คุณภาพ ความคาดหวัง (๑)

การบูรณาการคุณภาพสู่การพัฒนาที่ยั่งยืนHA001

ความคาดหวัง กับ ความเป็นจริง

 เช้าวันศุกร์ที่ ๒๑ เมษายน JJ ตื่นตั้งแต่ตี ๔ กว่า เพื่อเตรียมการสอนให้กับน้องๆกับทีมงานจากโรงพยาบาล เพราะเกิดปิ้งแวปที่จะปรับสื่อการสอน โดยนำ VCD ของครูบาอาจารย์มาตัดต่อให้เห็นภาพความเชื่อมโยงและเป็นตัวช่วยนำเข้าสู่บทเรียน

 หลักสูตรแรกเริ่มที่ศูนย์บริการวิชาการ เวลา ๐๘.๓๐ น. เป็นหลักสูตร "การบูรณาการคุณภาพสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน" ซึ่งจัดมาหลายครั้ง เป็น หลักสูตรหนึ่งวัน สำหรับผู้ที่ยังไม่แน่ใจ หรือ สัมผัสกับเรื่องคุณภาพเบื้องต้น มีผู้สมัครมา เกินกว่าที่กำหนด คือ ๖๑ ท่าน จาก ๗ จังหวัด  ๑๑ โรงพยาบาล อาชีพที่มาเข้ารับการอบรมมาที่สุด คือ พยาบาล จำนวน ๒๔ ท่าน รองลงมา เจ้าหน้าที่สายสนับสนุน รวมทั้งลูกจ้างในตำแหน่งต่าง

ภาพ ผศ.ดร.พัชรี เจียรนัยกุล รอง ผอ.ศูนย์บริการวิชาการซึ่งรับผิดชอบ กล่าวต้อนรับผู้เข้าร่วมสัมมนา

 ความคาดหวังที่ตื่นแต่เช้า คาดว่า ผู้เข้าร่วมการสัมมนา คงจะมากันแต่วัน เพราะ "ฅน คุณภาพ ทำงาน คุณภาพ มักชอบที่จะมาทำงานก่อนคนอื่น เพื่อจะได้มีโอกาส ได้ สัมผัส กับงาน ที่สดใส ก่อนคนอื่นๆ"

 ผิดหวังครับ เพราะส่วนใหญ่ท่านมากัน " ตามเวลา " คือ เปิดแล้วท่าน ถึงทยอย เลยคิด "เชิงบวก" เนื่องโรงพยาบาลอยู่ไกล ท่าน คงเดินทางมาช้าหน่อย คิดแล้วสบายใจครับ กว่าจะมากันครบ ๖๑ ชีวิต ก็เกือบ ๐๙.๓๐ JJ กำลังจะเลิกพอดี เพราะต้องออกไปบรรยายงานที่ ๒

 ความคาดหวังของผู้เข้าร่วมฟัง หลักสูตรนี้ เท่าที่ทีมงานของพี่หมึก (เสื้อเหลือง) รวบรวมได้มีดังนี้ครับ

๑.การพัฒนาเริ่มต้นที่จะทำ HA

๒.แนวคิด/วิธีการพัฒนาพัฒนาคุณภาพ

๓.ความรู้ความเข้าใจพื้นฐานในการทำงาน

๔.ความรู้แนวปฏิบัติ

๕.พัฒนางานที่ทำอยู่ให้ได้มาตรฐานวิชาชีพ

ประเด็นที่ JJ ได้ นำเรียนในช่วงเช้า ได้เน้นให้ผู้เข้ารับการสัมมนา ได้

 "สร้างเครือข่ายกับผู้เข้ารับการอบรมกันเอง คือ การ แลก เปลี่ยน เรียน รู้ จาก เพื่อยต่างโรงพยาบาล ต่างจังหวัด เพราะ ทุกท่านจะมีประสบการณ์ตรง อย่าหลงฟังแต่วิทยากร ๔ หรือ ๕ ท่านที่มาบรรยาย จะมีวิทยากรอีก ๖๐ ท่าน ที่มีประสบการณ์ ที่นั่งข้างๆผู้เข้าร่วมสัมมนา จึงขอให้ ลปรร ซึ่งกันและกัน"

JJ

 

[น้อง]

จากชื่อบันทึก " คุณภาพกับความคาดหวัง"  ก็ขอร่วมแจมบันทึกที่ท่านเขียนวันนี้ว่า..สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดของคน "คุณภาพ" ขอให้ทุกเรื่องบรรลุเป้าหมายตามที่  "ความคาดหวัง" ไว้ค่ะ

[ชายขอบ]

     "จะมีวิทยากรอีก ๖๐ ท่าน ที่มีประสบการณ์ ที่นั่งข้างๆผู้เข้าร่วมสัมมนา จึงขอให้ ลปรร ซึ่งกันและกัน"
     ผมชอบคำนี้ของอาจารย์มากครับ เพราะตรงจริตที่ผมมีและใช้ แต่งานผมมักจะเป็นการทำกับชาวบ้าน ผมจึงมักจะพูดด้วยคำที่คล้ายกันนี้ว่า "อย่าคิดว่าผมที่ยืนอยู่นี้รู้ เพราะจริง ๆ แล้ว ผมก็จะมาเอาความรู้จากท่าน ข้าง ๆ ท่านนั่นแหละปราชญ์ทั้งนั้น แค่เปิดใจก็จะได้อะไร ๆ มาแลกกันเยอะ ผมก็จะได้พลอยได้ไปด้วย"

[JJ]

JJ ขอขอบคุณท่านอาจรย์ชายขอบครับที่ให้ กำลังใจ เป็นประเด็นที่ ผู้เข้ารับการสัมนนาหลายท่านไม่ได้นึก เพราะลึกๆ ท่านเองแหละ ผู้มีความรู้ฝังลึกจริง เพียงแต่ ไม่มีโอกาส ไปนั่งเป็นวิทยากรบนเวที แต่ "เวทีชีวิต นั่นแหละ คือ เวทีจริง เสมือนที่ท่านอาจารย์ ชายขอบ ใช้กับ ชาวบ้าน ซึ่งท่านคือ ปราชญ์ ในสิ่งที่ท่านดำรงอยู่"