ชมดาวเย้าหิ่งห้อย ลอยแพ แลนก ตกปลา หาหอยหลอด......ที่นี่สถานีสวี 3


ฤๅดอนหอยหลอดที่สวีจะหมดไปในพริบตา 

ฤๅดอนหอยหลอดที่สวีจะหมดไปในพริบตา

บันทึกก่อนหน้า  เสน่ห์ของการล่องแพที่สวี

 

                       จากที่ครูภาทิพเคยติดตามข่าวเรื่องของดอนหอยหลอดในภาคกลางที่หมดและร้างไปเพราะความโลภ  ความมักง่ายของผู้คนที่ใช้ปูนขาวมาราดให้หอยตัวเล็กตัวน้อยโผล่ขึ้นมา   จนในที่สุด ดอนหอยหลอดในภาคกลางก็เหลือแต่ชื่อ  ทำให้หวั่นวิตกว่าเหตุการณ์นั้นจะเกิดขึ้นกับ ดอนหอยหลอดที่สวีด้วย  เพราะมีเค้าลางให้เห็นนั่นก็คือ

 

                        ในแต่ละวันมีผู้คนมาจากทั่วสารทิศ  ต่างคนต่างมาเก็บเกี่ยว    ขาดความรู้ขาดความเข้าใจในการดูแลเก็บเกี่ยว  ไม่มีองค์กรใดเข้ามาประชาสัมพันธ์ให้ความรู้และสร้างจิตสำนึกในการดูแลรักษา  ความไม่รู้ของผู้เก็บเกี่ยวแค่เห็นว่าเป็นรูต่างก็จิ้ม จิ้มจิ้ม และจิ้ม  ทำให้หอยตัวเล็กไม่ได้ขนาดโผล่ขึ้นมานอนตาย  คนจิ้มก็ไม่เก็บเพราะเล็กเกิน   บางรูเป็นรูของปลาไหล   ปลาไหลขึ้นมานอนแห้งก็มี

 

 

                        การซื้อขายที่เป็นธุรกิจขนาดใหญ่ก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่จะทำให้ลานหอยหลอดร้างได้  ทราบว่ามีรถจากมหาชัยมารับซื้อวันละ 3-4 ตัน   อย่างนี้หอยจะโตทันได้อย่างไร    และเมื่อความต้องการมีมาก  ก็จะยั่วยุให้คนหาวิธีการลัดที่รวดเร็วซึ่งจะมีผลให้ลานหอยนี้ร้าง

 

                        ถุงปูนแดงที่คนนำมาใช้  1 คน 1 ถุง  1 วัน   2 -300  ถุง  เมื่อใช้หมดก็ทิ้งไว้บนลานนั่น  ไม่มีใครถือขยะกลับ  ถุงขนมของลูกเล็กเด็กแดง  ที่มาร่วมขบวนหาหอย   ขวดเครื่องดื่มชูกำลังของผู้ชายที่พกพามา  เกลื่อนกลาดไปหมด เมื่อยามน้ำขึ้นปูนที่เหลือในถุงก็ราดลงไปยังลาน  หรือเมื่อน้ำท่วมสูงขึ้นก็กวาดถุงพลาสติกเหล่านั้นลงทะเล   ถ้าช่วงหาหอยมีระยะยาว  1 เดือน  2  เดือน  3  เดือน   ถุงพลาสติกและขยะเหล่านี้จะมีมากแค่ไหน    และจะส่งผลเสียต่อสัตว์น้ำในบริเวณนั้นอย่างไร

 

                            ดังนั้นก่อนที่เกิดความเสียหาย   น่าจะมีองค์กรเข้ามาดูแลให้ความรู้  ควบคุมการเก็บเกี่ยวเพื่อความยั่งยืนของแหล่งอาหารและแหล่งท่องเที่ยวนี้

 

 

โปรดติดตามของอร่อยที่สวีในโอกาสต่อไป

หมายเลขบันทึก: 257061เขียนเมื่อ 24 เมษายน 2009 12:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

สวัสดีครับ

หอยหลอด เขาบอกว่าอร่อย แต่ยังไม่เคยรับประทานสักครั้งครับ

สวัสดีค่ะ ดร.หนุ่ม(น้อย)  หากมีโอกาสกลับมาถิ่นเกิดก็แวะมาสิคะ ดอนหอยหลอดที่นี่ยังใหม่ ตัวจึงโต  เนื้อมาก สด  รสหวาน  อร่อยกว่าหอยลายค่ะ   แค่ลวกจิ้ม ก็ หรอยอย่างแรง   

สวัสดืค่ะคุณครูภาทิพ

อ่านแล้วสลดใจ และรู้สึกผิด เพราะครั้งหนึ่งตอนแม่ย่าเป็นสาวเอ๊าะๆ ก็เคยไปดอนหอยหลอด ที่แม่กลองกับเพื่อนๆก๊วนเดียวกัน คิดแต่สนุก ไปถึงก็จิ้ม จิ้ม จิ้ม ๆๆ เพื่อนก็ตามเก็บ ๆๆๆ อย่างที่ครูภาทิพพูดจริงๆ ไม่เคยคิดถึงผลที่จะตามมาในอนาคต เพราะขาดความรู้ในการใช้อุปกรณ์(ปูนขาว)หนึ่งเพื่อนในนั้น และเป็นผู้นำไปคือคนแม่กลองแท้ๆ ถ้าสืบรู้ว่ายังมีชีวิตอยู่ และอยู่ที่ไหน จะตามไปโบกหัวสักโป๊ก

ถ้าสมัยนั้นมีคนให้ข้อมูลความรู้ แบบที่ครูภาทิพให้อยู่นี้(ในเรื่องของการใช้ปูนแดงแทนปูนขาว) แม่ย่าและเพื่อนๆ คงไม่เป็นคนกลุ่มหนึ่งที่ทำลายดอนหอยหลอดในอดีตเป็นแน่ ขอบคุณที่ให้ความรู้ ถึงแม้ว่ามันจะสายเกินไปเสียแล้ว

สวัสดีค่ะแม่ย่าแดนไกล

    ครูภาทิพเพิ่งกลับมาจากสวี  ไปทะเลาะกับแม่มาอาทิตย์กว่า   ครั้งนี้ไม่ได้ไปดอนหอยหลอดอีก  เพราะมีงานศพข้างบ้าน   ได้มีโอกาสเข้าโรงครัวไปช่วยเขาหั่นผักหั่นแบบปลา  คุยกับญาติและเพื่อนบ้านของผู้ตาย  ย้อนวิถีชีวิตของคนสมัยก่อน  มีความสุขมากค่ะ

    อย่าคิดนะคะว่าครูภาทิพเก่งจัง  ฮิอิ  จะหั่นฟักทองยังต้องถามเขาเลยว่าประมาณไหน

 

    ครูภาทิพเคยตื่นเต้นกับอาหารจานหอยหลอด  และตื่นเต้นกับกิจกรรมหาหอยหลอด   แต่พอครูภาทิพเล่าให้ผู้ใหญ่ ๆ  ที่สวีเขาฟังถึงความสนุก ความอร่อย  เขาบอกว่า "ให้ไม่มีอะไรกินก่อน  ค่อยกินหอยหลอด  ตอนนี้มีปลามี มีหมูเห็ดเป็ดไก่ให้กินมากมาย"   เขาไม่ตื่นเต้นกับครูภาทิพเลย  บางคนรังเกียจด้วยซ้ำ  

 

     รออ่านบันทึกใหม่ๆ เร็วๆ นี้ค่ะ

อยากเขียนว่า....

ดอนหอยหลอดขอดเคืองขยาด

คนเขลาขลาดเอาปูนขาวสาดใส่

ชีวิตน้อยๆหุ้มด้วยเปลือกใสเบา

ดิ้นเร่าๆผุดทะยานขึ้นผืนดิน....

อยากกินเราขุดเราเอาก็ได้

เอาปูนขาวมาใส่เสียหายยิ่ง

วงศ์วานเราเด็กน้อยจะพังพิน

ด้วยสูญสิ้นชาติพันธุ์แต่กาลมา...........

ไปดอนหอยหลอดอย่าใช้ปูนขาวหยอดใส่นะคะลูกเด็กเล็กแดงของหอยจะตายหมด..ไม่ทันโตนะคะ...

 

 

 

สวัสดีค่ะครูอ้อยเล็กขอบคุณสำหรับคำประพันธ์ที่ไพเราะ  และข้อคิดที่ฝากไว้

สวัสค่ะครูภาทิพ

ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่เพิ่งไปหาหอยหลอดที่ดอนหอยหลอดที่สวีมาค่ะ เพิ่งไปเป็นครั้งแรก ไปกับป้า ๆ น้า ๆ

ดิฉันตื่นเต้นมาก เพราะตั้งใจจะไปเที่ยวนานแล้ว แต่ก็ไม่ได้ฤกษ์ไปสักที ไปเที่ยวครั้งแรกก็สนุกมาก กับการหาหอยหลอด

แต่ดิฉันก็รู้สึกผิดเวลาหาหอยหลอด แล้วได้ตัวเล็ก ๆ มาด้วย จะปล่อยมันไปก็กลัวมันตายโดยไม่มีประโยชน์ ก็จำเป็น

ต้องเก็บมันมาด้วย และก็ยิ่งรู้สึกผิดมากเมื่อมาอ่านบันทึกของครูภาทิพ.....แต่สำหรับบางคนก็มีความจำเป็นไปหาหอยหลอดมาขาย

เพื่อเลี้ยงครอบครัวคุณครูภาทิพ พอจะแนะนำการหาหอยหลอดแบบถูกวิธีบ้างมั๊ยคะ เผื่อจะได้แนะนำหรือบอกกล่าวกันได้

เพื่อที่ชาวสวีจะได้มีหอยหลอดไว้คู่กับดอนหอยหลอด อ.สวี ต่อไป ..................ขอคุณมากค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท