Praepattra
ผู้ช่วยศาตราจารย์ Praepattra Kiaochaoum

มหานุภาพ...แห่งธรรม


สายแสงแห่งศรัทธา สาดสายมาสู่จิตใจ สายธรรมสว่างไสว สู่จิตใจสายศรัทธา

ได้อ่านหนังสือ “มหานุภาพ...แห่งธรรม”  The Might of Dhamma  รูปหน้าปก คือ ภาพพระประธานปางบำเพ็ญทุกรกิริยาในถ้ำเปล่งฉัพพรรณรังสี เป็นแสงเรืองรองออกจากองค์ ณ ถ้ำบำเพ็ญเพียรทุกรกิริยา ดงคสิริ (อุรุเวลาเสนานิคม) รัฐพิหาร อินเดีย หลังจากพระอาจารย์อารยะวังโส มาปฏิบัติธรรมบอกบริสุทธิ์และอธิษฐานอุโบสถ ซึ่งคุณนิคม จึงอยู่สุข ได้อธิษฐานขอพุทธานุภาพพึงปรากฏ เมื่อ 4 ก.ค. 2551 เวลา 08.00 น.

โพธิธรรม  นำพุทโธ  สู่ดวงจิต

พุทธจิต  นำธัมโม  สู่ใจหมาย

พุทธธรรม  นำสังโฆ  ละใจ-กาย

พุทธฉาย  เปล่งแสงธรรม  โพธิญาณ

 

โดย พระอาจารย์อารยะวังโส  วัดป่าพุทธพจน์หริภุญไชย เป็นผู้เขียนหลัก คือ มีการถอดเทป เทศนาธรรมของหลวงพ่อ นำมารวบรวมในหนังสือ  “มหานุภาพ...แห่งธรรม” ซึ่งจัดทำขึ้นในวาระสำคัญ คือ โครงการปลูกต้นพระศรีมหาโพธิบนผืนแผ่นดินไทย ซึ่งต้องเริ่มต้นด้วยการเดินทางไปสู่ประเทศอินเดีย (ระหว่างวันที่ 2 – 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2551) ดินแดนชาติภูมิของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อประกอบพิธีอัญเชิญดินพระศรีมหาโพธิ์ การสวดน้ำพระปริตร และการอธิษฐานทรายจากแม่น้ำเนรัญชรา เพื่อนำมาเข้าพิธีปลูกต้นพระศรีมหาโพธิ์ ณ กระทรวงสาธารณสุขในวันที่ 10 กรกฎาคม 2551 เป็นการจัดพิธีและการปลูกแบบสมัยพุทธกาล โดยเฉพาะการให้ความสำคัญอย่างยิ่งต่อคุณค่าความหมายทางธรรม

พระอาจารย์อารยะวังโส กล่าวว่า จุดมุ่งหมายของการปลูกพระศรีมหาโพธิ์ต้นนี้ คือ

1.      เพื่อการสืบทอดอายุพระพุทธศาสนาให้ยืนยาวต่อไป

2.      เพื่อดำรงพระพุทธศาสนาลงบนแผ่นดินไทย

3.      เพื่อความร่มเย็นพ้นจากทุกข์ภัยของปวงชนชาวไทย

4.   เพื่อน้อมถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ และพระบรมวงศานุวงษ์ ทุกพระองค์

5.      เพื่อความเป็นมงคลของกระทรวงสาธารณสุข

หนังสือเล่มนี้บอกเล่าความสำคัญของการปลูกต้นพระศรีมหาโพธิ์ในประเทศไทย  และเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นระหว่างการเดินทางไปประเทศอินเดีย เพื่อนำดินพระศรีมหาโพธิ์ ทรายในแม่น้ำเนรัญชรา และน้ำพระปริตร ที่มีการทำพิธี ใน 5 สถานที่สำคัญ คือ ในพระวิหารตรงตำแหน่งพระแท่นที่ประทับของพระพุทธเมตตา ๑ ใต้พระศรีมหาโพธิ์ ๑ ที่อนิมิสเจดีย์ ๑ ที่รัตนจงกรมเจดีย์๑ และที่รัตนฆรเจดีย์ ๑ เพื่อนำกลับมาประกอบพิธีปลูกต้นพระศรีมหาโพธิ์อย่างพิถีพิถัน

ขออำนาจ พุทธคุณ จงปรากฏ

จงแผ่ปก  ป้องแผ่นดิน  แดนสยาม

ขอปวงชน  จนพ้นทุกข์  สุขสำราญ

สัตว์เบิกบาน  สุขโดยธรรม  ทั่วแผ่นดิน

เป็นหนังสือที่ตีพิมพ์ภาพมหัศจรรย์แห่งธรรมที่คณะศิษย์บันทึกได้ขณะที่พระอาจารย์อธิษฐานดอกบัวบูชารอยพระบาทที่รัตนจงกรมเจดีย์ เป็นพลังพุทธานุภาพแผ่คลุมลงมาจากยอดพระวิหาร มีภาพดอกบัวธรรมเริ่มปรากฏที่อนิมิสเจดีย์ มีภาพดอกบัวทองผุดขณะที่พระอาจารย์บูชาพุทธคุณ 9 ประการ ณ ควงพระศรีมหาโพธิ์ พุทธคยา และมีภาพพระประธานปางบำเพ็ญทุกรกิริยาในถ้ำเปล่งฉัพพรรณรังสี เป็นแสงเรืองรองออกจากองค์ ค่อยๆสว่างขึ้นน่าอัศจรรย์ใจยิ่งนัก

จึงขอน้อม  สักการะ  ไม้พระศรี

มหาโพธิ์  คู่บารมี  พุทธหมาย

เพื่อบูชา  พุทธคุณ  ด้วยใจกาย

สู่ความหมาย  สืบทอด  พุทธธรรม

         ในหนังสือเล่มนี้ มี อยู่ 5 บทค่ะ คือ 1. ปรารภธรรม 2.สู่เนรัญชราอย่างมีความหมาย 3. พุทธบูชา ณ ถ้ำบำเพ็ญเพียรทุกรกิริยา – ถ้ำดงคสิริ 4.บูชาพุทธคุณ 9 ประการ 5.หนึ่งเดียวที่ไม่เหมือนใคร

 (เพื่อนๆสามารถดูรูปและอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่นี่ค่ะ ท่านพลเดช  วรฉัตรบันทึกไว้ค่ะ)

http://gotoknow.org/blog/poldejw/256988

 

          อ่านแล้วดีมากๆค่ะ  ขอแนะนำให้ทุกท่านได้อ่านกันนะคะ  หาซื้ออ่านได้ที่มูลนิธิเพื่อโรงพยาบาลธรรมศาสตร์ ถ.ศรีอยุธยา เขตราชเทวี  กรุงเทพฯ

ใต้ควงไม้ ศรีมหาโพธิ์  พุทธเกิด

ก่อกำเนิด พุทธชาติ สว่างไสว

โพธิญาณ  อุบัติเกิด  ในดวงใจ

สัตว์สดใส  ได้บูชา  พุทธคุณ

 มีข้อมูลที่น่าสนใจเรียนรู้เพิ่มเติมค่ะ

ประวัติต้นพระศรีมหาโพธิ์    ที่มา : ศิลปวัฒนธรรม ปีที่ ๑๓ ฉบับที่ ๗ พฤษภาคม ๒๕๓๕

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ที่ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา ปัจจุบันเรียกว่า แม่น้ำลีลาพัฒน์หรือแม่น้ำฟัลดูร์ ในรัฐพิหารของอินเดีย ซึ่งต้นพระศรีมหาโพธิ์ ถือเป็นต้นไม้ที่มีความสำคัญในทางพระพุทธศาสนา

พุทธคยา ถือเป็นสถานที่ตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า โดยมีต้นพระศรีมหาโพธิ์รวมทั้งหมด ๔ ต้น และทั้ง ๔ ต้นนี้ได้เจริญเติบโตทดแทนกันมาเรื่อยๆ และมีประวัติความเป็นมาอันยาวนาน นับเป็นอนุสรณ์สถานที่มีคุณค่า ของชาวพุทธและมวลมนุษยชาติทั่วโลก

ต้นพระศรีมหาโพธิ์ต้นที่ 1  ป็นต้นที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ พระองค์ได้รับการถวายหญ้า ๘ กำ จากโสตถิยะพราหมณ์เพื่อปูเป็นที่ประทับเมื่อใกล้รุ่งของวันเพ็ญ เดือน ๖ จึงตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และหลังจากที่พระพุทธองค์เสด็จดับขันธ์ปรินิพพานแล้ว มีผู้เลื่อมใสศรัทธามากราบไหว้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ เป็นจำนวนมาก

ในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช พระองค์ทรงเป็นองค์อุปถัมภ์ ทำให้พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรือง มาก ซึ่งทำให้พระเจ้าอโศกมหาราชไม่สนพระทัยในความสุขส่วนพระองค์เหมือนเช่นเคย เป็นเหตุให้เหล่านางสนม ต่างพากันโกรธแค้นต้นพระศรีมหาโพธิ์ พระมเหสีองค์ที่ ๔ ของพระเจ้าอโศกมหาราชจึงได้สั่งสาวใช้ให้นำยาพิษ และน้ำร้อนไปรดที่โคนต้นพระศรีมหาโพธิ์จนตายในที่สุด

การตายของต้นพระศรีมหาโพธิ์ทำให้พระเจ้าอโศกมหาราช ทรงเสียพระทัยมาก ทรงรับสั่งให้ใช้น้ำนมโค ๑๐๐ หม้อ ไปรดที่บริเวณรากของต้นโพธิ์ และทรงนอนคว่ำหน้าลง กับพื้นเหมือนการกราบไหว้ของพระทิเบต พระองค์ทรงมีพระราชปรารภว่า ถ้าต้นพระศรีมหาโพธิ์ไม่แตกหน่อ จะไม่ลุกขึ้น แต่ต้นพระศรีมหาโพธิ์ก็แตกหน่อขึ้นมาใหม่ พระองค์จึงสั่งให้ก่อกำแพงล้อมรอบ เพื่อป้องกัน อันตรายที่จะเกิดขึ้นกับต้นโพธิ์อีก

ต้นพระศรีมหาโพธิ์ต้นที่ 2 ถือเป็นต้นที่แตกหน่อมาจากต้นแรก และการที่พระเจ้าอโศกได้เผยแผ่ พระพุทธศาสนา จึงมีการนำต้นโพธิ์ไปปลูกในประเทศต่างๆ เช่น พระโสณะเถระและพระอุตตรเถระเดินทางมา ยังดินแดนสุวรรณภูมิ และพระมหินทเถระเดินทางไปยังศรีลังกา โดยพระภิกษุเหล่านี้ได้นำต้นโพธิ์ไปด้วย

ต้นพระศรีมหาโพธิ์ต้นที่สองถูกตัดอีกครั้ง ในสมัยพระเจ้าสาสังการ ซึ่งครองเมืองเบงกอล พระเจ้าสาสังการเกิดแข็งข้อต่อพระเจ้าปรณวรมา จึงรับสั่งให้ตัดต้นและขุดรากต้นโพธิ์ใช้ฟางอ้อยสุม ใช้น้ำมันราด และเผาต้นพระศรีมหาโพธิ์ ซึ่งมีอายุราว ๘๗๑-๘๙๑ ปี เจ็ดวันหลังจากนั้น พระเจ้าสาสังการทรงอาเจียนเป็น พระโลหิต และสิ้นชีพตักษัยที่พุทธคยา ซึ่งพระเจ้าปรณวรมาเสด็จมาพอดี จึงตีทัพของเบงกอลแตกพ่ายไป และทรงให้ชาวบ้านรีดนมโค ๑,๐๐๐ ตัว เอาน้ำนมที่ได้เทราดบริเวณต้นโพธิ์ที่ถูกเผา พระเจ้าปรณวรมา ทรงนอนคว่ำหน้าลงกับพื้น ซึ่งต้นพระศรีมหาโพธิ์ก็แตกหน่อขึ้นใหม่อีกครั้งหนึ่ง

ต้นพระศรีมหาโพธิ์ต้นที่ 3  ในปี พ.ศ. ๒๔๑๘  ท่านเซอร์คันนิ่งแฮมได้เดินทางไปที่พุทธคยาเป็น ครั้งที่สอง พบว่าต้นพระศรีมหาโพธิ์ทรุดโทรมมาก ประชาชนชาวฮินดูในบริเวณนั้นได้ตัดกิ่งก้านไปทำเชื้อเพลิง และในปี พ.ศ. ๒๔๒๑ ต้นพระศรีมหาโพธิ์ได้ล้มลงไปทางทิศตะวันตก ต้นพระศรีมหาโพธิ์ต้นที่สามมีอายุครบ ประมาณ ๑๒๕๘-๑๒๗๘ ปี

ต้นพระศรีมหาโพธิ์ต้นที่ 4 เป็นต้นที่ยังคงอยู่ที่พุทธคยาในปัจจุบัน เป็นหนึ่งในสองหน่อที่แตก ขึ้นมาจากต้นพระศรีมหาโพธิ์ต้นที่สามที่ล้ม โดยท่านเซอร์คันนิ่งแฮมได้ขุดหน่อที่สมบูรณ์ขึ้นมาปลูก เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๒๓ ปลูกไว้ห่างจากพื้นที่เดิมที่เป็นชายฝั่งแม่น้ำเนรัญชราไปประมาณ ๑๐๐ เมตร

ใต้ร่มไม้ ศรีมหาโพธิ์  ก่อกำเนิด

บัลลังก์เกิด รองรับ ไม่หวั่นไหว

สัมพุทธะ อรหัง  สว่างใจ

เกริกก้องไกร ทั่วภิภพ จบโลกี

 

อานิสงส์ปลูกต้นโพธิ์ http://84000.org/anisong/29.html

......มีใจความว่าพระปุตถินทายกัตเถระรูปนี้ได้บวชในศาสนาของพระสมณโคดมบรมศาสดาของเราท่านได้บำเพ็ญเพียรเรียนวิปัสสนาจนสำเร็จพระอรหันต์ประกอบด้วยอภิญญา ๖ เชี่ยวชาญนัก

เมื่อพระผู้เป็นเจ้าได้บรรลุพระอรหันต์แล้ว วันหนึ่งนั่งอยู่ในที่สงัด พระเถระเจ้าได้ระลึกถึงปุพพกรรมที่ทำให้ได้บรรลุถึงอรหัตตผล เพราะเหตุกุศลผลบุญอะไรที่ตนได้กระทำไว้ในชาติปางก่อน จึงได้เสวยวิมุตติสุขถึงเพียงนี้ พระเถระเจ้าก็ทราบชัดโดยทิพจักขุญาณ แต่เมื่อมีความประสงค์จะ แสดงถึงผลบุญ จะได้เป็นประโยชน์แก่พุทธบริษัทต่อไปในภาคหน้า จึงได้ลุกจากอาสนะไปสู่ที่บริษัท ทั้ง ๔ แล้วกล่าวว่า วิปสฺสิสฺส ภควโต ดังนี้เป็นอาทิความว่า

