เก๋นะคะตะวันแด๊งแดงผีเสื้อซ๊วยสวย
ชมสวน เป็นผลงานที่สร้างสรรค์ อยากนั่งฝันและชมสวนด้วยสักคน คงต้องทนโดนยุงกัดที่สวนเอย...
เป็นกลอนที่ติ๊งต๋องมากเลยใช่มั๊ยจ๊ะ อึดอัดมากเลยที่ต้องลงท้ายด้วย Verb to เอย
" น้ำท่วมบ้านยาย สุขสบายนักหนา
จรเข้ลอยมา
กัดขายายเอย"
เป็นดอกไม้ในใจใครหรือเปล่า
เธอนั่งเหงาอยู่ในใจของใครหนอ
ผีเสื้อหนุ่มใหญ่น้อยคงคอยรอ
บินจนท้อเมื่อไหร่จะได้ชม
อยากจะบอกว่า ถ้าหนวดไม่แข็งแรงยาวขนาดนั้นก็คงดี มันเกะกะขวางทางรักนะ......
คิก .... คิก ... ขำ ขำ (อมยิ้มด้วยนะเออ)
อยากบอกเธอว่างานที่สร้างสรรค์จากมันสมอง ได้ประโยคเดียวว่า "เริ่ดมากค่ะ"