พาลูกกลับบ้าน

hiv

เมื่อวานมีพ่อของผู้ป่วยมาพบพยาบาลแต่เช้า  บอกว่ามาขอคำปรึกษาเรื่องลูกชาย ...

"เมือวันสงกรานต์ที่ผ่านมา  ผมออกไปทำงาน  ลูกผมอายุ 19 ปี อยู่บ้าน ถูกเพื่อนยิงถูกหน้าอกมีเลือดออกในช่องเยื่อหุ้มปอด     ตอนนี้อาการดีขึ้นแล้ว   แต่หมอบอกว่าลูกผมติดเชื้อเอชไอวี  หมอยังไม่ได้บอกลูกผมรอให้อาการดีกว่านี้ก่อน    แต่ผมว่าเค้าควรรู้  ผมจึงมาปรึกษาคุณพยาบาลว่าผมควรทำอย่างไรดี ..... 

 

ผมเลี้ยงลูกมา  ผมรู้ว่าเค้าเป็นคนดี  น่ารักมาก  เป็นเด็กเรียบร้อย รักพ่อ รักแม่  ช่วยพ่อแม่ทำงาน

ผมเป็นคนจังหวัดอื่น  รายได้มีไม่พอเลี้ยงครอบครัว  จึงมาหางานทำที่นี่  ได้เงินเดือนรวม OT ประมาณ หมื่นกว่าบาท  แต่งานหนักมาก  อีกหน่อยก็คงทำไม่ไหวแล้ว  เพราะร่างกายก็แก่ลงไปมากแบกของหนักมากๆจนปวดไปทั่วตัว

หลายปีก่อนผมพาลูกชายมาอยู่ที่นี่  ด้วยความหวังว่าผมจะได้ดูแลเค้า  ใกล้ชิดเค้า อบรมดูแลอย่างที่พ่อรักลูกจะสามารถทำได้ และผมก็ทำงานหาเงินไปด้วย   ส่วยเมียผมก็เลี้ยงลูกสาวและทำไร่ทำนาที่บ้านเกิดไม่ย้ายมาด้วยกัน...

 

ผมไม่คิดเลยว่าการที่ผมพาลูกมาอยู่ที่นี่  เมืองใหญ่ สิ่งแวดล้อมที่มีคนอยู่มากมาย  คนข้างบ้านมีคนกินเหล้า ติดยา จะทำให้ลูกผมที่ผมรักมากต้องเป็นอย่างนี้

 

ผมคิดว่า  ผมจะออกจากงานที่นี่  แล้วพาลูกกลับไปอยู่บ้านเดิมด้วยกัน  บ้านผมสงบเงียบมาก  ไปทำไร่ ทำนา ไม่มีคนทะเลาะกัน  อากาศก็ดี  คนในหมู่บ้านก็ดี ทุกคนมีรอยยิ้มให้กัน ..

 

คงถึงเวลาแล้ว ที่ผมจะต้องพาลูกกลับบ้าน ไปให้เค้าได้มีความสุข ในการทำไร่ ทำนา อย่างที่ผมเคยมี     ส่วนเรื่องการรักษา  ผมดีใจมากครับที่ได้รับข้อมูลในการรักษา และการดูแลตนเองของลูก    ...     ผมไม่ท้อครับ และจะพาลูกมาพบคุณพยาบาล  เมื่ออาการดีขึ้นและหมอให้กลับบ้านได้ ..

 

 

[บันทึกเล่มเก่า]

สวัสดีค่ะ

ขอเอาใจช่วย และให้กำลังใจ สู้ สู้ นะคะ

[แมวยักษ์]

ขอบคุณครูยุ้ยนะค่ะที่เข้ามาคุยด้วย