สิ่งที่ผมเห็นความเคลื่อนไหวของเจ้าหน้าที่รัฐและภาคพลเมืองชุมชนลุ่มนำปากพนังก็คือ การต่อสู้กันทางด้านวิธีคิด วิธีปฏิบัติ วิธีการให้คุณค่า ที่วางอยู่บนฐานคิดการมองการจัดการนำในลุ่มนำปากพนังที่แตกต่างกันระหว่างเจ้าหน้าที่รัฐที่มีกรมชลประทานเป็นตัวแทนกับกลุ่มชุมชนลุ่มนำปากพนัง อาจเรียกได้ว่าเป็นการต่อสู้กันระหว่างสองกระบวนทัศน์การจัดการนำในลุ่มนำปากพนัง
ฐานคิดของกลุ่มชุมชนคือ ฐานคิดการใช้เหตุผลในเชองคุณค่า ค่านิยมที่สั่งสมมาจากประสบการณ์ตรงของชาวบ้านเอง ฐานคิดการจัดการอาชีพให้สอดคล้องกับนำ ฐานคิดยุทธศาสตร์นา ฐานคิดเชิงระบบ ในขณะที่ฐานคิดของเจ้าหน้าที่รัฐคือ ฐานคิดการใช้เหตุผลเชิงเครื่องมือ ฐานคิดการจัดการนำให้สอดคล้องกับอาชีพ ฐานคิดยุทธศาสตร์นา
กล่าวโดยสรุปคือ สังคมเดิมใช้อำนาจรัฐเป็นต้วชี้ว่ากระบวนทัศน์ของรัฐถูกต้องและเหมาะสมกับชาวบ้าน ในขณะที่ภาคพลเมืองในชุมชนใช้ขัอมูล ความรู้ที่เกิดจากพื้นที่ดังกล่าวเป็นตัวชี้ว่ากระบวนทัศน์ของชาวบ้านเหมาะสมและสอดคล้องกับวิถีชีวิตของเขา
