พรพรหมอลเวง

จงพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่

          ศาสนาพราหมณ์ ฮินดู นับถือเทพเจ้า 3 องค์ คือพระพรหม พระนารายณ์  และพระอิศวร และเชื่อว่าพระพรหมเป็นผู้สร้างโลก เนรมิตบันดาลสรรพสัตว์ในโลก ให้มีความสมดุลคงอยู่ได้และอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข เช่น กำหนดอายุขัยของสัตว์โลกแต่ละชนิดให้เหมาะสมกับสภาพการดำรงชีวิต เป็นต้น
                        จากผลการกำหนดอายุขัยของสัตว์โลกดังกล่าว ต่อมามีสัตว์บางชนิดรู้สึกไม่พอใจในอายุขัยที่พระพรหมกำหนด  จึงไปขอเพิ่ม ขอลดอายุกับพระพรหม โดยให้เหตุผลต่าง ๆ นานา กล่าวคือ
                        ลา  อายุขัยที่พระพรหมกำหนดคือ 30 ปี ต้องทำงานหนัก ลากรถขนของมากมาย รู้สึกว่าชีวิตลำบากมาก จึงขอคืนอายุไป 20 ปี ขอมีชีวิตอยู่แค่ 10 ปี
                        สุนัข  อายุขัยที่พระพรหมกำหนดคือ 30 ปี ต้องอยู่โยงเฝ้าบ้าน เห่าหอนทั้งวันทั้งคืน ไม่ได้หลับได้นอน ชีวิตไม่มีความสุขเลย  จึงขอคืนอายุไป 20 ปี ขอมีชีวิตอยู่แค่ 10 ปี
                        ลิง  อายุขัยที่พระพรหมกำหนดคือ 30 ปี รู้สึกว่าชีวิตตนเองทำตัวไร้สาระ ปีนต้นไม้ ห้อยโหนไปวันวัน ชีวิตน่าเบื่อมาก จึงขอคืนอายุไป 20 ปี ขอมีชีวิตอยู่แค่ 10 ปี เช่นกัน
                        พระพรหมรับฟังเหตุผลแล้ว  รู้สึกเห็นใจและยอมตามที่ลา สุนัข  และลิงขอมา เมื่อมนุษย์รู้ข่าวว่า ลา สุนัข และลิงขอคืนอายุกับพระพรหม ก็รู้สึกอยากจะได้อายุขัยของสัตว์เหล่านั้น เพราะพระพรหมกำหนดอายุมนุษย์ไว้เพียง 20 ปี เท่านั้น แต่การเป็นมนุษย์ซึ่งได้รับยกย่องว่าเป็นสัตว์ประเสริฐ ที่มีความฉลาด สามารถควบคุมสัตว์ต่าง ๆ ได้หมด รู้สึกว่าชีวิตมนุษย์มีอำนาจบารมี และความสุขมาก เห็นว่าอายุขัยเพียง 20 ปีน้อยไป จึงไปขอพระพรหมให้เอาอายุขัยของลา สุนัข และลิง อย่างละ 20 ปี รวม 60 ปี มาเพิ่มอายุขัยของตน เพื่อจะได้มีอายุได้ถึง 70 – 80 ปี พระพรหมก็ยอมเพิ่มให้ตามคำขอ
                        แต่เมื่อได้อายุเพิ่มขึ้นแล้ว ปรากฏว่าแทนที่มนุษย์จะมีความสุขเหมือนเก่า กลับต้องรับนิสัยและภาระงานของสัตว์ทั้ง 3 ชนิดติดมาตามอายุขัยด้วย คือต้องทำงานหนักเหมือนกับลา ต้องเฝ้าบ้าน  เฝ้าทรัพย์สมบัติ  มีนิสัยติดยึดเหมือนกับสุนัข และทำตัวไร้สาระเหมือนลิง จึงต้องทนทรมานเช่นนี้ 70 – 80 ปี มาจนทุกวันนี้

                           ************************

                           ธเนศ  ขำเกิด   [email protected]