ทำบุญวันครอบครัว
ปีนี้มีโอกาสไปทำบุญเลี้ยงพระ, เณร และแม่ชี ทั้งวัดที่จังหวัดบุรีรัมย์ในช่วงวันที่ 22 - 23 เม.ย.ที่ผ่านมา พร้อมพี่-น้องและครอบครัวของทุกคน ซึ่งถือเป็นการทำบุญวันครอบครัว นับว่าเป็นครั้งแรกที่ครบหน้าพี่-น้องทั้งหมด เห็นความปลื้มปิติของแม่ชี (แม่) แล้วมีความสุขที่สุด เพราะน้องชายบอกว่าเป็นความตั้งใจของแม่ที่อยากให้ลูกๆ ทุกคนมาทำบุญพร้อมกันสักครั้ง ซึ่งแต่เดิมทีก็คิดกันว่าผลัดกันไปแล้วแต่ความสะดวกของแต่ละคน เดี๋ยวคนโน้นมา เดี๋ยวคนนี้มา จะได้ไม่ห่างแม่นานเกินไป แต่พอได้ไปพร้อมๆ กันตามความประสงค์ของแม่แล้ว เห็นบรรยากาศ เห็นความสุขของแม่ ทำให้ทุกคนคิดว่าต่อไปเราต้องมาทำบุญอย่างนี้พร้อมๆ กันปีละครั้ง ในทุกเดือนเมษายนของทุกปี เพราะ การให้ความสุขแก่บุพการีนั้น ให้ท่านตั้งแต่ยังมีชีวิตอยู่ดีกว่ากราบไหว้ บูชา และทำบุญส่งไปให้ตอนท่านจากไป
อยากฝากคติคำสอนของพ่อ-แม่ที่ฝากไว้และจำได้ขึ้นใจ ซึ่งพ่อได้เขียนจดหมายส่งมาให้ระหว่างเรียนพยาบาล พ่อเขียนว่า
"พ่อ-แม่เหนื่อยเพื่ออะไรรู้ไหมลูก
ก็เพื่อปลูกให้ลูกเป็นเช่นบัณฑิต
ให้ลูกรักนั้นงดงามด้วยความคิด
หวังชื่นใจสุดชีวิตวันหน้าเอย"
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "สิ่งที่เราคิดกันเองว่าดีที่สุดสำหรับคนอื่น อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ เพราะฉนั้นการจะให้สิ่งที่ดีที่สุดแก่คนอื่น ต้องเป็นสิ่งที่เขาต้องการด้วย
ความเห็น (4)
มอมยังเป็นลูกที่น่ารักเสมอค่ะ
แอบแวะมาอ่านบล็อกของพี่มอมอยู่บ่อยๆและในทุกครั้งก็จะได้คำดีและความสงบใจติดกลับไปด้วยทุกครั้ง ครั้งนี้ก็เช่นกัน อ่านแล้วนึกถึงบ้าน คิดถึงแม่ แต่ตอนนี้มาทำงานอยู่ต่างจังหวัดกลับไปคงต้องรีบเอาตัวไปกอดแม่ดีกว่า พี่มอมเขียนเล่าเรื่องคำสอนของคุณพ่อคุณแม่ให้อ่านอีกนะคะ...ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่มอมที่ให้ข้อคิด ตัวเองโชคดีที่พ่อแม่ยังมีชีวิตอยู่ เวลากลับไปเยี่ยมท่านที่ต่างจังหวัด ท่านก็มักเล่าให้เราฟังเกี่ยวกับกิจกรรมเพื่อสังคมต่างๆ ซึ่งฟังดูแล้วทำงานหนักยิ่งกว่าก่อนเกษียณเสียอีก ภาษีสังคมก็มาก แต่ท่านก็ไม่หยุดที่จะทำงาน ก็มาได้คิดว่าความสุขของท่าน เงินที่เราให้ท่านแต่ละเดือนแม้จะเล็กน้อยแต่ก็ดูท่านภาคภูมิใจ(เวลาคุยเรื่องลูกกับคนอื่นๆ) ก็พยายามทำงานตามหน้าที่ให้ดี ไม่ให้เสียหายไปถึงท่าน ถือเป็นการตอบแทนท่านอีกทางหนึ่ง ตอนนี้ท่านก็ได้ผ้สูงอายุดีเด่นทั้งคู่ค่ะ