ผมกู้เงินมาก้อนหนึ่ง ที่บอกว่ากู้แบบไม่ต้องอายใครนั้นเพราะมันเป็นความจริงที่มนุษย์เงินเดือนอย่างผมสามารถมีเงินก้อนโตพอจะลงทุนทำอาชีพเสริมได้ กู้แล้วพอได้เงินมา ผมก็ซื้อไม้บ้าง เวลาไปประชุมในเมืองถ้าวิ่งรถเปล่าก็ซื้อหินทรายบรรทุกใส่รถกระบะเก่าๆที่รับใช้ผมมาอย่างซื่อสัตย์มาตลอดสิบห้าปีไม่เคยเปลี่ยน วันและเวลาว่างๆผมจะไปสร้างร้าน ทำวันละนิดวันละหน่อย นี่ย่างเข้าเดือนที่หกแล้วและกำลังเสร็จสมบูรณ์ วันนี้ลูกชายมาช่วยขนของ ขนสินค้าเข้าร้าน ลูกถามว่า ทำไมพ่อไม่จ้างช่างก่อสร้าง สร้างร้านให้เรา ทำไมพ่อต้องลงมือสร้างเอง และมีคำถามอื่นๆตามมามากมาย เลยอธิบายให้ลูกฟังอย่างยาวเหยียดเหมือนกัน จำได้ไม่หมด แต่จำได้คร่าวๆว่า พ่ออยากทำเป็น อยากทำได้ทุกอย่างที่พ่ออยากทำ “พ่อ เราเปิดร้านในวันจักรี( 6 เม.ย) พอดีเลยนะครับ”ลูกบอกแบบยิ้มๆที่กำลังจะได้เห็น แม่มีร้านใหม่เป็นของแม่จริงๆ เป็นของครอบครัว อีกหลายๆคำถามที่ยังไม่ได้ตอบลูก รวมถึงความคิดแบบลึกซึ้งที่มีอยู่ในใจมาตลอดว่า “สิ่งที่สร้างมากับมือ คือความภูมิใจของพ่อ”
มาแสดงความยินดีด้วยค่ะ ขอให้ร้านค้าใหม่มีลูกค้าเยอะๆนะคะ จะได้เป็นขุมทรัพย์ของครอบครัว