ดูกรพุทธบริษัททั้งหลายเมื่อครั้งศาสนาพระวิปัสสีสัมมาสัมพุทธเจ้า อาตมาได้กำเนิดเกิดเป็นบุรุษผู้หนึ่งมีจิตเลื่อมใสในพระศาสนาวันหนึ่งอาตมาได้ออกจากบ้านไปสู่อาราม ได้ทัศนาเห็นต้นไม้ศรีมหาโพธิ์เศร้าหมอง รกปกคลุมไปด้วยหญ้าและใบไม้ จึงได้ชำระถากถางหญ้า และปัดกวาดใบไม้ให้สะอาด แล้วขนทรายมาเกลี่ยทำให้เสมอ ทำเป็นแท่นที่ใต้ต้นศรีมหาโพธิ์นั้น แล้วตบแต่งประดับประดาด้วยดอกไม้ของหอม ดูแล้วเป็นที่รื่นรมย์

เมื่อกระทำแล้วมีความปีติยินดียิ่งนัก ครั้นเมื่อถึงมรณะสมัยใกล้จะทำกาลกิริยาตายจิตก็ระลึกถึงกุศลที่ตนได้ทำการปัดกวาด ชำระ และก่อแท่นที่ต้นศรีมหาโพธิ์ ครั้นตายแล้วก็ไปอุบัติในชั้นดุสิตเสวยทิพยมานทอง มีหมู่นางเทพอัปสรแวดล้อมเป็นบริวาร ครั้นจุติจากเทวโลกได้มาถือกำเนิดในมนุษย์โลก เป็นพระเจ้าจักรพรรดิราช ได้ท่องเที่ยวอยู่ในสังสารวัฏฏ์มาจนถึงศาสนาแห่งพระสมณโคดมสัมมาสัมพุทธเจ้า อาตมาได้เกิดในตระกูลเศรษฐี ครั้นเจริญวัยขึ้นก็ออกบวชในพระพุทธศาสนา เจริญวิปัสสนาไม่นานนักก็ได้บรรลุพระอรหันต์ ก็เพราะบุญกุศลที่ได้ปลูกต้นไม้ศรีมหาโพธิ์นี้ก่อพระแท่นนั้น เป็นปฐมเหตุดังนี้เป็นต้น เมื่อจบพระธรรมเทศนาลงแล้ว พุทธบริษัททั้งหลาย ก็มีความยินดีในธรรมภาษิตที่พระเถระเจ้าแสดงเป็นยิ่งนัก

แตกกิ่งก้าน  สาขา  เผยแผ่ธรรม

พระทรงนำ หมู่สัตว์ ดับทุกข์เข็ญ

ดุจพระศรี-  มหาโพธิ์  ให้ร่มเย็น

หมดลำเค็ญ  ดับเร่าร้อน  สุขใจ-กาย

ดูรูปภาพ พร้อมคำบรรยาย ในงานพิธีปลูกต้นพระศรีมหาโพธิ์  ณ กระทรวงสาธารณสุขได้ที่นี่ค่ะ http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=16425&postdays=0&postorder=asc&start=0 

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ 

บุญรักษา  ธรรมคุ้มครองนะคะ

 สนใจอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับพระอาจารย์อารยะวังโสได้ที่นี่ค่ะ....

ตามรอยพระอารยะวังโส

http://gotoknow.org/blog/arayawangso 

หมายเลขบันทึก: 254649เขียนเมื่อ 9 เมษายน 2009 13:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 มิถุนายน 2012 14:30 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

มีเสียงสวดบทแผ่เมตตา ของท่านพระอาจารย์อารยะวังโส แบบเต็มไหมคะ เคยมีซีดี จากวัด แต่พอนานไปไม่มีเสียงไปแล้วค่ะ ช่วยส่งlink ให้จะขอบพระคุณมากๆค่ะ เป็นบทที่แต่งไว้ดีมากๆค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท