จรรยาบรรณของผู้บริหาร ได้แก่ ธรรมอันควรประพฤติของผู้บริหาร ซึ่งมีดังนี้ (ฉลอง มาปรีดา, 2537, หน้า 23-24)
1. มุ่งมั่นทำงานเพื่อความเจริญก้าวหน้าของหน่วยงานที่ตนรับผิดชอบ
2. มีเมตตากรุณา และพึงยึดพรหมวิหาร 4 เป็นหลัก
3. ประพฤติและปฏิบัติตนให้เป็นตัวอย่างที่ดี เป็นต้นว่า ตรงเวลา ไม่เอาเวลาราชการไปทำงานส่วนตัว นำของหลวงไปใช้ พูดจา กิริยา แต่งกายให้เรียบร้อย
4. ตั้งมั่นอยู่ในความยุติธรรมและให้ความเสมอภาคกับผู้ที่มาติดต่อ
5. พึงหมั่นศึกษาค้นคว้าอยู่เสมอเพื่อให้เป็นผู้ที่ทันสมัย
6. ไม่ชักกลวิธีหรืออิทธิพล เพื่อหาประโยชน์ส่วนตัวให้เหนือกว่าข้าราชการอื่น
7. พึงรักษาความลับของผู้ใต้บังคับบัญชา
8. พึงรับผิดชอบทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในหน่วยงานไม่ปัดความผิดให้ผู้ใต้บังคับบัญชา คือกล้ารับผิด ไม่ใช่คอยแต่รับชอบ
9. พึงอดทนด้วยความเยือกเย็นต่อคำพูดที่ขัดแย้งหรือไม่เป็นมิตรทุกชนิด
10. พึงเอาใจใส่ดูแลทุกข์สุขของผู้ใต้บังคับบัญชาเสมอ
11. พึงระมัดระวังคำพูด ไม่ดุด่าคนอื่นต่อหน้าคนทั้งหลาย แต่ยกย่องความคิดที่ปรากฏต่อหน้าผู้อื่นเมื่อมีโอกาส
12. พึงงดเว้นอบายมุขทั้งปวง อันจะทำให้สังคมรังเกียจตามวัฒนธรรมไทย
13. พึงสุภาพอ่อนโยนกับผู้ใต้บังคับบัญชาและบุคคลทั่วๆ ไป
14. ต้องมีความซื่อสัตย์สุจริต
15. ไม่สร้างความเดือดร้อนให้แก่ตนเองหรือผู้อื่น เช่น เรี่ยไร ขอบริจาคเงิน เป็นต้น
ฉลอง มาปรีดา (2537). คุณธรรมสำหรับผู้บริหาร. กรุงเทพฯ : โอ. เอส. พริ้นติ้ง เฮ้าส์.
สาธุ นมัสการมาด้วยความเคารพครับผม
เจริญพร คุณโยมบวร และคุณโยมศรีกมล