110. ตราบาปชัดๆ
เมื่อได้ศึกษาบทความจาก นามปากกาsmallman http://gotoknow.org/blog/wijcha/253516
ทำให้หัวใจพลันนึกถึงเด็กชายคนหนึ่งชื่อสั้นๆคำเดียว ขอสงวนนามค่ะ และขอเรียกว่าน้อง...
เธอย้ายมาจากจ.หนึ่งที่มีศิลาจารึก จากโรงเรียน......ขอสงวนนาม มาเรียนชั้น ป6
เธอไม่พูดจากับใครนั่งเหม่อ และขาดเรียน บ่อยมาก
ฉันใช้เวลาติดตามเธอ ง้อเธอ ขอร้องเธอ เป็นเวลาแรมเดือน เธอมาเรียนได้เพียง 1 สัปดาห์
โรคเก่าก็กำเริบ เธอเป็นโรคเกลียดโรงเรียน กลัวโรงเรียน (ฉันสรุปเอง )
ฉันไปติดตามเธออีก จนมีคนหมั่นไส้ ว่าไปตามอยู่ได้ ไม่เรียนก็ให้มันโง่ไป มันอยากโง่ (โอโห โหดจัง)
แต่...ฉันไม่สนใจ...ฉันมั่นใจว่าฉันทำได้
ฉันไปเยี่ยม ไปทำความรู้จักแม่ของเธอ เธอมักจะนั่งเหม่อ และเล่นคนเดียวเงียบๆ
ครั้งที่สองเธอมาเรียน และโดนครูภาษาไทยลงโทษในฐานะที่เธอไม่ตอบคำถาม ครูไหวใจร้ายฟาดเธอที่ส้นเท้า อย่างแรง ครูไหวท่านนี้มีประวัติโหดมาหลายครั้งแล้ว และแล้วน้อง....เธอก็ไม่มาโรงเรียนอีก
ฉันไปตามเธอเป็นครั้งที่ 3 ในฐานะครูประจำชั้น แม่ของเธอบอกว่าน้อง...ไม่ไปโรงเรียนแล้วครู ฉันสอบถามพูดคุย นาน จนได้ทานข้าวกลางวันร่วมกับน้อง...และแม่ของเธอ ยาย และตาของเธอ
ฉันกลับเข้ามาโรงเรียน ด้วยความไม่พอใจของเพื่อนครู ฉันเขียนใบลากิจทันที แต่ผู้บริหารบอกว่าไปตามเด็กก็เหมือนไปราชการไม่ต้องลา ฉันขอพูดคุยกับผู้บริหาร ท่านเห็นด้วยกับความคิดของฉันที่จะขอให้ครูไหวใจเย็น กับการสอนเด็กลักษณะเช่นนี้
ประวัติยบ่อของน้องคืด เป็นเด็กที่สูญเสียพ่อไปต่อหน้าต่อตา เด็กที่พ่อถูกยิงตายไปต่อหน้า และยังไม่ทันหายช๊อค กลับถูกครูคนเก่าที่จังหวัดเก่า ... ตะโกนใส่หน้า(คำเล่าจากปากผู้เป็นแม่ ที่เล่าไปร้องไห้ไป) และตีเพราะเธอไม่ทำเลข เธอไม่ทำการบ้าน และตราหน้าว่า เธอจะต้องโง่ตลอดชีวิต หากเธอยังเป็นเช่นนี้ ..โหดร้ายจริงๆ... และแม่เธอพาเธอย้ายหนีมาที่นี่
แต่เรื่องไม่จบ แค่นั้น เมื่อน้องกลับเข้าชั้นเรียน ครูไหวท่านนั้นกลับเสียดสีเธอว่า เด็กเส้นนี่ แตะไม่ได้ และจะไม่แตะเธออีก ครูจะปล่อยเธอให้โง่สมใจ และเพื่อนๆอย่าไปเอาอย่างนะ เด็กดื้อ..ตีนิดตีหน่อยไม่ได้ก็ไม่ต้องเรียน
ฉันฟังหัวหน้าชั้น และนักเรียนหลายคนที่ไม่พอใจการกระทำของครูไหวใจร้ายแล้วเจ๊บปวดหัวใจจริงๆ
ครูไหวใจร้ายจริงๆ ยังคงเร่งสั่งงานให้นักเรียนทำครั้งละหลายๆใบงาน ตกแต่งให้สวยใครทำไม่ได้ให้ลอกเพื่อน ลอกแบบที่ครูทำให้ โห วงการศึกษาไทย ครูต่างต้องการผลงานสวยๆของเด็กไปขอความเป็นครูดี โอ้ ..พระเจ้า...เอาไปทำอะไร เสนออะไร ความดีหรือ ...ของใคร ตกลงที่เป็นครูนี่เพื่อตัวครูเองดีใช่ไหม ???
มาตราการเฉียบของไม้เรียว...ใครไม่ส่ง ตี และไม่มีคะแนน ..??????!!!!! ตราบาปชัดๆ
ฉันไม่อยากเอามาตีแผ่เพราะนั่นมันคือความเน่าของฉันด้วยที่ได้ชื่อว่าครูไทยเช่นกัน น่าอับอายที่สุด ฉันไม่หาญกล้าอย่างแท้จริง ฉันประคองหน้าตาเพื่อนครู ฉันรู้สึกเหมือนว่า..ไม่ได้ต่างจากพวกเขา ฉันไม่ได้ต่อสู้เพื่อลูกศิษย์เท่าที่ควรจะทำได้ ฉันกลัวอะไร ...ผิดจรรยาบรรณครู ครูต้องรักษาไว้ซึ่งศักดิ์ศรีความเป็นครูไม่ทำลายอาชีพครู .......ฉันหมดปัญญา หากสังคมยังปกป้องสิ่งไม่ดี
แต่เนื่องจากน้อง..หยุดโรงเรียนอีก...
ครูสอนวิชายื่นคำขาด หากขาดอีกเธอต้องสอบตก ทั้งครูสอนภาษาไทย(ใกล้เกษียณ์) และครูสอนสังคม
ฉันไปตามน้องอีก....น้อง...บอกว่ามาก็ได้แต่ขอไม่เรียนภาษาไทย ถ้าให้เรียนขอเรียนกับชั้นอื่นได้ไหม ฉันรีบรับคำไม่ต้องเข้าเรียน แต่ต้องให้ผอ.รับรอง และครูที่สอนยินยอมเพื่อเห็นแก่เด็กและครูจะได้ไม่เครียดด้วยฉันขอสอนให้เอง ..โกรธเป็นโกรธ..อะไรจะเกิดเชิญ..ฉันพร้อมแล้ว และแล้ว
ฉันก็ทำได้ เด็กมาโรงเรียน แต่ฉันถูกเพื่อนเหม็นหน้า ฉันถูกประชดทุกครั้งว่าใครทำอะไรไม่ได้ให้ครู..(ฉัน) ทำซิ เค้าเก่ง เค้าใจดี เค้า.........ด้วยน้ำเสียงที่ไม่เป็นมิตร และเมื่อน้อง...ต้องสอบปลายภาคเรียนน้องสอบได้ ใช้ข้อสอบเดียวกับเพื่อน มันการันตีว่าน้องจะ.....สามารถหาความรู้ ความเพลิดเพลินและทุกอย่างได้จากการอ่านหากน้องอยากรู้ ขอให้สามารถอ่านได้ โลกของน้องจะไม่มืดมิดเหมือนใจคนบางคน .
ในวันส่งลูกกลับบ้าน น้องเอาพวงมะลิมาไหว์ฉัน ..ฉันบอกน้องว่าเอาดอกมะลิพวงนี้ไปกราบครูไหวนะลูก กราบที่ท่านอนุญาตให้ม่ามี๊สอนหนูแทนนะ...เพราะถ้าท่านไม่อนุญาตม่ามี๊ก็สอนไม่ได้น๊ะ และน้อง...ก็จะอ่านไม่ได้ สอบไม่ผ่านเธอยิ้ม ยกมือไหว้ฉันเงียบๆ และจากไป
นับจากวันนั้นถึงวันนี้ ฉันรับรู้ว่าตราบาปที่ผู้สอนกระหน่ำใส่เธอไม่ว่าจะเจตนาหรือไม่ก็ตาม หรือด้วยโทสะใดก็ตามล้วนเป็นตราบาปที่ยากจะลบเลือน
...ได้โปรดเถิด ..จรรยาบรรณอย่าอยู๋ในกระดาษรายงานเลย...ฟ้าเห็นนะ
และวันนี้ อะไรทำให้ฉันกล้า...เปิดเผยมันออกมา...
ฉันไม่อยากทุกข์ใจ ปล่อยมันออกไปจากใจฉันดีกว่า เพราะบัดนี้ น้อง...ที่ฉันส่งข้ามฝากไปถึงฝั่งแล้ว เพียง แต่เธอไม่สามารถก้าวเดินต่อไปได้อีกเท่านั้น เธอยังนั่งคอยใครคนหนึ่งที่ริมน้ำทุกๆวัน เธอไม่มีเพื่อนมากกว่า 2 คน และฉันเป็นหนึ่งในความเป็นเพื่อนของเธอ
ความเห็น (17)
ถ้าคุณครูมีข้อมูลเด็ก สนใจรักเด็กเหมือนลูก จะแก้ปัญหาเด็กๆๆได้มากเลยครับ มาชื่นชมคุณครู
สวัสดีค่ะครู
แวะมาชื่นชมและให้กำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะ krutoi
หนูขออนุญาตแก้ไขเรื่องดอกไม้ค่ะ
เรียกว่าดอกพุด นั้นดอกมะลิลาเป้นยังไงค่ะ
ดอกพุดเอามาร้อยพวงมาลัยใช่ไหมค่ะ มันคล้ายๆดอกมะลิใช่ไหมค่ะ
ขอบคุณค่ะ เด็กๆทำงานมีดอกผลแล้วนะคะ ที่บันทึกหน้าค่ะ
พี่หาในเน็ตให้ดูนะคะ ดอกพุดจากwww.bloggang.com
ดอกตูมๆที่เห็นนั่นแหละค่ะร้อยมาลัยงามดีนักแล
และยังมีพุดซ้อนอีก จะหอมมากกว่าพุดชั้นเดียว แต่ไม่ทน
ส่วนดอกมะลิแบบนี้ค่ะ
horoscope.thaiza.com
และเมื่อมาร้อยมาลัยดอกมะลิจะดอกโตกว่าดอกพุดค่ะ สำหรับดอกมะลิ(ลา)ตูมยังนิยมเอามาเสียบช่อบูขาพระ หรือบางบ้านไม่มีช่อเยบก็นำก้านมะพร้าวมาเหลาแล้วร้อยยาวจนสุดปลายก้านมะพร้าวสด สวยยงาม และกระจายกลิ่นหอมดีกว่าพวงมาลัยค่ะ
หากดูความอ่อนหวานการให้ตัวแล้วพี่ว่ามะลิหวานกว่า แต่ดอกพุดจะเป็นระเบียบ เด็ดขาดกว่า
ความหอมหละ มะลิหอมกว่า ดอกพุดจะกลิ่นอ่อนๆ ไม่ชวนหลงใหลชื่นมื่น
แต่มะลิหอมชวนหลงใหล และอัศจรรย์
เคยได้ยินเพลงนี้ไหมคะ ลา มะลิลา ขึ้นต้นเป็นมะลิซ้อน พอแตกใบอ่อนเป็นมะลิลา
ครูต้อยเคยปลูกมะลิซ้อนดอกโตนะคะ อยู๋ไปนานๆ ดินเสื่อมมะลิซ้อนกลายพันธุ์ เป็นมะลิไม่ซ้อน คนโบราณนี่เขาช่างสังเกต เป็นเช่นนั้นจริงๆ แถมจะพาลเลื้อยเป็นมะลิป่าด้วย มะลิลาก็อย่างรูปที่พี่หามาให้ดูนั่นแหละ กลิ่นหอมใช้แช่น้ำฝนดื่มชื่นใจ อบน้ำหวาน น้ำกะทิ ก็หอม ใบของมะลิใช้ยีกับฝาหม้อดินเติมน้ำฝนเล็กน้อยเอามาทาแผลอีสุกอีใสอีดำอีแดงจะหายเร็วไม่เป็นแผลเป็นค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ ครูต้อย
- แวะเข้ามาอ่านเรื่องของเด็กๆ กับครูค่ะ
- เศร้าจังค่ะ...กับความคับแคบของ "ครูบางท่าน"
- ยินดีค่ะ....ที่โลกนี้ยังมี "ครู" ที่เข้าใจและเป็นที่พึ่งได้สำหรับเด็ก
- ใครไม่เข้าใจว่า "ครู" ทำอะไร ก็ไม่เป็นไร
- ขอให้เราทำตาม "อุดมการณ์แห่งความเป็นครู" ก็พอค่ะ
เป็นกำลังใจนะคะ
มอบดอกไม้มา บูชาครู ค่ะ
ขอบคุณค่ะ หลุดไปอีกหนึ่งเปราะ ของความลับในแดนสนธยา
รอให้ฟ้าสาง โลกจะสดใสขึ้น
สวัสดีครับครูต้อย
อนุโมทนาด้วยครับสำหรับจิตใจที่ดีงามและความตั้งใจที่จะทำเพื่อเด็กๆ อย่างแท้จริง
เดี๋ยวนี้ครูที่คิดว่าตัวเองเป็น "ครู" ที่แท้จริงนั้นมันหายากเต็มที
อะไรๆ ก็เอาแต่ผลงานไปเพื่อตัวเอง ไม่คิดถึงเด็กๆ ตาดำๆ
คิดโครงอะไรขึ้นมาก็โดนพวกรอบจัดเอาไปเป็นของตัวเอง สบายไป
สงสัยต้องมีลิขสิทธิ์ผลงานทางวิชาการของครู อิอิ
เราทำดี ก็ไม่วายโดนภัยปากจากพวกใจบอด
ส่งดอกไม้มาเป็นกำลัใจให้ครับ
สวัสดีค่ะ คุณครูต้อย
- อ่านแล้ว ขอชื่นชมค่ะ ต่อสู้เพื่อลูก (ศิษย์) ค่ะ
- น้องโชคดีที่มาเจอครูต้อย ไม่เช่นนั้นคงน่าสงสาร(จิตใจ,ความรู้สึก) มากกว่านี้
- หวังว่าวงการครูยังมีครูต้อย อีกเยอะๆนะคะ
- ครูลี่จะนำไปใช้ในชีวิตความเป็นครูที่เหลืออีกไม่มาก
- ขอบคุณครูต้อยค่ะ
แวะมาทักทายค่ะ
งานยุ่งๆค่ะ พึ่งค่อยยังชัวค่ะ แต่ต้องไปโรงเรียนทุกวัน
ทำข้อมูลโครงการต่างๆ เตรียมผ้าป่าด้วยค่ะ
สบายดีนะคะ
มีความสุขในทุกๆวัน นะคะ
ต้องไปแล้วค่ะ :)
น้องBob โลกใบนี้มันเปลี่ยนไปมาก
คนวัยพี่ครูต้อย ผ่านมาเข้าหลักสูตรการศึกษา ถึง 4 สมัยแล้วนะ
ครูสุงวัยต่างลาโรงไปเกือบหมดแล้ว ไปอยู่ละครโรงเล็กกันหมด
พี่ครูต้อยเองก็นับถอยหลังลาโรงละครนี้เช่น กัน
บทละครที่บันทึกไว้ไม่อาจนำมาเล่นใหม่ได้
บทละครเหล่านั้นมีทั้งมุมบวก และมุมลบ
แต่พอบวกลบคูณหารแล้วพบว่ามันคือกำไรชีวิต
ตอนนี้ก็เหลือแต่จะdelete บทละครเศร้าออกไป
เคยถูกคัดค้านทั้งแง่บวกแง่ลบว่า เขียนซิคนจะได้รู้ไว้เป็นอุทาหรณ์
บางเสียงก็ว่า มันจะทำให้ความรูสึกของสังคมแย่ลงนะ
อ่านๆกันแล้วก็อย่าคิดมาก
ปัจจุบันครูรุ่นใหม่ก็ยังมีให้เห็นทั้งบวกและลบ
สามปีหลังนี้มีคนรุ่นใหม่ทำเรื่องจนได้
ทำให้ได้คิดว่า คนจะมาเป็นครูดีได้ควรมีคุณธรรมมากกว่าความรู้นะ
ขอบคุณค่ะ
ครูลี่ค่ะ ครูดีมีมากมายถม
ปีๆหนึ่งกระทรวงคัดสรรครูดีเชิดชูครูดีนับว่าเป็นเกียรติในวงการครูมาก มีมากๆ พวกกาฝากจะได้ละอายใจ พี่ก็ว่าดีนะคะ
ทำอย่างไรความสำนึก ความรับผิดชอบและคุณธรรม
จึงไม่สวนทางกับความมุ่งหวังผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน
จนเด็กต้องรับตราบาปนี้
การวัดผลตามสภาพที่เป็นจริงน่าจะถูกนำมาใช้เพื่อพัฒนาผู้เรียน
แต่นั่นแหละมันหมายถึงงานหนักสาหัสที่ครูต้องรับไว้
ผู้บริหารตั้งเป้าหมายชัดเจนตามสไตลื
ครูเองก็คงไม่ต่างกัน
หากว่าตัวแปรนั้นมันมากมาย
งานวิจัย อย่าโกหกกัน เราจะพบว่าแสนเข็ญจริงๆ
ในการขับเคลื่อนสู่ความเป็นเลิศทางวิชาการควบคู๋คุณธรรม
โรงเรียนใดทำได้
นั่นหมายถึงพื้นฐานคุณธรรมเดิมมีทุนอยู๋มากพอแล้ว
กระตุ้น หน่อยเดียว วิ่งปร๊ดปร๊าดไปข้างหน้า อย่างง่ายดาย
ขอบคุณค่ะ
น้องสายธารงานยุ่ง
ยังสละเวลามาให้กำลังใจ
นับถือๆ
ขอให้งานยุ่งๆ กลายเป็นที่สนุกๆนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ครูต้อยคะ
- ทั้ง "ความรับผิดชอบและคุณธรรมกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน" บางคนไม่มีทั้งสองอย่าง
- กระทรวงคัดสรรครูดีเชิดชูครูดี กาฝาก ก็มี แล้วแต่จิตสำนึกของผู้บริหาร ครูลี่เห็นมาเยอะ
- ไม่ได้มองในแง่ร้ายนะคะ แต่เห็นทุกวัน
- ผลงาน ครูลี่ทำไม่ทันค่ะ ส่งใหม่ เมษานี่ละค่ะ อย่างที่ครูต้อยบอก "งานวิจัย อย่าโกหกกัน เราจะพบว่าแสนเข็ญจริงๆ"
- ครูถ้ามีความรับผิดชอบและคุณธรรมจะส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ครูต้อยเห็นด้วยไม๊คะ เหมือนเช่นที่ครูต้อยทำอยู่ค่ะ
- ในมหาวิทยาลัย....ก็มีครับ.....
- บางที.... ก็เป็นเพื่อนที่เรียนมาด้วยกัน..ก็มีนะครับ....
- ที่กระทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องเหมาะสม ในการเป็นครู....
- เช่น....การให้เกรด F หรือ I ...
- ตามอำเภอใจ หรือกลั่นแกล้งลูกศิษย์.....
- ตอนผมเป็นหัวหน้าภาควิชา.....
- ได้ตั้งกรรมการสอบบ้าง...
- ไม่ลงนามอนุมัติผ่านเกรดขึ้นไปหาคณบดี ฯลฯ ข้างบนบ้าง......
- ก็ผิดใจกันเลย.....จนทุกวันนี้ก็มีครับ......
- ผมก็ "ทำตนเอง ให้ไม่เป็นอย่างเขาคนนั้น ฯ".....
- และสอนลูกศิษย์ว่า.....
- "อะไรที่ไม่ดี มีโอกาส อย่าไปทำ"....
- "อะไรที่ดี มีโอกาส ให้พัฒนาให้ดีกว่านี้".......
- ครูยังมีเพื่อน "ร่วมอุดมการณ์"....
- หลาย ๆ ท่าน อยู่นะครับ.....
- ไม่เหงาแน่ ๆ นะครับ....
- มาเป็นกำลังใจนะครับ............
ชยพร แอคะรัจน์
ขอบคุณค่ะน้องครูลี่
พี่เป็นกำลังใจให้นะคะ แล้วจะขอตามไปเป็นศิษย์ผู้น้องดูดพลังความรู และความคิดจากน้องมาบ้าง ไม่ว่ากันนะคะ
อิอิ
เรียนท่าน
ครูต้อยขอคาระวะค่ะ
โลกนี้มีดำและขาว แต่สีเทาๆครูต้องยังไม่เคยเจอ
วันนี้โชคดี เจอสีขาวบริสุทธชิ์อีก1
ขอบคุณพลังความดีค่ะ
และข้อเตือนสติ ดีๆอย่างนี้
ขอคาระวะน้องอาจารย์ ชยพร แอคะรัจน์ ด้วยใจอีกครั้งค่ะ