๒๐๙.วันสงกรานต์ที่บ้านนอก

คิม นพวรรณ

Ms นพวรรณ พงษ์เจริญ

๒๐๙.วันสงกรานต์ที่บ้านนอก

ตื่นเช้า...มองไปมองมาไม่ใช่ห้องนอนที่บ้าน แต่เป็นห้องประชุมที่โรงเรียน เรานอนเรียงแถวกับพื้นเป็นแพเหมือนข้าวเม่า ครูผู้หญิงทั้งนั้น ส่วนครูผู้ชายไม่ทราบว่านอนที่ไหนกันบ้าง

บรรยากาศรอบ ๆ สดชื่นเย็นสบาย มีหมอกเมฆประปรายบนท้องฟ้า ฉันสูดหายใจให้เต็มปอดหลาย ๆ ครั้ง เสียงผู้ใหญ่บ้านประกาศเชิญชวนมาจากบนวัด ให้ชาวบ้านไปร่วมทำบุญทอดผ้าป่า

ชาวบ้านและคุณครูไปทำบุญร่วมกัน ถวายสังฆทาน ภัตตาหารแก่พระสงฆ์ และถวายซองผ้าป่า เจ้าอาวาสได้มอบเงินผ้าป่าทั้งหมดให้โรงเรียน เพื่อนำไปสร้างห้องน้ำให้นักเรียนชั้นอนุบาล พวกเราชาวครูรับประทานอาหารร่วมกับชาวบ้านบนวัด

ตามปกติวัดบ้านซำรู้มีผู้คนนิยมมาทำบุญมากมาย เด็กนักเรียน วัยหนุ่มวัยสาวนิยมมาทำบุญ แต่ปีนี้ผู้เฒ่าผู้แก่เล่าว่าลูกหลานไม่กลับมาเยี่ยมบ้านเหมือนทุกปี บางครอบครัวก็กลับมา บางครอบครัวก็ไม่กลับมา ทำให้มีเงินมาร่วมทำบุญผ้าป่าน้อย แต่ผู้เฒ่าผู้แก่และชาวบ้านที่มาทำบุญในวันนี้..ยิ้มแย้มเบิกบานอย่างมีความสุข ที่จะได้เห็นลูกหลานตัวน้อย ๆ มีห้องน้ำใช้สะดวกสบาย

ก่อนกลับโรงเรียน คณะครูกราบไหว้ขอพรจากผู้เฒ่าผู้แก่ ต่างก็ได้รับพรอันเป็นสิริมงคลและกำชับว่า..ให้สอนอยู่ที่นี่ที่โรงเรียนนี้นาน ๆ ไม่ต้องย้ายไปไหนชาวบ้านทุกคนพร้อมกันให้กำลังใจและจะช่วยดูแล..ทุกคนมีความสุขทั่วหน้ากัน ความรู้สึกที่ได้เห็นรอยยิ้มของผู้เฒ่าผู้แก่..อิ่มใจค่ะ

เขียนใน GotoKnow โดย คิม นพวรรณ
ใน คิม นพวรรณ

คำสำคัญ (Tags): #วันสงกรานต์ ผ้าป่า

หมายเลขบันทึก: 255366เขียนเมื่อ 13 เมษายน 2009 19:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน