กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว(3 ปี)ตอนนั้นกำลังรอผลสอบ Admission วันนั้นเป็นวันที่จะประกาศผลสอบพอดีเพื่อนในห้องก็เลยนัดกันไปเที่ยวบ้านเพื่อนคนหนึ่งชื่อสวย(นามสมมติ)เพื่อที่จะฟังผลสอบพร้อมกัน แต่มันก็เป็นอะไรที่บังเอิญ คือวันนั้นก็เป็นงานประเพณีที่บ้านของสวย ซึ่งเมื่อปีก่อนสวยได้เป็นนางงามประจำปี ปีนี้สวยจึงจะต้องมาอำลาตำแหน่ง ตอนเย็นสวยก็ได้แต่งตัวใส่ชุดไทยสวยมากๆ แต่บังเอิญฝนตก วันนี้จึงไม่มีการประกวดซึ่งนับเป็นโชคดีของสวยที่จะต้องดำรงตำแหน่งต่ออีกหนึ่งปี เมื่อฝนหยุดตกพวกผมและเพื่อนๆอีกประมาณ 20 กว่าคน เห็นว่าสวยแต่งตัวมาสวยมากๆ จึงอยากถ่ายรูป แม่สวยเลยบอกว่าขึ้นไปถ่ายบนเวทีดีไหม พวกผมเลยขึ้นไป โดยมีน้องสาวสวยเป็นคนถ่ายภาพ ตอนขึ้นไปสวยก็ขึ้นก่อน ปกติเวลาเราถ่ายภาพเราต้องให้นางงามอยู่หน้าใช่ไหม ใช่แล้วพวกผมให้นางงามอยู่หน้า แต่น้องที่ถ่ายภาพบอกว่ามันมองไม่ค่อยเห็นให้ขยับมาหน้าเวทีอีก พวกผมก็เลยขยับมาโดยนางามเดินนำหน้าทันใดนั้นเวทีที่ต้องรองรับน้ำหนักถึง 20 กว่าคนก็ถล่มลงมา โชคดีที่ผมยังเดินไปยังไม่ถึง ตอนแรกก็ตกใจ แต่พอนางงามลุกขึ้นมาแล้วเห็นใบหน้าอันสวยๆของนางงามที่เปื้อยไปด้วยโคลนก็อดขำไม่ได้ รู้มั้ยว่าวันนั้นคนเยอะแค่ไหน นึกเอาแล้วกันว่าคนทั้งอำเภอน่ะ
มันอาจจะไม่ค่อยขำสักเท่าไร่แต่มันก็เป็นความทรงจำดีๆของพวกเราชาว 6/2 รร.ชศ.
อยากบอกให้รู้ว่าเพื่อนกินหาง่ายเพื่อนตายหายากมาก กว่าจะเจอเพื่อนแท้
อืม! หน้าสงสารนะคะ
แต่ไม่เป็นหรอกน๊า คนเราก็ต้องมีผิดพลาดกานบ้าง
จะทำให้เรารอบคอบและระมัดระวังมากขึ้นคะ
ใช่ๆ
เพื่อนกินหาง่ายเพื่อนตายหายาก
แต่เพื่อนแท้ของวิเชษฐ์ก็ยอมลงไปดูว่าข้างล่างมีโคลนอยู่
ช่างเป็นเพื่อนที่น่ารักจริงๆ
ยอมตกไปก่อนด้วย
ก็จริงนะ ความทรงจำดีใครๆก็มีทุกคน
มันทำให้เรามีกำลังใจที่จะอยู่ต่อๆ
ไปในวันพรุ่งนี้...
เป็นเรื่องเล่าที่น่ารักมากๆ
เสียดายนะที่เธอไม่ได้ไปถ่ายรูปกับเค้า
เพื่อเก็บประสบการณ์อับน่าประทับใจ
555+
เรื่องจริงรึเปล่า ถ้าเป็นเรื่องจริงก็น่าสงสารจังเลย เป็นถึงนางงามแต่ต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนั้น
แต่ถ้าเป็นเรื่องแต่งขึ้น จะบอกว่าขำมากเลย
ถ้าเจอเหตุการณ์อย่างนี้เราขำ ฮาแตกกันเลยที่เดียวนะคะ
แต่ถ้าเราโดนแบบนั้นคงขำไม่ออก
หมดสวยหมดเลยเนอะ
อีกใจหนึ่งก้อคงขำ อีกใจหนึ่งก้ออดสงสารไม่ได้
แต่ถึงตอนนั่นแล้ว เราคงขำมากกว่า
ขอโทษนะค่ะนางงาม
ถเอยู่ในเหตุการณ์ด้วยก็ดีเนอะ คิคิ
ตอบ คห 5
เรื่องจริงครับ
เป็นอุทาหรณ์สอนว่า อย่าไว้ใจเวที
ทั้งขำและสงสารไปพร้อมๆกันเลยค่ะ
น่าสงสาร
แต่ก็ขำ