บันทึกนี้ขออนุญาตเขียนถึงอาจารย์ที่หนูรักที่สุดนะค่ะ
นับแต่ย่างก้าวคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ หนูได้รู้จักกับอาจารย์ท่านหนึ่ง ซึ่งมีเสียงดังอันเป็นเอกลักษณ์และใครๆต่างพากันกลัวท่าน(แต่หนูไม่กลัว อิอิ) ในเวลานั้นท่านมีตำแหน่งรองคณบดีฝ่ายกิจการนักศึกษาของคณะ และหนูได้มีโอกาสก้าวเข้าไปทำกิจกรรมตั้งแต่ชั้นปีที่หนึ่ง นาทีที่ได้รู้จักกับท่านก็มีความรู้สึกว่า จิตวิญญาณในความเป็นครูของท่านสูงมาก หนูได้รับการอบรมสั่งสอนตลอดระยะเวลาสี่ปี ท่านทำให้หนูมีปณิธานในการทำงานเพื่อคณะ รู้ว่าเราต้องทำเพื่ออะไร และเป็นแรงผลักดันให้หนูมาจนถึงวันนี้ ทุกสิ่งทุกอย่าง ทุกคำสั่งสอน อยู่ในใจของหนูเสมอ และไม่ว่าเวลาจะผ่ายนไปนานเท่าไหร่ หนูจะไม่มีวันลืมพระคุณของท่านเลย
การอบรมผู้นำทั้งสองรอบทำให้หนูแข็งแกร่งและมีแรงกำลังที่จะเดินต่อไป หนูจะมองย้อนกลับไปถึงวันเหล่านั้นเสมอ วันที่ท่านคอยอบรมสั่งสอนในทุกๆเรื่อง สอนให้เราเป็นผู้นำที่มีประสิทธิภาพและให้รู้จักคำว่าชีวิต ท่านเปรียบเสมือนแม่คนที่สองที่หนูทั้งเคารพรักและศรัทธา วันนี้หนูสำเร็จการศึกษาแล้วและมีงานที่ดีทำ หนูสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ทำให้แม่คนนี้ต้องผิดหวังในตัวหนู หนูจะนำคำอบรมสั่งสอนของแม่คนนี้ไปใช้ในชีวิตหนูตราบสิ้นลมหายใจ
ด้วยความเคารพยิ่ง
อาร์ม
สวัสดีค่ะ
คิดถึงครูเก่าที่ประทับใจเช่นกัน
บางท่านถึงแก่กรรมไปแล้ว
แต่ยังประทับใจในความรัก
การดูแลเอาใจใส่ของท่านเสมอ
น้องอาร์มเป็นเด็กดีมีความกตัญญู
ขอให้มีความสุขความเจริญนะคะ
สวัสดีครับ คุณอาร์ม
มาชม
ครูคือผู้ยกจิตวิญญาณของมนุษย์ให้สูงขึ้นนะครับ
แค่ได้ยินความคิดที่สื่ออกมาให้คุณครูได้รู้ หรือบางครั้งไม่อาจรู้ได้ แต่เชื่อว่าคุณครูคงภูมิใจกับลูกศิษย์คนนี้คะ
สวัสดีค่ะ
เข้ามาเยี่ยมค่ะ ครูคือผู้ให้โดยแท้จริง
HAVE A NICE LONG WEEKEND KA
เข้ามาดูเฉยๆๆคะ