วิถีแห่งการภาวนา(2)...ครูบาอาจารย์...
สวัสดีครับ....
ในเส้นทางเดินสายทางแห่งธรรมนั้น........
ทุกวิถีที่เรา(กาย-จิต)เข้าไปเกี่ยวข้องนั้น...คือการเติมเต็ม คือการเก็บเกี่ยว คือการหล่อเลี้ยงเมล็ดพันธุ์ของพุทธ ในจิตใจของเรา (ไม่อยากใช้คำว่าเราเท่าไดครับ ตอนนี้..)
เริ่มแต่เด็กที่เราได้สัมผัสเปลือกๆ ของพุทธ ทั้งทางตา หู ใจ...ผ่านวิถีชีวิตแบบไทยๆ...
เช่นพิธีกรรม วันสำคัญๆ ระเบียบ ข้อปฏิบัติ....มันทำให้เราซึมซับบ้างเล็กๆน้อยๆ อาจจะเท่าๆกัน
ต่อมาก็เริ่มที่การเรียนวิชาพระพุทธศาสนา(ไม่รู้ตอนนี้มีอยู่หรือเปล่า..)
ต้องขอบคุณผู้ที่ร่างหลักสูตร...ที่ให้มีวิชานี้....
เสมือนการเปิดโอกาสให้เด็กๆ แต่ละคนได้ซึมซับ(ท่านสมคบว่าชิม)...... เรื่องราวภาคทฤษฎีของพระพุทธศาสนา.... บางคนอาจจะแค่ผ่าน บางคนก็จำได้ แต่ก็มีบางคนที่ดูจะเข้าใจแบบลึกๆ ทั้งนี้เพราะทุนเดิม กุศลเดิม ปัญญาเดิมที่เขามีอยู่........
ผมเป็นเด็กคนหนึ่งที่อยู่ตามทุ่งนา.... แต่มารู้จักพระพุทธศาสนาผ่านวิชานี้ ผ่านเรื่องเล่าจากคุณครูผู้สอนวิชานี้ ซึ่งส่วนใหญ่ท่านเป็นมหาเดิม ก่อนที่จะสึก ทั้งระดับม.ต้น และม.ปลายครับ..........
เป็นเป็นการซึมซับแบบไม่รู้เนื้อไม่รู้ตัว ไม่รู้ว่าทำไม....
เป็นที่ฮือฮามากตอนผมเข้ามาเรียนม.4 ที่รร.ประจำจังหวัด เมื่อเด็กโนเนมมาจากโรงเรียนขยายโอกาส ม.ต้นรุ่นแรก TOP วิชานี้เมื่อสอบกลางภาค เป็นการเปิดพื้นที่แห่งแรงบันดาลใจด้านนี้ทั้งปริยัติ และปฏิบัติ(บ้างนิดๆ)
การเข้าสูวิถีธรรมของแต่ละคนนั้น ยิ่งเร็วก็น่าจะยิ่งดี แต่ไม่ได้เป็นสิ่งที่ตัดสินว่าใครจะถึงก่อน ^_^
บางคนก็เข้าจริงๆ บางคนก็เข้าเทียมๆ หรือเพราะว่าปัจจัยอื่นๆ แต่ไม่ว่าทางไหน ถ้าได้กัลยาณมิตรที่ดี ครูอาจารย์ที่ดี ถือว่าเป็นสิ่งที่ประเสริฐอย่างยิ่งต่อการเดินทาง...
ผมถือว่าเข้าไปโดยบังเอิญ??ครับ....
ชมรมยุวพุทธ... ชมรมพุทธ ของคุณครูสังคมศึกษาของโรงเรียน...เป็นการเคลือบบางอย่างไว้ในจิตใจเราบ้าง..........
....
จุดเปลี่ยนที่สำคัญคือวัดที่ต้องของชมรมยุวพุทธคือ...วัดบูรณ์ฯ...
มีวันหนึ่งตอนม.4 พบหนังสือเล่มหนึ่งวางไว้ ในห้องกิจกรรม
เห็นคนเดินผ่านไปมา ไม่มีใครหยิบไป อืม..ใจก็เลยคิดเอาเองว่า ขอหยิบมาไว้เป็นของเราเลยก็แล้วกันนะ...^_^...
เป็นหนังสือธรรมเล่มแรกๆ ที่อ่าน แม้จะไม่ค่อยรู้เรื่องมากนัก
แต่ก็พยามอ่านบ่อยๆ อ่านแล้วออ่านอีก ซ้ำๆ เข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง ตามสภาวะธรรมขณะนั้นๆ........
นั่นคือหนังสือ...เล่มนี้ครับ หลวงปู่ฝากไว้...........
.....
ตอนนั้นไม่ค่อยรู้จักท่านเท่าใดนัก...แต่รู้ว่าถือเล่มนี้เป็นสรณะ...
...เวลามีความทุกข์ตอนเด็กๆ ก็จะมาวัดนี้... แต่แปลกที่ไม่ได้ไปกราบท่าน ไปบูชาท่านที่พิพิธภัณฑ์ใกล้ๆ...
แต่ผมไปไหว้หลวงพ่อพระชีย์ครับ... และเสี่ยงเซียมซีด้วยครับ(555 ไปโน่นเลย...)
(คงกำลังเสี่ยงเซียมซีเหมือน ด.ช.สุพัฒน์ ตอนเด็ก 555 )
แต่ก็เป็นการเดินทางส่วนหนึ่งครับ...
อย่างน้อยก็ไม่ผิดทางนักเพราะว่าทุกข์ก็เข้าวัด ไม่ได้ไปที่อื่นๆ.......
ว่าด้วยครูบาอาจารย์....ตอนนั้นเราไม่มีคนชี้แนะ ไม่มีครู
แต่ก็มีครูในหนังสือคือพระพุทธเจ้า มีหลวงปู่.. แต่ก็น่าจะยังคงเข้าไม่ถึง...
ทำให้เกิดการลอยเคว้งคว้างไปมาเกือบ 10 ปี...
พอกพูนอวิชชา กิเลส ตัณหา มากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ.........
(แอบคิดว่าถ้าเเกะตอนนั้นกับแกะตอนนี้อันไหนจะง่ายกว่ากันนะ..ฤ มันต้องตระเวณใช้ของเก่า สร้างของใหม่ให้พอเหมาะเสียก่อน....)
มา ณ วันนี้จึงเห็นว่าครูบาอาจารย์ และกัลยาณมิตรนั้นสำคัญมากๆ มากๆ ต่อทางเดินสายทางนี้ของแต่ละคน....
เพราะว่าวันนี้เหมือนว่า...เมื่อถึงเวลาหนึ่ง.......
กัลยาณมิตรก็จะเข้ามาหาเรา(หรือเพราะเราไปหาท่านนะ??)
เราก็จะพบกับครูบาอาจารย์มากมาย ทั้งโดยตรง ทั้งทางสื่อต่างๆ...(ยิ่งโลกปัจจุบัน)
ตอนนี้ครูบาอาจารย์ท่านออกมาเปิดเผย และสื่อให้เราได้เห็นธรรม
มากมายหลายท่านอย่างมาก.........
ณ..ตอนนี้ก็น่าจะขึ้นกับเราว่าจะเห็นท่านหรือเปล่า........
เราอาจจะเห็นท่าน ด้วยกิเลส...ด้วยโมหะ (ก็พระธรรมดานี่หละ.._^_)
เราอาจจะเห็นสื่อท่าน...ผ่านๆ (หนังสืออะไร อืมธรรมะ น่าเบื่อ ไม่อยากอ่าน อ่านไม่รู้เรื่อง)
ถ้าหากว่าเราใส่ใจ ตั้งใจสักเล็กน้อย เราอาจจะได้พบกัลยาณมิตร
พบกับครูบาอาจารย์ที่ดีมากมาย
ในยุคนี้ครับ.............
ลองดูนะครับ...^_^..
ขอบคุณรุปจาก www.bloggang.com/viewdiary.php?id=mungchang...
ความเห็น (8)
สวัสดีค่ะ
- แวะมาทักทายและรายงานตัวค่ะ
(แฮะ ๆๆ เหมือนเด็ก ๆๆ )
สวัสดีครับอาจารย์ 
กมลวัลย์
ระลึกถึงท่านทั้งสองเสมอๆครับ......
แวะมาอ่าน..ธรรมะทำให้ใจสงบได้ดีจริงๆค่ะ
ลองดูคะพี่หมอ...เมืองปายเป็นอย่างไรบ้างคะ
สวัสดีครับ 
ครูแอน
สบายดีนะครับ
สู้ๆนะ อย่าท้อ
อย่าคิด แต่ให้รู้สึกเข้าไว้
จิตสบาย จิตเป็นกุศล จิตเป็นอกุศล
สู้ๆครับ
kmsabai
จากเรื่องที่เล่ามาข้างต้น น้องมีเหตุและปัจจัย ในการเข้าสู่ทางธรรมตั้งแต่อายุยังน้อย นับว่าเป็นโชคดีของชีวิต มากๆ เลย การพบครูบาอาจารย์ อาจจะเริ่มต้นด้วยการอ่านหนังสือคำสอนของท่านก่อน ก็ถือว่าได้พบอาจารย์แล้วค่ะในความคิดเห็นของพี่ (เพราะบางคน.. เขาอาจจะไม่คิดหยิบขึ้นมาอ่านด้วยซ้ำสำหรับหนังสือเล่มที่ว่า ) ขอให้ก้าวหน้าในทางธรรมยิ่งๆ ขึ้นไป นะจ้ะ