การไปประชุมผู้เลี้ยงผึ้งซึ่ง อ.สมลักษณ์ ชวนผมไปพูดให้ฟังเรื่อง KM นั้น นอกจากไปพูดแล้ว สิ่งที่ผมทำโดยไม่ได้แจ้งให้ อ.สมลักษณ์ ทราบก่อน ก็คือ ผมได้หนีบ ลูกศิษย์ปริญญาโท สาขาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา ซึ่งเค้าสนใจเรื่องการจัดการความรู้ ไปศึกษากระบวนการของกลุ่มผู้เลี้ยงผึ้ง ด้วย
อ.สมลักษณ์ เล่าให้นิสิตฟัง ถึงกระบวนการก่อเกิดของกลุ่มผู้เลี้ยงผึ้ง |
อีกสิ่งหนึ่งที่เป็นผลพลอยได้จากการไปประชุมผู้เลี้ยงผึ้งก็คือ อ.สมลักษณ์ ได้ฉายวิดีโอ เรื่อง "เสียงกู่จากครูใหญ่" ซึ่งเป็นวิดีโอ หนังเกาหลี เก่ามากๆ เรื่องหนึ่งที่พูดถึงครูใหญ่นักพัฒนา ได้ไปสร้างศรัธา และความเชื่อมั่นในการพัฒนาตนเองของชาวบ้าน รวมถึงอุดมการณ์หลายๆ อย่าง ซึ่งผมเองเมื่อดูวิดีโอนี้แล้ว ชอบมากๆ และนึกถึงนิสิตที่เรียนกับผม ว่าหากเค้าได้ดูวิดีโอนี้ด้วย เค้าอาจมีแง่คิดและสิ่งที่ได้รับ อะไรมากมาย จึงขออนุญาต อ.สมลักษณ์ นำวิดีโอมาฉายให้นิสิตชม และขอให้นิสิตเขียนสิ่งที่ได้จากการชมวิดีโอนี้ไว้ในบล็อก ซึ่งก็มีข้อคิดที่น่าสนใจจากนิสิตที่ประทับใจผมหลายคน ดังนี้ครับ
ใคร |
คิดอย่างไร |
จันทิมา อิ๋วสกุล |
|
นาทญาขุดปิ่น |
|
ชรินทร์ทิพย์ ยองชนะ |
|
จันทนา ขันทะบุตร |
|
ธนิตา ชาติวุฒิ |
|
ประภาภรณ์ ปีอาทิตย์ |
|
|
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าในการ ลปรร. นั้น story telling เราอาจจะไม่จำเป็นต้องเป็นคนเล่าเองก็ได้ ขอให้เรื่องนั้นเป็นเรื่องที่เร้าพลังและมีองค์ความรู้ที่สอดคล้องกับหัวปลาที่สมาชิกสามารถสะกัดนำไปประยุกต์ใช้ในการทำงานให้ดียิ่งขึ้นได้ หรือทำให้สมาชิกเกิดความเข้าใจในทิศทางที่ตรงกัน เกิดความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน เกิดความไว้เนื้อเชื่อใจกัน เรื่องนั้นหรือวิธีนั้นก็น่าจะ OK
วันหน้านำภาพยนต์เรื่องนี้มาเผื่อแผ่ให้ผมได้ชมบ้างซิครับ พระเอกแก่นั่นแหละดี จะได้รู้สึกว่ายังมีความหวังว่ายังจะพอเป็นพระเอกกับเขาได้ ขอบคุณล่วงหน้าครับ
ดูแล้วจุดไฟในตัวขึ้นมาอีกรอบค่ะ