีขึ้นเล็กน้อย

วันนี้ไปเยี่ยมประเมินโรงพยาบาลค่ายทหารแห่งหนึ่ง ในนาม สปสช

ผมเคยไปที่โรงพยาบาลแห่งนี้มาครั้งหนึ่งสักสี่ปีแล้ว

ชื่นชมที่สภาพดีขึ้นมากมาย สะอาดมาก แม้จะมีความจำกัดในเรื่องระเบียบงบประมาณ

การจะของบประมาณก่อสร้างหรือซื้อครุภัณฑ์สักอย่างจะต้องใช้เวลาถึงสี่ปี

ทาง รพ กรุณาเลี้ยงขนมจีน อร่อย

สวัสดีครับ

สืบเนื่องจากการอบรมสุนทรียสนทนาพัฒนาคน พัฒนาทีมวันที่ 19 และ 20 สิงหาคมที่ผ่านมา ผู้เข้าร่วมอบรมบางคนและส่วนใหญ่กล่าวชื่นชมในการจัดอบรมว่าทำให้มีความสุขและผ่อนคลาย บางคนถึงกลับโทรมาหาว่ามีกิจกรรมเมื่อไหร่อยากเข้ามาอบรมรอบสองและอยากมาเรียนรู้เพิ่มเติมเพราะบอกว่าสิ่งที่ตัวเองทำมีความสุขดังนั้นอยากส่งความสุขให้คนอื่นได้รับต่อ ก้ดีครับทำทีละเล็กน้อย ค่อยขยาย เพราะความสุขอยู่ที่ใจคนเรา มีสุขก็แบ่งปันสุขได้ ทำให้ผู้มีส่วนร่วมในการทำกิจกรรรม ก็พลอยสุขด้วย

เช้านี้ไปตักบาตรครับ ที่หน้าคลินิก หมอวีระพันธ์

หนึ่งในคนดีในดวงใจของผม

1. ทำตัวอย่างที่ดีให้คนอื่นเห็น ทำเอง ลุยเอง เห็นเอง ไม่รั้งรีรอ

2. มีความเคารพ อ่อนน้อม เป็นปกติ ไม่ใช่เพราะสักทำไปอย่างนั้น

3. มีความต่อเนื่อง สม่ำเสมอ

ดีใจจังค่ะคุณเอที่ยังมีกิจกรรมดีๆ อย่างต่อเนื่องค่ะ

รายงานกิจกรรมครับ

ไปโอดีของโรงพยาบาลที่หาดบ้านกรูด ประจวบคีรีขันธ์ รุ่นที่ 7 ไม่ได้ทิ้งขยะเกะกะเลยขอรับ ตรงต่อเวลาทุกครั้ง และได้ชื่นชมคนหลายคน

วันนี้นึกถึงเพลง เด็กดีครับ

เด็กเอ๋ย..เด็กดี ต้องมีหน้าที่ ๑๐ อย่างด้วยกัน

เด็กเอ๋ย..เด็กดี ต้องมีหน้าที่ ๑๐ อย่างด้วยกัน

หนึ่ง...นับถือศาสนา

สอง...รักษาธรรมเนียมมั่น

สาม...เชื่อพ่อแม่ครูอาจารย์

สี่...วาจานั้นต้องสุภาพอ่อนหวาน

ห้า...ยึดมั่นกตัญญู

หก...เป็นผู้รู้รักการงาน

เจ็ด...ต้องศึกษาให้เชี่ยวชาญ ต้องมานะบากบั่น ไม่เกียจไม่คร้าน

แปด...รู้จักออมประหยัด

เก้า...ต้องซื่อสัตย์ตลอดกาล น้ำใจนักกีฬากล้าหาญ ให้เหมาะกับกาล สมัยชาติพัฒนา

สิบ...บำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ รู้บาปบุญคุณโทษ สมบัติชาติต้องรักษา

เด็กสมัยชาติพัฒนา จะเป็นเด็กที่พา ชาติไทยเจริญ

คุณเอ จำแม่นจังครับ

สัปดาห์ที่ผ่านมาผมลาพักร้อน เพราะเหลือวันลามากมาย จะกลายเป็นนอนหลับทับสิทธิ์

แต่ความจริงจะลาหรือไม่ลาก็มีงานเท่าเดิม

ถือโอกาสไปงานชมรมจริยธรรมที่กีทรวงจัดที่โรงแรมมิราเคิล ได้พบนิทรรศการมากมาย ได้แนวคิดใหม่ๆ มามาก

ได้พบกัลยาณมิตรท่านหนึ่ง อธิบายสิ่งที่ติดๆ ขัดๆในใจได้ด้วยคำว่า เวลาทำอะไรหรือพูดอะไรนั้น เรามีพิรุธอะไรในใจหรือเปล่า

ย้อนมาทบทวนก็พบว่ามีมากทีเดียว

ไปพักที่โรงแรมของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา บรรยากาศของวังสมัยรัชกาลที่ ๕ ยังคงอยู่ในบางพื้นที่ แต่สิ่งที่เด่นชัดคือความแออัด จึงนึกว่าโชคดีจังที่อยู่บ้านนอก

สวัสดีครับ

รายงานตัวหายไปนาน กลับมาโอ้ดี อีกครั้งหนึ่งมีคนเข้ามาอ่าน 1122 คน คุณเอกับอาจารย์เหนียวแน่นดีครับ อ่านเพลงเด็กเอ๋ย เด็กดีที่คุณเอนำมาแลกเปลี่ยน เพลงนี้หายไปจากใจคนไทยส่วนหนึ่ง รื้อฟื้นกันอีกครั้งก็ดี ทำดีนะทำอยากจริงๆ เวลาจะทำเลวมันเหมือนโดดลงเหว ไม่มีแรงเสียดทานเท่าไร่ คงต้องใช้หลักตนเตือนตน รู้ระวัง ตมเท่าทันกิเลส แต่สัญญาเก่าเข้ามาทีไรแย่ทุกที คุณเอบอกว่า รักษาศีลห้าให้เข้มงวดเรื่องไม่ดีก็ผ่านไปเองหรือเปล่า?.................

เรื่องดี หรือเรื่องไม่ดีล้วนมีเหตุให้เกิด พอหมดเหตุก็จะผ่านไปเองครับพี่น้อย

การรักษาศีล 5 เป็นการไม่สร้างเหตุใหม่ ในส่วนหนึ่ง

สำหรับเพลงเด็กดี ไม่ได้จำได้ครับ copy มาครับอาจารย์

เมื่อวันที่ 11 กันยายน 2552 ผมไปที่โรงแรมมิราเคิล เพราะมีการนำชมรมจริยธรรมของโรงพยาบาลต่างๆ ไปแสดงกัน ผมได้ไปดูนิทรรศการของหลายๆ โรงพยาบาล (ของโรงพยาบาลหลายแห่ง) ได้เห็นแนวทางการทำงานที่คล้ายๆ กัน คือพัฒนาเจ้าหน้าที่ให้มีคุณธรรม และทำความดีให้แก่คนอื่นด้วยวิธีต่างๆ กัน ที่โรงพยาบาลบางแพรก มีกิจกรรมคล้ายๆที่เราทำ ชื่นชมขอบคุณขอโทษ แต่ที่นั่นมี "ให้อภัย" ด้วย รู้สึกดี

ได้รับหนังสือมาเล่มหนึ่ง หนาประมาณนิ้วเศษ วันนี้มานั่งอ่านได้เล็กน้อย เป็นเรื่องของ ทญ.สีใบตอง บุญประดับ อาจารย์ได้ทำโครงการหนึ่งมา 40 ปีแล้ว มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องนับจากวันที่ท่านได้รับพระราชทานปริญญาบัตรจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เมื่อปี 2509 ว่า "ขอให้บัณฑิตทุกคน แบ่งปันความสุขส่วนหนึ่ง ไปช่วยคนที่ด้อยโอกาสกว่า ในสังคมเดียวกัน" ท่านจึงสร้างโครงการ "คุณธรรม รักเหนือรัก หรือ คุณธรรม สาราณียธรรม ๖ เพื่อพุทธพจน์ ๗ ในระดับศีล ๕ ของพระพุทธเจ้า" ซึ่งต้องทำความเข้าใจอยู่พักใหญ่ สรุปว่าอาจารย์ท่านเกิดแรงบันดาลใจจากพระราชดำรัส แล้วท่านให้เงินเดือนส่วนหนึ่งและเงินจากคนรู้จัก ทำโครงการนี้มากว่า 40 ปีแล้ว

โครงการนี้ใช้ศีล ๕ มาเป็นเครื่องมือแก้ปัญหาของบุคคล ครอบครัว และสังคม คงจะลึกซึ้งกว้างขวางกว่าที่พวกเรารู้กันแน่ๆครับ

สารภาพว่าระยะนี้ไม่ค่อยมีขยะให้เก็บเลย ส่วนการตรงเวลานั้นเป็นเรื่องปกติ

ลองเข้าไปอ่าน Blog โชคดี ด้วยนะครับ

สวัสดีครับ อาจารย์

อ่านเรื่องเล่าของอาจารย์ที่ไปเที่ยวชมกิจกรรมจริยธรรม ที่โรงแรมมิราเคิล แล้วขอแลกเปลี่ยน งานของทญ.. สีใบตอง บุญประดับครับ เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อคราวไปเที่ยวทะเลประจวบ ผมอินกับสถานที่และสิ่งแวดล้อม สัญญาเก่าบางอย่างมันเกิด หนำซ้ำทำผิดศีล ข้อ5 คือดื่มเบียร์ พอมึนๆ มันยิ่งเพิ่มภาพติดตาในสัญญาเก่ามากขึ้น (เจอน้องสาวคนหนึ่งบุคคลิกหน้าตาเหมือนแฟนเก่า นั่งคุยกับน้องและเพื่อนเขาเกือบแจ้ง) กลับจากประจวบมายังมีเหตุการณ์ที่ทำให้ตัวเองสับสนอยู่อีกหลายวัน กว่าจะทำจิตให้สงบไม่สับสน ต้องเอาธรรมมะ เข้าข่มพอดีไปอ่านหนังสือธรรมมะ ของเอที่ฝากให้อ่าน เรื่องการชนะตนเอง เป้นการชนะสิ่งอื่นใด เห็นด้วยอย่างยิ่งที่การปฏิบัติตามศีล5 เป็นพื้นฐานการดำรงชีวิตประจำวัน ทั้งดูแล ตัวเอง ครอบครัวสังคม ผมเกือบเป้นชายร้ายหญิงเลว แต่มีที่ปรึกษาดีโทรไปหาคุณเอๆ บอกตัดเหตุแห่งปัจจัยออกก็ดีเอง ผมหาเหตุของปัจจัยอยู่ไหน ท้ายสุดก็มาลงที่ตัวเองครับ ทบทวนตัวเอง เหตุการณ์อดีต ตามให้ทันปัจจุบัน อดีตภาพที่เป้นสุขเรามักหลง ทบทวนถึงทุกขืในอดีตไม่อยากให้เกิด ในปัจจุบัน ปัจจุบันเรามีคนที่รักเรา(ภรรยา) คนที่เรารักเขาอย่างมากมาย(ลูกชาย) มันทำให้เรากลับมาที่ตัวเองและปัจจุบัน ผมตัดความรักที่เป้นความต้องการออกจากใจได้ ผมได้รู้จักน้องสาวดีๆ อีกคน ผมคงต้องปฏิบัติธรรมต่อ โดยเฉพาะการนำหลักพรมวิหาร4 มาใช้ รักด้วยความเมตตา ดีกว่ารักและมีความต้องการทำให้เราตาบอด ยืนยันครับผมกำลังปฏิบัติธรรมอยู่ โดยการเน้นย้ำของการรักษาศีล 5 ให้เข้มงวดสักที

สาธุครับพี่น้อย

อนุโมทนาบุญในความตั้งใจดีที่จะรักษาศีล 5 ครับ

สีเลนะสุคะติงยันติ

สีเลนะโภคะสัมปทา

สีเลนะนิพพุติงยันติ

P.S. พี่น้อยเป็นคนมีจิตใจดี มีเมตตาสูง จิตจึงพลิกเป็นราคะได้ง่าย ลองถือศีล 8 อาทิตย์ละครั้งก็จะดีขึ้นครับ

วันนี้นำหนังสือธรรมะบางส่วนไปสบทบให้ผู้ป่วยติดเชื้อไวรัส รู้สึกดีครับ

อาจารย์สำราญบอกว่ามีอะไรดีๆ (ผมคิดต่อยอดอาจารย์ว่า น่าจะรวมถึงเรื่องดีๆ) ให้บอกคนอื่นด้วย

เผื่อคนอื่นจะฟลุ๊ค (ไม่ใช่เรานะครับ)

วันนี้อ่านเจอบทความคุณศรัณย์ บอกถึงการตั้งใจที่จะทำดีร่วมกัน ในสิ่งคล้ายๆ กันจะเกิดพลัง จนเราสัมผัสได้

จริงๆ เคยทำในวงแล้ว รู้สึกได้ถึงความอบอุ่น ความสว่าง แต่บางครั้งความเร่งรีบ ทำให้เราเปลี่ยน mode เร็วเกินไป จนเราสัมผัสได้ไม่ชัด ไม่เกิดการเรียนรู้ที่ดีเท่าที่ควร

คงต้องลองใช้ความช้า และ ความเงียบเข้าช่วยครับ

ผมไปอ่านพระสุตตันตปิฎก เล่ม 1 มีเรื่องราวว่า พระพุทธเจ้าเสด็จไปที่ใดที่หนึ่ง ก็มีคนสองกลุ่มตามไป กลุ่มหนึ่งสีเสริญพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อีกกลุ่มตำหนิ พระที่เป็นสาวกก็เห็นเหตุการณ์ทั้งสองอย่าง จึงทูลพระพุทธเจ้า ท่านก็วิสัชชนา ว่า หากมีคนว่า ถ้าว่าจริง เราก็ได้ประโยชน์ แต่ถ้าว่าไม่จริงก็ชี้แจง และตรัสถึงคนที่ชมพระองค์ว่าชมได้ไม่หมดหรอก เพราะพระองค์มีความดีมากกว่าที่จะคิดถึง จึงตรัสว่าทรงมีศีล จึงได้ศีล ๕ อย่างละเอียดมา ที่มีความยาวมากคือเรื่องการพูด (คงเป็นศีลข้อ ๔ โดยละเอียด) ผมจะจัดวรรคตอนอีกทีแล้วนำมาลงนะครับ คงเป็นความดีอย่างหนึ่งนะครับ

ในหนังสือของอาจารย์ ทญ.สีใบตอง คำว่ารักเหนือรัก ท่านหมายถึง ความรักโดยไม่มีเงื่อนไข (Unconditioned love) และความรักแบบพรหมวิหาร ๔ ในส่วนของความรักโดยไม่มีเงื่อนไขนั้น ที่เห็นได้คงเป็นความรักของพ่อแม่ต่อลูก แต่เอาเข้าจริงมีคนพูดว่า ความรักของพ่อต่อลูกนั้น มักจะยังมีเงื่อนไข (เช่นถ้าลูกทำไม่ดีพ่อจะไม่รัก) คนที่จะรักอย่างไม่มีเงื่อนไขจริงๆ คงจะเป็นแม่ ซึ่งรักลูกในทุกสถานการณ์ ไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไรก็ตาม

แต่ต้องสารภาพว่าอ่านหนังสือของท่านไปได้เพียงราว 1/4 เพราะสัปดาห์ที่ผ่านมามีงานมากมายเหลือเกิน เพิ่งจะได้หายใจเมื่อหัวค่ำนี้เอง (กล่าวให้เกินจริงขอรับ เพื่อเน้นความยุ่ง) ช่วงที่ผ่านมาจึงไม่ได้เข้ามาในนี้เลย คืนนี้ดูทีวี จะเริ่มอ่านต่อพรุ่งนี้ครับ

ถือโอกาสนี้ประชาสัมพันธ์ในโอกาสนี้

จากที่ทีม Big สุด ของอุตรดิตถ์มาร่วมกิจกรรมกับเรา ครั้งต่อไปจะมาสมทบประมาณ 10 คน คือ หนึ่งคันรถตู้ นะครับ ของเราเองมีประมาณ 40 ท่าน คงจะมีโอกาสให้คุณเอ คิดและลองอะไรใหม่ๆ อีก ผมคิดกิจกรรมต่อยอดไว้อีกอันหนึ่งครับ

พระสมณโคดม

- ละการพูดเท็จ เว้นขาดจากการพูดเท็จพูดคำจริง

- ดำรงคำสัตย์ มีถ้อยคำเป็นหลักฐาน ควรเชื่อ

- ไม่พูดลวงโลก

- ละคำส่อเสียด เว้นขาดจากคำส่อเสียด

- ไม่ฟังจากข้างนี้แล้วไม่บอกข้างโน้น เพื่อให้คนหมู่นี้แตกกัน หรือฟังจากข้างโน้นแล้วไม่บอกข้างนี้ เพื่อให้คนหมู่โน้นแตกกัน

- สมานคนที่แตกกันแล้วบ้าง

- ส่งเสริมคนที่พร้อมเพรียงกันแล้วบ้าง ชอบคนที่พร้อมเพรียงกัน ยินดีในคนที่พร้อมเพรียงกัน เพลิดเพลินในคนที่พร้อมเพรียงกัน กล่าวแต่คำที่ทำให้คนพร้อมเพรียงกัน.

- ละคำหยาบ เว้นขาดจากคำหยาบกล่าวแต่คำที่ไม่มีโทษ เพราะหู ชวนให้รัก จับใจ เป็นคำของชาวเมือง คนโดยมากรักใคร่ ชอบใจ.

- ละคำเพ้อเจ้อ เว้นขาดจากคำเพ้อเจ้อพูดถูกกาล

- พูดคำจริง พูดอิงอรรถ พูดอิงธรรม พูดอิงวินัย พูดคำมีหลักฐาน มีที่อ้าง มีที่กำหนด

- พูดประกอบด้วยประโยชน์ โดยกาลอันควร.

- เว้นขาดจากการพูดแก่งแย่งกัน อย่างที่สมณพราหมณ์ผู้เจริญบางจำพวกพูดแก่งแย่งกันเห็นปานนี้อยู่เนือง ๆ คือ ท่านไม่รู้ทั่วถึงธรรมวินัยนี้ข้าพเจ้ารู้ทั่วถึง ท่านจักรู้ทั่วถึงธรรมวินัยนี้ได้อย่างไร ท่านปฏิบัติผิดข้าพเจ้าปฏิบัติถูก คำพูดของข้าพเจ้ามีประโยชน์ ของท่านไม่มีประโยชน์ คำที่ควรกล่าวก่อน ท่านกล่าวทีหลัง คำที่ควรจะกล่าวทีหลัง ท่านกล่าวก่อน ข้อที่ท่านเคยช่ำชองมาได้ผันแปรไปแล้ว ข้าพเจ้าจับผิดวาทะของท่านได้ ข้าพเจ้าข่มท่านได้แล้ว ท่านจงถอนวาทะเสีย มิฉะนั้นจงแก้ไขเสีย ถ้าสามารถ.

- เว้นขาดจากการพูดหลอกลวง การพูดเลียบเคียง พูดหว่านล้อม พูดและเล็ม แสวงหาด้วยลาภ.

คิดไว้หลายเรื่องครับ แต่อยากลองทำ

เรื่องให้อภัย จากกฎแห่งกระจก ครับ

เว้นขาดจากการพูดแก่งแย่งกัน อย่างที่สมณพราหมณ์ผู้เจริญบางจำพวกพูดแก่งแย่งกันเห็นปานนี้อยู่เนือง ๆ คือ ท่านไม่รู้ทั่วถึงธรรมวินัยนี้ข้าพเจ้ารู้ทั่วถึง ท่านจักรู้ทั่วถึงธรรมวินัยนี้ได้อย่างไร ท่านปฏิบัติผิดข้าพเจ้าปฏิบัติถูก คำพูดของข้าพเจ้ามีประโยชน์ ของท่านไม่มีประโยชน์

โดนใจจริงๆ ครับ

วันนี้เก็บขยะตามปกติครับ

มีกิจพิเศษคือจับจิ้งจกจากในบ้านไปปล่อยนอกบ้าน

วันนี้มีกิจกรรมที่นำอสม จาก๔ ชุมชนมารวมตัวกัน แลกเปลี่ยนเรียนรู้เกี่ยวกับการออกกำลังกาย ซึ่งเป็นกิจกรรมเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของประชาชนในกิจการของรัฐ

อาจารย์คิ้ม ซึ่งท่านเกษียณตั้งแต่ปี 2541 แต่ยังดูแข็งแรงมากเหมือนอายุ 50 เศษ เท่านั้น ท่านมีกิจกรรมประเภทอาสาทำโดยได้สตางค์จากแม่บ้านของท่านเองอยู่ประมาณ 10 กิจกรรม ท่านทำอย่างเต็มใจ ดูท่าทีว่าธรรมะที่ทำให้อายุยืน คืออิทธิบาท ๔ จะเป็นจริง ท่านทำชมรมผู้สูงอายุ และบอกว่าสมาชิกของท่านไม่มีใครยอมตายสักคนเดียว บางคนที่จะตายก้ฟื้นขึ้นมาใหม่ มาขี่จักรยานทีละสิบกว่ากิโลเมตร โชคดีจังที่พบท่าน และยังได้ฟังนิทานที่ไม่อยากจำแม้จะสนุกสนานอีก ๒ เรื่อง

ช่วงนี้ทำดีให้ตัวเอง โดยการออกกำลังกายครับ

ได้หนังสือเกี่ยวกับการทำงานของสมองมา 1 เล่ม

เขาบอกว่าทำสิ่งที่ยาก สำเร็จ แล้วค่อยๆ เพิ่มความยากทีละนิดก็มีความสุขครับ

เพิ่งรู้ว่าอาจารย์ไม่ชอบจิ้งจก ^0^

สวัสดีครับ

ห่างหายไปนาน ยังคงเหมือนเดิมเรื่องตรงต่อเวลาเป็นเรื่องใหญ่ ปัญหาที่ทำงานเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องใหญ่ เรื่องใหญ่สุดๆ คือการปฏิบัติดีอย่างสมำเสมอ .........................

มีโอกาสไปสัมมนาเกี่ยวกับการทำนาข้าวร่วมกับนาชาวนาแถวบึงราชนก ทำให้เห็นคุณค่าของชาวนามากเลยทีเดียว เราคิดว่าเราลำบาก เปรียบเทียบกับพวกเขาเราสบายกว่าเขามาก ..........เลยตั้งใจไว้ว่าจะทำกิจกรรมที่เพิ่มคุณค่าให้กับตัวเองให้มากขึ้น....อย่างน้อยเราเองก็มีภูมิหลังเป็นลูกชาวนาเหมือนกัน .........ส่วนกิจกรรมก็คงยึดจากประสบการณ์การทำ KM บางส่วนเข้าไปใช้ให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้....ต่อยอดจากของเดิมที่มีอยู่....ทำเรื่องที่เขามีความสุขคือ การได้เพื่มผลผลผลิตและลดต้นทุนการทำนาลง .และที่สำคัญสุด...การที่ชาวบ้านได้ดูแลสุขภาพของเขาในงานประจำของเขาคือการลดสารเคมีลงให้มากที่สุด...

กิจกรรมดีดีคะกดตาม นักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏศูนย์เรียนรู้อำเภอกระนวน จังหวัดขอนแก่น  ถือว่าวันนี้ ได้ทำดี  คือ ทำบุญกฐินคะ

http://gotoknow.org/blog/lelaxy/305092

สาธุ ขออนุโมทนาบุญกับคุณสุ ในบุญกฐินด้วยครับ

พรุ่งนี้ก็จะไปงานกฐินเหมือนกันครับ ที่วัดวังหิน ค่อยๆ ทวนกระแสไปครับ ช่วงนี้น้ำเชี่ยว^0^

พักนี้สมาชิกชักจะเข้าบ่อยน้อยลงนะครับ

คุณเอจะคิดแผนอะไรใหม่ดีครับ

ผมไปกรุงเทพฯ เมื่อวานนี้ รับลูกสาวกลับมาด้วยในวันนี้

เมื่อตอนเย็นขับรถและง่วงมาก จนเหมือนขับไปด้วย subconscious เกือบชนท้ายรถเก๋งคันหนึ่ง แต่ง่วงจนบอกไม่ได้ว่าเป็นรถอะไร ทำให้ตื่นได้อีกพักหนึ่ง

แวะนอนพักในรถที่บิ๊กซีอยุธยา เป็นแห่งที่ใหญ่มโหฬารมาก อาจจะใช้ไฟฟ้าเท่าอำเภอหนึ่งอำเภอทีเดียว

ในที่สุดก็ปลอดภัยถึงบ้านครับ พี่น้อง

สมัยก่อนที่ถนนสองเลน รถยังต้องวิ่งสวนกันเวลาขับรถกลางคืนแล้วง่วง ก็จะหาเหยื่อ คือขับช้าหน่อย แล้วคอยให้รถคันอื่นแซง พอคันใดขับเร็วพอๆ กับเราแซง ก็ขับตามเขาไปเรื่อยๆ ให้ห่างสัก 50 -100 เมตร อาศัยให้เขาดูถนน จักรยานยนต์ จักรยาน คน และสุนัขให้เรา

แผนมีเยอะครับอาจารย์

แต่สุดยอดของแผนคือไม่มีแผน ^0^

อยากให้พวกเราเริ่มที่ตัวเราก่อน

เหมือนจะแผ่เมตตา ก็น่าจะเริ่มแผ่เมตตาที่ตัวเราก่อนครับ

สมาชิกหายหน้าหายตาไปหมดเลย

วันที่ ๕-๗ ธันวาคม ๒๕๕๒ นี้ ผมมาอยู่ที่ลานทองรีสอร์ท อำเภอแม่จัน จังหวัดเชียงราย

มาร่วมกิจกรรมกับอาจารย์วิศิษฐ์ ที่รวบรวมผู้ที่เคยมาอบรมกับอาจารย์มาพูดคุยกัน

สิ่งที่ผมคาดหวังคือคงจะได้รับทราบสิ่งที่ท่านอื่นๆ ได้ทำมา เผื่อจะนำมาเป็นแนวทางดำเนินการของเราได้บ้างครับ

วันนี้ทำความดีคือนำผ้าเช็ดตัวออกมาตากแดดเพื่อใช้ต่อ เป็นการลดการที่โรงแรมจะต้องซักผ้าอีก ๑ ผืน เพราะปกติเราก็ไม่ได้ใช้แบบ dispasable อยู่แล้ว

สมาชิกหายไปหมดเลย

วันนี้ทำความดีคือการเก็บขยะ

เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาเห็นคนเก็บขยะคนหนึ่งมาหาขยะที่พอจะขายได้จากถังขยะที่หอ

จึงเกิดความคิดที่จะล้างทำความสะอาดขวดที่เราจะทิ้งแล้ว เช่นขวดกาแฟ ชา ให้สะอาดก่อน แล้วใส่ถุงไปแขวนไว้ให้เลย

แต่ผมเองใช้ขวดไม่มากนัก แต่ก็รู้สึกดีมากที่ได้ทำนะครับ

ขอชื่นชมในความดี และความสม่ำเสมอของอาจารย์นะครับ

หิ่งห้อยจะส่องแสง และมีชีวิตได้ ต้องอาศัยการดื่มน้ำสะอาดทุกวันเช่นกันครับ

ผมมีความเชื่ออีกเรื่องคือ การทำความดีในเบื้องต้นต้องมีกัลยาณมิตร คอยลากกันไปก่อนครับ

วันนี้ทำความดีโดยไม่ง่วงในที่ประชุมกรรมการบริหารโรงพยาบาลครับ

จะทำความดีโดยรวมคนเด่นๆ จากกิจกรรมของเรามาเล่าเรื่องประทับใจกันอีกเป็นรอบพิเศษ

ทำความดีอีกอย่างคือกำหนดวันจัดกิจกรรมสุนทรียสนทนาพัฒนาคนพัฒนาทีมของปีนี้เสร็จแล้ว เขียนโครงการเพื่อขออนุมัติแล้วด้วย (แต่ทำมาต่อเนื่อง โดยไม่ได้ใช้เงินเลย) แต่ที่ต้องของบบ้างแล้วเพราะตอนนี้การเงินเริ่มฝืดเคือง และจะต้องหาอุปกรณ์เพิ่มมากทีเดียว เนื่องจากที่ขขอยิมเขามาใช้ เขาก็ขอคืนไปใช้กับคนไข้หมดแล้ว

คิดดี รู้สึกดี ทำดี

ขอบคุณมากครับ

สิ่งที่ทำในช่วงนี้คือการทำใจให้เป็นกลางๆ ลองเอาธรรมะมาเทียบเคียงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในระยะนี้

พระอรหันต์เป็นผู้ปฏิบัติจริงจังตามสมมติและเป็นแบบอย่างในการปฏิบัติตามวินัยอย่างเคร่งครัด

ถ้าคนยังเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว กฎเกณฑ์กติกาจะขัดผลประโยชน์ของเขา

อย่างน้อยการตามใจตัว ความไม่สะดวกสบายที่ต้องไปทำตามกฎ ความขี้เกียจ จะมาขัดขวาง ทำให้คนไม่อยากปฏิบัติตามกติกาสังคม เพราะฉะนั้น คนมีกิเลสจึงปฏิบัติตามกฎหรือรักษาวินัยได้ยาก

ความสุขมี ๓ แบบคือ ๑. สุขแบบแข่งแย่ง หรือชิงกัน ๒. สุขแบบประสาน หรือสุขด้วยกัน และ ๓. สุขแบบอิสระไม่ต้องขึ้นกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ดูแล้วประเทศไทยส่วนใหญ่คนจะมีความสุขแบบที่ ๑ คือแก่งแย่งชิงดีกัน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท