วราภรณ์
นางสาว วราภรณ์ (ดอกไผ่) ธรรมทิพย์สกุล

แสงทองส่องชีวิต


หากเปรียบชีวิตกับแสงตะวันก็ย่อมมีขึ้นมีลง มีอบอุ่น มีร้อนแรง

 

    ดูภาพขนาดใหญ่

                    เช้าวันเสาร์ที่ ๒๘ กุมภาพันธ์ เราขับรถเพื่อกลับบ้านในเมืองเพื่อไปคุมสอบที่โรงเรียนศรีวิชัยวิทยา ขณะขับรถเรามองไปที่โค้งฟ้าทิศตะวันออก     เห็นดวงตะวันส่องแสงสีทองเรืองรองส่องฟากฟ้ายามเช้า มองแล้วก็รู้สึกอบอุ่นและเป็นสุขใจ นานแล้วซินะที่เราไม่ได้เห็นพระอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้ายามเช้าเพราะอยู่ในโรงเรียนก็มีแต่อาคารเรียนที่บังจนมองไม่เห็น

              คนเรามักพูดถึงแสงทองส่องชีวิต และอยากให้ชีวิตมีแต่แสงทองสดใสส่องสว่างอยู่ตลอดเวลา ซึ่งในความเป็นจริงคงเป็นไปไม่ได้ หากเปรียบชีวิตกับแสงตะวันก็ย่อมมีขึ้นมีลง มีอบอุ่น    มีร้อนแรง มีหม่นมัว    ชีวิตก็เป็นเช่นนี้ จุดสุดท้ายของทุกคนก็ต้องตกดินเหมือนกันหมด

                เราอดทบทวนชีวิตที่ผ่านมาไม่ได้ ชีวิตของเราในยามนี้ก็คงไม่ต่างจากแสงทองที่ส่องเข้ามาบนถนนชีวิตที่ก้าวเดิน หลังจากที่เราเหน็ดเหนื่อยตรากตรำผ่านเรื่องราวทั้งดีและร้ายมากว่าค่อนชีวิต ผ่านความหวัง ความทะเยอทะยาน และเดินตามหาความฝันจนถึงจุดจบที่ต้องการ ตอนนี้ก็เหลือแต่รอประกาศผลงานทางวิชาการเท่านั้น ถ้าผ่าน ชีวิตก็ไม่ได้ต้องการอะไรอีกแล้วเพราะมาถึงจุดอิ่มตัว ถ้าไม่ผ่านก็ดีเหมือนกันนะจะได้รู้รสชาติของความผิดหวังถือว่าเป็นการปฏิบัติธรรมไปในตัว

                อนึ่งชีวิตที่ผ่านมาเราไม่เคยสัมผัสความผิดหวังในเรื่องของการเรียน และการทำงานแม้แต่น้อย จำได้ว่าเราเรียนได้ที่หนึ่งเสมอและไม่ยอมแพ้ใครในเรื่องการเรียน การทำงานก็สามารถสอบเข้ารับราชการเพียงครั้งเดียวก็สอบได้ และเมื่อใดที่ต้องการโอนย้ายก็สามารถสอบผ่านได้ตามใจปรารถนา แต่ที่ได้มิใช่เพราะความบังเอิญหากแต่เกิดจากความมุ่งมั่นตั้งใจ และเอาจริงเอาจังต่างหาก

                  เราเชื่อเรื่องกฎแห่งการกระทำและคำสอนของหลวงปู่โตที่เราพอสรุปความได้ว่า “ลูกเอ๋ย เจ้าไม่จำเป็นต้องขอพรจากเทพหรือจากฟ้า เมื่อเจ้าทำความดีจนถึงที่สุดผีสางนางไม้ก็ไม่มีใครฉุดเจ้าอยู่”

                   ชีวิตที่ผ่านมา นอกจากพยายามทำหน้าที่และมีความมุ่งมั่นตั้งใจในการทำสิ่งต่าง ๆ แล้ว สิ่งที่ส่งเสริมให้เราประสบความสำเร็จเสมอมา นั่นคือคุณธรรมประจำตน เกือบยี่สิบห้าปีแล้วซีนะที่เราถือศีลกินมังสวิรัติ    ด้วยความสุขใจที่ไม่ต้องเบียดเบียนทำร้ายใครเพราะความอร่อยลิ้น ชั่วครู่ และพยายามเสริมบารมีด้วยการรักษาศีล ๘ ในวันพระ เท่าที่อินทรีย์พละของเราจะทำได้

                 นอกจากนั้นก็เรื่องของความกตัญญูรู้คุณคนก็สำคัญยิ่ง เงินเดือนของเราเกือบหนึ่งในสามที่ดูแลครอบครัวให้ทุกคนอยู่อย่างมีความสุข      เราไม่ปรารถนาขับรถใหม่ ๆ แล้วมีความสุขเพียงคนเดียว ใคร ๆ ก็มักค่อนขอดให้ออกรถใหม่เสมอเงินเดือนก็มากมายไม่สมศักดิ์ศรี     แต่เราก็พอใจที่ขับรถเก่าแล้วสามารถแบ่งปันรายได้ให้ทุกคนมีความสุขกันถ้วนหน้า แล้วก็เป็นแบบอย่างที่ดีให้ผู้อื่นได้ชื่นชมเพราะญาติพี่น้องก็มักเล่าขานบอกต่อกันไปถึงความใจดีของเรา จนใคร ๆ ก็เรียกเราว่า “คนใจดี ” กลิ่นของศีลและคุณธรรมมักหอมหวนทวนลมเสมอ

                   ทุกวันนี้เรารู้สึกมีความสุขกายสบายใจพอสมควร หลังจากที่ปีที่แล้วสุขภาพไม่ดี ตอนนี้ก็พยายามดูแลตนเองจนแข็งแรง ไม่มีโรคภัยใด ๆ แล้ว เรื่องของจิตใจก็รู้สึกว่ามีสิ่งดี ๆ ผ่านเข้ามา ได้มีโอกาสพบเพื่อนกัลยาณมิตรหลายคนที่พยายามแนะนำสิ่งดี ๆ ให้เสมอ ได้รู้จักเพื่อนใหม่ ๆ    และ ผู้คนที่ทำงานเพื่อผู้อื่นมีอุดมการณ์เดียวกัน แล้วตัวเราก็พยายามแผ่เมตตา มีความรักให้กับสรรพสิ่งผู้คนบนโลกหล้า เมื่อเรารู้จักรักผู้อื่นก่อนผู้อื่นก็ย่อมรักเรา และเมื่อเราไม่พยาบาทเบียดเบียนใคร เราก็สามารถหยิบยื่นรอยยิ้มให้กับทุกชีวิต ถ้าทุกคนคิด และปฏิบัติเช่นนี้ได้ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม แสงทองย่อมส่องเข้ามาในชีวิตอย่างแน่นอน”

                                                                       ๑  มีนาคม ๒๕๕๒

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 255381เขียนเมื่อ 13 เมษายน 2009 21:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)
  • เนื่องในวาระดีถีปีใหม่ไทย ขอส่งค่าว(วรรณกรรมล้านนา)มาอวยพรครับ
  • สรีสวัสดิ์ พิพัฒน์พูนผล บุญบันดาลดล กุศลเตื่อมแถ้ง
    ปี๋ใหม่เมืองมี ศะหรีส่องแจ้ง เต๋จ๊ะเรืองแฮง เน้อครับ

    จงอยู่สุขี มั่งมีสินทรัพย์ อายุนับได้ ทีฆา
    พละเลิศล้ำ วรรณะงามต๋า อุดมปัญญา วาทะเก่งถ้อย

ขอให้น้องสาวพี่มีความสุขมากๆนะจ้ะ

สวัสดีค่ะ

***อ่านบันทึกนี้ คิดถึงบทเพลงท่อนหนึ่ง

*** อยากให้ความรักแก่คนทั้งโลก

อากจะให้โชคเพื่อคนทั้งหล้า

อยากให้รอยนิ้มลบคราบน้ำตา

อยากให้ชีวาแก่คนทั้งปวง

***ชีวิตเปลี่ยนแปลงไปตามธรรมชาติแห่งกรรม เป็นกำลังใจให้นะคะ

  • เรืองอรุณอุ่นแสงทองเริ่มส่องฟ้า
  • ปลุกชีวาให้ฟื้นตื่นความฝัน
  • เติมความหวังพลังใจให้ชีวัน
  • ยิ้มให้กัน เริ่มต้นใหม่ในวันนี้

 

  • ขอบคุณ ผอ.ทนัน  ที่ส่งคำค่าวเพราะ ๆ มา
    อวยพร   ขอให้พรนั้นย้อนสู่ผู้ส่งเช่นกันค่ะ
  • ขอบคุณพี่ดอกไม้ที่ยังคิดถึงกันเสมอ  พี่สาว
    คนดี  ดูแลตัวเองรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
  • ขอบคุณ  คุณกิติยาที่ร่วมส่งกำลังใจมาให้ค่ะ
  • สุดท้าย ขอขอบคุณ คุณก้ามกุ้ง  ส่งบทกลอน
    อรุณเบิกฟ้ามาให้  เขียนได้ไพเราะมากค่ะ
  • ขอให้คนอ่านทุกท่าน  โชคดีมีความสุข
    อย่าเจ็บ  อย่าจน  นะคะ

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท