ก้อนหนามในกำมือ&ลิงน้อยกับกะปิ
ก้อนหนามในกำมือ&ลิงน้อยกับกะปิ
เคยสังเกตบ้างไหม เวลาที่เราเป็นทุกข์นักทุกหนา เรามักจะรู้สึกว่าทุกเหลือเกิน ไม่รู้จะหยุดทุกข์ได้ยังไง ไม่ว่าเรื่องนั้นจะเป็นเรื่องเล็กน้อยสักแค่ไหน เช่น โดนนินทา ถ้าเปรียบใจเป็นมือ และความรู้สึกทุกข์เป็นก้อนหนามแหลมๆ ใจเราไม่รู้ก็กำก่อนหนามไว้เสียแน่น ยิ่งเจ็บ ยิ่งทุกข์ ไม่รู้จะช่วยตัวเองได้ยังไง พอเราได้ฝึกสังเกตจิตใจตัวเอง เราจะเห็นอาการที่ใจคอยกำความคิดความทุกข์ไว้แน่น ทันทีเราเห็นว่าใจของเรากำลังกำก่อนหนาม กำมีดทิ่มแทงตัวเองอยู่ ขณะนั้นเองที่ใจจะสามารถวางความคิด วางมีดลงได้ชั่วขณะหนึ่ง เรามักจะรู้สึกว่า เราสามารถวางความคิด วางมีดลงได้ชั่วขณะหนึ่ง เรามักจะรู้สึกว่า เราสามารถวางความทุกข์ได้เพียงครู่เดียว แล้วมันก็กลับมาอีก เคยได้ยินเรื่องลิงเกลียดกะปิบ้างไหม เวลาที่คนจะแกล้งลิงก็มักจะเอากะปิไปทาที่มือลิง เจ้าลิงเกลียดกะปิที่สุดในชีวิตก็จะเอามือมาสูดดม แล้วถูมือไปกับสิ่งต่างๆ จนเลือดไหลท่วมมือ ถามว่า สิ่งที่ทำให้ลิงเลือไหลคือ กะปิ หรือ ความเกลียดกะปิในใจลิง
ลิงน้อยไม่เคยฝึกตามรู้จิตใจตัวเอง มันจึงไม่รู้ว่า ตัวมันนั่นเองที่หยิบกะปิมาดมตลอดเวลา แล้วความเกลียด ความอยากผลักไสของมัน ก็ทำร้ายตนเองอย่างแสนสาหัส เราอาจจะหัวเราะเยาะลิงว่าโง่ แต่เราทุกคนก็เคยเป็นเหมือนเจ้าลิงน้อย ที่หยิบมีดมาแทงตัวเอง กำก้อนหนาม หยิบกะปิมาดม ทำร้ายตัวเองอยู่ทุกขณะโดยไม่รู้ตัว
แล้วมนุษย์อย่างเราจะปล่อยให้ตัวเองเป็นเหมือนลิงที่จะหยิบกะปิมาดม กำก้อนหนาม หรือหยิบมีดมาทิ่มแทงตัวตลอดเวลา โดยที่ไม่คิดจะช่วยตัวเองบ้างเลยหรือ
ด้านบนเป็นภาพจาก: www.thainn.com/exchange/temp_news.php?type1=6...
บทความจาก: ฐิตินาถ ณ พัทลุง.(2551).เข็มทิศชีวิต.กรุงเทพฯ:วงกลม 64
ความเห็น (4)
ใช่คะ
อย่าให้ความทุกข์เป็นเหมือนดาบที่คอยทิ่มแทงเรา
แต่การรู้เท่าทันความทุกข์
และเข้าใจมันอย่างถ่องแท้
ก็ต้องอาศัยเวลา
ถึงแม้เรารู้ว่าความทุกข์เป็นอย่างไร
ใช่ว่าวิธีกำจัดความทุกข์ของแต่ละคนจะเหมือนกัน
แต่ก็อย่าใช้วิธีทำร้ายตนเองเหมือนเจ้าลิงน้อยนะคะ
......
ขอบคุณสำหรับสิ่งที่นำมาฝาก
ความหมายดีมากๆเลยนะค่ะ
เราไม่ควรทำร้ายตัวเอง
เนื้อหาให้ความหมายดี
ภาพก็น่ารักดีค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะคะ
กินใจจริงๆ ^o^