ช่วงสงกรานต์ปีนี้ตาได้ลาพักร้อน กลับบ้านที่นครศรีฯ (อ.พิปูน) ไปทั้งครอบครัว ยกเว้นยามผู้ซื่อสัตย์ต้องอยู่เฝ้าบ้านฝากปู่และย่าช่วยดูแลสัตว์เลี้ยงทั้ง 4 ...มื้อแรกของการรวมญาติมีทั้งขนมจีนน้ำยา นำพริกผักลวกและปลาทอด ตามด้วยข้าวเหนียวมะม่วงและแตงโม ตกมื้อเย็นพ่อบ้านเคลื่อนที่ได้ลงมือทำกับข้าว มีปลากระพงราดพริก+ปลากระพงนึ่งบ๊วย สำหรับผู่สูงอายุ และคั่วกลิ้งนคร ทุกอย่างเรียบเป็นหน้ากลอง ตามด้วยรำพัดถึงค่อนคืน จากนั้นทุกคนได้แยกย้ายเข้านอนเตรียมตัวรับวันใหม่ เพราะมีโปรแกรมเด็ดที่เด็กๆ รอคอย นั่นคือ ขึ้นไปเล่นน้ำที่ วังตง ใน อ.พิปูน ซึ่งเป็นต้นน้ำที่ไหลจากภูเขาหลวงด้านหลังของ อ.ลานสกา ซึ่ง เม.ย.ปีนั้มีน้ำเเยอะ สายน้ำเชี่ยวและแรง หลายคนได้โดนน้ำกระชากลอยไปตามน้ำกระแทกกับโขดหินทำให้เจ็บตัวหลายครั้ง แต่สนุกมากๆ เพราะลอยคอไปตามสายน้ำพร้อมกับสำลัก ซึ่งข้างหน้ามีโขดหินใหญ่ติดกับตลิ่งขวางกั้นโดยตามธรรมชาติจนกลายเป็นแอ่งนำที่ใหญ่สงบนิ่ง ใต้น้ำลึกหยั่งขาไม่ถึงเมื่อดำน้ำเปิดตาดูมืดมองไม่เห็นรู้สึกกลัวรีบว่ายน้ำาฝั่ง ชาวบ้านเรียกว่า"วัง"เปรียบเสมือนจุดบริเวณที่เป็นทางโค้งของสายน้ำ (สายน้ำที่ไหลตรงแล้วหักศอกหรือหักโค้งเพื่อเปลี่ยนทิศทาง และคำว่า"ตง"เป็นสถานที่)
กลับจากเล่นน้ำได้ของแถมมาด้วย คือ เกล็ดบอน (เป็นส่วนหนึ่งของต้นบอนคล้ายกับราก ที่งอกออกมาพร้อมที่จะโตขึ้นเป็นต้นบอนต้นต่อไป...ตามความเข้าใจของตา) ซึ่งเป็นผักตามธรรมชาติไม่มีสารพิษเอามาลวกจิ้มน้ำพริกอร่อยดี...เป็นการลาพักร้อนที่ทำให้ทุกคนในครอบครัวมีความสุขและอิ่มเอมกับธรรมชาติ
