Palliative Care in End of Life
พยาบาลควรจะทำอะไร?? อย่างไร?? ได้มากกว่านี้บ้างมั๊ย?? ให้กับผู้ป่วย...ระยะสุดท้ายของชีวิต.. รวมถึงครอบครัวของเขา นอกจากเปิดเทป ธรรมะ บทสวดมนต์ต่างๆ หรือพูดจาที่ตนเองคิดว่าเป็นคำปลอบโยน เพื่อให้ผู้ป่วยและครอบครัวสบายใจ โดยไม่รู้เลยว่า..สิ่งนั้นเป็นความต้องการของเขาหรือไม่..ในระยะสุดท้ายของชีวิตผู้ป่วย...เขา....อาจจะต้องการแค่เพียงได้อยู่ใกล้ๆ คนที่เขารัก (อาจไม่ใช่คนที่รักเขา) ก็ได้ แต่ในมุมของคนที่รักเขา คือการมะรุมมะตุ้ม ห้อมล้อม มิดเตียง..ด้วยความห่วงใย.. เขา...อาจต้องการแค่นอนหลับตานิ่งๆ เงียบๆ เพื่อทำสมาธิหรืออะไรก็แล้วแต่ โดยที่เราเองก็ไม่รู้..(เพราะไม่เคยถาม) เขา..อาจจะแค่..อยากนอนหลับตาเพื่อรอฟัง..ญาติพี่น้องที่มาเยี่ยมคุยกันสนุกสนานฮาเฮ..เพื่อความสบายใจ เพราะไม่ต้องการให้คนแวดล้อมต้องเศร้าเพราะตนเอง...เขา...อาจ...อาจ...อาจ...โดยที่เราไม่รู้..แต่..เรา...ได้รับรู้ บอกกล่าว มาตลอดว่า..ควรจะมีพฤติกรรมที่เห็นอกเห็นใจ ปลอบโยน เป็นนักให้คำปรึกษาที่ดี..อยากทำโน่น อยากทำนี่..ที่เราคิดว่าดี..ในมุมของเราให้เขา..อยากให้เขาได้ฟังเทปธรรมะเพื่อจิตจะได้สงบ..ไม่ทุรนทุราย..แค่นี้เองหรือ???ที่พยาบาลทำได้..เรา..ลืมไปหรือเปล่าว่า...เรา...ต้อง..ให้ความสำคัญกับผู้ป่วยและครอบครัวเป็นหลัก เรา..ต้องดูแลครอบคลุมแบบองค์รวม ร่างกาย จิตใจ สังคมและจิตวิญญาณ เรา..ต้องปฏิบัติงานร่วมกับบุคลากรทางการแพทย์ ที่สำคัญคือ ครอบครัวและสังคม และ..เรา...ต้องดูแลครอบคลุมอย่างต่อเนื่องตลอดช่วงเวลาที่ผู้ป่วยยังมีชีวิตอยู่ ขณะเสียชีวิต และสำหรับครอบครัวเมื่อผู้ป่วยเสียชีวิตไปแล้ว... ดังนั้น...จึงควรคิดในมุมของผู้ป่วยและครอบครัวดูบ้างว่า จริง..จริง..แล้วพวกเขาต้องการอะไรกันแน่...เผื่อว่า..บางที..เราอาจจะทำอะไรได้ตรงกับความต้องการของเขาบ้าง..ให้เขารับด้วยความเต็มใจ ไม่ใช่เป็นการยัดเยียดบริการให้เขา..อยู่ทุกเมื่อ..เชื่อวัน...
ความเห็น (2)
น่าสนใจมากครับ
อยากได้รายละเอียด น่าจะหางานวิจัยสนับสนุน
สวัสดีค่ะ
- เป็นกำลังใจค่ะ
- ติดตามต่อนะ