รอยยิ้มของเพือน

ก.....ยกได้แค่นี้หว่ะ

เรื่องราวสุดฮาของฉันในวันที่ไปเที่ยวอัมพวากับกลุ่มเพื่อนๆ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันจะได้ไปเที่ยวกับเพื่อนๆและมันคงไม่มีอะไรพิเศษมากไปกว่าการได้เที่ยว กิน ชมธรรมชาติ การนั่งเรือไปไหว้พระ 7 วัด แต่สิ่งนั่นเองที่มีความพิเศษ และนำมาซึ่งความฮา การจำจดสิ่งที่ฉันได้ทำไปในวัดแห่งนั่นได้ เพื่อนๆต่างพากันหัวเราะกับความเปิ่นของฉัน เรื่องนั่นก็มีอยู่ว่า ในขณะที่ฉันและเพื่อนๆนั่งเรือไปไหว้พระที่วัดต่างๆ ก็มีอยู่ 1วัดที่มีการเสี่ยงทาย หรือการให้บนบาลศาลกล่าวไว้ โดยการยกช้างที่เป็นทองขึ้นด้วยนิ้ว(ผู้หญิงยกช้างขึ้นด้วยนิ้วนาง/ผู้ชายยกช้างขึ้นด้วยนิ้วก้อย)ใช้มือข้างที่ถนัด โดยให้นั่งคุกเข่า ซึ่งการเสี่ยงทายครั้งนี้ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนและไม่ทราบวิธีการเสี่ยงทายเลยแต่ด้วยความอยากรู้และอยากที่จะลองจึงอาสาขอเสี่ยงทายคนแรกจากนั้นเพื่อนๆก็จัดแจงนำช้างมาวางไว้ข้างๆตัวฉันและเพื่อนบอกให้อธิษฐานอยากได้อะไรก็ขอไปและยกนิ้วนางให้ขึ้นพอได้ยินคำสั่งจากเพื่อน ฉันก็ตั้งใจอธิษฐานอย่างดีเลยและพยายามยกนิ้วนางขึ้นมา เพื่อนๆก็รอให้ฉันยกช้างด้วยนิ้วนางแต่ก็รอแล้วรออีก รอ.......และมีเพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งก็สะกิดเพื่อนอีกคนว่า "เห้ยๆๆไอ้....มันเป่งลมปานหรอว่ะ" เพื่อนๆทุกคนต่างรอฉันอยู่นานถ้า ประโยคสุดท้ายฉันไม่เอ่ยขึ้นมาเองว่า"เห้ยกูยกขึ้นได้แค่นี้ว่ะ" ทันได้นั่นเพื่อนๆก็ต่างพากันหัวเราะในการกระทำของฉัน ก็คือ การยกเฉพาะนิ้วนางขึ้นของฉันเองไม่ได้เอาไปยกช้างแต่อย่างใด พอฉันรู้ตัวเองก็พากันหัวเราะเพื่อนอีกคนถึงกับนอนขำกลิ้งกันเลย ในขณะที่มีพระชั้นอาหารเพลอยู่ เหตุการณ์ครั้งนี้ช่วยสร้างรอยยิ้มและแสดงถึงความโง่ของฉันมากๆ เพื่อนจึงถามฉันที่หลังว่าและจะเอาช้างไปไว้ข้างๆๆมึงทำไม ฉันก็ตอบกับไปว่า ก็ไม่รู้นี่หว่า อิอิอิ นี่ก็เป็นอีกความทรงจำหนึ่งที่ทำให้ฉันและเพื่อนๆๆจดจำกันไปอีกนาน....จึงอยากที่จะนำมาเล่าให้เหล่าชาวบล็อกฟังกันเพื่อจะสร้างรอยยิ้มให้ใครบ้าง...

เขียนใน GotoKnow โดย nupeepo khamdee
ใน แบ่งปันรอยยิ้ม

คำสำคัญ (Tags): #ยกช้าง

หมายเลขบันทึก: 249585เขียนเมื่อ 19 มีนาคม 2009 22:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 05:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน